Doorgaan naar hoofdcontent

Figurant wordt door castingbureaus slecht behandeld

Ben je van plan om een keer te figureren in een film, commercial of tv-serie; bedenk je dan wel dat je de opvulling bent van de totale set; dat je niet veel voorstelt vergeleken met de vaste crew, en je soms nog erger wordt behandeld dan klapvee bij een publiek.

Figuratie televisieserie
Er lopen zat mensen op de werkvloer maar niemand kan je vertellen hoe lang je moet wachten voordat je iets mag gaan doen. En wees vooral niet teleurgesteld als je jezelf helemaal niet meer op televisie terugziet. Het is daarom ook een vergissing om te denken dat je met figuratie een bekende Nederlander kan worden, uitzonderingen daargelaten natuurlijk, die kans is net zo groot als het winnen van een miljoen in de Staatsloterij.

Wachten wachten wachten, het hoort bij het vak figuratie, maar is er dan helemaal niemand die kan vertellen hoe laat ik iets mag doen? Het is toch te zot om je om 6.00 uur in de ochtend te moeten melden en dat je om 16.00 uur nog zit wachten in een ijskoude bouwkeet. Zelfs in een dierenasiel is het nog beter geregeld. Gelukkig is de catering wel weer goed verzorgd en met een beetje mazzel eet je met de vaste crew mee, maar meestal word je als figurant aan een aparte tafel gezet alsof je een besmettelijke ziekte hebt.

Je wordt geboekt voor een halve dag maar het loopt uit naar een hele dag, omdat de regisseur alles heeft omgegooid. Nou en, moet ik daar dan de klos van worden? En hoe zit het met de extra uren dat ik aanwezig ben? Je weet totaal niet waar je aan toe bent. Dat hoort bij figureren, zegt het castingbureau…je bent tenslotte ‘maar’ figurant. Ammahoela! Je moet wel op tijd aanwezig zijn, die plicht heb jij dan wel, maar je hebt toch ook wel rechten als figurant wanneer het allemaal uitloopt, of op zijn minst meer betaalt krijgen net als overwerk in het ‘gewone’ bedrijfsleven? Je hoeft toch niet alles te pikken?

Castingbureaus betalen je pas na tien, twaalf of langer weken uit. Soms moet je ook nog erachteraan bellen om je centen te krijgen. Het is net overgemaakt, het ligt bij de betaling, vrijdag is de betaaldag: is een veel gehoord excuus. Het is allemaal boelshit. Betaal meteen als je wat gedaan hebt, maar helaas kennen deze bureaus geen boter-bij-de-vis methode. Ze houden de boel bewust of onbewust op, totdat je het misschien vergeten bent? Natuurlijk zijn er ook castingbureaus die het allemaal wel heel netjes doen, en die ervaringen hebben wij gelukkig ook, maar over het algemeen word je niet zo netjes behandeld als jezelf zou willen.

Waarom dan toch in de figuratie? Je bent nieuwsgierig hoe het is om achter de schermen te werken en om te zien hoe en wat er allemaal moet gebeuren voordat je iets op televisie terugziet. Verder hoop je stiekem op dat stukje fragment waarop je bent vastgelegd en waarover mensen je de volgende dag op straat aanspreken. Bovendien kan je met de groep medefiguranten (lees: onbekende mensen) ontzettend veel lol met elkaar hebben. In het begin zit je dan ook lekker vaak te kletsen met elkaar, maar op een gegeven ogenblik komt er een moment aan dat je jezelf moet gaan vermaken. Neem daarom altijd een boek, computer, spelletje of iets anders mee om jezelf bezig te houden, anders wordt het een gefrustreerde dag en dat is pas echt zonde van je tijd.

Figuratie doe je niet voor het geld en al helemaal niet voor de soms slechte arbeidsomstandigheden. Je wordt vaak bruto betaalt voor de opdracht inclusief reis- en telefoonkosten en foto’s ten behoeve van het castingbureau. Bovendien moet zelf afrekenen met de Belastingdienst. Die gaat echt niet achter een tientje aan, maar als het om serieuze bedragen gaat, dan weten ze je echt wel te vinden, ook na een jaar of twee. De productie geeft je uitbetaling door aan de boekhouding verkregen via het burgerservicenummer (BSN) op je paspoort of rijbewijs.

Op de website www.filmfiguranten.nl staan regelmatig figuranten gevraagd. Je kunt inschrijven op de website en een nieuwsbrief ontvangen die elke week in je mailbox zit. Tips welke je castingbureaus je moet nemen doen we niet via de website. We adviseren we je om nooit inschrijfgeld te betalen voor een castingbureau en voor castingfoto’s nooit meer te betalen dan €50. Wil je meer informatie die niet op de website staat? Stuur dan een mailtje naar xzkforyoumedia@outlook.com of kijk op de website: Gilbert Vogt Figuratie

Gerelateerde berichten
14-05-2012: Figuratiewerk is ook werk
07-11-2011: Gilbert Vogt is makelaar in GTST

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe ik mijn eigen hoofdpijn veroorzaakte

Al weken had ik last van steken in mijn hoofd. Een zeurende, bonkende pijn die zich van mijn schouder naar mijn linkerslaap verplaatste en later ook de rechterkant begon te teisteren. Midden in de nacht werd ik er wakker van. Wat is dit toch? Ik ben niet iemand die snel naar een pilletje grijpt, maar zelfs ik kon niet anders dan een paracetamol nemen. Misschien dronk ik te veel koffie? Sinds de overname van het bedrijf is de koffie veranderd. Misschien kon mijn lichaam daar niet tegen? Dus besloot ik een paar dagen thee te drinken. Maar nee, de hoofdpijn bleef. En ik miste de koffie. Dan maar een andere theorie: te weinig beweging? Een vastzittende schouder? Of misschien mijn kussen? Ik probeerde alles. De pijn bleef. Het begon op mijn humeur te drukken. Ik probeerde het te verbergen, maar voelde me ellendig. Misschien lag het aan het werk. We gingen van papier naar digitaal en ik was daar al weken in mijn hoofd mee bezig. Vandaag was de dag. Zou ik het kunnen bijhouden? Zou ik het...

Amstel Botel Hotel goed te doen

Voor wie niet al te veel eisen stelt maar wel een schone en veilige slaapplaats zoekt, dan kun prima bij Amstel Botel terecht. Mijn vrouw had dit hotel via www.vakantieveilingen.nl geboekt, maar dat is zonder ontbijt. Voor slecht 10 euro pp boek je er een ontbijtbuffetje bij, en die is prima te doen. Er waren opvallend veel verschillende nationaliteiten aan boord. De grap vond ik wel dat je vanuit Amsterdam Noord, op loopafstand van de Botel, met het pondje binnen vijftien minuten GRATIS naar het Centraal Station kon varen. Ik zeg altijd: “Alles kost geld, niets is gratis...,” maar dit is echt helemaal voor niets…Heel bijzonder! Als kind keek ik enorm op tegen een organisatie zoals Greenpeace. Lopen we vanaf de auto naar de Botel, ligt daar de legendarische boot van Greenpeace ‘de Sirius’ aan de andere kant van de aanloopsteiger. Samen een lekker weekendje eropuit in Amsterdam. Vanwege het prachtige weer hebben we daarom veel terrasjes bezocht. Het viel ons meteen op dat er bijzond...

Gender Reveal Party – meisje of jongen?

Het idee om te vieren of het een meisje of een jongen wordt, is voor mij nieuw. Dit fenomeen, overgewaaid uit Amerika, heeft inmiddels ook Nederland veroverd. Familie en vrienden komen samen om met de aanstaande ouders op verrassende wijze te ontdekken of ze een dochter of zoon mogen verwachten. Spannend, dat zeker. Wordt het een meisje of een jongen? Toen ik vader werd, ging dat heel anders. We wisten niet vooraf wat het zou worden. Een echo werd destijds alleen gemaakt als daar een medische reden voor was. Pas bij de geboorte kwam het verlossende woord: "Het is een meisje!" of "Het is een jongen!" En uiteindelijk draait het er natuurlijk vooral om dat het kindje gezond is. De afgelopen tijd heb ik veel nagedacht over de kringloop van het leven. Mijn vader en schoonvader bevinden zich in de laatste fase van hun leven, beide getroffen door Alzheimer. Dit maakt me extra bewust van hoe bijzonder nieuw leven is. We maken ons dagelijks zorgen om hen, maar tegelijkert...

The Nits hebben nog steeds plezier

Hilversum - Elke week proberen we ergens in het land naar live muziek te gaan kijken en luisteren. Deze week zijn we bij Tros Muziekcafé in de Vorstin voor een optreden van: The Nits. Er wordt wat nieuw materiaal gespeeld van de 25e cd die 'Malpensa' (vernoemd naar het vliegveld in Milaan) heet, maar ook oude klassiekers waaronder ‘Nescio’ ‘In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Henk Hofstede (zie foto) en Rob Kloet nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt. Robert-Jan Vogt en Robert-Jan Stips  Een vreemd wondje aan de hand van Robert-Jan Stips (62) is gaan ontsteken en drie weken geleden is hij aan zijn hand geopereerd. Vandaag is hij voor het eerst weer met de band mee, maar helaas is hij niet in staat om te spelen. Hij wordt vervangen door Titia van Krieken. “Een onbekend virus is in ...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

Mijn ouders zijn na 45 jaar weer bij elkaar

Toen ik puber was, gingen mijn ouders uit elkaar. En niet zomaar. Ze verdwenen uit elkaars leven alsof ze elkaar nooit gekend hadden. Geen gesprekken, geen contact, niets. Alleen stilte. Die stilte heeft jaren in mij nageklonken. Het was een verwarrende en verdrietige tijd. Niet alleen omdat ons gezin uiteenviel, maar ook omdat het voelde alsof hun band volledig uitgewist werd — alsof alles wat ooit mooi was, niet meer mocht bestaan. Vandaag, zoveel jaren later — 45 om precies te zijn — gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik deed mee aan een hardloopevenement in Hilversum. Samen met een collega, mijn zoon en zijn stiefvader. Los van elkaar had ik mijn vader én moeder gevraagd of ze wilden komen kijken. Gewoon, als steun langs de lijn. Toen we over de finish kwamen, stonden ze daar. Allebei. Niet ver van elkaar.   Sterker nog: opeens stonden ze vlak naast elkaar. Na al die jaren van afstand en stilte stonden mijn ouders ineens weer zij aan zij. Alsof de tij...

Hardlopen met Jacqueline – samen gaan samen aankomen

Jacqueline, mijn collega én inmiddels loopmaatje, besloot vorig jaar dat ze wilde gaan hardlopen. Stoer, dacht ik. Zeker omdat ik een jaar daarvoor juist mijn hardloopschoenen aan de wilgen had gehangen . “Wat vond jij daar nou zo leuk aan?” vroeg ze. Nou, Jacq (zo mag ik haar noemen)… ik vond het vooral fijn dat ík bepaalde hoe hard ik liep. Of ik ging rennen alsof m’n leven ervan afhing, of gewoon joggen met een glimlach – het was mijn feestje. En m’n hoofd werd er lekker leeg van. Nou ja, leeg… opgeruimd. De finish voelde dan als de slagroom op de taart. Of in mijn geval: een frietje met mayonaise en een speciaal tapbiertje na afloop. Maar goed, Jacq wilde serieus aan de bak. “Hoe ga ik het aanpakken?” vroeg ze. Ik zei: “Begin met intervaltrainingen. Dan bouw je het op. En kies een doel.” “Zoals?” “De Hilversum City Run. Je hebt een half jaar. Als jij je inschrijft, doe ik mee.” Ze keek me aan alsof ik net had voorgesteld om de Mount Everest op sneakers te beklimmen. Maar… ze...

Alles digitaal, wat een feest… toch?

Vroeger lag mijn bureau vol werkbonnen, pennen, krabbels op post-its en een telefoon die altijd deed wat-ie moest doen. Rommelig? Zeker. Maar ik had overzicht. En eerlijk? Het werkte. Tegenwoordig is alles digitaal. Papier is verbannen alsof het besmettelijk is. De computer is mijn maatje. De cloud m’n archiefkast. En internet… tja, da’s zowat m’n levensader geworden. Tot die levensader ineens dichtslibt. Het leek zo’n doodnormale dag: koffie in de hand, een klant die vrolijk binnenloopt, een monteur die een auto de werkplaats inrijdt. Ik neem plaats achter mijn computer, druk op de knop... en toen gebeurde het: helemaal niks. Ik zat daar. In stilte. Met m’n koffie en een glimlach die steeds krampachtiger werd. Want hoe bel ik een klant als ik het nummer niet heb? Hoe weet ik welke auto klaar is als alles vastloopt? Alles wat ik nodig heb, zit opgesloten in een zwart scherm dat niets meer terugzegt. En dan komt die gedachte: “Was het vroeger dan toch beter?” Misschien zit ik in...

Wandelen bij Goois Natuurreservaat in Naarden en Huizen

Huizen Naarden - In de bocht aan de Bestevaer (bij de Huizer Hockey Club) ligt het natuurgebied de Naarder Eng van het Goois Natuurreservaat. Het is een afwisselend natuurgebied dat bestaat uit akkers, eikenbossen en houtwallen. Er zijn veel paden om lekker te kunnen lopen. In het gebied liggen verschillende hoogtepunten die uitzicht bieden over het Gooimeer. Kom met de fiets of wandel naar dit unieke stukje groen. Als je toch met de auto wilt komen? Er is een kleine parkeermogelijkheid aan de (navigeer) Zeeweg in Naarden. In het Naarden Eng gebied worden regelmatig reeën gespot en dat is elke keer een magisch moment. De meeste kans heb je in de vroege ochtend of tegen het schemeren van de avond. Foto: Reeën gespot op een regenachtige ochtend tussen Huizen en Naarden - © Gilbert Vogt

Judith Visser te gast bij de Bruna in Huizen

De bekende schrijfster Judith Visser signeerde vanmiddag tussen 14.00 – 15.00 uur haar nieuwste boek ‘Vreemden in de nacht’ in de Bruna aan de Kerkstraat in Huizen. Een ontzettend aardig en lieve vrouw die heel toegankelijk is voor een leuk gesprekje. “De film Stuk, die nu in de bioscopen draait, wijkt in veel opzichten af van mijn boek. Natuurlijk is het ook lastig om precies hetzelfde te laten zien, maar toch. Als ik de film had gemaakt, dan had ik het anders gedaan. Natuurlijk ben ik wel super trots op het feit dat mijn boek is verfilmd.” Judith Visser (geboren in 1978 in Rotterdam) staat bekend om haar ‘edgy’ thrillers, die steevast lovend worden onthaald. Ze debuteerde met Tegengif in 2006, en in 2012 verscheen Zeemansbruid. Haar boek 'Stuk', waarmee ze genomineerd was voor de Gouden Strop, is verfilmd en draait sinds 11 juni in de bioscopen. Onlangs verscheen alweer haar tiende boek 'Vreemden in de nacht'. Gerelateerde berichten 05-07-2014: Judith Visser...