XZK for You Media

In het dorp Hilversum, omgeven door heide en bossen, leefde eens mijn opa. Hij was ooit een levendige ziel geweest, vol levenslust en vreugde, maar na het overlijden van zijn geliefde vrouw, ​​verdween de zingeving uit zijn leven. Oma en opa hadden een onverbrekelijke band, een liefde die dieper ging dan woorden ooit konden beschrijven. Ze waren elkaars rot in de branding, hun liefde een gebakken van warmte in een soms koude wereld. Na oma’s dood voelde opa zich verloren. Hij trok zich steeds verder terug, als een schip zonder kompas op de zee van eenzaamheid. Hij vermeed contact met de buitenwereld, zijn hart verzwaard door een onzichtbare laatste. Zijn ogen, die ooit zo helder hadden geschenen, werden getekend door verdriet en eenzaamheid. De dagen werden nachten en de nachten werden dagen voor Opa. Hij stond later op, zijn bed werd een toevluchtsoord van verdriet waardoor hij nooit meer leek te willen vertrekken. Om de pijn te verdoven, greep hij naar de fles. De warmte van de dra