Doorgaan naar hoofdcontent

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiƫle website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging

Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carriĆØre in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf.
Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol.

Hoe het allemaal begon - geschiedenis
Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfietsen en verhuurt auto's met chauffeur.

In 1929 begint zijn broer Henk een soortgelijke zaak in Soest. Samen leggen ze de basis voor wat wij nu kennen als de Van Kooy Groep. Sinds 1949 is de Van Kooy Groep officieel dealer van Mercedes Benz.


In 1951 openen de gebroeders Van Kooy een nieuwe vestiging in Baarn en in 1962 Ć©Ć©n in Naarden (de vestiging die later naar Bussum zal verhuizen). In 1965 wordt er een vestiging in Hilversum geopend en in 1974 volgt er een nieuwe grote vestiging aan de Balladelaan in Amersfoort. Deze verhuist later naar de Nijverheidsweg, waar ook nog een apart bedrijfswagencentrum komt.

In september 1975 wordt de familie Knijn aandeelhouder van de Gebroeders Van Kooy. Ze breiden verder uit door in 1984 de vestiging Ede van Mercedes-Benz Nederland over te nemen. Begin jaren negentig wordt er een nieuwe vestiging geopend in Almere.


In 1994 stopt de Van Kooy Groep met het Mercedes-Benz dealerschap voor de vestiging in Hilversum. Hiervoor in de plaats wordt een gloednieuwe tak door de broers Knijn opgericht onder de naam Car Studio. Deze vestiging in Hilversum krijgt de naam Car Studio 't Gooi en is officieel Saab, Chrysler, Jeep en Dodge dealer. In augustus 1996 krijgt Car Studio 't Gooi een zus met de naam Car Studio Eemland. Deze vestiging in Amersfoort en is officieel Saab dealer.
Deze beide bedrijven vallen dan onder Knijn Beheer, daar waar van de Van Kooy bedrijven onder Van Kooy beheer vallen.

In september 1999 wordt autobedrijf Bosboom te Soest overgenomen, een Chrysler, Jeep en Dodge dealer. Een half jaar later (maart 2000) worden Car Studio Eemland en de activiteiten van Bosboom samengevoegd en betrekken zij het pand aan de Nijverheidsweg te Amersfoort waar tot januari van dat jaar Mercedes-Benz personenwagen vestiging zat. De Mercedes-Benz personenactiviteiten voor de regio Amersfoort zijn sinds 2000 ondergebracht in een schitterend en unieke nieuwbouwlocatie aan de A1.

Begin 2001 besluit Fons Knijn te gaan genieten van een welverdiend pensioen en wordt Leo Knijn enig eigenaar van het bedrijf. In september van hetzelfde jaar wordt het bedrijfswagencentrum uitgebreid met een aparte vestiging voor verhuur en verkoop van bedrijfswagens; Van Kooy Rentals.

Januari 2002 wordt de Saab-tak van Car Studio 't Gooi verzelfstandigd en krijgt een eigen onderkomen in Naarden in een pand dat in het verre verleden ook al deel uit maakte van Van Kooy bedrijf. Naast een eigen pand krijgt deze vestiging ook een eigen naam; Saab 't Gooi.

Het jaar 2002 was tevens het jaar waarin de Van Kooy Groep begon met de vertegenwoordiging van een voor de groep nieuwe merk, te weten Mitsubishi. De eerste vestiging die op 1 juli 2002 voor dit merk wordt geopend, bevindt zich in Almere. Een maand later wordt de vestiging te Ede geopend en op 1 oktober wordt in Hilversum bij Car Studio 't Gooi de leegte die het vertrek van Saab naar Naarden had veroorzaakt opgevuld door Mitsubishi.


Ook in 2003 was van de Van Kooy Groep volop in beweging! Het begon met de structuurwijziging en ingebruikname van de naam Van Kooy Groep op 1 januari dat jaar. Tot die tijd worden er, zoals je in dit stukje hebt kunnen lezen, een drietal namen gebruikt. Het gebruiken van de naam Van Kooy voor alle merken en vestigingen komt voort uit de gedachte om de Van Kooy Groep als een 'merk' in de markt te zetten. Daarnaast is 1 januari de datum waarop de Saab activiteiten voor Amersfoort worden verzelfstandigd in een pand dat 500 meter verwijderd is van de locatie aan de Nijverheidsweg. De ruimte die vrijkomt door het vertrek van Saab wordt opgevuld door Mitsubishi, waardoor een tweede combinatie vestiging ontstaat volgens hetzelfde concept als in Hilversum.

Het jaar 2004 begint met een verhuizing voor de medewerk(st)ers van de Mitsubishi vestiging in Ede; van de Kelvinstraat naar de Dieselstraat nummer 10, waardoor zij buren worden van hun Mercedes-Benz collega's. In april 2004 wordt een nieuwe activiteit opgestart, te weten het dealerschap voor Smart. Sinds die datum worden vanuit de Mercedes-Benz vestiging Amersfoort ook nieuwe Smarts verkocht en kunnen Smartrijders terecht in de werkplaats. In het najaar van 2004 verhuizen ook de medewerk(st)ers van Mitsubishi Almere en nemen zij hun intrek bij hun Mercedes-Benz collega's.
Bij alle Van Kooy vestigingen vinden zowel verkoop als aftersales activiteiten plaats. Voor ondersteuning op het gebied van personeelszaken, administratie, facilitaire zaken, marketing en automatisering is in Bussum een beheersmaatschappij gevestigd.

Operationeel directeur Robin Knijn, geboren op 16 februari 1973, is in september 2006 opgestapt bij dealerbedrijf Van Kooy. “Hij heeft naar aanleiding van tegenvallende resultaten conclusies getrokken en zijn functie ter beschikking gesteld”, aldus het bedrijf. Zijn taken worden voorlopig waargenomen door Leo Knijn, de vader van Robin, die algemeen directeur is, maar bezig was zijn operationele taken af te bouwen en zich vooral op de strategie te richten. Van Kooy gaat dan ook op korte termijn op zoek naar een vervanger van Knijn junior. De Van Kooy Groep heeft veertien vestigingen in Midden-Nederland en vertegenwoordigt de merken Mercedes, Mitsubishi, Saab, Chrysler, Smart, Alfa Romeo en Mazda.

In 2006 raakt Van Kooy verder in de problemen en in juli 2007 neemt de Stern Groep Van Kooy over.


Gerelateerde berichten De Gooische Boer
13-12-2017

Uit de Bussumse Historie De Gooische Boer (II) In 1938 werd er achter de oude Gooische Boer gesloopt en een nieuwe Boer gebouwd. “De zes potige knapen die deze week de mokers in de hand namen, een verse pruim in de mond, sloegen er op los. Met nuchtere toewijding, die dit vernielzuchtige vak eist, zodat de verbrijzelde stenen rondvlogen. Maar voor het zover was, hebben de stamgasten in een stemming die in het geheel niet gedrukt was, afscheid genomen.

De Gooische Boer

Allen die de laatsten avond binnenkwamen mochten vrij en ongedwongen het servies waarin ze hun kopje koffie kregen na gebruik op den grond laten vallen, want scherven brengen immers geluk!”
De eigenaar had een geheel nieuw ontwerp laten maken. Het ontwerp heeft het karakter van een grote Gooische boerderij. Zo worden de overdekte terrassen gesteund door z.g. hand gedisselde balken, de vloeren zijn van Oudhollandse rode plavuizen, de gevels zijn met “onbekende delen gepotdekseld”, in het interieur vindt men aan de zolderingen de “moer- en kinderbalken” aangebracht. “De eer van dit huis is gastvrijheid” verkondigt een Gotisch opschrift. Buiten is de speelplaats uitgebreid. Het is een gebouw geworden van 30 bij 20 meter met 370 meter oppervlak! Daarin een grote zaal van 110 meter, een gezellige eetzaal van 34 meter oppervlak. Op de bovenverdieping zijn 10 logeerkamers in Oudhollandse trant.

“Tal van details werden ons getoond die er op wijzen dat men hier met alles heeft rekening gehouden wat den gasten het verblijf zoo aangenaam mogelijk kan maken. En dat ook wat de culinaire verzorging betreft men in de nieuwe Gooische Boer met voortreffelijke spijzen kennis zal kunnen maken, wij hebben ook dĆ”t mogen ervaren”.
Twintig jaar later, in april 1958, sloeg het noodlot toe. De riet gedekte Gooische Boer brandde af. Maar al op 2 juli 1959 werd het nieuwe hotel-restaurant geopend met Renault-reclame op het dak. Dit gebouw staat er nu in 2012 nog steeds, naast het Shell station. Maar een horecagelegenheid is het al lang niet meer. De verdiept aangelegde A1 maakte het onaantrekkelijk voor snelweggebruikers.

Eind 1984 werd het gesloten van vanaf januari 1988 was Mercedes Benz-dealer Van Kooy in het pand gevestigd. Huizerweg 54 - 1402 AD Bussum Telefoon 035 691 29 68

www.historischekringbussum.nl De nieuwe Gooische Boer van 1938. De Gooische Boer van 1959. hist.kring.bussum@planet.nl Klaas Oosterom Uit: Nieuwe Bussumsche Courant van 7 en 9 April 1938

Afbeeldingen uit coll. HKB
Bron: Historische Kring Bussum

Reacties

Populaire posts van deze blog

Wat buiten mijn invloed ligt, laat ik los.

Wandelen. Hoe langer ik het doe, hoe leuker het wordt. Er is iets magisch aan buiten zijn, de frisse lucht die mijn hoofd leegmaakt, het geluid van mijn eigen stappen dat het tempo van mijn gedachten bepaalt. Alleen, met z’n tweeĆ«n of in een groep – iedere situatie heeft z’n charme. De afwisseling maakt het extra bijzonder. Vaak trek ik eropuit in mijn eigen omgeving, maar ook nieuwe plekken verkennen geeft een speciaal soort energie.   Binnenkort ga ik twee dagen naar Texel, alleen. Een mini-avontuur dat ik nu al voel tintelen. Vanaf de boot wandel ik langs de kust naar het Cocksdorp, waar ik overnacht, en de volgende dag loop ik weer terug. Het is een plek die ik al vaker bezocht heb – ik heb er gefietst en een halve marathon gelopen – maar dit specifieke pad is nieuw voor me. Ik kijk uit naar de weidsheid van de kust, de wind die me vooruit blaast en het gevoel van vrijheid dat zulke wandelingen me altijd brengen.   Vrijheid, ja, dat is een van de mooiste cadeaus in het leven. Net a

Reisverhaal Texel: Ontdekkingstocht naar mezelf

Dag 1- De ochtend begint met een rit van Huizen naar Den Helder. Het is druilerig weer, en rond Amsterdam lijkt iedereen tegelijk de weg op te gaan. Het verkeer kruipt voort, maar ik blijf kalm. Mijn stoelverwarming staat op standje “verbranden,” en een podcast houdt me gezelschap terwijl de ruitenwissers ritmisch heen en weer gaan. Geen stress—ik ben op tijd vertrokken, en file of regen kan me niet raken.  Bij de veerboot aangekomen, verbaas ik me over de prijs: €2,50 voor een retourtje, goedkoper dan een kop koffie van €2,60. Terwijl ik op de boot stap, lijkt het weer zich ineens te bedenken; de regen stopt. Het is druk aan boord, maar ik voel me ontspannen. Dit is het seizoen waarin je de auto nog naast de boot kunt parkeren, een zeldzaam voordeel van reizen buiten de zomermaanden.  Mijn wandeltocht begint door de weilanden en duinen, richting de zee. Zodra ik de kust bereik, voel ik een intense vrijheid. Geen mensen in de buurt, alleen ik en de uitgestrekte leegte van het strand.

Visagie bij Mimiko in Mijdrecht

Mijdrecht - Een visagist(e) word je niet zo maar, daar moet je wel wat voor doen. Een opleiding duurt ruim een half jaar en daarna is het net zoals het halen van het rijbewijs: vooral oefenen, oefenen op zoveel mogelijk mensen. Mimiko Lara de Jong - Foto: Gilbert Vogt Het is niet zo dat er maar een dikke laag make-up wordt aangebracht en klaar. Er wordt heel vaak heel subtiel gewerkt om en persoon er net even wat natuurlijker uit te laten zien dan zonder make-up. Het is ook bijna niet mogelijk om een foto er goed te laten zien zonder dat het gezicht op een natuurlijke manier wordt gecamou-fleerd. Een goede visagist(e) weet bepaalde effecten te creĆ«ren die positieve bijdrage levert aan het totaalbeeld van een persoon. Door een goede visagie heeft een model een mooiere uitstraling en heeft de fotograaf minder tijd nodig voor de nabewerking.

Dementie: Een gesprek dat we niet kĆŗnnen uitstellen

Dementie. Wanneer die diagnose wordt gesteld, voelt het vaak alsof er een onuitgesproken vonnis geveld wordt. Een langzame maar zekere aftakeling van de geest, een weg die leidt naar steeds minder herinneringen, minder woorden, minder "er zijn". Voor mij voelt het alsof er een gesprek gevoerd moet worden – over de dood. Niet omdat ik er klaar voor ben, want dat ben ik zeker niet. Maar ik besef dat we nu nog in de positie zijn om het gesprek te voeren. Straks kan het te laat zijn. Dan is het vijf over twaalf en zijn de mogelijkheden om nog zelf te kiezen verdwenen. Het is een lastige plek om te zitten, aan de rand van dit gesprek. Ik voel niet dat ik degene ben die moet bepalen hoe we deze reis door dementie moeten maken. Maar ik voel wel dat ik er iets over mag zeggen, dat ik het onder de aandacht mag brengen. We leven in een wereld waarin de neiging bestaat om de moeilijkste beslissingen voor ons uit te schuiven, vooral als het gaat om iets ongrijpbaars en pijnlijks als het

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt.  Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als Joy

En dan het weer: de wind gaat uit een andere hoek waaien

Een aantal jaren geleden zou ik in blinde paniek zijn geraakt bij het horen van het nieuws: weer een overname. Het idee van verandering zorgde voor angst, met name het verliezen van mijn baan. Ik had geen enkele controle over die situaties, geen grip op de overnames, faillissementen, en nieuwe werkgevers die in rap tempo elkaar opvolgden. Dat gevoel van machteloosheid overviel me, en vaak vluchtte ik. Want wat doe je als je bang bent voor verandering? Juist, je probeert het te vermijden, weg te rennen voordat het je kan raken. De vraag die ik me nu stel: had ik Ć¼berhaupt ooit ergens controle over? Het antwoord lijkt me duidelijk. Nee. Maar dat is niet meer iets wat me verlamt. Waar ik vroeger heen en weer werd geslingerd tussen pieken van hoop en dalen van wanhoop, heerst er nu een opmerkelijke rust in mij. Hetzelfde nieuws, opnieuw een overname, en toch ben ik kalm. Geen paniek, geen onrust. Alsof ik boven het hele schouwspel zweef en vanuit een helikopterview kan zien wat er gebeurt.

Ernst Rauch heeft wereldrecord nonstop-biljarten

Met nog twee uurtjes te gaan, kwamen mijn vrouw en ik op zondag 26 september om 18:00 uur het CafƩ Dik Trom in Eemnes binnen. Het was het er warm, druk, rokerig, maar de sfeer was er uitstekend. Tjonge, was zag die Ernst (links op de foto) er vermoeid uit die laatste uurtjes voor zijn wereldrecord nonstop-biljarten. Niet vreemd als je al vanaf vrijdagochtend tien uur, onafgebroken, met biljarten bezig bent. Om overeind te blijven dronk hij voornamelijk vloeibaar voedsel, en rookte hij heel wat pakjes sigaretten weg. Toen was er een groot applaus voor Ernst Rauch. Hij zat namelijk op de 57 uur nonstop-biljarten, en kwam hiermee op gelijke hoogte van de huidige wereldrecordhouder John Koolen, ook op dat moment de ene laatste tegenspeler van Ernst. Klokslag 19:00 uur vloeide de tranen bij Ernst, maar ook bij zijn gezin: het evenaren van de huidige wereldrecordhouder was hem gelukt. Lang nadenken kon Ernst niet, hij moest meteen weer verder met zijn laatste uur. Zijn tegenspeler, zijn eige

Maar zullen we het erover hebben, vraag ik mezelf af?

Als we het leven instappen, leren we geleidelijk wie we zijn en wat we willen. We ontdekken ambities, passies, en dromen. Maar hoe vaak denken we na over hoe we willen dat het leven eindigt? Wanneer ben je nog wilsbekwaam genoeg om aan te geven hoe je leven mag eindigen? Wat is het moment waarop lijden ondraaglijk en uitzichtloos wordt? Wat voor de een ondragelijk is, is voor de ander nog aanvaardbaar. Mijn vader heeft Alzheimer , en als ik naar hem kijk, lijkt hij het nog steeds naar zijn zin te hebben. Hij lacht, maakt soms grapjes, en zijn ogen lichten op bij een herkenning. Voor hem voelt het niet ondraaglijk. Voor mij ligt dat anders. Als ik eerlijk ben, denk ik dat ik zo niet zou willen leven. Ik voel dat ik dit traject anders zou willen bewandelen. Maar ik besef ook dat het zijn leven is, niet het mijne. Ik kan niet bepalen hoe hij zijn leven moet leven, net zo min als hij dat voor mij kan bepalen. Zijn leven blijft van hem, zolang hij het bewust kan ervaren. Mijn vader is een