XZK for You Media

Huizen - NVC-trainer Jorg Smeets gaat naar Zuidvogels. Brian de Leeuwe voor het eerst als sportverslaggever, met 13 gesloten vragen die alleen met 'ja', en 'nee' waren te beantwoorden. Jorg heeft passie voor het voetbal en komt realistisch over. Hij zegt gewoon wat hij denkt. Lang geleden was hij voetballer bij Volendam, maar nu heeft hij niets meer met zijn oude club. Vrouwenvoetbal is iets wat vrouwen maar moeten doen, maar Jorg heeft er eigenlijk niets mee. Oud voorzitter van NVC, Jaap Modderaar is afgelopen week plotseling overleden en dat raakte Jorg zichtbaar. Hij had met hem een goede band opgebouwd en het voelde nog allemaal onwerkelijk. Een uitzending van ongeveer acht minuten, heeft zeker tien minuten aan een voorgesprek nodig. Na de opname is er ook nog altijd even gelegenheid om na te praten. In het nagesprek is de spanning er van de gasten meestal vanaf en praten ze honderd uit. Het is leuk om in een super korte tijd een band met elkaar op te bouwen (lees:

Als er een beroepsorganisatie is die ons elke dag in de wind neemt, dan zijn het wel de weermannetjes en weervrouwtjes die het weer presenteren. Ze liegen over een graadje meer, praten ons een gevoeltemperatuur van min tien graden aan, herroepen met de kennis van nu, zonder pardon de zonuren van gisteren. Kortom het is één grote donkere wolk bij het weerbericht. Er wordt wat neerslag voorspeld, maar ineens ligt Noord-Holland met een sneeuw infarct plat, is het me toch een partijtje hondenweer niet normaal meer. Aan het eind van de week kunnen wij weer schaatsen, maar na twee dagen vriest het niet meer. Ze liegen regendruppels of hebben de hele dag last van hagelhallucinaties. Toen ik op maandagavond naar het weer op televisie keek, werd er voor donderdag, vandaag dus, 2 a 3 centimeter sneeuw voorspeld/verwacht. Buiten zou het 0 graden zijn of net iets er onder zijn. Ik kijk nu naar buiten en ik zie nergens sneeuw, ik voel helemaal geen vorst, zie zelfs even de zon schijnen en de temper

Het is er niet al te groot, maar er heerst een sfeer van heb ik jou daar, echt helemaal geweldig. Aan de Wakkerendijk in Eemnes staat een pittoresk café met een sfeer zoals je die kent van een gezellig en leuk ingerichte woonkamer. Het is er heel laagdrempelig en bij binnenkomst voelt je je er meteen thuis. Tegen een uur of vier gaan de gordijnen dicht, wat de sfeer daarmee nog eens extra versterkt. Daarna gaan de spotlights op het 'podium' aan en kan het feestje beginnen. Het is er elke zondagmiddag druk en er is geen plekje meer over, zelfs geen kruk. De bittergarnituur en het bokbier smaken uitstekend en met de live nummers van Paul Paulissen en de speciale gast Donna Lynton was het alweer een compleet weekendgevoel. Het leuke van jazz is de improvisatie en dat je als luisteraar toch het gevoel hebt dat alles helemaal klopt. Je loopt altijd de kans dat er 'talentvolle mensen' uit de zaal ineens gaan zingen of ineens op een instrument gaan meespelen. Paul Paulissen l

Deze week Blaricummer Pascal van Vliet. Hij doet aan waterpolo bij De Otters Het Gooi in Bussum...maar nu even niet...hij heeft Leukemie. Pascal is een twintiger met een grote smile, beetje stoer en hij straalt energie uit. Nu andere half jaar geleden werd hij moe en het ontbrak hem aan levenslust. De dokter stuurde hem meteen door naar de eerste hulp van het ziekenhuis. Daar werd een acute Leukemie vastgesteld. Zijn wereld stond stil en hij moest meteen worden opgenomen. Toen ik contact met Pascal opnam twijfelde hij geen moment om naar de studio te komen. Eenmaal in de studio van 6fm vond hij het reuze spannend. Ik heb hem de studio laten zien en hem voorbereid op mijn vragen. De eerste vragen gingen over zijn sport waterpolo. Daarna hebben wij het over zijn ziekte Leukemie gehad. Een van mijn vragen was: "Heb je nog angst als je genezen bent verklaard?" Hierop was zijn antwoord meteen: "Nee, ik heb geen angst." Dat vond ik echt een opluchting…gelukkig geen angst.

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als

Utrecht - In onze werkplaats komen regelmatig mensen met een brief van de importeur binnen. Help, de auto moet terug naar de garage, er is iets mis met mijn auto. Er is een productverbetering, daar is juist helemaal niks mis mee. De productie van een huidige auto is veel korter dan ongeveer twintig jaar geleden. Bovendien zijn tegenwoordig de auto's ook veel gecompliceer-der. Hierdoor komt het vaker voor dat auto's misschien wel te snel op de markt worden gezet, zonder ze vooraf uitgebreid te testen of alle onderdelen wel levensvatbaar zijn. Hierdoor ontstaan er in de loop der tijd wel eens wat problemen. Uiteraard zijn fabrikanten er bij gebaat om een goed en betrouwbaar product te leveren. Auto's met te veel problemen komen in een slecht daglicht waardoor de verkoop geremd wordt. Uit voortdurend onderzoek naar de mogelijkheden om de kwaliteit van onze producten te verbeteren, is gebleken dat bij bepaalde serie.....delen los/lekken of spontaan kunnen afbreken. Uw auto

Een van de leuke dingen van mijn vrouw is, ze kan zo lekker koken. Nog leuker is, ik kan ook al die lekkere dingen zo oppeuzelen. Ik geef toe, dat is de afgelopen vijf jaar ook aan mij te zien… Elk pondje gaat door het mondje…en dat terwijl mijn vrouw niet vet kookt. Maar ze kookt ook geen glazen aardappelen, of erger nog, iets uit een pottie. En ze kookt geen groente die standaard twintig minuten moeten worden opgewarmd. En zeker niet met zo’n blinde vink of appelmoes, een beetje piccalilly erbij en klaar. Dus geen voedsel wat net even iets beter is dan in een gemiddeld ziekenhuis. Brrr. Echt niet alles gaat bij ons door de maag. Het woord frituur is bij ons thuis bijvoorbeeld een scheldwoord. Mijn vrouw kan met de Allerhande recepten, Conimex recepten, boekjes, menuutjes uit tijdschriften en eigen initiatief de lekkerste natuurlijke dingen maken. Wij eten daar het liefst pasta of verschillende soorten rijst bij. Natuurlijk eten wij ook heus wel eens een soepje uit een Unoxzak met een

Hilversum - Je moet niet kijken naar de dag van morgen, maar uitsluitend naar de dag van vandaag (rechtstreeks uit het boek van Char, geniet vandaag!!!). Ga je de rest van je leven dingen doen die je verstandig lijken, of dingen doen die je leuk lijken? Eén van de rode draden die wij in de nieuwe voorstelling van Guido Weijers hebben gezien. Je kunt nooit iets winnen als je nergens aan meedoet. Dus ga je naar de winkel en koop je een rode draad. Dat deed mijn vader ook, nu zo ongeveer een jaar geleden. Ik weet nog goed dat hij mij vorig jaar op nieuwjaarsdag opbelde: “Hoi, met je vader, ik heb heel slecht nieuws, ik heb met de Staatsloterij een grote prijs gewonnen.” Ik zei: “dat is toch goed nieuws?“ Guido Weijers had zich al maanden op deze marathon voorbereid en het resultaat hebben wij op oudejaarsavond in zijn conference kunnen zien. Het was een intensieve periode, maar hij had zijn doel uitstekend gehaald. In plaats van een winterstop stond hij gisteravond weer in Bussum zijn vo

In de box kon ik mij geweldig goed bezig houden met speelgoed. Zelfs toen ik te groot was voor de box, gooide ik mijn speelgoed eruit, klom over de spijlen heen en gooide mijn speelgoed er weer in. Dagen kon ik mijzelf zoet houden en dat is altijd zo gebleven. Bijna dagelijks ging ik naar het zwembad om te trainen, verzamelde Top40krantjes, was actief met mijn eigen radiostationtje en naast mijn vakkenpakket Ne/Dui/Eng/Eco 1&2, luisterde urenlang naar de radioprogramma's zoals In de mix, Top40, De Mega Top50 en de Soulshow op mijn zolderkamertje. Mijn kinderen hebben vakken zoals Ne/Eng en ze hebben Habbo. Habbo, wat is dat nu weer voor een vak? Nee, het is helemaal geen vak, het is een computerspel op Internet. Habbo Hotel is een virtueel hotel waar je kunt rondlopen en nieuwe vrienden kunt maken. Het is ontworpen voor jongeren van 12 tot 20 jaar oud, maar iedereen is welkom. Door je te registreren 'word' je een Habbo en kun je lopen, dansen, eten, drinken en chatten

Zelf heeft Sonja schijt aan die mensen die nog steeds denken dat zij een relatie met Rik heeft, maar waarom kun je niet gewoon huisvrienden zijn? Het is al een behoorlijke lange tijd geleden dat ik op mijn geboorte gewicht zat. Mensen die mij al een jaar of vijf niet hebben gezien, denken of zeggen soms: “Zoooo, jij bent niets meer te kort gekomen.” “Nee inderdaad, ik ben niets meer te kort gekomen. Ik heb nu een vrouw die wel lekker kan koken, en ja, dan schep je nog wel eens iets extra’s op, wat is daar mis mee?” Het waterpolo en al mijn hardloopactiviteiten van de afgelopen jaren hebben niet tot vermindering van mijn stevigheid geleid. Aan de andere kant: Als ik dit niet had gedaan, dan was ik waarschijnlijk meer dan honderd kilo. Maar wat moet je vrouw nou toch ook met een sprietje in bed? Door mijn stevigheid ben ik tenminste een man die een beetje snel warmloopt. Ik kan ook niet gewoon van pinda’s met chocolade afblijven zonder te gaan graaien. Soms word ik er gewoon misse

't Gooi-Utreg - Verrek, zeg kerel ben jij het, nog altijd aan de rol. Zit je pa nog op de Bahamas en speelt je zus nog volleybal? Het Gooische is soms net een verlengstukje van Den Haag, er wordt hier ook heel vaak bluf gespeeld. Ik denk dat het ook komt omdat er hier ooit Gooiers hebben gewoond, die flink veel land in bezit hadden. Door deze aardappels is het grote goed ontstaan en dat is onroerend uit de hand gelopen. Op een of ander bintje is het altijd zo gebleven en lijken ze stevig in de grond te zitten. Wij zullen er nog generaties hete aardappels last van hebben, van die gooische drukjes, want kak zeggen wij hier in Het Gooi niet, das een vies woord. In Uterech m’n 't stadsjie, zijn de mensen van ‘het gewone volk’ zal ik maar zeggen. Maar, hier geen gelul van: ‘stuur de rekening maar op, het komt allemaal wel goed,’ maar boter bij de vis. Mensen komen hier echt met de pinpas of creditcard binnen gelopen om meteen af te rekenen. Sterruft niet van de poen, maar blaas ook

Den Bosch - De Koningin sprak er al over in haar nieuwjaarstoespraak: ‘heb je naaste lief.’ Ik dacht: ‘heb je naaste lief, hoe komt u daar toch bij majesteit, dat maak ik toch zelf wel uit?’ Ik maak toch ook uit met wie ik Hyve vriend word. In het Burgerlijk Wetboek 1, personen- en familierecht bij Art.1.1 staat: Allen die zich in Nederland bevinden, zijn vrij en bevoegd tot het genot van de burgerlijke rechten. Het woordje ‘vrij’ maakt al uit dat we kunnen kiezen of wij onze naaste lief hebben. Maar dan moet je het ook treffen, het klikt niet met iedereen. Misschien maar beter een verre vriend, dan een naaste lief. Ik kan toch niet op de buurvrouw verliefd worden. De Koningin vindt dat wij met Hyves, Facebook, Twitter helemaal geen vrienden hebben. Via de virtuele wereld kun je helemaal niet knuffelen, de hand schudden, of persoonlijke aandacht geven. Alleen als ‘wij’ meedoen aan een EK/WK of er wordt hulp aangeboden bij een vliegtuigongeluk, dan is er plotseling een saamhorigheid (le