Ik wil zo graag dingen blijven delen met mijn vader, ondanks de Alzheimer die langzaam grip op hem krijgt. Het zijn die momenten die onze band versterken, de herinneringen die niet verloren mogen gaan. Daarom besloot ik hem mee te nemen naar het theater. Een avond met Gerard Alderliefste, gevuld met prachtige Franse chansons. Vanaf het moment dat de eerste noten de zaal vulden, gebeurde er iets bijzonders. De ogen van mijn vader begonnen te glimmen. “Ik ken Gerard nog van vroeger,” zei hij ineens. Zijn stem klonk opgewekt, bijna trots. “Hij is later arts geworden.” Dat wist ik niet, maar het deed er ook niet toe. Het belangrijkste was dat mijn vader hem herkende, dat hij ergens in de wirwar van herinneringen een helder punt had gevonden. Toen Gerard het iconische Laat Me/Vivre van Ramses Shaffy inzette, zag ik mijn vader letterlijk opleven. Zijn vingers tikten zachtjes mee op de armleuning, zijn mond vormde bijna onbewust de woorden. Even later klonk Non, non, rien...
XZK (Ik Zet Koffie) for You Media produceert pure beleving