Muiden - Mijn schoonvader is al jaren met pensioen. En toch krijgt hij elk jaar nog een kerstpakket van het bedrijf waar hij jaren geleden heeft gewerkt. Ja, hij wel dus…
Natuurlijk zit ik al jaren in een moeilijke branche, maar dat hoor ik al jaren. “De ruimte die er is om wat te verdienen is uiterst klein, en dat zal in de toekomst ook wel zo blijven.” En ondanks de kleine verdiensten, is de inzet van het personeel altijd heel groot geweest. Zo worden er al jaren meer uren gemaakt, dan er worden uitbetaald, en hebben wij het bedrijf in 2009 nog massaal met geld ondersteund. Dat hebben we gedaan, omdat we van het bedrijf houden.
Ik heb er alle begrip voor dat we in 2009 geen kerstpakket hebben gehad. Een kerstpakket is toch een extraatje, en die zat er in 2009 gewoon niet in. In 2010 hebben we ons opnieuw uit de naad gewerkt, en de zogenaamde nullijn weer eens gehaald. In de autobranche is dat een fantastisch resultaat. En dat resultaat, dat hebben we niet met stilzitten gehaald. Een kerstpakket is daarom een dank je wel voor je inzet van het afgelopen jaar, en een prikkel voor het nieuwe jaar.
Natuurlijk zijn we er nog niet, maar mijn God zeg: Een kerstpakket is toch ook weer niet te veel gevraagd? Maar nee, we moeten het nu met een uitgestoken duim doen: “En bedankt voor jullie inzet.” Al was er maar geld voor een goed doel vrijgemaakt, maar nu, helemaal niets…Zelfs geen kerstbroodje voor bij de koffie.
Het voelt alsof je je het hele jaar in het zweet hebt getraind, werkelijk alles hebt gegeven, er helemaal voor gegaan bent, en in mijn geval: het hele jaar geen dag ziek thuis geweest, en ook nog eens als eerste over de finish bent gekomen…maar uiteindelijk geen beloning krijgt. “Sorry, maar alleen de nummers twee en drie krijgen een medaille, maar toch bedankt (duim omhoog). Goed gedaan!”
Natuurlijk zit ik al jaren in een moeilijke branche, maar dat hoor ik al jaren. “De ruimte die er is om wat te verdienen is uiterst klein, en dat zal in de toekomst ook wel zo blijven.” En ondanks de kleine verdiensten, is de inzet van het personeel altijd heel groot geweest. Zo worden er al jaren meer uren gemaakt, dan er worden uitbetaald, en hebben wij het bedrijf in 2009 nog massaal met geld ondersteund. Dat hebben we gedaan, omdat we van het bedrijf houden.Ik heb er alle begrip voor dat we in 2009 geen kerstpakket hebben gehad. Een kerstpakket is toch een extraatje, en die zat er in 2009 gewoon niet in. In 2010 hebben we ons opnieuw uit de naad gewerkt, en de zogenaamde nullijn weer eens gehaald. In de autobranche is dat een fantastisch resultaat. En dat resultaat, dat hebben we niet met stilzitten gehaald. Een kerstpakket is daarom een dank je wel voor je inzet van het afgelopen jaar, en een prikkel voor het nieuwe jaar.
Natuurlijk zijn we er nog niet, maar mijn God zeg: Een kerstpakket is toch ook weer niet te veel gevraagd? Maar nee, we moeten het nu met een uitgestoken duim doen: “En bedankt voor jullie inzet.” Al was er maar geld voor een goed doel vrijgemaakt, maar nu, helemaal niets…Zelfs geen kerstbroodje voor bij de koffie.
Het voelt alsof je je het hele jaar in het zweet hebt getraind, werkelijk alles hebt gegeven, er helemaal voor gegaan bent, en in mijn geval: het hele jaar geen dag ziek thuis geweest, en ook nog eens als eerste over de finish bent gekomen…maar uiteindelijk geen beloning krijgt. “Sorry, maar alleen de nummers twee en drie krijgen een medaille, maar toch bedankt (duim omhoog). Goed gedaan!”
Reacties