Heel veel spullen waren bruin en oranje in die tijd. We gingen regelmatig op zondag naar opa en oma, en dat werd dan gezien als een uitje. Het was vrij normaal dat er een soort metalen beker op tafel stond met sigaretten daarin.
 |
| Typisch jaren 70 - toen geluk nog heel gewoon was |
Vader ging naar zijn werk en de moeder zorgde voor het huishouden en de kinderen. Het was heel normaal als je uit school kwam dat moeders klaarstond met een kopje thee en een bastognekoekje.
Een echtscheiding was ook iets wat nooit voorkwam. En als dat wel gebeurde? Dan sprak je daar niet over. Of heel binnensmonds…want dat was nog wel iets aparts als je als stel uit elkaar ging. Een schande zelfs.
We keken Wie Van De Drie en Toppop. De ijscoman kwam aan de deur. De RSV man kwam met zijn lange wagen voorrijden. De schillenboer kwam langs. En ik, ik was verliefd op die blonde van Charlie’s Angels.
Alsof het de normaalste zaak van de wereld was, speelde ik met een vriendje in het afgebrande huis van Pieter Menten in Blaricum. Niet wetende dat daar een oorlogsmisdadiger had gewoond.
Het gezin was iets wat de normaalste zaak van de wereld was. Ik stond eerst alleen met mijn vader op de foto. Maar de foto is pas echt geluk(t) als het hele gezin er op staat. Want zo ging dat in de jaren zeventig.
Reacties