De winterblues: Een pragmatische aanpak om uit de dip te komen

Elke herfst lijkt het wel of ik me weer opnieuw in een koude, grijze mist bevind. De blaadjes vallen, de dagen worden korter, en daar is hij weer: de winterblues. Elk jaar dezelfde ellende. Maar wat is een winterdepressie eigenlijk, en waarom laat ik mezelf hier telkens opnieuw door overvallen?

Als de zomerse warmte vervliegt en de herfst zijn intrede doet, lijkt het of de wereld om me heen in een kleurloze stilte vervalt. In mijn hoofd tekenen zich donkere wolken af die steeds dreigender worden. Het liefst zou ik me in een hol verstoppen en pas in de lente weer tevoorschijn komen. Maar dit jaar heb ik besloten om niet langer toe te geven aan die negatieve spiraal. Want laten we eerlijk zijn, die winterdip is niet meer dan een vervelende gewoonte die ik wil doorbreken.

Een deel van mijn strijd tegen de winterblues was het accepteren van mijn eigen gevoelens. Ja, het is oké om je af en toe rot te voelen. Iedereen heeft wel eens een slechte dag of een sombere bui. Maar wat doe je er vervolgens mee? Ga je je erin wentelen of neem je de touwtjes in handen? Ik koos voor het laatste.

Dus, wat heb ik gedaan om het licht weer te zien? Ten eerste ben ik gaan sporten. Niet omdat ik nu ineens een marathon wil lopen, maar omdat beweging letterlijk je stemming kan verlichten. Daarnaast ben ik tijdens mijn lunchpauzes gaan wandelen. Even naar buiten, frisse lucht inademen, en mijn gedachten ordenen. Ook mijn voeding heb ik aangepakt; want ja, wat je eet kan invloed hebben op hoe je je voelt. En ja, ik heb ook af en toe de zonnebank opgezocht. Een beetje kunstmatig zonlicht doet wonderen voor je humeur.

Het allerbelangrijkste? Praten. Ik ben met anderen gaan praten over mijn gevoelens. Het uit de taboesfeer halen van mentale gezondheid is een stap die we allemaal moeten zetten. We hebben het immers allemaal wel eens zwaar. En het delen van je worstelingen kan enorm opluchten.

Muziek bleek ook een magische uitweg. Lekker meeblèren met feest- en kroegmuziek, gewoon omdat het kan. Het is een simpele, maar effectieve manier om je stemming te verbeteren. En dan is er nog het nieuws en sociale media. Ik heb besloten daar minder mee bezig te zijn. Het constant consumeren van negativiteit via het nieuws of het eindeloze vergelijken op platforms als Facebook is simpelweg niet bevorderlijk voor je gemoedstoestand. Die tijd en ruimte gebruik ik nu om mijn kledingkast op te ruimen. Het weggooien van oude spullen geeft me een gevoel van bevrijding en maakt ruimte voor iets nieuws.

Uiteindelijk komt het allemaal neer op zelfliefde. Leef je mooiste leven, ook als de dagen donker zijn en de nachten lang. Want ja, je bent het waard.

Gerelateerde berichten
22-11-2020 Help, de blaadjes vallen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt. Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...

Figureren als verrassend avontuur

Al meer dan 15 jaar stap ik af en toe in de fascinerende wereld van figureren op filmsets en televisieseries. Het begon als een spontane beslissing, maar groeide al snel uit tot een hobby die mijn leven verrijkte. Figureren biedt me de mogelijkheid om nieuwe plekken te ontdekken en onvergetelijke ervaringen te delen met wildvreemden die voor één dag samenkomen in de magie van een filmproductie. Soms sta ik naast bekende gezichten, en soms ben ik de stille achtergrond, maar elke keer is het een avontuur op zich. Wat maakt figureren zo boeiend? Voor mij is het de mix van onvoorspelbaarheid en structuur die deze wereld zo intrigerend maakt. Voordat ik op de set arriveer, hoop ik altijd dat de productiecrew me goed zal informeren over wat er van mij als figurant wordt verwacht. Het gebeurt niet altijd, maar wanneer het wel gebeurt, voel ik me gewaardeerd en op mijn gemak. Een duidelijk beeld van de dag voor me hebben, maakt het mogelijk om me volledig te concentreren op het vervullen van...

De wereld digitaliseert… maar waar blijft de mens?

In een wereld waarin alles digitaal wordt, lijkt echt contact steeds zeldzamer. Maar soms, op een onverwacht moment, herontdek je wat verbinding écht betekent. We hebben bereik, maar geen ontvangst. We scannen, tikken en klikken en denken dat we verbinding met elkaar hebben. Maar verbinding is geen verbinding als er niemand is die antwoordt met een stem. In de trein kijkt iedereen omlaag. Bij het loket is het stil. In restaurants zit een QR-code op tafel. Doktersvragen? Plan online. Boodschappen? Scan hier. Soms voelt het alsof we langzaam veranderen in digitale wezens: met volle clouds, maar lege harten. Op de zorgboerderij waar ik als vrijwilliger werk, is het een andere wereld. Geen mobieltjes. Geen meldingen. Alleen mensen. Aan tafel wordt gepraat, gelachen en geluisterd. Er wordt koffie geschonken, en tijd gemaakt voor elkaar. Daar voel ik wat echte verbinding is. En dan is er mijn vader. Hij leeft met dementie, en vergeet soms dingen....

“Blue Zone” in Soesterduinen

Natuurreservaat "Soesterduinen" is een plek in Nederland, bekend om zijn zandduinen en heidevelden. Het is een populaire bestemming voor wandelen, natuurwandelingen en buitenactiviteiten. Een "blue zone" (blauwe zone) verwijst meestal naar een gebied waar mensen opmerkelijk langer leven en een hogere levensverwachting hebben dan elders. Daarom volgen wij vandaag de blauwe paaltjes, een handige manier om de weg te vinden, die ons leidt door de mooie delen van het gebied. En vooral te genieten van al het moois die het gebied te bieden heeft. Het geluid van de wind door de bomen voegt een rustgevende sfeer toe aan de natuurlijke omgeving en draagt bij aan de charme van het wandelen. Het witte zand doet ons denken aan de kust en dat maakt de ervaring nog specialer, zelfs als je niet daadwerkelijk aan de kust bent. De natuur heeft een unieke manier om ons te laten dromen en te genieten van het moment. Blijf genieten van het wandelen in dit prachtige gebied en laat de ...

Vader en Zoon in de slipstream van Formule 1 – Meer dan alleen een race

Een vader-zoonavond vol Formule 1-sfeer bij Viaplay. Van samen racen kijken tot een ontmoeting met kampioen Rocco Coronel. De jongen die ooit bij zijn vader op schoot zat en nu zelf aan de start verschijnt. Het was weer tijd voor een echt vader-zoonmomentje. Eerst samen thuis voor de buis Formule 1, kopje thee met een brownie, en volop racepraat. Daarna stapten we in de auto richting Hilversum, naar het Media Park, waar Vrooooom wordt opgenomen: het programma waarin Rob Kamphues samen met zijn gasten terugblikt op het Formule 1-weekend. Met samenvattingen, analyses, interviews en natuurlijk het laatste nieuws. In de uitzending verscheen ineens een verrassende gast: Rocco Coronel. De naam deed meteen een belletje rinkelen. Hij had net zijn eerste kampioenschap binnengehaald. De titel in het Britse Ginetta Junior Championship op Donington Park. De veertienjarige coureur uit Eemnes had genoeg aan een vierde plek in de slotrace om de titel veilig te stellen. De tekst gaat verder onder de f...

Cappuccino voor madame

In een kleine koffiebar aan de rand van de stad gebeurt iets magisch elke ochtend. Het is geen bijzondere plek, eigenlijk zou je het bijna over het hoofd zien. Toch schuilt er een verhaal tussen de geur van versgemalen bonen en het gesis van de melkopschuimer. Het verhaal van Norma Jeane, een icoon die iedereen kent maar niemand echt begrijpt. Cappuccino voor madame Iedereen kent haar van het witte doek en de beeldbuis, haar naam is synoniem met glamour en mysterie. Jaren geleden kwam ze mijn leven binnen als een wervelwind, haar frisse uitstraling raakte me diep van binnen. Ze was als een ster die niet te vangen viel, altijd schitterend maar altijd net buiten bereik. Op een dag verdween ze, zoals sterren soms doen, om pas veel later weer op te duiken. En toen, onverwachts, gebeurde er een wonder. Ze stapte mijn koffiebar binnen en het voelde alsof de tijd had stilgestaan. De gevoelens die ik voor haar had, kwamen moeiteloos terug. Jaren waren voorbijgegaan, maar het bloed stroomde nog...

Dokter Rossi uit Gooische Vrouwen

Geen diploma voor nodig, maar een verlangen om te begrijpen. In Gooische Vrouwen is dokter Rossi geen pratende arts, maar een persoon die observeert, knikt, luistert. In deze blog vertel ik wat die stilte kan betekenen bij de televisie en in het echte leven. Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen. Maar laten we eerlijk zijn: niet iedereen zit te wachten op doorvragen. De meeste mensen om me heen zeggen al snel dat het goed met ze gaat. Een snelle, veilige reactie. Daarmee hoeven ze niets te delen wat misschien diep vanbinnen wringt, maar wat ze liever voor zichzelf houden. Misschien vinden ze mij niet de juiste persoon om dat mee te delen. Misschien zijn ze bang dat ik doorvraag. En ja, ik vraag door. Wat voel je dan precies? Wat bedoel je met dit of dat? Die drang om de oppervlakte te doorbreken en naar een diepere laag te gaan – ik kan het niet laten. Maar ik vraag me vaak af: is dat nou een talent of een tik? Misschien drijf ik mensen onbedoeld weg. Misschien zien ze me wel als e...

Claudia Schoemacher signeert bij Bruna Huizen

Huizen - Claudia Schoemacher signeert op 15 juni van 13.00 tot 15.00 uur haar nieuwste boek in de Bruna te Huizen. Claudia Schoemacher signeert voor Oscar Bulthuis - Foto: © Gilbert Vogt In juni is het boek ‘Kamer 303’ van Claudia Schoemacher uitgekomen. Deze prikkelende erotische roman met autobiografische elementen speelt zich af in het Nederlandse medialandschap, en zit vol sappige inside information... Georgia Lucas (29) is persvoorlichtster bij ICU, het machtigste mediabedrijf van Nederland. Na elf jaar is de relatie met haar jeugdliefde voorbij en stort zij zich vol overgave op haar werk. Als nieuwe single verft ze haar blonde haren uitdagend rood, maar 's avonds valt ze na het verplichte uurtje fitness in de sportschool toch alleen in slaap. Haar voorspelbare leventje verandert totaal wanneer ze de opdracht krijgt perscontact te worden voor Alexander Wolf: de meest gevreesde presentator van medialand. Langzaamaan wordt Georgia meegezogen in een bloedstollende se...

De dubbele dans van Saartje: Een poes van contrasten

In ons huis regeert een bijzondere poes genaamd Saartje (links op de foto). Vijf jaar geleden kwam ze in ons leven en sindsdien heeft ze ons versteld doen staan met haar eigenzinnige persoonlijkheid. Saartje is niet zomaar een poes; ze is een mysterie, een samenspel van zachte genegenheid en schuwe terughoudendheid. Foto: Saartje (links) Bram (rechts) Onze bovenverdieping herbergt een kamer met een bureau, en onder dat bureau staat een kastje met daar bovenop een sierlijk mandje. Dit is de schuilplaats van Saartje, een plek waar ze zich terugtrekt en waar ze zich veilig voelt. Haar zachte karakter komt tot uiting in haar liefdevolle aard, maar haar schuwheid werpt een waas van mysterie over haar ware zelf. Saartje slaapt meer dan elke andere kat die ons huis deelt. Haar rust lijkt haar gevoeligheid te weerspiegelen, want bij het minste geluid sprint ze naar haar toevluchtsoord in het mandje. De vraag die me bezighoudt is waar die diepgewortelde angst vandaan komt. Is het omdat ze op ...

XZK for You Media

Zoeken in deze blog