In deze tijd is het bijna onmogelijk om iets aan te bieden wat goed bedoeld is, maar wat bij de ander misschien een verkeerde suggestie kan wekt. Als je iemand een compliment geeft: “Wat hebt u mooie witte tanden.” Dan kan de ander zich al geïntimideerd voelen. Maar kan ik dan nog wel iets spontaans zeggen? Opnieuw bied ik mijn excuus aan. ‘Sorry, zo heb ik het niet bedoeld.’
G “Ik heb nog iets leuks voor u.”
K “Wat dan?”
G “Een attentie van mij, voor jou.”
K “Oh, wat aardig. Dank u wel.”
G “Het is niet wat je denkt.”
K “Oh nee, wat is het dan?”
G “Dit kan je het niet in je mond doen. Ja, je zou het in je mond kunnen doen,
maar dat is niet lekker. Het gaat in je mond en het komt er meteen weer schuimend
uit.”
K “Ah, wat leuk. Het zijn paaseieren.”
G “Nee, het zijn geen paaseieren. Het zijn zaadballen. Sorry! Niet voor in je
mond, maar voor in de grond. Er komen mooie bloemen uit. Fijne Pasen.”
Militairen bijten tanden stuk op paasgift: balletjes blijken bloembollen van klei, grond en zaden. Een goedbedoelde paasactie bij de marine heeft bij een aantal militairen tot grote hilariteit geleid. De baas stuurde negen bollen rond, maar een beschrijving wat het precies was ontbrak. Sommige militairen zetten daardoor letterlijk hun tanden in bloembollen. Bron: AD 6 april 2023
Reacties
Een reactie posten