XZK for You Media

Barneveld – We hebben een nieuwe hobby ontdekt: Klompenpaden! Nee, we zijn niet overgestapt op traditionele houten schoeisel, maar we lopen nu regelmatig over de mooiste wandelroutes van Utrecht en Gelderland. Wat deze tochten zo bijzonder maakt? Je loopt letterlijk dwars door het boerenland. Over weilanden, langs schuren, tussen nieuwsgierige koeien en kippen door. Het voelt soms alsof je per ongeluk iemands achtertuin binnenwandelt, maar wat dan is toegestaan. Eerlijk is eerlijk: het is een avontuur. De ene keer open je een hek alsof je op een boerderij werkt, de andere keer vraag je je af of die stier in de verte écht wel vaststaat. Het ruikt naar mest, het uitzicht is prachtig, en door het wandelen loop ik mijn hoofd leeg. Wat wil ik als mens nog meer? Dus… wandelschoenen aan (of klompen, voor de liefhebber), en gaan! En denk eraan: Doe de groeten aan de boer – je loopt tenslotte over zijn erf. Route informatie  -  Lengte  10  km  Startpunt  Landw...

Wandelen. Hoe langer ik het doe, hoe leuker het wordt. Er is iets magisch aan buiten zijn, de frisse lucht die mijn hoofd leegmaakt, het geluid van mijn eigen stappen dat het tempo van mijn gedachten bepaalt. Alleen, met z’n tweeën of in een groep – iedere situatie heeft z’n charme. De afwisseling maakt het extra bijzonder. Vaak trek ik eropuit in mijn eigen omgeving, maar ook nieuwe plekken verkennen geeft een speciaal soort energie.   Binnenkort ga ik twee dagen naar Texel, alleen. Een mini-avontuur dat ik nu al voel tintelen. Vanaf de boot wandel ik langs de kust naar het Cocksdorp, waar ik overnacht, en de volgende dag loop ik weer terug. Het is een plek die ik al vaker bezocht heb – ik heb er gefietst en een halve marathon gelopen – maar dit specifieke pad is nieuw voor me. Ik kijk uit naar de weidsheid van de kust, de wind die me vooruit blaast en het gevoel van vrijheid dat zulke wandelingen me altijd brengen.   Vrijheid, ja, dat is een van de mooiste cadeaus ...

Ergens diep in ons zit een oeroude behoefte om verbinding te voelen, om mensen in de ogen te kunnen kijken, een warme glimlach te ontvangen, of simpelweg het gevoel te hebben dat je gezien wordt. Sociale contacten bieden troost, geven energie, en zijn als het ware ankers die ons in het moment houden. Maar er is ook een andere kant: de behoefte aan afzondering. De stilte van een bos, het ruisen van bladeren, en het gevoel dat je even helemaal opgaat in je eigen gedachten. Voor mij is dat evenwicht onmisbaar. Een tijd geleden ontdekte ik de klompenpaden , wandelroutes door de provincies Gelderland en Utrecht, vaak door weilanden en zelfs langs de achtertuinen van boeren. Ik merkte dat deze wandelingen, net als het wandelen zelf, me hielpen om mijn gedachten te ordenen, alsof mijn brein even opgeruimd werd door de natuur. Tijdens het lopen over die paden reflecteer ik op het verleden, op oude patronen die ik onbewust heb aangeleerd. Zo kwam ik bijvoorbeeld tot de ontdekking dat ik jarenla...