XZK for You Media

Een grootste drama tot nu toe in mijn leven – 2005 - was wel het moment dat ik de voordeur dichttrok en op de fiets naar mijn vader vertrok. Ik stond voor het huis en keek naar boven naar het slaapkamerraam van de kinderen. Daar zag ik mijn kanjers. Aan hun gezichtjes zag ik dat ze niet begrepen wat er op dat moment gebeurde. Ik voelde mij kut en de tranen rolden over mijn gezicht. De kinderen in shock achterlatend, omdat ons huwelijk was stukgelopen. De keuze om te vertrekken was niet vrijwillig, maar onvermijdelijk. De hele weg op de fiets heb ik gehuild. Mijn hart deed ontzettend pijn. Hoe hoe hoe dan kan ik de kinderen in de steek hebben gelaten? Iets wat ik pertinent niet wilde, maar het gebeurde toch. De geschiedenis herhaalde zich. Mijn vader heeft zijn gezin ook verlaten. Hij liet ons in de steek voor een andere vrouw. Later liet mijn moeder mij ook in de steek door er met de drank vandoor te gaan. En nu ik…nu liet ik de kinderen in de steek. Weliswaar niet voor een ander of

Wij hebben een kat die poeslief is, alleen soms kan hij met blazen en grommen en helemaal uit zijn dakje gaan. Dan wordt hij vanuit het niets een onmogelijke kattenkop waar je je maar beter bij uit de voeten kan maken. Kattenkwaad Bram Bram is een sensitieve dakhaas. Zijn oortjes staan werkelijk waar nooit stil. Het zijn de antennes die alles horen, zelfs de kleinste geluidjes hoort hij nog. En als ik fluister, dan zie ik hem nog kijken van : hé maat, ik heb jou door.   Als mijn vrouw ziek in bed ligt, dan springt hij letterlijk voor haar in de bres. Hij bromt op het bed, springt tegen mij aan, laat zijn tanden zien en verdedigt haar met alles wat hij in huis heeft. Ik ben doodsbang voor hem. Er is maar een ding om hem tot bedaren te krijgen en dat te gaan slapen op de logeerkamer.  Een ‘echtscheiding’ is een feit. Terror kat Bram heeft gewonnen.