Dalfsen - Voor lange tijd heb ik mezelf voorgehouden dat ik mijn innerlijke rust alleen in het buitenland kon vinden. Maar steeds vaker besef ik dat ware rust veel dichterbij huis te vinden is, als ik maar de moeite neem om de verborgen plekken op te zoeken. Onlangs heb ik een van die schatten ontdekt: de klompenpaden. En wat een verrassing bleek dat te zijn.
Het is een vroege ochtend. De deuren van ons verblijf staan open en ik bevind me te midden van de bossen. Terwijl ik plaatsneem op een van de rieten stoelen, word ik omringd door het gezang van vogels, die blijkbaar ontzettend veel te vertellen hebben. De eerste stralen van de ochtendzon breken door de bomen en strelen mijn gezicht. Het is een heerlijk moment, en wat nog verbazingwekkender is, is dat deze plek zich op nog geen 100 kilometer van ons huis bevindt.
De stilte en de rust om me heen zijn van onschatbare waarde. Thuis is er altijd wel ergens geluid: het gezoem van auto's op de snelweg, het geraas van vliegtuigen in de lucht, het geluid van spelende kinderen in de straat, autodeuren die dichtslaan, auto's die voorbijrijden en toeteren. Alleen op zondagen lijkt het enigszins stil te zijn in onze straat, maar niets kan tippen aan de serene rust die ik hier ervaar. Het is alsof mijn hoofd eindelijk ruimte krijgt om te ademen, weg van de dagelijkse chaos.
Maar stilte is ook iets vreemds. Thuis zet ik vaak muziek op om de stilte te doorbreken, terwijl ik hier juist de deur open om naar de vogels te luisteren. Waarom willen we altijd de stilte doorbreken met geluid? Hier trek ik vanuit de stilte naar een bruisende stad, terwijl ik thuis juist de drukte ontvlucht om de stilte op te zoeken. En toch, waar ik ook wandel, hoor ik geluiden die niet thuishoren in de natuur.
Het wandelen rondom Dalfsen blijkt werkelijk een geschenk te
zijn. Wat een prachtige omgeving! Ik heb nog nooit zoveel groen gezien. Terwijl
we door de paden struinen, komen we nauwelijks andere mensen tegen. Dit is iets
wat bij ons ondenkbaar zou zijn. Overal waar we gaan, zijn er mensen, drukte,
en lawaai. Hier lijkt iedereen zijn eigen stukje paradijs te hebben, met ruimte
die verder reikt dan het oog kan zien.
Het ontdekken van deze plekjes dichtbij huis heeft me laten realiseren dat de rust en sereniteit die ik zoek, niet altijd ver weg te vinden zijn. Soms hoef je alleen maar de tijd te nemen om je eigen omgeving te verkennen. Want soms is het antwoord op je zoektocht naar rust gewoon een wandeling weg, om de hoek, in een vergeten pad tussen de bomen.
Reacties
Een reactie posten