XZK for You Media

Wandelen. Hoe langer ik het doe, hoe leuker het wordt. Er is iets magisch aan buiten zijn, de frisse lucht die mijn hoofd leegmaakt, het geluid van mijn eigen stappen dat het tempo van mijn gedachten bepaalt. Alleen, met z’n tweeën of in een groep – iedere situatie heeft z’n charme. De afwisseling maakt het extra bijzonder. Vaak trek ik eropuit in mijn eigen omgeving, maar ook nieuwe plekken verkennen geeft een speciaal soort energie.   Binnenkort ga ik twee dagen naar Texel, alleen. Een mini-avontuur dat ik nu al voel tintelen. Vanaf de boot wandel ik langs de kust naar het Cocksdorp, waar ik overnacht, en de volgende dag loop ik weer terug. Het is een plek die ik al vaker bezocht heb – ik heb er gefietst en een halve marathon gelopen – maar dit specifieke pad is nieuw voor me. Ik kijk uit naar de weidsheid van de kust, de wind die me vooruit blaast en het gevoel van vrijheid dat zulke wandelingen me altijd brengen.   Vrijheid, ja, dat is een van de mooiste cadeaus ...

Weet je waar ik kippenvel van krijg? Als een vader tegen zijn dochter zegt: ‘Jij bent mijn allermooiste cadeautje wat ik ooit heb gehad.’ Als hier geen vorm van liefde en dankbaarheid in zit, dan weet ik het niet meer. Je bent mijn mooiste cadeautje. Die woorden gaan vaak door mijn hoofd, als ik onderweg ben, in bed lig of onder de douche sta. Hoe belangrijk is het voor een kind om door een ouder te worden gezien, echt gezien? Om te voelen dat je er mag zijn, dat je geliefd bent, gewoon omdat je er bént? Toch is het niet vanzelfsprekend dat een ouder zich zo uitspreekt. Soms kan een ouder het simpelweg niet. De liefde zit er dan misschien wel, maar de woorden blijven steken. Of misschien heeft die ouder zelf nooit zulke woorden gehoord van zijn of haar eigen ouders. Hoe kun je dan iets geven dat je zelf nooit hebt ontvangen? En toch. Soms breekt dat patroon. Soms vindt iemand de woorden. En dat raakt. Zoals bij mijn schoonvader. Hij wordt dit jaar 87, een leeftijd waarop je zou k...