Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit augustus, 2010 tonen

Media Park Open Studio Dagen

Hilversum - Als je kinderen ouder worden, dan gaan ze steeds vaker hun eigen weg.En wat is het dan ongelofelijk leuk als je een vader en zoon momentje samen kunt delen, zoals bij de Open Studio Dagen op zaterdag 28 en zondag 29 augustus jl. Even een kijkje nemen in de studio van RTL Boulevard, Hints meespelen en opgenomen worden door camera’s. Maar er nu ook achterkomen dat Robert-Jan zijn passie op dit moment achter de camera is. Het is in twee dagen allemaal mogelijk op de Open Studio Dagen van het Media Park in Hilversum. Lekker een beetje rondhangen in de gangen van het Media Park, studio in studio uit. Een plek waar je normaal als toeschouwer niet mag komen, maar nu wel. Verder hoeven we ook helemaal niet veel tegen elkaar te zeggen, dat hebben mannen ook niet zo, maar we voelen wel allebei aan dat het ok is. Dat we het samen toch ook heel leuk hebben en daar gaat het om. Robert-Jan (13) een broodje hamburger, ik een broodje kroket en weer terug naar Beeld en Geluid. 'Pap, het

Fam.Vogt loopt Gooische Run voor 3e keer

Laren - Nieuw was dit jaar 'de waterverversing' op de route. Deze kwam namelijk tijdens de loop spontaan uit de lucht vallen. Wij lopen regelmatig met ons gezin hard. En daarom schrijven we ons ook vaak in voor een loop in de regio. De Gooische Run behoort echter bij onze favorieten. Dat komt in de eerste plaats door het dorp Laren, en in de tweede plaats door de leuke route door het dorp van Laren en het bos van Blaricum. Maar een goede loop begint altijd met een goede voorbereiding. En die begon op Ameland. Zand bij voorbereiding op Ameland 23/8 Na de donkere dagen en de regen brak eindelijk de zon door, maar ook de harde wind. Op het strand was de kracht zeven tot acht windstoten. Maar wij vonden het echter geweldig en liepen gewoon tegen de wind in. We zagen geen hand voor onze ogen en proefden voornamelijk Amelanderzand, zand en nog eens zand. Het zand zat ook overal en het voelde zo hard als kippenvel, maar we gaven het niet op. ‘Wie het eerste bij de rood/witte vuurtoren

Happy Meal voor de zwijntjes in Huizen

Huizen - Mijn vrouw houdt van zwijntjes, de appeltjes vielen niet ver van onze boom en dus gingen wij ze trakteren. En wat denk je: alles gaat onder die dikke neuzen van ze. Ze lopen een beetje te slenteren tussen de rotonde van de Driftweg tot aan de ingang van HHC hockeyveld op de Bestevaer. Om precies te zijn lopen ze op een afgezet weilandje waar in de winter altijd kerstbomen worden verkocht. Je kunt daar ook lekker wandelen en je hond er uitlaten. In dat weilandje lopen twee zwijntjes en waarvan er een van wat mank loopt, maar er niet ongelukkig uitziet. Van wie toch die zwijntjes? Aan hun buiken te zien komen ze in ieder geval niets te kort. En ondanks dat ze rondom gevuld zijn, kunnen de zwijntjes hun geluk niet op als ze van ons die lekkere appeltjes krijgen aangeboden. Lekker gulzig, zoals alleen zwijntjes dat kunnen, peuzelen ze de appeltjes lekker op. Het lijkt wel op dat restaurant waar je zonder mes en vork mag eten. Lekker toch.

Rode oortjes in Parijs

Parijs - Het lijkt wel een trilling, of is het een tinteling of zo? Ik weet eigenlijk niet precies wat het is, het laat zich gewoon niet makkelijk omschrijven. Maar als ik het op mijn heupen krijg, en ik zie het, dan moet ik bijna dwangmatig naar binnen toe. Zelfs mijn vrouw kan me dan niet meer tegenhouden, en dat terwijl wij al weer een paar jaar heel gelukkig getrouwd zijn. Als ik eenmaal binnen ben, dan loop ik een beetje als een dwaas in het rond. Ik weet soms gewoon niet aan welk doosje ik het eerst moet gaan snuffelen. Als ik bij een van de doosjes stop, dan raak ik maar zo in een enorme extase, ongelofelijk maar waar. Ik ben werkelijk niet meer te houden en kan eigenlijk niet meer wachten om de binnenkant te voelen. Te bizar voor woorden zeg ik, toch? Misschien zit er wel een draadje bij me los. Zeker als ik ook nog eens vertel dat dit gedoetje een hobby van mij is. Ja, echt waar hoor. Ik zit nog niet in het programma ‘Help mijn man heeft een hobby’, maar dat is een kwestie van

Stront aan mijn vingers

Huizen - Aan sommige gebeurtenissen zit een luchtje en hoe kon ik mijn vrouw in bedwang houden? Er loopt een ouder echtpaar met allebei een hondje onze straat. Hoewel er bij ons voor de deur een groenstrookje loopt, is het officieel geen uitlaatplek voor viervoeters. Maar goed, als je de drolletjes van die schijtmachines in een plasticzakje doet, dan ziet iedereen die stront wel door de vingers. Je mag aannemen dat het ouder echtpaar wel het fatsoen zou hebben om de uitwerpselen netjes op te ruimen, dus ook als een van de hondjes bij de buren begint te kakken. In plaats daarvan lopen ze na de hoop bagger van die smeerkees, gewoon door. Stelletje vieze bejaarden die jullie zijn! Veer helemaal uit haar dak tegen die oldtimers, maar dat is zo handig van een gehoorapparaatjes, je kunt ze uitzetten. Maar dan komt nummer twee. “Had je het over mijn man?” “Ja inderdaad, dat is toch niet normaal dat wilt piesen en poepen van die ratjes van jullie?” “Dan hadden jullie maar een hekje moeten plaa

Dubbelleven, het gebeurt overal

Nij Beets is geschokt door het tragische babydrama, waar iedereen elkaar kent? Dit is opnieuw een Jambers verhaal: want overdag was zij tandartsassistente en ’s avonds beviel zij van het ene naar het andere kind. Bewoners zijn aangeslagen, want ze dachten de vrouw te kennen, maar wat is kennen? Je hebt toch geen enkel idee wat er in iemand omgaat of wat iemand doet? Ik denk zelfs dat de meeste mensen zichzelf niet eens kennen, laat staan dat ze weten wat er bij een ander omgaat. Dat soort vrouwen wonen ook bij ons in het dorp, het kan namelijk overal gebeuren. Neem onze Maria*, die heeft ook een verdacht buikje: zeg maar buik, maar niemand weet nou precies of ze zwanger is. We kennen haar wel, maar ze praat er ook nooit over. Je gaat er toch ineens met hele andere ogen naar haar kijken: het zal toch niet? Nee, gekkie, ik vergis me natuurlijk. Deze vrouw is toch geen vijfentwintig meer, die kan helemaal niet meer bevallen, die is al honderd jaar in de overgang, ze kan hooguit nog oma wo

Nissan klant is dealertrouw en verjongt snel

Mensen kopen auto's, maar waarom kopen ze steeds hetzelfde merk auto, wie is er een typische klant, bestaat deze eigenlijk wel, zijn ze wel echt en laten ze zich in een hokje plaatsen? Vandaag de Nissan Klant. De Nissan klant is tussen de 55-85 jaar, is veel vaker een man dan een vrouw en over het algemeen zijn ze beide heel aardig en gemoedelijk. Er zijn er een hoop die niet werken, omdat ze geen werk hebben of omdat ze al met pensioen zijn. Tevens is de Nissan klant een rustig iemand, maar hij of zij kan wel heel onrustig worden als het net even iets anders loopt dan normaal. Gelukkig is er de gefacelifte Qashqai en komt er binnen korte tijd een nieuw Nissan model de ‘Juke’ genaamd op de markt. Met dit laatste model zal het wagenpark snel verjongen. Door de hoge leeftijd van de Nissan klant moet je soms wel eens zinnen herhalen. Een goede communicatie is dus belangrijk, bij voorkeur in ‘Jip en Janneke’ taal. Een Nissan klant zet zijn auto ook zo maar pal voor de garagedeur, onder

Laat je ultieme dromen uitkomen

We hebben allemaal wensen en om ze te laten uitkomen en daarom schrijf ik ze maar eens op. Foto: Malediven In tegenstelling van haar televisieoptreden, vind ik de boeken van Char echt geweldig. Char heeft het in haar boeken vaak over intuïtie, het onderbuik gevoel. We zijn bijna allemaal vergeten wat dat nou precies is en dat terwijl we het allemaal wel hebben. Luister naar jezelf, voel en herken wat het eerste in je opkomt. Maak ook een lijstje van al je wensen. Bij het opschrijven is de kans vele malen groter dat je wensen ook daadwerkelijk uitkomen. Belangrijkste wens is gezondheid blijven en mijn dingetjes kunnen doen: Het leven kan beperkt zijn als je iets hebt. Nog een belangrijke wens is om een leuke relatie met mijn vrouw te blijven houden: Wat moet ik anders zonder haar? Opnieuw een belangrijke wens is om altijd mijn kinderen te zien opgroeien: Dat ze maar heel veel liefde in hun leven kunnen geven en krijgen. Maar meteen daarna is het toch de wens om een droom uit te laten ko

Welkom begint met goed parkeren

Ze zijn niet aan te slepen en ze komen met trailers tegelijk binnen, maar waar zetten we al die nieuwe auto's neer? Klantvriendelijkheid begint al als je bij een bedrijf komt aanrijden. Kan ik makkelijk mijn auto kwijt? Ik kwam eens bij een restaurant aangereden en zocht daar naar een parkeerplaatsje voor mijn auto. Voor de deur kon ik niet parkeren, want daar stond een bordje: gereserveerd voor de kok. Natuurlijk een ontzettend leuke waardering voor de kok, maar een minder hartelijk welkom voor zijn gasten. Wij willen onze klanten wel een hartelijk welkom heten. Dat verdienen ze ook, want een gemiddeld onderhoudsbeurtje kost maar zo rond de 300 Euro en dus al gauw meer dan een gemiddeld hapje eten buiten de deur. Als je hier aan komt rijden, dan kun je niet op ons terrein parkeren. Al onze parkeerplaatsen zijn gereserveerd voor nieuwe auto's, maar het bordje op de muur doet heel iets anders vermoeden.