Figurant wordt door castingbureaus slecht behandeld

Ben je van plan om een keer te figureren in een film, commercial of tv-serie; bedenk je dan wel dat je de opvulling bent van de totale set; dat je niet veel voorstelt vergeleken met de vaste crew, en je soms nog erger wordt behandeld dan klapvee bij een publiek.

Figuratie televisieserie

Er lopen zat mensen op de werkvloer maar niemand kan je vertellen hoe lang je moet wachten voordat je iets mag gaan doen. En wees vooral niet teleurgesteld als je jezelf helemaal niet meer op televisie terugziet. Het is daarom ook een vergissing om te denken dat je met figuratie een bekende Nederlander kan worden, uitzonderingen daargelaten natuurlijk, die kans is net zo groot als het winnen van een miljoen in de Staatsloterij.

Wachten wachten wachten, het hoort bij het vak figuratie, maar is er dan helemaal niemand die kan vertellen hoe laat ik iets mag doen? Het is toch te zot om je om 6.00 uur in de ochtend te moeten melden en dat je om 16.00 uur nog zit wachten in een ijskoude bouwkeet. Zelfs in een dierenasiel is het nog beter geregeld. Gelukkig is de catering wel weer goed verzorgd en met een beetje mazzel eet je met de vaste crew mee, maar meestal word je als figurant aan een aparte tafel gezet alsof je een besmettelijke ziekte hebt.

Je wordt geboekt voor een halve dag maar het loopt uit naar een hele dag, omdat de regisseur alles heeft omgegooid. Nou en, moet ik daar dan de klos van worden? En hoe zit het met de extra uren dat ik aanwezig ben? Je weet totaal niet waar je aan toe bent. Dat hoort bij figureren, zegt het castingbureau…je bent tenslotte ‘maar’ figurant. Ammahoela! Je moet wel op tijd aanwezig zijn, die plicht heb jij dan wel, maar je hebt toch ook wel rechten als figurant wanneer het allemaal uitloopt, of op zijn minst meer betaalt krijgen net als overwerk in het ‘gewone’ bedrijfsleven? Je hoeft toch niet alles te pikken?

Castingbureaus betalen je pas na tien, twaalf of langer weken uit. Soms moet je ook nog erachteraan bellen om je centen te krijgen. Het is net overgemaakt, het ligt bij de betaling, vrijdag is de betaaldag: is een veel gehoord excuus. Het is allemaal boelshit. Betaal meteen als je wat gedaan hebt, maar helaas kennen deze bureaus geen boter-bij-de-vis methode. Ze houden de boel bewust of onbewust op, totdat je het misschien vergeten bent? Natuurlijk zijn er ook castingbureaus die het allemaal wel heel netjes doen, en die ervaringen hebben wij gelukkig ook, maar over het algemeen word je niet zo netjes behandeld als jezelf zou willen.

Waarom dan toch in de figuratie? Je bent nieuwsgierig hoe het is om achter de schermen te werken en om te zien hoe en wat er allemaal moet gebeuren voordat je iets op televisie terugziet. Verder hoop je stiekem op dat stukje fragment waarop je bent vastgelegd en waarover mensen je de volgende dag op straat aanspreken. Bovendien kan je met de groep medefiguranten (lees: onbekende mensen) ontzettend veel lol met elkaar hebben. In het begin zit je dan ook lekker vaak te kletsen met elkaar, maar op een gegeven ogenblik komt er een moment aan dat je jezelf moet gaan vermaken. Neem daarom altijd een boek, computer, spelletje of iets anders mee om jezelf bezig te houden, anders wordt het een gefrustreerde dag en dat is pas echt zonde van je tijd.

Figuratie doe je niet voor het geld en al helemaal niet voor de soms slechte arbeidsomstandigheden. Je wordt vaak bruto betaalt voor de opdracht inclusief reis- en telefoonkosten en foto’s ten behoeve van het castingbureau. Bovendien moet zelf afrekenen met de Belastingdienst. Die gaat echt niet achter een tientje aan, maar als het om serieuze bedragen gaat, dan weten ze je echt wel te vinden, ook na een jaar of twee. De productie geeft je uitbetaling door aan de boekhouding verkregen via het burgerservicenummer (BSN) op je paspoort of rijbewijs.

Op de website www.filmfiguranten.nl staan regelmatig figuranten gevraagd. Je kunt inschrijven op de website en een nieuwsbrief ontvangen die elke week in je mailbox zit. Tips welke je castingbureaus je moet nemen doen we niet via de website. We adviseren we je om nooit inschrijfgeld te betalen voor een castingbureau en voor castingfoto’s nooit meer te betalen dan €50. Wil je meer informatie die niet op de website staat? Stuur dan een mailtje naar xzkforyoumedia@outlook.com of kijk op de website: Gilbert Vogt Figuratie

Gerelateerde berichten
14-05-2012: Figuratiewerk is ook werk
07-11-2011: Gilbert Vogt is makelaar in GTST

Reacties

Populaire posts van deze blog

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne...

Vakantie als helderheid

Kreta - Een paar dagen weg van de dagelijkse drukte kan wonderen doen. In Griekenland vond ik niet alleen zon en zee , maar ook ruimte in mijn hoofd en nieuwe helderheid voor mijn leven. Niet dat de gedachten weggaan, maar ze krijgen afstand, ademruimte. Dan kunnen ze zich ordenen alsof iemand de lade van een rommelig bureau opent en alles in nettere stapeltjes legt. Rust in mijn hoofd is niet stilstand, het is zien wat er is zonder dat het alles overneemt. Soms hoor ik een stemmetje dat me meerdere keren toefluistert: “Je voelt dat je ouder wordt.” Ik voel het in mijn lijf. Misschien loop ik anders, misschien let ik op andere dingen. En als ik dat stemmetje blijf herhalen, pas ik me er dan aan? Als ik mezelf vertel dat ik namen vergeet, vergeet ik ze dan expres? Op het werk ken ik mijn klanten. Hun gezichten zijn er, maar hun namen komen soms niet boven. Voor de televisie hetzelfde: “Hoe heet die bekende Nederlander ook alweer?” Het is geen onwil of desinteresse...

Opa worden: een nieuwe rol vol liefde (en een beetje trots)

Er zijn van die momenten in het leven die alles even stilzetten. Opa worden is er zo één. In dit verhaal neem ik je mee in de emoties, trots en verwondering van mijn nieuwe rol Hilversum - Op 1 juli ben ik opa geworden. Onze kleinzoon Floran is geboren. Het eerste kindje van mijn zoon Robert en zijn vriendin Serena. Wat een rijk gevoel. Het klinkt misschien gek, maar bij het nieuws dat Serena zwanger was, voelde ik meteen een diepe blijdschap. Je vraagt je misschien af: waarom raakt dat me zo? Ik zal het je uitleggen. Mijn vader en mijn schoonvader hebben Alzheimer. Een ziekte die alleen maar afneemt en waar je elke dag opnieuw zoekt naar wat er nog wel mogelijk is. Die realiteit drukt. En eerlijk? Ik verlangde naar iets nieuws. Iets wat vooruitwijst. Een huwelijk. Een geboorte. Iets dat leven ademt. En dat is precies wat er is gekomen. Vandaag is Floran geboren. Een nieuw mensje. Een klein wonder. En het raakt me meer dan ik vooraf kon bedenken. Mijn gelukshormonen draaien overure...

Dementie in de familie: als woorden langzaam verdwijnen

Het moment dat woorden verdwijnen is ingrijpend. In dit artikel deel ik mijn ervaringen met dementie in de familie en hoe je steun en verbinding kunt blijven bieden, zelfs als herinneringen vervagen. Als je de woorden niet meer kunt vinden. Als zinnen halverwege oplossen, alsof ze nooit hebben bestaan. Als de namen van geliefden als zand tussen je vingers glippen. Als je naar een foto kijkt en het gezicht je niets meer zegt. Je bent er nog. Maar je hoofd lijkt in een andere kamer. En als je vraagt waar precies, dan blijft het stil. Het zijn geen stappen naar beter. Het zijn kleine, wankele stappen om te blijven. Om te ademen binnen de grenzen die steeds dichterbij komen. Helpen met aankleden. Met wassen. Schuifelend begeleiden naar een stoel in een restaurant. Samen iets eten. Weer opstaan. Naar het toilet gaan. Tien minuten later opnieuw. En nog eens. Omdat de herinnering vervloog nog voor hij een plek kon krijgen. Is het mensonterend? Soms wel. Is het pijnlijk? Altijd. Hij had di...

Kroymans was ook mijn jongensdroom

Hilversum - Autobedrijf Kroymans heeft altijd een bijzondere aantrekkingskracht op me gehad. Als kind, tijdens bezoekjes aan mijn grootouders in Hilversum, maakten we regelmatig een wandeling langs Kroymans. Voor velen misschien slechts een voorbijgaand moment, maar voor mij was het iedere keer een magische ervaring. Ik stond daar, als klein jongetje, mijn neus tegen het glas gedrukt, vol bewondering kijkend naar de glimmende bolides in de showroom. Het was alsof ik een blik wierp in een andere wereld – een wereld van snelheid, luxe, en status. Kroymans: Een jongensdroom die In stukken viel De gedachte om ooit deel uit te maken van deze wereld werd een jongensdroom, een verlangen dat in de loop der jaren alleen maar sterker werd. Toen het boekje ‘Mister Ferrari’ verscheen, een hommage aan Frits Kroymans en zijn imperium, kon ik niet anders dan het onmiddellijk aanschaffen. De verhalen in dat boek gaven me een kijkje achter de schermen van een wereld die ik altijd al had bewonderd. Maar...

Vijf voor twaalf bij dementie: wanneer beslissen we dat het genoeg is?

Een aantal jaar geleden zei mijn schoonvader aan de keukentafel dat hij nooit wilde leven met dementie. Hij had het bij de notaris vastgelegd. “Als ik ooit zo word als mijn schoonmoeder, dan wil ik dat niet meemaken,” zei hij resoluut. We knikten, enigszins ongemakkelijk. Toen leek het nog iets dat ver weg lag. Maar dat moment is nu. Mijn schoonvader weet niet meer wie hij is. Hij loopt vijf minuten nadat hij van de wc komt alweer richting de deur. We zeggen: “Je bent net geweest.” “O ja, is dat zo?” antwoordt hij verbaasd. Hij herkent onze namen niet meer, maar ergens voelt hij nog dat we goed volk zijn. Gesprekken zijn allang niet meer mogelijk. Vroeger kon hij honderduit praten over voetbal. “Pap,” zei mijn vrouw dan, “je weet toch dat Gilbert niets met voetbal heeft?” Maar hij vroeg toch: “Heb je Ajax–Feyenoord gezien?” Uit beleefdheid zei ik dat het een mooie wedstrijd was. “Hoeveel was het geworden?” vroeg ik daarna voorzichtig. Hij wist het niet meer. Dat waren d...

Vader en Zoon in de slipstream van Formule 1 – Meer dan alleen een race

Een vader-zoonavond vol Formule 1-sfeer bij Viaplay. Van samen racen kijken tot een ontmoeting met kampioen Rocco Coronel. De jongen die ooit bij zijn vader op schoot zat en nu zelf aan de start verschijnt. Het was weer tijd voor een echt vader-zoonmomentje. Eerst samen thuis voor de buis Formule 1, kopje thee met een brownie, en volop racepraat. Daarna stapten we in de auto richting Hilversum, naar het Media Park, waar Vrooooom wordt opgenomen: het programma waarin Rob Kamphues samen met zijn gasten terugblikt op het Formule 1-weekend. Met samenvattingen, analyses, interviews en natuurlijk het laatste nieuws. In de uitzending verscheen ineens een verrassende gast: Rocco Coronel. De naam deed meteen een belletje rinkelen. Hij had net zijn eerste kampioenschap binnengehaald. De titel in het Britse Ginetta Junior Championship op Donington Park. De veertienjarige coureur uit Eemnes had genoeg aan een vierde plek in de slotrace om de titel veilig te stellen. De tekst gaat verder onder de f...

Blotevoetenpad Buitenplaats Kameryck: een avontuur voor jong en oud

Het Blotevoetenpad bij Buitenplaats Kameryck is een ervaring voor alle zintuigen. Ontdek hoe het wandelen op blote voeten kinderen én volwassenen in contact brengt met natuur, plezier en ontspanning. Soms heb je niet veel nodig om te genieten. Geen dure schoenen of strak geplande uitjes, maar gewoon... je blote voeten en een avontuurlijke route van drie kilometer. Wat een heerlijke ervaring was dit! Het Blotevoetenpad is echt een aanrader voor jong en oud. Vanaf het eerste moment voel je dat dit pad anders is. Je voeten worden uitgedaagd door gras, schelpen, houten balken en zelfs modderige stukken waar je niet omheen kunt. En dat is precies de bedoeling. Het is een soort natuurlijke voetmassage, maar dan in de buitenlucht. Kinderen rennen en kliederen erop los, en als volwassene kun je hier weer even dat kind in jezelf laten spelen. En af en toe moeten we ook wel eens om onszelf lachen. Kijk ons nou. En het mooie is. Terwijl je voeten voelen, ontspant je hoofd. Je vertraagt. Je ...

Dionysos, het verlaten Dorp op Kreta – Een wandeling door stilte en herinnering

Greece - Tijdens onze vakantie op Kreta belandden we onverwachts in een verlaten dorp. Wat ooit een bruisend vakantiedorp had moeten worden, ligt er nu spookachtig en stil bij. Dionysos Village - Foto: Gilbert Vogt Op vakantie op Kreta verwacht je azuurblauwe zeeën, volle strandstoelen, drukke terrasjes en overal het geluid van krekels. Maar soms kom je iets heel anders tegen. Zo stuitten wij tijdens een rit ineens op een verlaten complex. Een dorp bijna, met tientallen huisjes, een receptie, zwembaden en smalle straatjes. Alsof hier ooit een levendige vakantieoase heeft bestaan, maar waar de tijd ineens is stilgezet. We dwalen er rond, net als een paar andere nieuwsgierigen. Het voelt een beetje illegaal, want er is niemand die ons tegenhoudt, maar ook niemand die ons welkom heet. Sommige huisjes lijken al jaren niet meer geopend. Toch hangen er bij een paar andere huisjes handdoeken te drogen en staan er zelfs auto’s voor de deur. We ontmoeten een Duits stel dat er een paar maanden...

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt. Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...

XZK for You Media

Zoeken in deze blog