XZK for You Media

Ik liep dwars door de straten van Lissabon, maar stopte op dat ene moment: Delta The Coffee House. Het aroma van vers gebrande bonen trok me aan, de geur van passie, stijl en pure koffie. In dit stuk vertel ik waarom deze plek mijn hart verovert slok voor slok. Ik ben verliefd. Tot over mijn oren. En nee, niet op een mens. Daar heb ik mijn portie van gehad. Mijn hart klopt tegenwoordig voor iets warms, donkers en onweerstaanbaars: koffie. Niet zomaar een bakkie troost hoor. Geen lauwe filterdrab waar de lepel in blijft staan. Nee, ik heb het over échte koffie. Die je ruikt voordat je hem ziet. Die je tong kust als een Italiaanse minnaar. De koffie waar je stil van wordt… en daarna extreem spraakzaam. Niet zo lang geleden liep ik Lissabon in. Portugal, zon, trams, tegeltjes. Maar het mooiste wat ik daar vond? Delta The Coffee House Experience in Amoreiras. Ik stapte naar binnen en BOEM. Het aroma knalde tegen me aan alsof iemand een espresso in mijn gezicht gooide. Het rook naar vers ...

Er gaan dagen voorbij dat ik me afvraag: woont mijn hart in Nederland of in Portugal ? De zon schijnt hier, de vogels fluiten en toch lonkt de zee. In deze reis reflecteer ik op wat ik écht nodig heb, wat ik durf loslaten en wat ik hoop te vinden aan de andere kant van die horizon. Ik worstel al een tijdje met het idee van een avontuur in het buitenland. Een nieuw leven aan de kust, weg van de Nederlandse ratrace . Want eerlijk is eerlijk: ik word een dagje ouder. Ik heb steeds minder zin in het gevoel dat anderen bepalen wat ik moet doen, waar ik moet zijn, hoe ik mijn tijd indeel. Soms voelt het alsof het leven me leeft in plaats van andersom. Maar goed, ik zit dit nu te typen in mijn eigen tuin. De zon schijnt, de vogels fluiten, en ik voel me eigenlijk best tevreden. Ik woon hier met veel plezier. Het is dus dubbel. Aan de ene kant lonkt dat onbekende buitenland. Aan de andere kant is hier ook veel om van te houden. Misschien is het precies die twijfel die me tegenhoudt. Als ik no...

Sal - Als kind droomde ik ervan om ooit mee te mogen rijden van Parijs naar Dakar. Het is er helaas nooit van gekomen. Toch heb ik een goed alternatief gevonden. Met een Defender rondrijden op Kaapverdië, een eiland zo groot als Terschelling, in Afrika.  Gilbert Vogt met een stoere Defender op Kaapverdië Met een groep rijden we over zanderige heuvels, en van de ene naar de andere kant van een dorp. Hierbij is toch een soort van gekoesterde droom voor mij in vervulling gegaan. Ik kan echt waanzinnig genieten van de kale zandvlakten met verder helemaal niets er om me heen. Zoals ik dat ook kan op het eiland Schiermonnikoog, ik ben namelijk eilanden gek, daar is ook ‘niets’ behalve het strand en de duinen. We rijden langs de kust een berg op. De 4 x 4 heeft hier geen enkele moeite mee. Eenmaal op de berg kijk je wijds uit over een groot gedeelte van het eiland. Opvallend is dat hier allemaal steentjes in bergjes zijn opgestapeld. Dat betekent hier helemaal niets maar...