Het was een prachtige zonnige dag om eens een lekker potje voetbal bij Maurice te kijken.
Meestal probeer in het weekend ergens in Het Gooi langs de lijn te staan, maar deze keer maakte ik graag een uitzondering om zaterdagmiddag samen met Robert-Jan naar Rotterdam af te reizen. Maurice speelde met zijn team Alexandra '66 F9 tegen Hillegersberg F6. Tijdens de warming-up liep het team lekker warm en daarna gingen ze hand in hand in een cirkel staan. Hiermee werd een echt aan een teambuilding gedaan en dat was dan ook ontzettend leuk om te zien.
Maurice deed het leuk en speelde voornamelijk in de achterhoede. Dat was flink opletten, omdat spitsen nu eenmaal op dat ene doelpuntje zijn gebrand. Maurice kon hard tegen de bal schoppen en werd dan ook bij elke corner betrokken omdat, juist hij de bal goed voor de goal kan krijgen. Hij was behoorlijk geconcentreerd en had echt de balen toen er een tegendoelpunt viel. Die felheid, gedrevenheid maakt je tot een goede sporter en dat is beslist geen verkeerde eigenschap. Ik heb daarom ook genoten van je optreden en jouw team.
Tijdens de wedstrijd viel mij vooral het pingelen (lees: straatvoetbal) van een aantal spelertjes op en de zeer makkelijke manier waarop Alexandria '66 een tegenspeler met een licht schouderduwtje uitbalans bracht. Maar ook hoe een valpartij als een dramashow naar buiten werd gebracht alsof er een kopie van het grote mensenvoetbal werd nagedaan. De fanatieke ouders van de kinderen konden niet bij elkaar staan, bang dat de boel ‘opnieuw’ zou kunnen escaleren. Misschien moeten die ouders in vervolg ook eerst hand en hand in een cirkel gaan staan, voordat de wedstrijd begint.
[Samen met mijn zus Lique en Robert-Jan keken wij naar de wedstrijd Alexandria 66 F9 tegen Hillegersberg F6 en het team van Maurice. Eindstand 4-4, maar vooral genoten]
Reacties
Een reactie posten