XZK for You Media

Dag 1- De ochtend begint met een rit van Huizen naar Den Helder. Het is druilerig weer, en rond Amsterdam lijkt iedereen tegelijk de weg op te gaan. Het verkeer kruipt voort, maar ik blijf kalm. Mijn stoelverwarming staat op standje “verbranden,” en een podcast houdt me gezelschap terwijl de ruitenwissers ritmisch heen en weer gaan. Geen stress—ik ben op tijd vertrokken, en file of regen kan me niet raken.  Bij de veerboot aangekomen, verbaas ik me over de prijs: €2,50 voor een retourtje, goedkoper dan een kop koffie van €2,60. Terwijl ik op de boot stap, lijkt het weer zich ineens te bedenken; de regen stopt. Het is druk aan boord, maar ik voel me ontspannen. Dit is het seizoen waarin je de auto nog naast de boot kunt parkeren, een zeldzaam voordeel van reizen buiten de zomermaanden.  Mijn wandeltocht begint door de weilanden en duinen, richting de zee. Zodra ik de kust bereik, voel ik een intense vrijheid. Geen mensen in de buurt, alleen ik en de uitgestrekte leegte van het strand.

Wandelen. Hoe langer ik het doe, hoe leuker het wordt. Er is iets magisch aan buiten zijn, de frisse lucht die mijn hoofd leegmaakt, het geluid van mijn eigen stappen dat het tempo van mijn gedachten bepaalt. Alleen, met z’n tweeën of in een groep – iedere situatie heeft z’n charme. De afwisseling maakt het extra bijzonder. Vaak trek ik eropuit in mijn eigen omgeving, maar ook nieuwe plekken verkennen geeft een speciaal soort energie.   Binnenkort ga ik twee dagen naar Texel, alleen. Een mini-avontuur dat ik nu al voel tintelen. Vanaf de boot wandel ik langs de kust naar het Cocksdorp, waar ik overnacht, en de volgende dag loop ik weer terug. Het is een plek die ik al vaker bezocht heb – ik heb er gefietst en een halve marathon gelopen – maar dit specifieke pad is nieuw voor me. Ik kijk uit naar de weidsheid van de kust, de wind die me vooruit blaast en het gevoel van vrijheid dat zulke wandelingen me altijd brengen.   Vrijheid, ja, dat is een van de mooiste cadeaus in het leven. Net a

Dalfsen - Voor lange tijd heb ik mezelf voorgehouden dat ik mijn innerlijke rust alleen in het buitenland kon vinden. Maar steeds vaker besef ik dat ware rust veel dichterbij huis te vinden is, als ik maar de moeite neem om de verborgen plekken op te zoeken. Onlangs heb ik een van die schatten ontdekt: de klompenpaden . En wat een verrassing bleek dat te zijn. Het is een vroege ochtend. De deuren van ons verblijf staan open en ik bevind me te midden van de bossen. Terwijl ik plaatsneem op een van de rieten stoelen, word ik omringd door het gezang van vogels, die blijkbaar ontzettend veel te vertellen hebben. De eerste stralen van de ochtendzon breken door de bomen en strelen mijn gezicht. Het is een heerlijk moment, en wat nog verbazingwekkender is, is dat deze plek zich op nog geen 100 kilometer van ons huis bevindt. De stilte en de rust om me heen zijn van onschatbare waarde. Thuis is er altijd wel ergens geluid: het gezoem van auto's op de snelweg, het geraas van vliegtuigen

Ik zit hier, met mijn gedachten dobberend tussen herinneringen aan mijn achttiende verjaardag en het besef dat ik geen tiener meer ben. Het lichaam, dat ooit zonder veel moeite een avondje stevig door kon zakken, fluistert me nu toe dat die tijden voorbij zijn. Een dag van herstel na een wilde avond is veranderd in twee, soms zelfs meer. Sportieve hoogtepunten hebben ook een transformatie ondergaan. Meer dan dertig jaar lang was waterpolo mijn passie, maar op een dag voelden mijn armen als verroeste scharnieren. Het was tijd voor iets nieuws. Hardlopen werd mijn uitlaatklep, niet meer in teamverband, maar solo, waar ik niemand anders in mijn ritme hoefde te passen. Vanaf morgen, echter, ruil ik mijn hardloopschoenen in voor wandelschoenen. Het is tijd voor een nieuw avontuur, een rustiger tempo. Elke dag koester ik het feit dat ik nog hier ben, dat ik de vrijheid heb om te rijden waar ik wil. Maar ergens in mijn achterhoofd fluistert een stem dat zelfs deze vrijheid niet eeuwig za

In de schaduw van de jaarwisseling, wanneer de koude decemberlucht doordrenkt is met nostalgie, leg ik mijn hardloopschoenen neer. Zondag 31 december 2023 markeert het einde van een tijdperk, een tijdperk van kilometers, zweet en de vreugde van beweging. Jarenlang heb ik mijn voeten laten dansen over wegen van Parijs tot Berlijn, van Maastricht tot Texel, en elke kilometer vertelt een verhaal van plezier, volharding en dankbaarheid. Gilbert Vogt aan de laatste loop: tijd voor nieuwe dingen Mijn hardloopschoenen, trouwe metgezellen gedurende bijna twee decennia, zullen na deze dag in rust worden gelegd. Niet omdat mijn lichaam niet meer wil, maar omdat ik ervoor kies een andere weg in te slaan. Het is een bewuste keuze om mijn rennende zelf vaarwel te zeggen en mijn voeten te laten dansen in een ander ritme: het ritme van wandelen.  Terwijl ik terugkijk op de vele kilometers die ik heb afgelegd sinds 2005 , voel ik een golf van dankbaarheid. Dankbaar voor de kracht van mijn lichaam da

Natuurreservaat "Soesterduinen" is een plek in Nederland, bekend om zijn zandduinen en heidevelden. Het is een populaire bestemming voor wandelen, natuurwandelingen en buitenactiviteiten.  Een "blue zone" (blauwe zone) verwijst meestal naar een gebied waar mensen opmerkelijk langer leven en een hogere levensverwachting hebben dan elders. Daarom volgen wij vandaag de blauwe paaltjes, een handige manier om de weg te vinden, die ons leidt door de mooie delen van het gebied. En vooral te genieten van al het moois die het gebied te bieden heeft.  Het geluid van de wind door de bomen voegt een rustgevende sfeer toe aan de natuurlijke omgeving en draagt bij aan de charme van het wandelen. Het witte zand doet ons denken aan de kust en dat maakt de ervaring nog specialer, zelfs als je niet daadwerkelijk aan de kust bent. De natuur heeft een unieke manier om ons te laten dromen en te genieten van het moment.  Blijf genieten van het wandelen in dit prachtige gebied en laat de

Sneek - Het is zondagochtend en de zon is al op. Wij staan klaar voor de Mar-athon rond Sneek en Meer. Het belooft een warme dag te worden, maar we hebben er zin in. Met wat broodjes en extra water gaan we van start in het plaatsje Terherne. Een pittoresk dorpje in Friesland. Al vrij snel lopen we langs de boot van de bekende boekenreeks en de film De Kameleon. Echter zijn Hielke en Sietske in geen velde of wegen te zien. Wel een paar duizend andere wandelaars. De Kameleon in Terherne Friesland Het lopen langs de weilanden, boerderijen en het water, wat mij doet beseffen hoe mooi Nederland is. De ruimte om mij heen, de wind, de vrijheid, de zon die in mijn gezicht brandt. Ik heb een leef gevoel in mij. Het maakt me blij en voldaan. Ik bedenk me dat het zo simpel is om het blije gevoel op te wekken. Gewoon een stukje lopen. Beetje koetjes kijken, onderweg een broodje eten, wat drinken, gezellig even wat babbelen met mijn partner of een vreemde die voorbij loopt. En soms even niets. De

Het blad uit de bomen is bijna verdwenen, maar de bloemetjes staan half november nog steeds in de weide aan de Naarden Eng aan de rand van Huizen. Het is een feestje om hier te mogen wandelen. Er staan velden met gele bloemen. En er staan stroken met gemengde bloemen langs de onverharde wegen tussen de bossen van Naarden. Het is hier prachtig en je wordt hier ook echt vrolijk van. Passerende wandelaars stoppen en maken met hun mobiel foto’s. Blijkbaar vinden meer mensen het mooi, anders zouden ze het niet vastleggen. Wandelen is een manier om te ontspannen, even weg te zijn van de dagelijkse beslommeringen. Het kost je niets en je kan het altijd alleen doen. Je hebt er niemand voor nodig. Heerlijk toch? De velden zijn soms open waardoor de wind door je haren gaat. Je kan weer even een zijn met de natuur om je heen. Je hoeft echt niet op een berg in India te gaan zitten om even helemaal weg te zijn. Hier kan het ook. Jij kan het ook! Gerelateerde berichten 22-11-2020:  Nog steed

Huizen Naarden - In de bocht aan de Bestevaer (bij de Huizer Hockey Club) ligt het natuurgebied de Naarder Eng van het Goois Natuurreservaat. Het is een afwisselend natuurgebied dat bestaat uit akkers, eikenbossen en houtwallen. Er zijn veel paden om lekker te kunnen lopen. In het gebied liggen verschillende hoogtepunten die uitzicht bieden over het Gooimeer. Kom met de fiets of wandel naar dit unieke stukje groen. Als je toch met de auto wilt komen? Er is een kleine parkeermogelijkheid aan de (navigeer) Zeeweg in Naarden. In het Naarden Eng gebied worden regelmatig reeën gespot en dat is elke keer een magisch moment. De meeste kans heb je in de vroege ochtend of tegen het schemeren van de avond. Foto: Reeën gespot op een regenachtige ochtend tussen Huizen en Naarden - © Gilbert Vogt