Doorgaan naar hoofdcontent

Jochem Uytdehaage bij Health Center Fit in Blaricum

Blaricum - Op woensdagavond 17 november organiseerde Health Center Fit een thema avond over Sport en Gezondheid. De try out avond was bestemd voor leden van de vereniging, en bedrijven uit Blaricum en omgeving.

De gasten werden keurig netjes ontvangen, en kregen bij binnenkomst meteen iets te drinken aangeboden. De ontvangstruimte is echt prachtig. Vooral de bar met achtergrond zien er geweldig mooi uit. De kleurstelling en de meubels hebben wel iets weg van een theater.

Jochem Uytdehaage, oud schaatser en Europees, Wereld- en tweevoudig Olympisch kampioen. Tegenwoordig steekt hij veel energie in de door hem opgerichte Stichting Sporttop die jonge sporters ondersteunt. Daarnaast geeft hij bij bedrijven trainingen over energiemanagement. Door zijn sportachtergrond kan hij als geen ander vertellen hoe je de top kunt bereiken, en hoe je een goede manager kunt zijn. Zijn werk is vaak in de avonduren, en zo heeft hij overdag vaak de tijd om bij Health Center FIT te sporten.

"Maar misschien is er nog wel een belangrijkere vraag," aldus gastspreker Jochem. “Hoe ga je met je energie om? Mensen die de top bereiken worden vaak gevraagd of ze andere mensen ook willen helpen, maar dat levert bij een hoop mensen juist stress op. Goed managen is namelijk niet voor iedereen weggelegd. Dat kost tijd en energie, maar beide kun je maar één keer uitgeven.”

"Waar krijg je nou positieve energie van?" vraagt Jochem aan de zaal. Sport, goede voeding, vakantie, frisse lucht, slapen..."Waar krijg je nou negatieve stress van?" In de file rijden, van je partner, gezeur...”Drie keer diep zuchten, tot tien tellen. Het belangrijkste is: Dat je in je leven tijd nodig hebt om te herstellen. Als je verliefd bent, dan kun je de hele wereld aan. En als ik terug denk aan mijn auto ongeluk in 2004, dan voel ik de energie nog uit me weglopen. Dus als je iets wilt bereiken, denk aan iets waar je vrolijk van wordt. Daar krijg je energie van!”

"En balans in je leven, daar gaat het ook om. Je kunt het grofweg in drieën delen: 8 uur werken, 8 uur ontspannen, en 8 uur slapen. Met voldoende rust kun je je lichaam laten herstellen om vervolgens je batterij mee op te laden. Als we dit niet doen, door het bijvoorbeeld te negeren, dan doen we ons te kort. Goed slapen zorgt ervoor dat 80% van je lichaam hersteld. Das een hoop! Topsporters nemen altijd voldoende rust, zodat ze tot een optimale inspanning kunnen komen, en er alles uit kunnen halen wat er in zit."

"Met de kennis van nu, zou ik het heel anders doen. Afgelopen weekend was ik namelijk op de ijsbaan in Groningen, heel lang niet getraind, en het ging nog verrassend goed. Ik ben veel beter in balans dan toen ik met schaatsen stopte. Het kriebelt nog in me, en ik ben benieuwd of het mij zou lukken om weer met de top mee te kunnen komen? Misschien zelfs internationaal?" Tijdens de hele presentatie bleef Jochem vrolijk en enthousiast zijn verhaal vertellen.

Nog voor het begin van mijn interview (met de armen over elkaar) vertelde Jochem al dat hij weg moest. Hij had nog een afspraak buiten de deur. Hij kondigde dus al aan niet veel tijd voor mij, en mijn 6FM te hebben. - Tuurlijk, ik ben niet van de NOS, maar beste Jochem: de lokale omroep hoort er ook bij! - Waarop ik tegen hem zei: “Ik moet dit interview snel doen, ik heb last van stress, wat moet ik doen?” – Wat heb ik ook alweer geleerd? O, ja - “Drie keer diep in en uitademen…Jochem bedankt voor het interview.”

In het nieuwe jaar 2011 geeft Jochem Uytdehaage opnieuw een presentatie bij Health Center Fit. Dan gaat hij dieper in op de materie Sport en Gezondheid.
-------------------------------------------------------------------------------------
Update: 22-11-2010
Het interview met Jochem was afgelopen zaterdag helaas om technische redenen NIET te horen. Het interview was niet bruikbaar voor uitzending. Gelukkig hebben we wel een leuke avond gehad, en richt ik me nu op het nieuwe jaar als er weer een bijeenkomst is.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ivo Niehe ontvangt Anita Witzier in de TV Show

Hilversum - In de studio ontvangt Ivo Niehe: Anita Witzier. Zij laat ons haar meest bijzondere momenten zien uit haar programma Memories.  Ivo Niehe en Anita Witzier - Foto: © Gilbert Vogt Mensen van alle leeftijden vertellen over een bijzondere liefde die ze nooit zijn vergeten. Hoe is het sindsdien met die oude liefde vergaan? De presentatie wordt sinds de start van het programma in oktober 1997 verzorgd door Anita Witzier. Tijdens de uitzending zien we onder andere een fragment van een stel wat elkaar na veertig jaar weer op het strand ontmoet. De hartstocht spat van het filmpje af. Ze worden smoorverliefd en pendelen jarenlang tussen Nederland en Spanje. Uiteindelijk zijn ze met elkaar getrouwd en wonen nu in Nederland. Anita Witzier blijft altijd zo jeugdig- en avontuurlijkheid. Het zijn eigenschappen die haar aantrekkelijk maken. En het is een leuke vrouw, ook om te zien. Ik had de kans om na de uitzending even op haar af te stappen…en toch deed ik het nie

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt.  Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als Joy

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfietsen en ve

Autocentrum Pordon Utrecht | officiële Mercedes-Benz dealer in Midden-Nederland

Autocentrum Pordon voert het Mercedes-Benz en ligt aan de Franciscusdreef 68-70 in Utrecht Pordon Autocentrum aan de Franciscusdreef in Utrecht Service en kwaliteit staan centraal bij onze dienstverlening. De gastvrije en persoonlijke benadering van onze professionele verkoop- en werkplaatsteams versterken het familiegevoel binnen het bedrijf.  Wij doen dat - in een ontspannen en ongedwongen sfeer- om alles zo aangenaam mogelijk te maken. Wie heeft er nog foto's van Pordon? allesopvierwielen@outlook.com Gerelateerde berichten 15-03-2010  Toon Hermans Pordon: 40 jaar Mercedes-Benz Utrecht december 2000 - Autobedrijf Pordon is volgens de kronieken van DaimlerChrysler Nederland 40 jaar Mercedes-Benz dealer. Als oprichtdatum van het bedrijf moet het jaartal 1927 worden genoemd, het jaar waarin de vader van Pim en Hans Pordon een algemeen garagebedrijf startte. Een tijd waarin autorijden slechts voor een elite was weggelegd. Pordon Nieuwegein - StergamPordon - Stern Aut

Des'ray & Friends - de Otter Loosdrecht

Loosdrecht - Elke weer proberen we op zoek te gaan naar live muziek in de regio. Vandaag gaan we naar Café-restaurant de Otter in Loosdrecht voor een optreden van Des’ray & Friends. Des'ray & Friends - Foto: Gilbert Vogt Als het eindelijk gelukt is om de auto kwijt te raken is het binnen ook nog eens hartstik-ke druk. De Otter Loosdrecht bestaat uit twee gedeeltes en wij staan helaas bij de bar, terwijl de muziek in het restaurant gespeeld wordt. Als we niet kunnen zitten, moeten we helaas maar weer gaan. Maar ineens valt mijn oog op twee zitplaatsen tegenover een wat ouder stel. Beleeft loop ik er heen en vraag of de twee stoelen nog vrij zijn. En wat een geluk, ze zijn nog vrij. “Veel zangers en zangeressen hebben zich laten inspireren door Whitney Houston. En zonder dat we het gerepeteerd hebben wil ik graag een liedje van haar zingen uit de film The Bodyguard: I Will Always Love You.” Dat zingt Desiree werkelijk prachtig en heel ontroerend. Op een of andere

De kunst van oordelen zonder te oordelen

Het lijkt wel alsof we in een tijdperk leven waarin meningen als confetti worden rondgestrooid, en iedereen de behoefte voelt om zijn of haar visie op alles te delen. Maar wat als de kracht juist schuilt in het vermogen om geen mening te hebben? Om, als een ware zenmeester, de chaos van meningen te laten voor wat het is en simpelweg te observeren zonder te veroordelen. Mijn vader, bijna 80 en de trotse berijder van een elektrische fiets, lijkt dit principe tot in de vezels te begrijpen. Terwijl ik me druk maak over de gevaren van het leven en hem smeek een helm te dragen, haalt hij nonchalant zijn schouders op. "Niet nodig," zegt hij, "ik kom nooit op plekken waar het druk is." Natuurlijk, ik kan niet ontkennen dat mijn vader een punt heeft. Hij vermijdt doelbewust drukke plekken en blijft liever op de rustige fietspaden van het leven. Maar zoals het spreekwoord zegt, "het noodlot klopt niet aan voordat het toeslaat." Hoezeer hij ook denkt de controle

Het knipperende mysterie op het dashboard

In de wereld van auto's en hun eigenaren, vind je soms meer mysteries dan in een goede detectivefilm. Als serviceadviseur in de automobielbranche ben ik getuige geweest van talloze situaties waar klanten hun geliefde voertuigen naar de garage brengen, vergezeld van vragen en zorgen die variëren van routineus tot ronduit curieus. Bij een klant draait het om een schijnbaar onverklaarbaar mysterie: een rood knipperlampje op het dashboard dat plotseling zijn intrede deed, terwijl de klant al vier jaar eigenaar van de auto is. Een lampje dat, zoals later blijkt, al die tijd onopgemerkt aanwezig was. Het verhaal begint met de klant die voor onze balie staat, verontrust en vol vragen over dit opvallende rode licht. Bij het afsluiten van de auto gaat er een rood lampje (auto met slotje) op het dashboard knipperen. "Dat was nooit zo, wat is er aan de hand?" vraagt de klant bezorgd. Een begrijpelijke reactie, maar wat volgt is een reis door de psychologische kronkels van de men

Op avontuur op de filmset: een rol in het onbekende

Een zwarte broek, een vleugje mysterie, en een dosis onvoorspelbaarheid. Dat is wat mijn dagen vullen wanneer ik me bevind op de sets van filmopnames en reclamespotjes. Waar ik precies terechtkom is altijd een verrassing, en ik omarm het als een avontuur dat zich ontvouwt voor mijn ogen. Herinner je je die reclame van de Staatsloterij met de swingende bewaker in het museum? Dat is mijn ultieme droom - geen tekst, maar toch een prominente rol. Een dagelijkse glimp van het ongewone, en ik wil het. Zoals de band Toontje jaren geleden zong: " Net als in de film, ik wil het ." Wat me aantrekt in deze wereld is niet alleen de glans van opgemaakt worden als een filmster, maar ook de uitdaging om mijn rol tot in perfectie uit te voeren. Het komt zelden voor dat een scène er in één keer op staat. Herhaalde pogingen, nieuwe hoeken, en vooral, het schijnbaar eindeloze vermogen om te schakelen tussen scenario's. Flexibiliteit is mijn metgezel. De onbekende locaties en onvoorzie

Ouder worden en de kunst van loslaten

Ik zit hier, met mijn gedachten dobberend tussen herinneringen aan mijn achttiende verjaardag en het besef dat ik geen tiener meer ben. Het lichaam, dat ooit zonder veel moeite een avondje stevig door kon zakken, fluistert me nu toe dat die tijden voorbij zijn. Een dag van herstel na een wilde avond is veranderd in twee, soms zelfs meer. Sportieve hoogtepunten hebben ook een transformatie ondergaan. Meer dan dertig jaar lang was waterpolo mijn passie, maar op een dag voelden mijn armen als verroeste scharnieren. Het was tijd voor iets nieuws. Hardlopen werd mijn uitlaatklep, niet meer in teamverband, maar solo, waar ik niemand anders in mijn ritme hoefde te passen. Vanaf morgen, echter, ruil ik mijn hardloopschoenen in voor wandelschoenen. Het is tijd voor een nieuw avontuur, een rustiger tempo. Elke dag koester ik het feit dat ik nog hier ben, dat ik de vrijheid heb om te rijden waar ik wil. Maar ergens in mijn achterhoofd fluistert een stem dat zelfs deze vrijheid niet eeuwig za

Laatste run, een nieuw begin

In de schaduw van de jaarwisseling, wanneer de koude decemberlucht doordrenkt is met nostalgie, leg ik mijn hardloopschoenen neer. Zondag 31 december 2023 markeert het einde van een tijdperk, een tijdperk van kilometers, zweet en de vreugde van beweging. Jarenlang heb ik mijn voeten laten dansen over wegen van Parijs tot Berlijn, van Maastricht tot Texel, en elke kilometer vertelt een verhaal van plezier, volharding en dankbaarheid. Mijn hardloopschoenen, trouwe metgezellen gedurende bijna twee decennia, zullen na deze dag in rust worden gelegd. Niet omdat mijn lichaam niet meer wil, maar omdat ik ervoor kies een andere weg in te slaan. Het is een bewuste keuze om mijn rennende zelf vaarwel te zeggen en mijn voeten te laten dansen in een ander ritme: het ritme van wandelen.  Terwijl ik terugkijk op de vele kilometers die ik heb afgelegd sinds 2005 , voel ik een golf van dankbaarheid. Dankbaar voor de kracht van mijn lichaam dat me al die tijd heeft gedragen, iets wat niet vanzelfspre