Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Lieve Laura Dekker

Wat ben jij toch een gek wijfie, je houdt mij al weken, wat zeg ik? Al maanden hou je mij en de rest van de wereld bezig. De grote vraag is en blijft toch, waar haal je zoveel durf, kracht, doorzettingsvermogen en motivatie vandaan om dit te willen doen. Er zijn zoveel mensen die hun hele leven niet weten wat ze moeten gaan doen, maar jij weet het wel: ‘Ik word zeilmeisje.’ De hele wereld komt als een tsunami over je heen als je wilt vertrekken. De overheid verbiedt je zelfs om te gaan. Onverantwoord, psychische, niet sterk genoeg, een slecht voorbeeld voor andere pubers die in een wild moment ook tot zo’n actie over zouden kunnen gaan. En één Laura Dekker in dit kikkerlandje is toch wel genoeg. Jij kunt je vast nog heel goed herinneren toen jij ter wereld kwam. Het zou mij dan ook niet verbazen als je er al golvend uit bent gekomen. En dat prettige gevoel is nooit meer bij jou weggegaan. Ik snap dat wel hoor Laura, ik ben bijvoorbeeld gek op waterpolo geworden, maar de rest van de we

Patricia Paay en ik twitteren blootgewoon

Afgelopen week stond Patricia Paay blootgewoon in de Playboy. Hoewel ik deze nog steeds niet heb gezien, heb ik wel een behoorlijke fantasie over haar gekregen. Hoe ziet ze er uit in haar blootje? Natuurlijk is ze niet de jongste meer en verwacht ik ook niet dat alles even stevig zit, maar wat maakt het uit. Toen mijn oma 60 jaar werd, vond ik het echt al een oude vrouw en bij Patrica is dat beslist niet het geval. Deze maand stond Linda de Mol in haar eigen blad met grijs haar. Mary van de Ven had haar 25 jaar ouder gemaakt. Dat hoeft bij mijn oude dame niet te gebeuren, zij is al grijs van haar zelf. Na een lange lange nachtrust maakte ik haar wakker en warempel, zonder te kreunen stond ze op. 'Ik ben er klaar voor, kom we gaan,' zei ze tegen mij. Wat dat betreft heb ik het wel met haar getroffen. Patricia heeft het toch ook getroffen. Ze heeft een geweldige dochter om te zien en ze kan opgelucht Adam halen nu ze van die vent af is. Ik val echt op jou als vrouw, maar ik val a

Help, ik ben gestrand

Een mevrouw belt ons op met de mededeling dat ze met de auto is gestrand, maar inmiddels niet bij de auto meer is. Ze vraagt aan ons of wij de auto willen ophalen. Uiteraard willen wij dat doen, maar deze service is niet gratis. Als u lid van de Wegenacht bent, dan kun u kosten besparen en zij brengen de auto gratis naar onze garage toe. Vervolgens kijken ze weer bij ons in de garage wat er aan de hand is en nemen contact met u op. 'Dat was een goed idee,' zegt mevrouw. Enige tijd later belt mevrouw ons weer op: 'Het is met de Wegenacht geregeld. Wij kunnen de auto nu gaan ophalen. De sleutel ligt op de rechter achterband.' 'Maar lieve mevrouw, u had toch contact met de Wegenacht gehad, waarom brengen ze de auto dan niet naar ons toe?' 'Ik was bij de auto met de meneer van de Wegenwacht en hij heeft met u gebeld dat de sleutel op de rechter achterband ligt.' 'Mevrouw, ik heb helemaal niemand van de Wegenwacht aan de lijn gehad en mijn collega ook nie

Bon Bini uit Curacao

Het hoort bij Nederland, maar het is zo anders als bij ons in de PC. Alleen al de temperatuur in december is 34 klein nulletje warme zee, terwijl hier de buitenkranen een vastgevroren aanval uit 1963 te verwerken krijgen. De Tocht der Tochten is uitstekend verlopen, de Knips, Boka Table, Playa Kas Abou en Jan Tiel Baai. Alleen tussen de middag kan je niet altijd wat nuttigen, dan is de kok ff bootschappen doen en weet het bedienend personeel zich geen raad. “Sorry, maar we hebben helemaal niets in huis, willen jullie alleen wat drinken?” “NEE, wij willen gewoon wat kunnen eten!” Maar gelukkig, het is 34 klein nulletje warme zee, dus wat maakt het uit, toch een auto van de zaak, gaan we gewoon ff verder. “Zeg Lief, stond daar niet een bord dat wij een verkeersdrempel op deze weg gaan naderen, waarom komt deze dan niet?” Maar als wij dan uiteindelijk rechts af slaan en een nieuwe weg te pakken, horen wij ineens halverwege boem boem onder de auto vandaan komen, toch nog de verkeersdrempe

Huiswerk nu, dromen morgen

Het voorspel is bij een vrouw is het belangrijkste mijn zoon. Ik heb geen marathon kunnen hardlopen, zonder een goede training. Ik heb geen waterpolo wedstrijd goed kunnen spelen, zonder eerst goed mijn arm- en beenspieren te strekken. Ik kan geen interview houden, zonder mij eerst te verdiepen in het onderwerp of de persoon waar ik mee ga spreken. Ik kan geen examen voor mijn makelaarsopleiding doen zonder eerst de stof te bestuderen. Ik ben niet boos of zo, maar wel wat teleur gesteld. Ik vraag het toch ook niet voor niets of je nog iets te doen hebt of waarmee ik je kan helpen? Natuurlijk kijk ik ook het liefst wat je wel goed kunt. Het blijft vreemd dat je zegt niets te doen te hebben en twee dagen later haal je één voor je proefwerk. Ligt dat aan de manier van leren, aan de school, aan jou of aan ons? De meeste dromen zijn bedrog mijn zoon en als je wakker wordt, dan moet nog steeds huiswerk maken. Dus doe het vandaag, doe het nu. Er zijn maar heel weinig mensen waarbij het echt k

Wakker worden met jazz in Eemnes

In de zondagochtend vroeg weg om naar de Country Christmas Fair in Haarzuilens (Kasteel de Haar) te gaan. De Oude Dame kwam daar in grote problemen en bleek met haar voorgevel iets te ver in de modder te zijn weggezakt. Derhalve moest zij oneerbiedig met een kabeltje uit een poel worden getrokken. Hiermee heb ik wel haar gevoeligste snaar geraakt en zal het weer een tijdje duren voordat zij weer echt gaat vlammen. Het was weer heerlijk en vrij relaxed om op zondagmiddag om een uur of 16:00 uur met Veer en mijn schoonouders naar Wakker in Eemnes te gaan. Na de ‘goede’ uitslag van mijn schoonvader vorige week, hadden we wel wat te proosten op zijn gezondheid. De sfeer van het eetcafé aan de Wakkerendijk was weer gelaten zo puur vrijblijvend. Het voelt als een stukje verlening van onze huiskamer. De muziek die er werd gespeeld was voornamelijk jazz en funky, mijn zoveelste hobby, kortom even helemaal wegdromen. Helemaal mijn ding. Onder het genot van een glaasje wijn zat ik heerlijk aan

Tafeltennis van de Bijmaat in de Huizen 28-11-2009

Bijmaat 2 kampioen in 3e divisie Het is niet zo’n populaire sport als het voetbal, maar het is zeker niet oninteressant om naar te kijken. Het is een typische reactie sport en alles kan letterlijk over de tafel. Het is mij opgevallen dat er heel gemoedelijk met de tegenstander om wordt omgegaan. Een partijtje kan zo maar liefst vier uur duren, Pffff. Je hebt er conditie voor nodig, begrijpelijk dat de meeste tafeltennissers niet veel vet op de botten hebben. De puntentelling is niet eenvoudig, maar het makkelijkste is te onthouden doordat er maximaal met tien punten te verdelen zijn. De gymzaal in Huizen was in tweeën verdeeld. Het belangrijkste doel van die dag was, het tweede team moest winnen om volgend seizoen in de tweede divisie uit te kunnen komen. Uniek, omdat het eerste team daar nu ook in uitkomt. De tegenstander Play Fair kwam met invallers naar Huizen. Van een echte partij is er nooit sprake geweest. De eindstand was 9-1 in het voordeel van de thuisploeg. De kans dat beide

Liever de dealer

Elke week komen er mensen in de showroom en iedereen heeft zijn eigen verhaal. Sommige zijn zo opvallend dat ze op papier terecht komen: Natuurlijk kunnen wij als Auto Totaal Service winterbanden voor u monteren, maar waarom komt u naar ons toe, terwijl u net een nieuwe auto bij uw merkdealer heeft gekocht? Ok, het gaat u om de prijs. Wij zijn inderdaad twee tientjes per band goedkoper dan u merkdealer. Bij de merkdealer is de middendemper van uw uitlaatsysteem is aan vervanging toe. De middendemper heeft misschien een hogere prijs, maar voor dat geld krijgt u de achterdemper erbij. Bij een garage op de hoek is de middendemper van de uitlaat heel goedkoop? Maar daar moet de achterdemper worden bijgekocht en uiteindelijk zijn deze twee prijzen hoger dan bij de merkdealer. Dan heb ik het nog niet over de matige kwaliteit van het product. De strekking van het verhaal zit hem niet in het geld, maar in de relatie die je met je merkdealer hebt. De merkdealer waar een volledige gunning is, is

Een wasstraat in Utrecht geeft geen service, waarom wij wel?

Er komt een vrouw bij ons in de showroom met een losse kentekenplaat en houder. De borstels van de wasstraat waren iets te agressief en hebben een schade aan haar auto veroorzaakt. De reparatiekosten, 25 Euro. Uiteraard adviseren wij haar om de rekening zelf in te dienen bij de veroorzaker, maar de ondernemer wil onder zijn onder verantwoordelijkheid uitkomen door een bordje op te hangen, waarop staat dat hij niet aansprakelijk is. Het Nederlandse recht zegt in het algemeen: ‘wie eist bewijst”. Als u van mening mening bent dat u recht heeft op schadevergoeding, dan moet u kunnen aantonen dat u schade heeft geleden door het toedoen van een ander. Daarnaast dient u aan te geven hoe hoog de schade is. Pas dan is de ander verplicht de schade te vergoeden. Het is in elke geval verstandig om, als er onverhoopt wat mis gaat, altijd direct ter plekke vast te stellen wat er gebeurd is. (eventuele getuigen aan te spreken) en dit op papier te zetten waarna het door beide partijen wordt ondertek

Die pet past me wel

Het is heerlijk om verschillende petten te ‘mogen’ werken. De ene keer werk ik als verslaggever, dan weer ga ik met mijn handy recorder op stap en maak opnames voor de radio. De andere keer ben ik teamgenoot van mijn waterpolovriendenclubje, dan weer verkoper van ons autobedrijf in Utreg (mijn statttje war), loop ik tussen duizenden mensen mijn marathon te doen en trek ik mij elke keer weer in een ander outfit aan om mijn makelaarsstudie te storten. En tot slot ben ik ook gewoon vader van twee bloed volle gezonde kinderen. Zolang ze het nog trekken, gaan ze ook gedwee mee naar wat hun vader nu weer uit gaat spoken. Ik laat ze mijn visie zien, het is slechts een fractie van wat er allemaal te koop is in deze wereld. Uiteraard gaan ze ieder hun eigen weg, dat hoort ook zo, maar ik hoop dat ze later zeggen: “Hé grappig, dat heb ik van die ouwe.” Maar afijn. Ik heb de indruk dat ze nu weten wat ze leuk vinden, maar beter weten wat ze niet vinden. Van verslaggeving valt me nu het meest op h