Dichtbij.NL is beter dan ver weg

Huizen - Na ruim anderhalf jaar bloggen, ben ik afgelopen jaar ook begonnen met het online schrijven in een aantal plaatselijke kranten. En dat bevalt mij tot nu toe eigenlijk wel heel erg goed, want sommige artikelen zijn al meer dan 500x gelezen.

Al vanaf mijn pubertijd ben ik aan het schrijven. Alle leuke en minder leuke dingen van het leven schreef ik op. Ik kon soms uren schrijven en al mijn gevoelens via het papier kwijtraken. Mijn moeder zei vaak: “Als je alles opschrijft, dan krijg je nooit verkering.” Maar de soms wat dwangmatige manier van het ‘moeten schrijven,’ die is nooit meer weggegaan. En het is nu nog steeds zo, 5 huwelijken verder, dat ik altijd en overal papier bij me moet hebben om de dingen vast te leggen.

Er ligt zelfs een kladblok naast mijn bed om meteen te kunnen schrijven als ik plotseling niet meer kan slapen, en ik schaam mij er niet voor om te zeggen dat ik deze ook wel eens mee naar de wc toe neem. “Leef je nog,” vraagt mijn vrouw dan ook regelmatig. “Eh, ja, je weet toch dat ik moeilijke stoelgang heb,” maar dan zit ik gewoon lekker de broeden op een nieuw verhaal. Even teruggetrokken van de rest. Begrijp je wel?

En als ik op een of andere manier niet kan schrijven, dan ga ik hardlopen. Alsof dat dan de manier is om mijn hoofd leeg te maken. Ik wil niet zeggen dat ik stemmen in mijn hoofd heb, maar de gedachtes die ik vaak heb, kunnen mij wel degelijk uit mijn slaap houden. Het gonst dan echt van de ideeën en verhalen. Ik word er soms knettergek van. Vandaar dus ook dat kladblok naast mijn bed. Het gebeurt ook wel eens dat ik ’s morgens al heel vroeg al naar beneden ga en mijn laptop aanzet om te gaan schrijven.

Natuurlijk is mijn blog één van de manieren om mij te kunnen uiten. Tevens vind ik het ook leuk om foto’s te plaatsen, want wat doe je anders nog met je foto’s? In een boek plakken? Dat is zo anno 1980. Tegenwoordig laatje ze aan je vrienden online zien, of wie ze nog meer online willen zien. In 2011 hebben we toch zeker geen geheimen meer voor elkaar? Bovendien ondersteunt een foto ook nog eens het verhaal waarover het gaat. En ik vind het ook leuk om over het ‘Nieuws uit je Achtertuin’ te schrijven, want Dichtbij.NL is beter dan ver weg.

Reacties

Populaire posts van deze blog

De ontmoetingen aan de balie: Dagelijks leven van een werkplaatsreceptionist

Als receptionist bij Autobedrijf Freeroad* Mazda en Suzuki dealer Almere ben ik als een vergaarbak van verhalen, zorgen en wensen. Mijn werk draait niet alleen om auto's, maar vooral om de mensen die ze rijden. Elk gesprek, elke ontmoeting begint met een simpel "Goedemorgen!" of "Welkom, waarmee kan ik u helpen?". Maar wat er daarna volgt, is vaak een onvoorspelbare reis door de gedachten en emoties van de persoon aan de andere kant van de balie. Gilbert Vogt (wekplaats) receptionist - Service Adviseur Ik begin mijn dag met een glimlach, want ik weet dat ik die vaak terugkrijg, maar niet altijd. Het leuke van mijn werk is dat ik nooit weet wat of wie er op mij afkomt. Soms is het iemand die zich zorgen maakt over een raar geluid onder de motorkap. Soms is het een klant die net zijn nieuwe auto komt ophalen en straalt van enthousiasme. Maar soms is het iemand met een ingewikkeld probleem, waar ze al dagen van wakker liggen. Neem bijvoorbeeld de klant die zeker...

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt. Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...

The Nits hebben nog steeds plezier

Hilversum - Elke week proberen we ergens in het land naar live muziek te gaan kijken en luisteren. Deze week zijn we bij Tros Muziekcafé in de Vorstin voor een optreden van: The Nits. Er wordt wat nieuw materiaal gespeeld van de 25e cd die 'Malpensa' (vernoemd naar het vliegveld in Milaan) heet, maar ook oude klassiekers waaronder ‘Nescio’ ‘In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Henk Hofstede (zie foto) en Rob Kloet nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt. Robert-Jan Vogt en Robert-Jan Stips Een vreemd wondje aan de hand van Robert-Jan Stips (62) is gaan ontsteken en drie weken geleden is hij aan zijn hand geopereerd. Vandaag is hij voor het eerst weer met de band mee, maar helaas is hij niet in staat om te spelen. Hij wordt vervangen door Titia van Krieken. “Een onbekend virus is in ...

Vader en Zoon in de slipstream van Formule 1 – Meer dan alleen een race

Een vader-zoonavond vol Formule 1-sfeer bij Viaplay. Van samen racen kijken tot een ontmoeting met kampioen Rocco Coronel. De jongen die ooit bij zijn vader op schoot zat en nu zelf aan de start verschijnt. Het was weer tijd voor een echt vader-zoonmomentje. Eerst samen thuis voor de buis Formule 1, kopje thee met een brownie, en volop racepraat. Daarna stapten we in de auto richting Hilversum, naar het Media Park, waar Vrooooom wordt opgenomen: het programma waarin Rob Kamphues samen met zijn gasten terugblikt op het Formule 1-weekend. Met samenvattingen, analyses, interviews en natuurlijk het laatste nieuws. In de uitzending verscheen ineens een verrassende gast: Rocco Coronel. De naam deed meteen een belletje rinkelen. Hij had net zijn eerste kampioenschap binnengehaald. De titel in het Britse Ginetta Junior Championship op Donington Park. De veertienjarige coureur uit Eemnes had genoeg aan een vierde plek in de slotrace om de titel veilig te stellen. De tekst gaat verder onder de f...

Gebouw van het voormalige hotel-restaurant De Gooische Boer verloedert in Bussum

Sinds januari 2018 staat voormalig Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer en later autobedrijf Van Kooy aan de kruising Amersfoortsestraatweg 43/ Huizerweg leeg, en het pand holt achteruit - de ziel is verdwenen. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Een supermarkt heeft in 2020 een gooi gedaan om het pand te betrekken. Echter staken de omwonenden daar een stokje voor en ging het hele plan niet door. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Als je nog even wacht kan je niet veel meer met het pand doen, behalve platgooien. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Kijk er niet gek van op als er straks een appartementencomplex wordt gebouwd met uitgebreide faciliteiten voor de bewoners. Bij de ingang staat een bord: De Gooische Boer 😊 Gerelateerde berichten 01-07-2007: Mercedes-Benz dealer Van Kooy Bussum 16-07-2017: Mercedes-Benz Van Kooy dealer 10 jaar later - zie filmpje hieronder

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne...

De charme van ongemak: Waarom 'B&B Vol Liefde' zo verslavend is

Eerst wilde ik er helemaal niets over vertellen, maar ik kan het toch niet laten. 'B&B Vol Liefde' is mijn favoriete serie op televisie. De charme van ongemak, daar draait het allemaal om. Net zoals bij 'Boer Zoekt Vrouw', waar boeren soms zo stroef met anderen communiceren dat we er smullen van genieten. Het ongemak is het zout in de pap. Bij 'B&B Vol Liefde' zie je hetzelfde: een nieuwe gast arriveert en plots verandert de dynamiek. De deelnemers zitten op hete kolen, en wij genieten mee. Foto: RTL B&B Vol Liefde Malgosia Neem nou de Poolse Malgosia. Toen ik haar voor het eerst zag, wist ik werkelijk niet waar ik moest kijken. Met zulke grote longen probeerde ze Albert zichtbaar te verleiden. "Jij bent een mooie man," hoorde ik haar zeggen, terwijl ik dacht: 'Jij hebt de schaapje op het droge, Amigos. Ik wil graag bij je intrekken.’ Is zij de meest geschikte kandidaat voor hem? Waarschijnlijk niet. Het is iemand waar je even leuk mee ...

Portugal zon in mijn hoofd

Er gaan dagen voorbij dat ik me afvraag: woont mijn hart in Nederland of in Portugal ? De zon schijnt hier, de vogels fluiten en toch lonkt de zee. In deze reis reflecteer ik op wat ik écht nodig heb, wat ik durf loslaten en wat ik hoop te vinden aan de andere kant van die horizon. Ik worstel al een tijdje met het idee van een avontuur in het buitenland. Een nieuw leven aan de kust, weg van de Nederlandse ratrace . Want eerlijk is eerlijk: ik word een dagje ouder. Ik heb steeds minder zin in het gevoel dat anderen bepalen wat ik moet doen, waar ik moet zijn, hoe ik mijn tijd indeel. Soms voelt het alsof het leven me leeft in plaats van andersom. Maar goed, ik zit dit nu te typen in mijn eigen tuin. De zon schijnt, de vogels fluiten, en ik voel me eigenlijk best tevreden. Ik woon hier met veel plezier. Het is dus dubbel. Aan de ene kant lonkt dat onbekende buitenland. Aan de andere kant is hier ook veel om van te houden. Misschien is het precies die twijfel die me tegenhoudt. Als ik no...

Nederland heeft 9 miljoen auto’s, maar straks niemand die ze kan repareren

Automonteurs gaan meer verdienen dan de baas. Meer dan een advocaat. Meer dan een minister. Ik zit zelf al bijna 40 jaar in het vak. En eerlijk is eerlijk: het is altijd moeilijk geweest om goede monteurs te vinden. Maar nu? Nu is het écht dramatisch. Elk autobedrijf of dealer smeekt om monteurs. Want jongeren willen geen vieze handen meer. Liever een laptop dan een sleutel 10. Toch hebben we in Nederland miljoenen auto’s. En ook elektrische auto’s hebben remmen, banden en onderdelen die stukgaan. Dat onderhoud verdwijnt niet. De monteurs die straks nog bestaan, kunnen alles eisen: €5.000 salaris, 50 vakantiedagen, een leaseauto én een espressoapparaat naast de brug. En werkgevers? Die knikken beleefd en zeggen: “Prima, als je maar blijft.” Klinkt grappig, maar het is bloedserieus. Zonder monteurs ligt Nederland stil. Letterlijk.

XZK for You Media

Zoeken in deze blog