Een reis terug in de tijd met Tony Hadley (ex Spandau Ballet) in de Vorstin

Hilversum - Afgelopen zondag 3 december betrad Tony Hadley, voormalig frontman van Spandau Ballet, het podium van de Vorstin in Hilversum. Een avond die niet alleen gevuld was met muziek, maar ook een terugkeer betekende naar een tijdperk vol herinneringen en persoonlijke ontdekkingen. Het leek wel een reünie van de generatie die de jaren tachtig intens beleefde; de zaal gevuld met lachrimpels en grijzende haren, een menigte waarvan het merendeel de mijlpaal van vijftig al had bereikt.

Only When You Leave
Terwijl de bekende hits één voor één voorbij kwamen, voelde ik mezelf teruggevoerd worden naar dat kleine zolderkamertje in het begin van de jaren tachtig. Een periode waarin ik worstelde met mijn identiteit en mijn weg zocht in het leven onder het dak van mijn vader. Het was ook de tijd van de abrupte breuk met mijn moeder, een verwijdering die meer dan dertig jaar had geduurd. Destijds had ik geen idee dat ik mijn moeder zo lang niet zou zien.

Through the Barricades
Die jaren waren ook de periode waarin ik wekelijks naar de platenzaak Discotiek in de Herenstraat in Bussum ging om het laatste Top-40 krantje te halen. Ik dook er volledig in, stelde mijn eigen Top-20 samen en volgde nauwgezet de opkomende hits, de vallende sterren, de alarmschijven en natuurlijk de nummer 1. Het was een ritueel dat jarenlang mijn wekelijkse hoogtepunt was. Mijn kamer vulde zich met de klanken van cassettebandjes die ik zorgvuldig opnam van de radio. Dozen vol herinneringen.

True
De muziek van Tony Hadley bracht niet alleen vrolijke herinneringen, maar ook de soms pijnlijke emoties van die tijd bij mij naar boven. Elk nummer leek een hoofdstuk van mijn verleden te openen, waarbij de melodieën de tranen in mijn hoofd opnieuw lieten stromen. Het was een avond van genieten en terugblikken.

Gold
Tony Hadley mag dan wel ex-Spandau Ballet zijn, maar in de Vorstin te Hilversum was hij niet alleen een artiest die zijn hits bracht. Hij was een tijdmachine, een gids door ons eigen verleden, een herinnering aan wie we waren en hoe ver we zijn gekomen. Het was meer dan een concert; het was een feest der herkenning en een viering van de soundtrack van ons leven.