XZK for You Media

Kaatsheuvel - Het geeft mij een gevoel dat ik er ook echt grip op heb, of ik denk het in ieder geval. En dat maakt ‘het doen’ ook zo aantrekkelijk, want als het muntje valt, dan gaat het spel pas echt beginnen. Ik bedien de linker rode knop en hijskraan van meccano glijdt over de rails van mij af. Halverwege haal ik mijn hand er vanaf en wacht tot de grijper is uitgewiebeld. Dan bedien ik de rechter rode knop en het hele boeltje verplaatst zich vervolgens naar rechts . Als ik boven mijn doel ben, laat ik gauw los. De grijper gaat als een raket op de beer af. Dan spreidt hij zijn armen en gaat om de beer heen staan. Nu wordt het spannend. De armen gaan dicht en de beer kan geen kant meer op, ontsnappen is zinloos, tenminste zo lijkt het. De hijskraan ratelt en gaat langzaam weer omhoog. De muziek riedelt nog steeds. Dan ineens begint de beer te spartelen. ‘Laat me los’, schreeuwt hij. Maar de drie poten laten hem niet meer gaan, hij is en is van MIJ. Lalalalalalaaaa. Als de grijper bij

Hilversum - TROS Muziekcafé is elke zaterdagmiddag live te beluisteren op Radio 2 vanuit het Podiumcafé van Podium de Vorstin in Mediastad Hilversum. De uitzending kun je elke week gratis bijwonen. Het verbaast me echt waarom er nog zo weinig mensen live komen kijken en luisteren, of ben ik een van de weinige gekken die het leuk vind? Presentator Corné Klijn en gesprek met Sandy Dane en en meer over de uitzending... Live muziek of een live uitzending bij radio en televisie bijwonen vind ik namelijk ontzettend leuk. Het liefst doe ik het elke week en waarom? Het is het sfeertje wat rondom een uitzending hangt. Het voelt een beetje als een prettige spanning of alles wat er in zit er ook daadwerkelijk uitkomt. Bovendien klinkt het live ook vaak veel beter, is er meer betrokkenheid bij wat er gebeurt en voelt het veel echter aan. Een bas bijvoorbeeld, die voel je dreunen door je hele lichaam heen. Heerlijk toch. Mijn familie verklaart me vaak voor niet wijs, maar het lukt mij toch nog vaa

Huizen – De weersomstandigheden (start 11:45 uur) zijn hoopvol. Een buiten- en watertemperatuur van boven de 20 graden, tenminste volgens speaker van de organisatie, maar eenmaal in het water leek het wel ijswater, zo koud. Tijdens de start voor mijn 1000 meter schoolslag voor Masters begin ik rustig aan mijn zwemtocht. Ik wilde vooral veel plezier beleven aan de 1e Huizer Gooimeerrace, maar ik vraag me soms wel af: Waarom doe ik dit toch? Het is nog een aardig woelen om een aantal mannen bij te kunnen houden. Het water is koud, maar gelukkig verkrampen mijn spieren niet. Tijdens het zwemmen denk ik maar aan één ding: De eindstreep halen. Ik ben blij als ik de 500 meter boei heb gehaald en weer terug naar de finish mag zwemmen. Het is niet mijn eerste sport om te doen, maar ik voel mij wel als een vis in het water en vind het buitengewoon leuk om te doen. Verder, hulde aan organisatie van z&pv IJsselmeer, uitslagen

Amsterdam - Een foto waarop de Toren van Pisa omver wordt geduwd. Of eentje waarbij een vinger op de Eiffeltoren ligt. Wij zoeken foto's met grappig én creatief gezichtsbedrog. Maak jij die? Editie NL zoekt deze zomer nieuwe, creatieve perspectieffoto's. Een echte jury, bestaande uit fotograaf Evert-Jan Daniels en Wim van Sinderen, beoordeelt wie de beste gezichtsbedrog-foto van 2011 heeft gemaakt. Die winnaar laten we zien in onze uitzending. Meer info op: Editie NL

Wat heb ik toch met je te doen. Je redt een kind uit een blote potenland. Je probeert dat zo goed mogelijk op te voeden. Je geeft haar alles wat haar hartje begeert. En wat krijg je er voor terug? Uit liefde jat ze je kluis leeg. Constanza en Mo moeten even ergens onder de zon bijkomen. Even tot rust komen van een gevangenisstraf van een half jaar. Hoezo, even tot rust komen? Als er even iemand tot rust mag komen, dan ben jij het toch wel lieve Connie. Jij voedt verdomme kun kinderen op, omdat dochterlief even vergeten was de schuifdeur achter zich dicht te doen. Effe Mo bellen. Chips, hij neemt niet op. Misschien broer bellen: ”Hallo, wie heb ik aan de lijn…ben jij dat Mo…? Ja, hier met Co. Ik rijd net bij paps vandaan, helemaal vergeten de schuifdeur dicht te doen…Stom hè..Eh, niet stom…Je stuurt wel even iemand, ok…Absoluut goed Mo…Oh ja, als je er toch bent, kijk voor de veiligheid ook meteen even naar de kluis. Het nummer is…Mocht er nog iemand naar vragen: je hebt het niet van mi

Laren - Zo breng ik haar nog naar de kleuterschool en zo gaat ze ook alweer van school af. Mijn kleine meisje wordt groot. De stappen die je hebt moeten maken om naar deze school te kunnen was niet eenvoudig. Hoe het ook zij, je bent nu wel voor je diploma VMBO geslaagd en met mooie cijfers. Ik zeg: “Knap gedaan!” “Een meisje met humor en dat je best nog wel wat meer van jezelf mag laten zien”, zei de mentor in haar toespraak. Geen diploma uitreiking zonder de beelden te zien van hoe de meisjes er uitzagen in de eerste klas en er waren beelden van de vrouwen hoe ze er nu uitzien in de vierde klas. WAUW! Zoek de verschillen. Kleine meisjes worden groot, sommige h-e-e-l groot. Na de toespraken en ondertekening van je diploma moest er natuurlijk op gedronken worden. Melissa is ge-slaagd! Een prima (op)stap om straks naar het ROC in Hilversum te gaan. Daar ga je verder met een vervolg opleiding in ‘de zorg’. Maar eerst hier van genieten. Melissa is onlangs nog met haar klas nog naar Parijs

Hilversum - Ruim anderhalf jaar zit mijn hoofd vol met snot en werd het tijd voor een onderzoek bij de van Linschoten Kliniek in Hilversum. Daar bleek dat mijn neusholten waren ontstoken. Een operatie was onvermijdelijk. En na de operatie leek ik ook weer snel op te knappen…maar dat liep even anders… Een dag voor de operatie Er zijn van die dagen, dan zie ik overal tegenop. Zo zie ik zo op tegen de donderdag. Ik heb al ruim anderhalf jaar last van een verstopte neus en hoest regelmatig groene snot op.Er blijkt een ontsteking te zijn aan beide kanten van mijn kaakholten. Door deze ontsteking is mijn ademhaling nooit optimaal en heb ik extra last bij de inspanningen van mijn sporten. Het enige Tempo wat ik wel vast kan houden is de hoeveelheid zakdoekjes die ik de afgelopen jaren heb vol gesnoten. Donderdag Ik geef de chirurg een hand en hou hem even iets langer vast. ‘Heb je er zin in?’ vraag ik aan hem. Ja, je weet het niet hè, je kunt het beter maar even aan hem vragen. Ik lig aan he

Bussum/Huizen - “Van het een komt het ander”, zeggen ze wel eens. Eerst lig ik nog te trainen met waterpolo, daarna maak ik een interview met de trainer in mijn lievelingsbad: de Sijsjesberg. Normaal gesproken train ik altijd met heren 4 mee. We doen dat in de breedte van het zwembad. Door de lage opkomst werden de mannen van heren 4 gevraagd om bij het eerste team mee te doen. Zij trainen voornamelijk in de lengte van het zwembad. In eerste instantie twijfelde ik om mee te doen. Ik heb toch echt hun niveau niet. Toch maakte ik de sprong in het diepe en doe nu mee. Het kost mij heel veel moeite, maar ik hou nog redelijk mijn hoofd boven water. De nieuwe trainer Hans Koopman doet het leuk. Zijn trainingsmethode spreekt mij enorm aan, ook al ben ik aan het eind van elke training helemaal kapot (ik ben tenslotte geen 18 meer). Tijdens de training bedenk ik mij vaak wat zijn motivatie toch moet zijn om deze jonge jongens (rond de 20) te trainen? Toen ik dat Hans vertelde en graag een inter

Wij geven onze kinderen geen cadeautjes voor hun verjaardagen. Wij geven de kinderen geen geld om dat ze ergens voor zijn geslaagd, maar wij geven uitsluitend belevenissen. En dat zijn vaak ‘doe dingen'. Robert-Jan is wat onrustig, of zeg maar gewoon tien keer drukker dan normaal. Een keertje extra naar de wc, steeds heen en weer lopen en zijn muziek hard aan op zijn kamer. Er staat iets te gebeuren, maar wat? Het is iets spannends, want dat is voor hem de eerste keer…WAUW! Net zo spannend als een week geleden toen Melissa de uitslag van haar examen kreeg: Geslaagd met prachtige cijfers. Goed gedaan wijfie! Een goede reden om iets leuks en spannends terug te doen. Maar wel iets doen wat jij ook nog niet eerder hebt gedaan… Je sprong al twee keer eerder uit een vliegtuig. Ik durf dus eigenlijk wel te zeggen dat je van snelheid houdt en dat het je niet aan durf ontbreekt. En als er nog iets met snelheid te maken heeft, dan is het wel autorijden: In Leeuwarden zijn ze blij met je. Kar

Maastricht - Ik liep al eerder in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Berlijn, Parijs, Antwerpen, Texel, Terschelling, Schiermonnikoog, maar nog nooit in Maastricht. En die laatste kan ik nu ook van mijn lijstje afstrepen, want op 12 juni liep daar de 10 km. De mensen in het zuiden zijn veel relaxter dan in het noorden en daarom komen we hier dan ook geregeld. Misschien komt het ook wel door de zachte G, want dit dialect komt van nature al zacht en heel vriendelijk over. Blijkbaar ben ik daar als noordeling ook gevoelig voor, want ik vind bijna elke gesprek al leuk om te horen: Ik heb het over Maastricht. Wij waren er vrijdagavond al en na een dagje winkelen op zaterdag was het voor mij zondag de beurt om hard te lopen. De start was om 10:00 uur vanaf de Grote Markt. De temperatuur lag net iets boven de 20 graden. Iets te warm, maar ik voelde mij uitstekend. Ik moest van mezelf beter en harder lopen dan ooit op deze afstand. De start van de 10 km was in startvakken. Daar ben ik alt

Bussum - "Ik ben Albert Spijker, 59 jaar, oud international, heb 5 kinderen en speel nu ongeveer 45 jaar waterpolo. Deze hobby doe ik 45 weken per jaar. Ik zou me dood ongelukkig voelen als ik morgen niet meer zou kunnen spelen. Zo lang het gaat, ga ik er mee door." Wie ben je en wat is je passie? Ik ben Albert Spijker en bijna zestig jaar. Ik ben me aan het voorbereiden voor de Europese kampioenschappen masters waterpolo in Hamburg. We doen begin juli mee in de categorie 50 plus. Twee jaar geleden hebben we ook in Roemenië meegedaan en toen werden we Europees kampioen. Dit jaar gaan we onze titel verdedigen. We hebben een team met voornamelijk oud internationals die tijdens de Olympische Zomerspelen 1976 in Montréal ook hebben meegedaan. We haalden toen de bronzen medaille voor Nederland. Is waterpolo leuk op oudere leeftijd? We hebben een aantal spelers in het team zitten die, ondanks hun leeftijd, het nog steeds leuk vinden om een potje waterpolo te spelen. Die houden va

Na ruim anderhalf jaar bloggen, ben ik afgelopen jaar ook begonnen met het online schrijven in een aantal plaatselijke kranten. En dat bevalt mij tot nu toe eigenlijk heel goed, want sommige artikelen zijn al meer dan 500x gelezen. Mijn geschreven ‘Nieuws uit je Achtertuin’ artikelen 2011. Nieuws uit Huizen: 21-05-2011 Sijsjesberg ziet er voortreffelijk uit 14-05-2011 Seizoensopening zwembad Sijsjesberg update 10-03-2011 De Sijsjesberg bijna weer open 14-06-2011 Zuidvogels organiseert NK 6FM luister fragment [zie reactie onderin] Nieuws uit Bussum: 21-03-2011 IJsselmeer 2 verlaat De Otters Het Gooi 4 08-06-2011 De Otters Het Gooi oefent tegen Oud Olympisch Team Nieuws uit Eemnes: 27-05-2011 Madeline Bell in Wakker Nieuws uit Laren: 20-06-2011 Gooische Run 2011 gaat niet door Meer info over de organisatie: Blorn Floor bij 6FM 2010 Hoe is het schrijven ooit ontstaan? Lees...

Huizen - Na ruim anderhalf jaar bloggen, ben ik afgelopen jaar ook begonnen met het online schrijven in een aantal plaatselijke kranten. En dat bevalt mij tot nu toe eigenlijk wel heel erg goed, want sommige artikelen zijn al meer dan 500x gelezen. Al vanaf mijn pubertijd ben ik aan het schrijven. Alle leuke en minder leuke dingen van het leven schreef ik op. Ik kon soms uren schrijven en al mijn gevoelens via het papier kwijtraken. Mijn moeder zei vaak: “Als je alles opschrijft, dan krijg je nooit verkering.” Maar de soms wat dwangmatige manier van het ‘moeten schrijven,’ die is nooit meer weggegaan. En het is nu nog steeds zo, 5 huwelijken verder, dat ik altijd en overal papier bij me moet hebben om de dingen vast te leggen. Er ligt zelfs een kladblok naast mijn bed om meteen te kunnen schrijven als ik plotseling niet meer kan slapen, en ik schaam mij er niet voor om te zeggen dat ik deze ook wel eens mee naar de wc toe neem. “Leef je nog,” vraagt mijn vrouw dan ook regelmatig. “Eh

Kinderen worden steeds sneller volwassenen en gaan steeds vaker hun eigen leventje leiden. Daar is op zich niks mis mee natuurlijk, en juist daarom koester ik onze kleine momentjes die we nog samen hebben: Zoals het vader-dochter-momentje bij de X Factor. Radio- televisie- en film studio’s, muziek en entertainment hebben altijd al een aantrekkingskracht op mij gehad. Ik voel me thuis in de buurt van een podium, en soms, heel soms, heb ik de neiging om er op te gaan staan. Het is wel het wereldje waarin ik mij zou kunnen thuisvoelen, ook al is dit wereldje vaak niet echt. Televisie presentator worden? Meer... De live uitzending begon om 20:30u en liep tot middennacht door. Ik vind het dan wel bijzonder dat een uitzending uren kan duren, terwijl waar het werkelijk om gaat (zangtalent), slechts een half uurtje duurt. De rest wordt allemaal opgevuld met items over de artiesten, sms reclame, gewone reclame, en Peter van der Vorst ziet sterren. In pauze en na de uitzending konden we voor een

Huizen - Lees hier mijn geheim over verantwoordelijk afvallen en de onzin van het Sonja Bakker dieet, Dr. Frank dieet, Montignacen, afslankpillen, boeken en nog meer rotzooi in: “Afslanken Ontmaskerd.” Tien kilo afvallen zonder dieet in twee maanden, kan dat?   Het is nu ruim twee maanden geleden dat ik in een enorme shock terecht kwam. Het leek wel alsof ik mij ineens realiseerde, dat ik de laatste jaren, niet had zitten opletten of zo. En niemand, maar ook daadwerkelijk niemand, leek zich ook maar enigszins te realiseren hoe kwetsend sommige opmerkingen bij mij overkwamen. Het voelde alsof er een bom was ingeslagen: “Wat zie jij er goed uit zeg,” maar eigenlijk bedoelde ze, “Jeeeé, wat ben jij lekker dik geworden zeg!” En op een dag werd ik wakker. Liep naar de badkamerspiegel en ging er eens goed voorstaan. Ik probeerde mijn bierbuik nog een beetje in te houden en dacht: Zo kan het (echt) niet langer! Dit is de grens.  Bijna 100kg   Hoe heeft het toch zo ver heeft kunnen komen en wa

Mijn ouders waren soms vervelend, begrepen me niet, luisterde niet naar me, en ze gaven mij goed bedoelde adviezen waar ik als puberkind helemaal niet op zat te wachten. Ze houden toch niet van me...dacht ik. Een beetje onderuit gezakt en met een houding van: wat kan mij het allemaal schelen. Ik had vaak helemaal geen waardering voor mijn ouders, soms gaf ik ze zelfs een grote bek, en zei ‘ja’ terwijl ik ‘nee’ had moeten zeggen. Ik zei de dingen vaak op een ongelukkige manier, terwijl ik dit diep in mijn hart helemaal niet zo bedoelde. De leraren in de klas vonden mij allemaal zo aardig, omdat ik nooit iets zei. Knibbel knabbel knuisje, wie komt er nog in mijn wereldje? NIEMAND! Natuurlijk namen mijn ouders mij wel serieus, en ze wilden mij ook helemaal niet kwijt raken, want stel je voor zeg. Ik wiebelde op mijn eigen benen, op zoek naar volwassenheid en naar mijn eigen geluk. Maar wie was ik nu eigenlijk, wat ging ik doen, wat wilde ik bereiken, en op wie zou ik morgen nou weer verli