XZK for You Media

Vandaag ben ik in een goede moed en klaar om er een leuke dag van te maken. Ik ben gevraagd voor een video-opname en fotoshoot voor bedrijf X. Vol goede zin rijd ik naar Rotterdam. Binnen aangekomen zie ik een groep collega’s aan tafel zitten, allemaal verzonken in hun telefoons. Een enkeling kijkt op, werpt een vluchtige blik en gaat weer terug naar het scherm. Gilbert Vogt - Laten we beginnen Een jonge dame loopt op me af en vraagt wie ik ben. “My name is Bond, James Bond,” denk ik, maar ik houd het bij mijn eigen naam. Ze kijkt op haar lijst, zet een streep en vraagt of ze iets voor me kan inschenken. “Ja graag, een zwarte koffie.” Ik neem plaats aan de tafel en begroet de mensen om me heen. Hier en daar een knikje, maar voor de meesten blijft hun mobiel de grootste prioriteit. Ik heb een aantal setjes kleding bij me; de meeste anderen dragen een jasje. Wanneer de regisseur binnenkomt, sta ik op en schud zijn hand. Hij bepaalt straks in welke positie ik kom te staan. De opdrachtge

Een zwarte broek, een vleugje mysterie, en een dosis onvoorspelbaarheid. Dat is wat mijn dagen vullen wanneer ik me bevind op de sets van filmopnames en reclamespotjes. Waar ik precies terechtkom is altijd een verrassing, en ik omarm het als een avontuur dat zich ontvouwt voor mijn ogen. Jumbo reclame over kaas 2024 Herinner je je die reclame van de Staatsloterij met de swingende bewaker in het museum? Dat is mijn ultieme droom - geen tekst, maar toch een prominente rol. Een dagelijkse glimp van het ongewone, en ik wil het. Zoals de band Toontje jaren geleden zong: " Net als in de film, ik wil het ." Wat me aantrekt in deze wereld is niet alleen de glans van opgemaakt worden als een filmster, maar ook de uitdaging om mijn rol tot in perfectie uit te voeren. Het komt zelden voor dat een scène er in één keer op staat. Herhaalde pogingen, nieuwe hoeken, en vooral, het schijnbaar eindeloze vermogen om te schakelen tussen scenario's. Flexibiliteit is mijn metgezel. De onbe

Einaudi bezorgde het publiek met zijn fluwelen handen een prachtig concert. De bijna 5000 bezoekers hadden vrijdagavond allemaal een zitplaats in de paleistuin. Natuurlijk speelde hij de soundtrack van de speelfilm Intouchables (2011). Het was zijn definitieve doorbraak bij het internationaal publiek. Nog helemaal niet zo lang geleden ontdekte ik de muziek van Einaudi. Door zijn manier van spelen raken sommige nummers mij in het hart. Hij speelt geen drama, waardoor het naar de keel grijpt, maar heel berekend rustig toets voor toets. En juist dat is wat het zo mooi maakt. Einaudi begon ingetogen te werk op zijn piano. Later liet hij zich begeleiden door twee strijkers en een percussionist. In de loop van de avond steeg het tempo en dat was aangenaam. Het publiek mocht alleen tussen de nummers door naar de wc, anders zou het te veel storen. Het was heel fijn om bij dit concert aanwezig te mogen zijn. Ik had hier niet op gerekend. Het was namelijk al heel snel uitverkocht. Ik heb mij

De bekende schrijfster Judith Visser signeerde vanmiddag tussen 14.00 – 15.00 uur haar nieuwste boek ‘Vreemden in de nacht’ in de Bruna aan de Kerkstraat in Huizen. Een ontzettend aardig en lieve vrouw die heel toegankelijk is voor een leuk gesprekje. “De film Stuk, die nu in de bioscopen draait, wijkt in veel opzichten af van mijn boek. Natuurlijk is het ook lastig om precies hetzelfde te laten zien, maar toch. Als ik de film had gemaakt, dan had ik het anders gedaan. Natuurlijk ben ik wel super trots op het feit dat mijn boek is verfilmd.” Judith Visser (geboren in 1978 in Rotterdam) staat bekend om haar ‘edgy’ thrillers, die steevast lovend worden onthaald. Ze debuteerde met Tegengif in 2006, en in 2012 verscheen Zeemansbruid. Haar boek 'Stuk', waarmee ze genomineerd was voor de Gouden Strop, is verfilmd en draait sinds 11 juni in de bioscopen. Onlangs verscheen alweer haar tiende boek 'Vreemden in de nacht'. Gerelateerde berichten 05-07-2014: Judith Visser

Ben je van plan om een keer te figureren in een film, commercial of tv-serie; bedenk je dan wel dat je de opvulling bent van de totale set; dat je niet veel voorstelt vergeleken met de vaste crew, en je soms nog erger wordt behandeld dan klapvee bij een publiek. Figuratie televisieserie Er lopen zat mensen op de werkvloer maar niemand kan je vertellen hoe lang je moet wachten voordat je iets mag gaan doen. En wees vooral niet teleurgesteld als je jezelf helemaal niet meer op televisie terugziet. Het is daarom ook een vergissing om te denken dat je met figuratie een bekende Nederlander kan worden, uitzonderingen daargelaten natuurlijk, die kans is net zo groot als het winnen van een miljoen in de Staatsloterij. Wachten wachten wachten, het hoort bij het vak figuratie, maar is er dan helemaal niemand die kan vertellen hoe laat ik iets mag doen? Het is toch te zot om je om 6.00 uur in de ochtend te moeten melden en dat je om 16.00 uur nog zit wachten in een ijskoude bouwkeet. Zelf