XZK for You Media

Jarenlang was mijn cabrio mijn trots en vreugde. Samen met mijn vrouw hebben we er talloze avonturen mee beleefd. We kozen nooit de snelste weg van A naar B, maar zochten juist de slingerende, kronkelende routes die je langs verborgen pareltjes leiden. Het waren deze tochten die ons naar plekken brachten waar we met een gewone auto nooit zouden zijn gekomen. Paden die je anders zou missen, vergezichten die je enkel beleeft met de wind in je haren en de zon op je gezicht. De cabrio stond symbool voor vrijheid, voor een eeuwige jeugd die ik maar al te graag wilde vasthouden. Op stap met de Mercedes-Benz SLK Maar nu, na al die jaren, heb ik besloten om de cabrio te verkopen. Misschien is het een teken dat mijn midlifecrisis eindelijk achter mij ligt. Ja, die fase waarin je koste wat kost jong wilt blijven. De tijd waarin je denkt dat een sportwagen, een stoere motor of, in mijn geval, een cabrio je terugbrengt naar die onbezorgde dagen van weleer. Gelukkig heb ik nooit mijn haar geverfd.

De zee, het water, de eindeloze golven en de zon oefenen een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij uit. Ik kan er urenlang naar staren en mijmeren over allerlei dingen. Ik vraag mij regelmatig af of ik wel genoeg tijd voor mezelf neem, of laat ik mij volledige opslokken door de dagelijkse hectiek? Als ik ouder word, besef ik steeds meer dat de tijd die ik nog heb steeds korter wordt. Ik betrap mezelf erop hoe vaak ik terugdenk aan het begin van mijn leven, zelfs vóór mijn geboorte. Ik probeer te begrijpen waarom ik ben geworden wie ik ben en kijk ook naar de generaties die na mij komen. Mijn nieuwsgierigheid groeit naar de oorsprong van mijn menselijke eigenschappen en waar ze vandaan komen. Als vijftienjarige ontmoette ik mijn eerste vrouw. Ze was negentien en werkte als kraamverzorgster in ons huis. Ik bewonderde haar enorm en na een paar jaar samenwonen kregen we onze eerste kinderen. Ik herinner me het intense geluk dat ik voelde toen ik vader werd, een verantwoordelijkheid