Doorgaan naar hoofdcontent

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiƫle website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging

Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carriĆØre in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf.
Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol.

Hoe het allemaal begon - geschiedenis
Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfietsen en verhuurt auto's met chauffeur.

In 1929 begint zijn broer Henk een soortgelijke zaak in Soest. Samen leggen ze de basis voor wat wij nu kennen als de Van Kooy Groep. Sinds 1949 is de Van Kooy Groep officieel dealer van Mercedes Benz.


In 1951 openen de gebroeders Van Kooy een nieuwe vestiging in Baarn en in 1962 ƩƩn in Naarden (de vestiging die later naar Bussum zal verhuizen). In 1965 wordt er een vestiging in Hilversum geopend en in 1974 volgt er een nieuwe grote vestiging aan de Balladelaan in Amersfoort. Deze verhuist later naar de Nijverheidsweg, waar ook nog een apart bedrijfswagencentrum komt.

In september 1975 wordt de familie Knijn aandeelhouder van de Gebroeders Van Kooy. Ze breiden verder uit door in 1984 de vestiging Ede van Mercedes-Benz Nederland over te nemen. Begin jaren negentig wordt er een nieuwe vestiging geopend in Almere.


In 1994 stopt de Van Kooy Groep met het Mercedes-Benz dealerschap voor de vestiging in Hilversum. Hiervoor in de plaats wordt een gloednieuwe tak door de broers Knijn opgericht onder de naam Car Studio. Deze vestiging in Hilversum krijgt de naam Car Studio 't Gooi en is officieel Saab, Chrysler, Jeep en Dodge dealer. In augustus 1996 krijgt Car Studio 't Gooi een zus met de naam Car Studio Eemland. Deze vestiging in Amersfoort en is officieel Saab dealer.
Deze beide bedrijven vallen dan onder Knijn Beheer, daar waar van de Van Kooy bedrijven onder Van Kooy beheer vallen.

In september 1999 wordt autobedrijf Bosboom te Soest overgenomen, een Chrysler, Jeep en Dodge dealer. Een half jaar later (maart 2000) worden Car Studio Eemland en de activiteiten van Bosboom samengevoegd en betrekken zij het pand aan de Nijverheidsweg te Amersfoort waar tot januari van dat jaar Mercedes-Benz personenwagen vestiging zat. De Mercedes-Benz personenactiviteiten voor de regio Amersfoort zijn sinds 2000 ondergebracht in een schitterend en unieke nieuwbouwlocatie aan de A1.

Begin 2001 besluit Fons Knijn te gaan genieten van een welverdiend pensioen en wordt Leo Knijn enig eigenaar van het bedrijf. In september van hetzelfde jaar wordt het bedrijfswagencentrum uitgebreid met een aparte vestiging voor verhuur en verkoop van bedrijfswagens; Van Kooy Rentals.

Januari 2002 wordt de Saab-tak van Car Studio 't Gooi verzelfstandigd en krijgt een eigen onderkomen in Naarden in een pand dat in het verre verleden ook al deel uit maakte van Van Kooy bedrijf. Naast een eigen pand krijgt deze vestiging ook een eigen naam; Saab 't Gooi.

Het jaar 2002 was tevens het jaar waarin de Van Kooy Groep begon met de vertegenwoordiging van een voor de groep nieuwe merk, te weten Mitsubishi. De eerste vestiging die op 1 juli 2002 voor dit merk wordt geopend, bevindt zich in Almere. Een maand later wordt de vestiging te Ede geopend en op 1 oktober wordt in Hilversum bij Car Studio 't Gooi de leegte die het vertrek van Saab naar Naarden had veroorzaakt opgevuld door Mitsubishi.


Ook in 2003 was van de Van Kooy Groep volop in beweging! Het begon met de structuurwijziging en ingebruikname van de naam Van Kooy Groep op 1 januari dat jaar. Tot die tijd worden er, zoals je in dit stukje hebt kunnen lezen, een drietal namen gebruikt. Het gebruiken van de naam Van Kooy voor alle merken en vestigingen komt voort uit de gedachte om de Van Kooy Groep als een 'merk' in de markt te zetten. Daarnaast is 1 januari de datum waarop de Saab activiteiten voor Amersfoort worden verzelfstandigd in een pand dat 500 meter verwijderd is van de locatie aan de Nijverheidsweg. De ruimte die vrijkomt door het vertrek van Saab wordt opgevuld door Mitsubishi, waardoor een tweede combinatie vestiging ontstaat volgens hetzelfde concept als in Hilversum.

Het jaar 2004 begint met een verhuizing voor de medewerk(st)ers van de Mitsubishi vestiging in Ede; van de Kelvinstraat naar de Dieselstraat nummer 10, waardoor zij buren worden van hun Mercedes-Benz collega's. In april 2004 wordt een nieuwe activiteit opgestart, te weten het dealerschap voor Smart. Sinds die datum worden vanuit de Mercedes-Benz vestiging Amersfoort ook nieuwe Smarts verkocht en kunnen Smartrijders terecht in de werkplaats. In het najaar van 2004 verhuizen ook de medewerk(st)ers van Mitsubishi Almere en nemen zij hun intrek bij hun Mercedes-Benz collega's.
Bij alle Van Kooy vestigingen vinden zowel verkoop als aftersales activiteiten plaats. Voor ondersteuning op het gebied van personeelszaken, administratie, facilitaire zaken, marketing en automatisering is in Bussum een beheersmaatschappij gevestigd.

Operationeel directeur Robin Knijn, geboren op 16 februari 1973, is in september 2006 opgestapt bij dealerbedrijf Van Kooy. “Hij heeft naar aanleiding van tegenvallende resultaten conclusies getrokken en zijn functie ter beschikking gesteld”, aldus het bedrijf. Zijn taken worden voorlopig waargenomen door Leo Knijn, de vader van Robin, die algemeen directeur is, maar bezig was zijn operationele taken af te bouwen en zich vooral op de strategie te richten. Van Kooy gaat dan ook op korte termijn op zoek naar een vervanger van Knijn junior. De Van Kooy Groep heeft veertien vestigingen in Midden-Nederland en vertegenwoordigt de merken Mercedes, Mitsubishi, Saab, Chrysler, Smart, Alfa Romeo en Mazda.

In 2006 raakt Van Kooy verder in de problemen en in juli 2007 neemt de Stern Groep Van Kooy over.


Gerelateerde berichten De Gooische Boer
13-12-2017

Uit de Bussumse Historie De Gooische Boer (II) In 1938 werd er achter de oude Gooische Boer gesloopt en een nieuwe Boer gebouwd. “De zes potige knapen die deze week de mokers in de hand namen, een verse pruim in de mond, sloegen er op los. Met nuchtere toewijding, die dit vernielzuchtige vak eist, zodat de verbrijzelde stenen rondvlogen. Maar voor het zover was, hebben de stamgasten in een stemming die in het geheel niet gedrukt was, afscheid genomen.

De Gooische Boer

Allen die de laatsten avond binnenkwamen mochten vrij en ongedwongen het servies waarin ze hun kopje koffie kregen na gebruik op den grond laten vallen, want scherven brengen immers geluk!”
De eigenaar had een geheel nieuw ontwerp laten maken. Het ontwerp heeft het karakter van een grote Gooische boerderij. Zo worden de overdekte terrassen gesteund door z.g. hand gedisselde balken, de vloeren zijn van Oudhollandse rode plavuizen, de gevels zijn met “onbekende delen gepotdekseld”, in het interieur vindt men aan de zolderingen de “moer- en kinderbalken” aangebracht. “De eer van dit huis is gastvrijheid” verkondigt een Gotisch opschrift. Buiten is de speelplaats uitgebreid. Het is een gebouw geworden van 30 bij 20 meter met 370 meter oppervlak! Daarin een grote zaal van 110 meter, een gezellige eetzaal van 34 meter oppervlak. Op de bovenverdieping zijn 10 logeerkamers in Oudhollandse trant.

“Tal van details werden ons getoond die er op wijzen dat men hier met alles heeft rekening gehouden wat den gasten het verblijf zoo aangenaam mogelijk kan maken. En dat ook wat de culinaire verzorging betreft men in de nieuwe Gooische Boer met voortreffelijke spijzen kennis zal kunnen maken, wij hebben ook dĆ”t mogen ervaren”.
Twintig jaar later, in april 1958, sloeg het noodlot toe. De riet gedekte Gooische Boer brandde af. Maar al op 2 juli 1959 werd het nieuwe hotel-restaurant geopend met Renault-reclame op het dak. Dit gebouw staat er nu in 2012 nog steeds, naast het Shell station. Maar een horecagelegenheid is het al lang niet meer. De verdiept aangelegde A1 maakte het onaantrekkelijk voor snelweggebruikers.

Eind 1984 werd het gesloten van vanaf januari 1988 was Mercedes Benz-dealer Van Kooy in het pand gevestigd. Huizerweg 54 - 1402 AD Bussum Telefoon 035 691 29 68

www.historischekringbussum.nl De nieuwe Gooische Boer van 1938. De Gooische Boer van 1959. hist.kring.bussum@planet.nl Klaas Oosterom Uit: Nieuwe Bussumsche Courant van 7 en 9 April 1938

Afbeeldingen uit coll. HKB
Bron: Historische Kring Bussum

Reacties

Populaire posts van deze blog

Help, er gaat een lampje branden - deel 2

We rennen voor een lampje in onze auto, maar lopen voorbij de lampje in onszelf. We krijgen een telefoontje: “Er brandt een lampje op mijn dashboard, kan ik direct langskomen?” Natuurlijk, want rijden met een storing voelt onveilig. Je weet nooit wat er kan gebeuren als je blijft doorrijden. Maar gek genoeg zie ik in mijn omgeving mensen rondlopen die óók lampjes hebben branden. Vermoeidheid, hoge bloeddruk, stress, geen plezier meer in het werk. Signalen genoeg. Toch rijden ze door. En dan sta ik soms in de werkplaats en denk: waarom wordt een auto sneller serieus genomen dan ons eigen lijf? Voor een olielampje wordt meteen de agenda vrijgemaakt. Maar als je hart signalen geeft, of je hoofd het niet meer trekt? “Ach, het komt wel goed. Even doorzetten.” Totdat je stilvalt langs de weg. En geloof me: een motor reviseren kost meer dan even op tijd olie bijvullen. Welk lampje brandt er op jouw dashboard? En ga je eindelijk de garage in of blijf je doorrijden tot je echt ni...

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt.  Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

Vader-zoonweekend met Jimny

Ik ben niet zo van het geld geven voor verjaardagen. Ik ben meer van het beleven. Samen iets doen. Als ik geld voor mijn verjaardag krijg, dan weet ik al heel snel niet meer wat ik ermee heb gedaan. Maar samen met mijn kind wakker worden in een vouwtent met uitzicht over het water? Dat is onvergetelijk. Dus voor de verjaardag van mijn zoon Robert (28) had ik wat bedacht. Dankzij Autobedrijf Kreijne kon ik een weekend op pad met een Suzuki Jimny 4x4. Alleen ja… off-road rijden in Nederland? Dat lukt hier niet. De Ardennen dan? Dat is 3,5 uur sturen. Nee joh, net even te ver voor een weekend. Dus ik hield het dichterbij: de Beekse Bergen. Geen berg te zien, maar wel gezellig tussen de dieren. En eigenlijk ging het mij erom dat we gewoon even samen weg waren. Alleen vader en zoon momentje. En niet per se met modder tot aan de buitenspiegels. Bij aankomst zijn we eerst gaan wandelen. Daarna reden we een rondje met de 4x4 door het safaripark. Robert bleek een dierentuin fan te zijn. Dat w...

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne...

Verlangen van Porto naar Santiago

Soms moet je even weg om dichter bij jezelf te komen. Ik ga niet naar een wellness. Niet naar een luxe resort. Ik heb besloten om 258 kilometer te gaan wandelen. Alleen. Van Porto naar Santiago. Van Texel naar ietsje verder Het is alweer even geleden dat ik alleen op pad ging. De laatste keer was op Texel : twee dagen frisse zeewind en zand in mijn schoenen. Leuk hoor… maar dit keer pak ik het wat ambitieuzer aan. Geen weekendje weg, maar tweeĆ«nhalve week. Geen eiland, maar twee landen. En niet zomaar een wandeling. Nee, ik ga de Camino lopen in 2026. Van Porto naar Santiago. 258 kilometer. Te voet. In m’n eentje. Gaat het wel goed in je huwelijk? Die vraag krijg ik dus regelmatig. Blijkbaar is alleen op pad gaan verdacht. Maar ik geloof juist dat ruimte geven de brandstof is voor een sterke relatie. Je hoeft niet elk verlangen om te zetten in actie… maar soms moet je dat gewoon doen. Vertrouwen en vrijheid Het draait om vertrouwen. Mijn partner gunt mij deze reis...

Trouwen met een glimlach

Ik neem plaats tegenover een vrouw die ik nog nooit heb gezien. Zij gaat straks op de foto. Mijn taak? Haar aan het lachen krijgen. Simpel, zou je denken. Maar wat zeg je dan? “Je weet het misschien niet,” begin ik, “maar ik was vroeger al verliefd op je. Op de lagere school. Jij zat altijd bij het raam en ik... ik keek alleen maar.” Ze schiet al een beetje in de lach. Mooi. “En nu,” zeg ik met een zucht, “wil ik met je trouwen?” Ze kijkt verbaasd, maar geamuseerd. “Maar ik heb een vriend,” zegt ze. “Geeft niks,” fluister ik samenzweerderig. “We trouwen gewoon stiekem. Niemand hoeft het te weten. Toch?” Ze lacht. Hardop. Missie geslaagd. En dĆ”t is precies de bedoeling. Niet de liefde verklaren, hoewel het goed werkt, maar die glimlach vangen. Want ik figureer. Mijn gezicht mag dan niet op de voorgrond verschijnen, maar ik ben er wel. Achter de lach. Achter het verhaal. Ik mag niks zeggen over het project zelf. Alleen dat er gelachen moest worden. Later vertel ik er misschien nog ee...

Mijn vader, de piano en dementie

Mijn vader leeft met dementie. Het contact wordt steeds moeilijker, maar zijn liefde voor muziek is gebleven. In deze blog neem ik je mee in een bezoek aan hem. Over onbegrijpelijke zinnen, onverwachte momenten en een oude piano die nog altijd klinkt als een stukje geluk. Mijn vader is altijd gek geweest op pianospelen. Al jarenlang zit hij achter die vertrouwde toetsen te pingelen. Niet dat hij ooit echt mooi heeft gespeeld, en dat weet hij zelf eigenlijk ook wel, maar dat doet er niet toe. Als ik hem zie zitten, met een tevreden blik en zijn vingers op de toetsen, dan maakt het me blij. Want dƔƔr zit hij nog. Daar is hij even in zijn element. Praatjes over alledaagse dingen gaan niet meer. Hij hakkelt, struikelt over woorden, en zinnen zijn amper nog te vormen. In het begin waren het nog drie woorden, waarvan ik er vijf maakte om te begrijpen wat hij bedoelde. Tegenwoordig zijn het losse klanken, half uitgesproken woorden. Maar ik probeer hem uit te laten praten. Onderbreken heeft ...

Voorbereiding Camino de Santiago: mijn eerste stap begint met een rugzak

De eerste stap is gezet. Ik heb mijn rugzak gekocht! Daarmee begint mijn avontuur richting Porto naar Santiago officieel. En eerlijk gezegd… ik kan niet wachten. Waarom ik zonder groep en bagagevervoer ga Geen bagagevervoer, geen georganiseerde groep, gewoon ik en mijn rugzak. Vooral dat laatste vind ik belangrijk. Ik wil het gevoel van onafhankelijkheid ervaren en alles zelf dragen, letterlijk en figuurlijk. Wil ik mezelf tegenkomen onderweg? Vanmorgen vroeg Vera me: “Wil je jezelf tegenkomen onderweg?” Een goede vraag. Ik voel me stabiel en in balans, over het algemeen ook wel zelfverzekerd. Toch verlang ik naar meer rust in mijn hoofd. Minder ruis, meer creativiteit. Ik wil bewust genieten van het moment, van wat er om me heen gebeurt.  Wie ben ik zonder werk, vaderschap en partner? Misschien kom ik onderweg wel dichter bij de kern van wie ik ben. Want wie ben ik eigenlijk zonder mijn werk, zonder het vaderschap, zonder partner? Wat blijft er over als ik mezelf helemaal ‘uitk...