Den Haag - Hardlopen is voor mij een van de manieren om alles in het leven even los te laten. Bovendien blijf ik door het hardlopen fit en gezond. Als ik een week niet heb hardgelopen, word ik onrustig. Ik schrijf me dan ook regelmatig in voor een hardloopevenement door heel het land. ‘Iedereen vroeg opstaan, papa moet hardlopen.’ Vandaan doe ik mee aan de City Pier City Loop.
Het is behoorlijk druk bij de start van de tien kilometer. Alleen bij de Dam tot Damloop is het volgens mij drukker. Er zijn verschillende afstanden en in totaal doen er 33000 hardlopers mee. De start is voor het Malieveld en de finish is naast het Malieveld. De organisatie heeft alles goed geregeld. Prettig is dat de hardloopnummers van te voren worden opgestuurd. Dat bespaart een hoop stress. Het weer is uitstekend: droog, zon, geen wind en een temperatuur rond de vijftien graden.
Tijdens de start is het een beetje dringen geblazen, maar uiteindelijk kan ik toch vrij redelijk doorlopen. De eerste vijf kilometer is het parcours vrij vlak en is er nog niets aan de hand. Echter meteen daarna begint de eerste klim. Er loopt iemand naast me die zegt: "Het lijkt de Zevenheuvelenloop wel." Het parcours loopt verder omhoog langs het Japanse consulaat. Vandaag is het precies een jaar geleden dat er in Japan een aardbeving en een tsunami plaatsvond.
De laatste twee kilometers gaan moeizaam en de weg naar de finish is nog zo ver weg. Waarom doe ik dit toch? Hoe dichter ik bij de finish kom, hoe meer toeschouwers er langs de weg staan. Vlak voor de finish zie ik nog twee hardlopers op de grond liggen, dat blijft altijd een akelig gezicht. De temperatuur loopt langzaam op. Ik ben blij dat ik de vlaggen op het Malieveld nu kan zien. Dat betekent dat ik er bijna ben en spoedig mijn gezin weer mag omhelzen, heerlijk. ‘Waar waren jullie toch?’ De loop is tien kilometer, maar het voelt als een halve marathon. Maar goed, ik heb het weer gehaald.
Na de loop gaan we gezellig met elkaar de stad in om een hapje te eten. We heffen ons glas op mijn hardlopen dingetje, en op het vroege opstaan van mijn trouwste fans: Vera, Melissa en Robert-Jan. Plotseling komt er iemand het restaurant binnengelopen. “Hé, die vrouw ken ik…dat is ‘zij’ van de TV Kantine”, zegt Robert-Jan. De grap is dat de kinderen haar alleen maar als een persiflage uit de TV Kantine kennen, en ze echt geen idee hebben wat die vrouw in haar leven allemaal heeft uitgespookt. Soms moet je als ouders ook niet alles willen vertellen. “Een goeie geile middag allemaal!”
Mijn laatste loop was in Egmond aan Zee en Overzicht van alle prestaties tot nu toe
Tijdens de start is het een beetje dringen geblazen, maar uiteindelijk kan ik toch vrij redelijk doorlopen. De eerste vijf kilometer is het parcours vrij vlak en is er nog niets aan de hand. Echter meteen daarna begint de eerste klim. Er loopt iemand naast me die zegt: "Het lijkt de Zevenheuvelenloop wel." Het parcours loopt verder omhoog langs het Japanse consulaat. Vandaag is het precies een jaar geleden dat er in Japan een aardbeving en een tsunami plaatsvond.
Na de loop gaan we gezellig met elkaar de stad in om een hapje te eten. We heffen ons glas op mijn hardlopen dingetje, en op het vroege opstaan van mijn trouwste fans: Vera, Melissa en Robert-Jan. Plotseling komt er iemand het restaurant binnengelopen. “Hé, die vrouw ken ik…dat is ‘zij’ van de TV Kantine”, zegt Robert-Jan. De grap is dat de kinderen haar alleen maar als een persiflage uit de TV Kantine kennen, en ze echt geen idee hebben wat die vrouw in haar leven allemaal heeft uitgespookt. Soms moet je als ouders ook niet alles willen vertellen. “Een goeie geile middag allemaal!”
Mijn laatste loop was in Egmond aan Zee en Overzicht van alle prestaties tot nu toe
Reacties
Een reactie posten