Doorgaan naar hoofdcontent

10 kg afvallen in 2 maanden

Huizen - Lees hier mijn geheim over verantwoordelijk afvallen en de onzin van het Sonja Bakker dieet, Dr. Frank dieet, Montignacen, afslankpillen, boeken en nog meer rotzooi in: “Afslanken Ontmaskerd.” Tien kilo afvallen zonder dieet in twee maanden, kan dat? 


Het is nu ruim twee maanden geleden dat ik in een enorme shock terecht kwam. Het leek wel alsof ik mij ineens realiseerde, dat ik de laatste jaren, niet had zitten opletten of zo. En niemand, maar ook daadwerkelijk niemand, leek zich ook maar enigszins te realiseren hoe kwetsend sommige opmerkingen bij mij overkwamen. Het voelde alsof er een bom was ingeslagen: “Wat zie jij er goed uit zeg,” maar eigenlijk bedoelde ze, “Jeeeé, wat ben jij lekker dik geworden zeg!” En op een dag werd ik wakker. Liep naar de badkamerspiegel en ging er eens goed voorstaan. Ik probeerde mijn bierbuik nog een beetje in te houden en dacht: Zo kan het (echt) niet langer! Dit is de grens. 

Bijna 100kg 
Hoe heeft het toch zo ver heeft kunnen komen en waarom heb ik mijzelf zo lang voor de gek gehouden? Ik dacht steeds: Het valt wel mee…het valt wel mee, maar toen ik het aandurfde om op de weegschaal te gaan staan, woog ik maar liefst vijfennegentig kilo. Awwaaahhhh shock, bijna 100kg dus. Diep in mij hart wist ik wel waar aan het aan lag, maar dat gevoel negeerde ik telkens. Alarm, dit voelde niet goeddddddddd….Joehoeeeeeeee!

Het goede leven
Maar ik hield zo van het goede leven, lekker eten, lekker drinken. De grens om door te gaan of te stoppen was volledig door mijn handen geglipt. Een valkuil die misschien al bij mijn geboorte was aangelegd? Wie zal het zeggen. In ieder geval wilde ik mezelf een halt toeroepen en mijn eet- en drinkgewoonte drastisch veranderen. Ik wilde weer meer bewuster gaan leven, en niet met zo’n vette pens en fietstassen door het leven gaan. Ik ben goddomme nog geen vijftig… 

Geen druppel meer
De grote vraag was natuurlijk, hoe ga ik verantwoord doen, wat is mijn doel, en wat wil ik bereiken? Allereerst geen druppel alcohol mee, geen gesnaai van borrellootjes, niet meer extra warm eten opscheppen. Misschien een pizza bestellen of zelf maken, maar dan alleen nog maar de helft opeten. En meer sporten (lees: meer bewegen, minimaal een kwartier per dag). Dit moest toch gaan lukken? In eerste instantie liep het afvallen niet, maar mijn lichaam moest er misschien ook wel aan wennen, en na drie weken begon ik dan toch eindelijk gewicht kwijt te raken. Ik raakte enthousiast, en wilde meer, eh nee, ik wilde (alleen nog) minder natuurlijk…Tien kilo eraf in totaal. Dat was mijn doel, ik moest vasthouden. 

Bewegen, bewegen
Dus niet te veel eten, geen alcohol, geen frisdrank, en meer bewegen. Geen Sonja Bakkeren, geen Dr. Frank, geen dure diëten, boeken of weet ik veel. ‘Gewoon’ de discipline opbrengen om dingen te laten staan, en mij niet te laten verleiden door lekkere dingen of door mijn omgeving met ‘Wat ben jij zaai, toe neem nou toch een glaasje wijn.’ Durf NEE te zeggen tegen jezelf…IK DOE HET NIET! En dat valt echt niet altijd mee, het is doorzetten, afzien, ongezellig zijn misschien, MAAR JE MAG HET NIET VAN JEZELF…Fff. 

 "Moet jij nog naar de Gall?" 
Het is net als met ‘roken,’ je moet eerst stoppen tussen je oren. Je moet van jezelf van die opgeblazen dikke buik af, en je moet er elke dag aan werken om er vanaf te komen. Dat is het advies van Dr. Gilbert. En…het heeft mij geen dure boeken gekost, gekke diëten of wat dan ook. Sterker nog, het heeft me nu al weken geld bespaard. Ze zien mij namelijk bij de Gall niet meer. Misschien hebben voor ze voor mij wel een personeelslid moeten ontslaan. Maar dat kan mij geen reet schelen, ik ging voor het afslankresultaat.

Meer dan op een houtje bijten 
Zakken wortels, maïs, paprika’s, en fruit gegeten. Veel Spa Rood en Thee gedronken. En nu dan het resultaat na twee maanden. Ik ben begonnen met 95kg en we zijn nu we twee maanden verder: 85,1kg. Tien kilogram eraf. Dit is echt te wauw en dit geeft me echt een enorm trots gevoel. Bovendien levert het me een platte buik op. Het lukt me nu zelfs om met Heren 1 mee te trainen. En het hardlopen, dat gaat nu ook weer een steeds beter. Ik voel mij echt geweldig in twee maanden tijd. Het kan dus wel, als je maar wilt!

Opnieuw verslaafd 
Ik heb alleen een ander verslaving teruggekregen. Ik ben nu verslaafd aan de Snack a Jacks. Maar ach, daar word ik gelukkig weer niet dik van. Twee maanden geleden kocht ik een nieuwe broek, maar die is nu alweer twee maten te groot. Maar een overhemd dat ik te krap had gekocht, past gelukkig ineens weer. Afvallen zonder dieet, het kan dus. Ik heb het zonder toeters en bellen gerealiseerd. Ik moet er alleen voor zorgen dat ik niet in mijn oude ritme terugval. Maar daar ben ik gelukkig zelf bij. 

Update bijna drie maanden verder. Nog steeds niet in mijn oude ritme teruggevallen. Mijn gewicht is nu nog steeds 85 kilo. 

Eerder bericht 

Ga voor de laatste update over bewegen en voeding naar: Gezond met Gilbert

Reacties

Anoniem zei…
Gaaf hoor:) Dat wil ik ook. Goed dat je vastberaden bent gebleven

Populaire posts van deze blog

Vader-zoon dag opnieuw geslaagd

Hilversum - Het was weer heerlijk om lekker met mijn zoon over het terrein van het Media Park in Hilversum te struinen, want er was veel te zien, veel meer dan vorig jaar. Vorig jaar kwam het nog met bakken uit de lucht en moesten we rennen om niet door de bliksem te worden geraakt. Dit jaar (03-09-2011) was het tropisch warm en daarom moest er flink gedronken worden om niet uit te drogen. Bij Beeld en Geluid konden we ons gelijk inschrijven voor een workshop ’De 24 uur van een nieuwslezer’, gepresenteerd door Jeroen Overbeek van de NOS. Dit vond ik echt het snoepje van de dag, want als er iemand boeiend over zijn vak kan praten, dan is het Jeroen wel. “Bij het NOS journaal verdiep ik mij in de onderwerpen en maak de presentatieteksten zelf. De teksten moeten zo worden uitgelegd dat de kijker begrijpt wat er is gebeurd en zich daarover ook een mening kan vormen. Onderwerpen kunnen soms twee minuten voor de uitzending nog worden veranderd en dan komt het aan op mijn improvisatie vermog...

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne...

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...

Wapen van Huizen toen en nu

Toen - Sinds 1913 staat er een café aan de Naarderstraat 2 te Huizen. Toen Izaak Kos in 1990 het café overnam was er in Huizen een discussie gaande over een mogelijk nieuw wapen van Huizen. Het café aan het Prins Bernhardplein- Foto: Huizer Museum   Om de herinnering aan het ´oude´ wapen te behouden, noemde Kos zijn café `HetWapen van Huizen´. In 1994 is het café omgedoopt tot Oranjecafé. Het maakte Huizen wereldberoemd tijdens het wereldkampioenschap voetballen in 1994 en trok cameraploegen van heinde en verre. Het café was zelfs op CNN en op de Japanse televisie. Het logo van het café en de beeltenis van het wapen boven de deur van het café verwijst echter ook nu nog naar het echte wapen van Huizen. Bron: Oneindig Noord Holland Nu 2014 - Het Wapen van Huizen aan de Naarderstraat 2 is in andere handen overgegaan. De vorige eigenaar Izaak Kos overleed begin dit jaar en het café werd tijdelijk gesloten. In de maanden daarna waren er diverse geïnteresseerden voor de ...

Als de woorden verdwijnen

Als je de woorden niet meer kunt vinden. Als zinnen halverwege oplossen, alsof ze nooit hebben bestaan. Als de namen van geliefden als zand tussen je vingers glippen. Als je naar een foto kijkt en het gezicht je niets meer zegt. Je bent er nog. Maar je hoofd lijkt in een andere kamer. En als je vraagt waar precies, dan blijft het stil. Het zijn geen stappen naar beter. Het zijn kleine, wankele stappen om te blijven. Om te ademen binnen de grenzen die steeds dichterbij komen. Helpen met aankleden. Met wassen. Schuifelend begeleiden naar een stoel in een restaurant. Samen iets eten. Weer opstaan. Naar het toilet gaan. Tien minuten later opnieuw. En nog eens. Omdat de herinnering vervloog nog voor hij een plek kon krijgen. Is het mensonterend? Soms wel. Is het pijnlijk? Altijd. Hij had dit nooit gewild? Eerlijk. Nee, maar het is al vijf over twaalf. Er is geen weg terug. En ik? Ik bid dat het mij bespaard blijft. Dat ik niet langzaam verdwijn. Dat mijn menselijkheid niet door het do...

The Nits hebben nog steeds plezier

Hilversum - Elke week proberen we ergens in het land naar live muziek te gaan kijken en luisteren. Deze week zijn we bij Tros Muziekcafé in de Vorstin voor een optreden van: The Nits. Er wordt wat nieuw materiaal gespeeld van de 25e cd die 'Malpensa' (vernoemd naar het vliegveld in Milaan) heet, maar ook oude klassiekers waaronder ‘Nescio’ ‘In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Henk Hofstede (zie foto) en Rob Kloet nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt. Robert-Jan Vogt en Robert-Jan Stips  Een vreemd wondje aan de hand van Robert-Jan Stips (62) is gaan ontsteken en drie weken geleden is hij aan zijn hand geopereerd. Vandaag is hij voor het eerst weer met de band mee, maar helaas is hij niet in staat om te spelen. Hij wordt vervangen door Titia van Krieken. “Een onbekend virus is in ...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

Gebouw van het voormalige hotel-restaurant De Gooische Boer verloedert in Bussum

Sinds januari 2018 staat voormalig Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer en later autobedrijf Van Kooy aan de kruising Amersfoortsestraatweg 43/ Huizerweg  leeg, en het pand holt achteruit - de ziel is verdwenen. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer  Een supermarkt heeft in 2020 een gooi gedaan om het pand te betrekken. Echter staken de omwonenden daar een stokje voor en ging het hele plan niet door. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer  Als je nog even wacht kan je niet veel meer met het pand doen, behalve platgooien. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer  Kijk er niet gek van op als er straks een appartementencomplex wordt gebouwd met uitgebreide faciliteiten voor de bewoners. Bij de ingang staat een bord: De Gooische Boer 😊 Gerelateerde berichten 01-07-2007:  Mercedes-Benz dealer Van Kooy Bussum 16-07-2017:  Mercedes-Benz Van Kooy dealer 10 jaar later - zie filmpje hieronder

Verlangen van Porto naar Santiago

Soms moet je even weg om dichter bij jezelf te komen. Ik ga niet naar een wellness. Niet naar een luxe resort. Ik heb besloten om 258 kilometer te gaan wandelen. Alleen. Van Porto naar Santiago. Van Texel naar ietsje verder Het is alweer even geleden dat ik alleen op pad ging. De laatste keer was op Texel : twee dagen frisse zeewind en zand in mijn schoenen. Leuk hoor… maar dit keer pak ik het wat ambitieuzer aan. Geen weekendje weg, maar tweeënhalve week. Geen eiland, maar twee landen. En niet zomaar een wandeling. Nee, ik ga de Camino lopen in 2026. Van Porto naar Santiago. 258 kilometer. Te voet. In m’n eentje. Gaat het wel goed in je huwelijk? Die vraag krijg ik dus regelmatig. Blijkbaar is alleen op pad gaan verdacht. Maar ik geloof juist dat ruimte geven de brandstof is voor een sterke relatie. Je hoeft niet elk verlangen om te zetten in actie… maar soms moet je dat gewoon doen. Vertrouwen en vrijheid Het draait om vertrouwen. Mijn partner gunt mij deze reis...

Judith Visser te gast bij de Bruna in Huizen

De bekende schrijfster Judith Visser signeerde vanmiddag tussen 14.00 – 15.00 uur haar nieuwste boek ‘Vreemden in de nacht’ in de Bruna aan de Kerkstraat in Huizen. Een ontzettend aardig en lieve vrouw die heel toegankelijk is voor een leuk gesprekje. “De film Stuk, die nu in de bioscopen draait, wijkt in veel opzichten af van mijn boek. Natuurlijk is het ook lastig om precies hetzelfde te laten zien, maar toch. Als ik de film had gemaakt, dan had ik het anders gedaan. Natuurlijk ben ik wel super trots op het feit dat mijn boek is verfilmd.” Judith Visser (geboren in 1978 in Rotterdam) staat bekend om haar ‘edgy’ thrillers, die steevast lovend worden onthaald. Ze debuteerde met Tegengif in 2006, en in 2012 verscheen Zeemansbruid. Haar boek 'Stuk', waarmee ze genomineerd was voor de Gouden Strop, is verfilmd en draait sinds 11 juni in de bioscopen. Onlangs verscheen alweer haar tiende boek 'Vreemden in de nacht'. Gerelateerde berichten 05-07-2014: Judith Visser...