XZK for You Media

Waarom is hardlopen zo leuk? Na meer dan dertig jaar waterpolo ben ik vanaf 2005 gaan hardlopen. Om goed te kunnen hardlopen heb ik eigenlijk niet het goede lijf, maar daar heb ik nooit mee gezeten. Ik vind het leuk om hard te lopen en daarom doe ik het. Maar wat maakt hardlopen dan zo leuk? In eerste instantie ben ik gaan hardlopen omdat ik over de honderd kilo woog. Ik houd mijn hele leven al van een bourgondisch leven, en dat gaat toch niet helemaal goed met mijn gewicht. Het schommelt al jaren. En in twee instantie omdat ik depressieve klachten kreeg. Wat hardlopen voor mij zo leuk maakt is het meedoen aan hardloopevenementen. Ik vind het kicken om met dertig- of veertigduizend mensen aan de start te verschijnen en samen over de finish te komen. Niet allemaal tegelijk natuurlijk, maar je begrijpt wel wat ik bedoel. Hardlopen is voor mij ook een prettige inspanning en een fijne ontspanning. Tijdens het hardlopen kan ik de dagelijkse dingen van me afzetten. Ik noem het ook wel e

Nederland staat in de top tien van de rijkste landen ter wereld. Nederlanders waarderen de tevredenheid met hun leven met een 7,8 en staat hiermee op de vijfde plek in Europa. Ruim een miljoen mensen heeft last van de depressie en slikken ook medicatie. 1 op de 6 werknemers heeft burn out klachten. Hoe kan dat toch allemaal? We leven in een vrij land, maar kunnen we hier wel mee omgaan? Help, de blaadjes vallen weer van de bomen Jarenlang heb ik last van donkere wolken in mijn hoofd gehad, maar op een dag was ik er helemaal klaar mee. Ik wilde dat de zon weer zou gaan schijnen en wat vaker dan tot nu het geval was. Ik vind het lastig om er over te praten. Ik wil niet dat mensen in mijn omgeving een ander beeld van mij krijgen. Ik heb namelijk altijd gedaan alsof er niets aan de hand was. Niemand kon er ook iets aan doen, alleen ikzelf. Ik wilde ook mijn partner niet met mijn donkere gevoelens opschepen. Ik heb lang mijn best gedaan om het bij haar weg te houden, maar nooit om het op

Berlijn - De broederkus tussen Erich Honecker en Leonid Brezjnev in 1979 werd beroemd nadat deze gefotografeerd werd en zich verspreidde. In 1990 werd door Dmitri Vroebel een graffitischildering op de Berlijnse Muur gezet getiteld Mein Gott, hilf mir, diese tödliche Liebe zu überleben. De BROEDERKUS van Berlijn De socialistische broederkus was een speciale vorm van begroeting tussen staatslieden in het voormalige Oostblok. Het bestaat uit een omhelzing en een wederzijdse kus (of meerdere kussen) op de wang of op de mond. Deze kus symboliseerde de bijzondere broederschap tussen de socialistische (marxistisch-leninistische) staten. Berlijn is qua historie een van de meest indrukwekkende steden die ik tot nu toe heb bezocht. Het komt waarschijnlijk doordat er nog heel veel aandacht wordt besteed aan de Tweede Wereldoorlog en de Berlijnse Muur 1961- 1989. Op bijna elke hoek van de straat is nog wel te zien uit die periode. De weg naar de vrijheid Het is nog steeds moeilijk voor te stelle

Waar is mijn papa gebleven waar ik vroeger zo tegenop keek? Die stoere pap die auto’s kon omgooien. Een papa die kon vechten als een leeuw. Die door ruiten ging, maar na zoveel jaren ineens zijn tranen niet meer kan onderdrukken, omdat er een veerboot tegen een taxiboot botste in de buurt van Terschelling. Mijn paps wordt steeds dover en dover. Ik weet het zeker dat hij ook licht dementeert. Hij kan soms antwoorden die niets met de vraag te maken hebben. ‘Hou je nog een beetje van je zoon?’ Ik vraag dat omdat ik bang ben dat hij mij vergeet. Je glimlacht naar me. ‘Nou!’ Ineens begin je onsamenhangend verhaal tegen mij te brabbelen. Ik vind het heel vervelend dat ik dingen over mijn vader ga vragen, omdat hij mij niet meer kan horen of geen flauw benul heeft waar ik het over heb, wat er in mij leeft, wat mij nou precies bezighoud. Mijn schoonvader zegt het gewoon: ‘Ik krijg steeds meer moeite krijgt met zijn korte termijn geheugen. Ik kan naar een voetbalwedstrijd kijken en een da

Opnieuw een avondje zonder beeldbuis, zonder laptop, zonder mobiel. Na het eten gaan we naar buiten om een wandeling te maken. We lopen ongeveer een uur in de natuur. Het zweet staat op mij rug. Het is dan misschien herfst, de temperatuur is nog steeds hoog voor de tijd van het jaar. Ik weet niet of ik het wandelen fijn vindt. Wat ik wel weet is dat het goed is voor mijn lijf en mijn hoofd. Het is een goede afleiding om even los te komen van de rest van de wereld. Een wereld die elke dag steeds gekker wordt. Het is stil in huis. Mijn vrouw praat met de katten. Een helikopter vliegt over ons huis heen. Ik hoor de auto’s door onze staat rijden. Normaal gesproken kijken en luisteren wij televisie. Dan hoor je niets van de omgeving, maar zit je met je hoofd in het kastje voor je. Wat doet een avondje zonder scherm met mij? Er gaat een brommer door de straat. Mijn vrouw zegt niets. Ook wel eens lekker. Tijdens het wandelen hebben we al veel ditjes en datjes doorgenomen. Als je loopt plo

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik heb gefigureerd. Des te leuker is het om weer te worden uitgenodigd. Dit keer voor een goed doel. Welke doel? Geen idee, en zo ging ik ook naar de set. Stilte opname Een normale werkdag kan ik inmiddels redelijk inschatten. Als ik ga figureren is het altijd de grootste vraag: wat gaat er gebeuren? Dat maakt het ook zo spannend. Waar kom ik terecht? Ik houd best van zekerheden, terwijl figureren juist niet te voorspellen is. De tegenstrijdigheid is voor mij ook meteen de grootste aantrekkingskracht. Welke mensen ga ik ontmoeten? Hoe is de productie? Is de regisseur een beetje aardig? Het zijn allemaal vragen die pas beantwoord worden als ik ter plaatse ben. Van de regisseur mocht ik de caravan in en plaatsnemen in een bioscoopstoel. De film gaat over twee kinderen die te maken krijgen met een bombardement. Hun ogen spreken boekdelen. Na drieënhalve minuut stap ik emotioneel uit de caravan en word mijn reactie gefilmd. De kinderen uit de fil

Tis niet zo dat ik een kaartje voor je concert zou kopen, maar in het verleden ben ik toch wel regelmatig naar een optreden of bij een radioprogramma van je geweest. We hebben wel eens een normaal gesprek, zonder knietje, met elkaar gehad. Ik heb best wel wat foto’s van je mogen maken. Je laatste optreden in de Jumbo is wel heel ongelukkig verlopen. Natuurlijk ga je verhaal halen als ze aan je kind komen. Dat zou ik ook doen. Maar er is nog wel verschil tussen gaan praten en er op los rammen. Dit zal je inmiddels ook beseffen, althans dat hoop ik. Als je dan de kans krijgt om bij Jinek je verhaal te doen, waarom zeg je dan niet wat er werkelijk is gebeurd? Je doet een poging om de heftigheid af te zwakken, maar de beelden zeggen veel meer dan jouw woorden. Als je het gesprek nu nog een keer mocht doen, wat zou je dan nu zeggen?   Gerelateerde berichten 21-03-2015:  Glennis nog steeds verliefd

Je praat maar hakkelt over bijna elke woord. Echte vloeiende zinnen komen er nog nauwelijks uit. Hoewel ik niet merk dat je er last van hebt, heb ik wel met je te doen. Bij elke ontmoeting waar een paar maanden tussen zit heeft het proces weer een stapje teruggedaan. De woorden die je gebruikt gaan over andere dingen. Niet de dingen wat er in mijn leven speelt. Ik vind het lastig. Begrijpen wij elkaar nog wel? Weet je nog wie ik ben? Out of the Blue zegt ie: ‘Ik heb nieuwe schoenen, hoe vind je ze?’ Dat vraagt een klein kind aan zijn moeder. ‘Ja ze zijn prachtig.’ Ik praat maar een beetje mee. Als je niet alle zinnen meer kan verstaan, hoe weet ik dan of we elkaar nog begrijpen? Jij praat maar door over een kind wat nog steeds voor loopt in zijn ontwikkeling. Wil je nog weten hoe het met mijn evolutie gaat pap? Gerelateerde berichten Papa! Ik ben het, je zoon

Wat mij opvalt is dat mannen voor het kopen van kleding altijd naar de eerste verdieping worden gestuurd. Het komt ook voor dat mannen naar een klein hoekje worden verwezen ergens achterin, naast de babykleding. Dat is toch vernederend, discriminerend. Waarom doen kledingbedrijven dat?   Je zou bijna denken dat mannen niet belangrijk zijn voor de kledingindustrie, want waarom worden kerels dan zo weggestopt? Wat hebben wij gasten dan gedaan dat we in een hoekje worden gedrukt of verwezen worden naar de eerste of soms zelfs naar de twee verdieping? Vrouwen brengen de kinderen naar school, doen de afwas, stoppen was in de machine, halen een stofzuigers door het huis, doen boodschappen en staan ’s avonds te koken. Mogen de dames het dan een keer makkelijk worden gemaakt door meteen op de begaande grond het goud te vinden?  Vrouwen kopen sneller dan mannen?  Eega’s hebben meer ruimte nodig om te shoppen. Ze hebben variatie nodig en willen vooral heel veel keuzes kunnen maken. Mannen? Manne

Huizen - Ik heb het er al eens vaker over gehad. Ik mis mijn vader elke dag. Hoe kan dat nou, hij leeft immers toch nog? Ja, dat klopt, hij leeft nog steeds. Gelukkig, maar ik ben niet meer in beeld bij hem. Hij ziet mij niet meer staan, en ik hem misschien ook niet meer. Hoe kan dat nou? Is daar een verklaring voor? Stel ik wel de goede vragen aan mezelf? De afgelopen jaren ben ik mijn vader kwijtgeraakt, terwijl hij er nog 'gewoon' is, maar ik ben niet meer in beeld. Het is net alsof hij in een andere wereld terecht is gekomen, zonder mij. Alsof hij verhuisd is naar een hele andere stad, en waar communicatie niet meer mogelijk is. We zitten met onze ruggen naar elkaar toe. "Hou je nog van mij? Ik hou nog steeds van jou." "Hallo, ben je daar nog?" piep piep piep...de verbinding is verbroken. Ik vind het lastig om van hem zo weinig te zien en te voelen. Ik mis je interesse, jou oprechte belangstelling. "Gaan jullie nog met vakantie, waar gaan jullie hee

Op maandag 26 september 2022 treedt Tino Martin, met zijn show Onderweg Naar Jou, op in het theater in Amstelveen. Dit is het eerste optreden van een hele reeks door het hele land. Als we aankomen ligt er een rode loper voor het theater. Er staan allemaal bekende en onbekende Nederlanders op de loper. Sommige worden gefotografeerd en anderen weer met een camera geïnterviewd. Het ziet er wat overdreven uit. Het is Tino Martin, geen Drake of Kanye West. Als we binnen zijn staan er ook BNN’ers. Ze hebben een speciale plek op het balkon boven toegewezen gekregen. Kunnen ze allemaal lekker bij elkaar zitten. heerlijke bitterballen eten. We horen even later dat Tino zijn excuus maakt, de ballen zijn koud.   Het ‘gewone volk’ zit beneden. Wij zitten goed en kunnen het podium goed zien en horen. Tino zingt oude en nieuwe liedjes van andere mensen. Ik vind het bijzonder dat je hier toch heel ver mee kan komen. De zaal is uitverkocht. Tino kan het beste de feestnummers zingen. Daar gaat het

Door corona is het alweer een tijd geleden dat ik met een hardloopevenement heb kunnen meedoen. Eigenlijk ben ik er ook wel een beetje uit als ik aan de start verschijn in Den Haag. 10 kilometerloop Alle omstandigheden zijn goed bij de City Pier City tien kilometerloop. De muziek en de duizenden mensen om mij heen geven mij een dopamine shot waar ik nog een paar dagen op kan teren.   Er lopen mensen voor- en achter mij met maar een doel: ‘samen’ de finish halen. De eerste acht kilometer gaan nog wel, maar de laatste twee kilometer is echt afzien. Ik voel mijn rechterknie. Ik voel mijn rug, maar ik geef niet op. Het zit tussen mijn oren. Opgeven is nu geen optie. Ik denk aan iets leuks en ren ook de kilometers uit. Opgelucht: ik kan het nog. Uitslag 00:57:34 Gerelateerde berichten 08-01-2012:  Halve Marathon in Egmond aan Zee

In het kader van Rust in je Hoofd zijn we vandaag een experiment begonnen. Elke dinsdag- en donderdagavond gaan we na het werk geen televisiekijken, niet op onze mobiel zitten en geen laptop openen. We eten onze maaltijd aan tafel. Waarom doen we dat? Beeld en Geluid op zwart en Rust in je Hoofd De hele dag hebben we al genoeg prikkels en dat gaat door tot we naar bed gaan. Het gevolg is dat we minder goed kunnen slapen en zelfs onrustig zijn. We weten het niet zeker en daarom doen we dit experiment. Ik heb het niet ergens gelezen of gezien. Dit experiment is door mijzelf bedacht. Ik wil heel graag ontdekken wat het met mij doet en daarom schrijf ik erover. Bij thuiskomst leg ik mijn mobiel in de kast. Als mijn vrouw gaat koken, kijk ik meteen naar de kast. Ja, daar ligt mijn mobiel. Ik heb de neiging om hem te pakken en het nieuws op Google te gaan lezen, maar ik doe het niet. Het idee om hem te pakken en het niet doe voelt apart. Het mobieltje is in principe altijd bereikbaar. Een

Almere - Samen met mijn Best friend forever/co-worker ga ik op zaterdag 17 september naar de theatertour Rust In Je Hoofd van Michael Pilarczyk in de Kustlinie te Almere. Michael Pilarczyk met Rust in je Hoofd Wij zitten op de derde rij recht voor het podium. Het voordeel hiervan is dat alles bij je binnenkomt en dat de ruis minimaal is. Michael heeft het over dat we te weinig tijd voor onszelf nemen, waardoor we druk en onrustig zijn in ons hoofd. Het is bijna een onmogelijke taak om elke dag alles off- en online te volgen. Toch doen mensen elke dag, in het weekend, in bed en op de wc hun best om alles bij te houden. Waarom? En moeten we al het nieuws, wat wij voorgeschoteld krijgen, allemaal geloven? Het zijn zo vaak uitspraken die niet op feiten zijn gebaseerd. Mensen gaan zichzelf identificeren, want het stond immers in de krant. Dus dat zal het wel waar zijn. Door het invullen van het bericht levert dat extra onrust op in je hoofd. Al eerder besloot ik zelf te stoppen met het

Amsterdam - Het vliegtuig is geland en vervolgens lopen we door de lange gangen naar de bagageband om de koffers op te pikken. Daar aangekomen zien we dat er nog een aantal koffers op de band rondjes draaien terwijl niemand ze er meer afpakt, maar de meeste verbazing gaat uit naar alle koffers die onbeheerd naast de band of in de rekken staan. Er is geen eigenaar te bekennen. Achter gebleven koffers op Amsterdam Schiphol Nederland Het is in het nieuws geweest dat de afhandelaars van de koffers onderbezet zijn. Er wordt geschreven dat de werknemers  te weinig betaald krijgen voor het zware werk wat ze doen. Wij hebben niemand ter plaatste hierover gesproken. Sterker nog. Bij het ophalen van onze eigen koffers is er helemaal geen personeel aanwezig. De koffers die er van andere mensen staan, staan daar onbeheerd. Dat is een unheimlich Gefühl. Vroeger zei je: 'Mag ik mee in de koffer', maar nu sta je voor het weet maanden te ontbinden op Schiphol. Ik neem mee twee korte en twee

Het begon allemaal in Parijs in 2018 met de opening van Atelier des Lumières, gecreëerd door Culturespaces. In een paar jaar tijd trok dit digitale immersive kunstcentrum meer dan drie miljoen bezoekers, die hier gedigitaliseerde werken konden ontdekken van kunstenaars als Vincent van Gogh, Claude Monet, Gustav Klimt en Salvador Dalí. Atelier des Lumières in Amsterdam Het gebouw in het Westerpark is door zijn unieke architectuur met muren van 17 meter hoog en een vloeroppervlak van 2800 m2 bij uitstek geschikt voor de digitale exposities. We kunnen na controle van de kaartjes zo de expositie binnenlopen. Daar komen al meteen de bijzondere lichtbeelden als een film aan ons voorbij. We zoeken meteen een plekje om te gaan zitten, want voor je het weet duizelt het in je hoofd en val je misschien zomaar om. Atelier des Lumières in Amsterdam De beelden en de muziek zijn een belevenis op zich die zich maar moeilijk voor anderen laat omschrijven. “Waar ben je dan precies geweest?” “Eh, in he

Vrijdagmiddag tegen 15.00 uur is brand ontstaan op het dak van een bedrijfsverzamelgebouw aan de Zandzuigerstraat in Almere. Gebouw in de brand Almere Buiten Een dikke rookwolk komt van het gebouw omhoog. Binnen mum van tijd komt de een na de andere brandweerwagen aangereden. Ze komen niet alleen uit Flevoland, maar ook uit Huizen en Hilversum. De brand lijkt snel onder controle. Al na vijftien minuten is de rook door de brandweermannen bestreden. Toch zal het nog uren duren voordat het sein meester wordt gegeven. Gebouw in de brand Almere Buiten Behalve de vele brandweerauto’s zijn er ook veel kijkers aanwezig. Ze zetten hun auto kriskras overal neer om niets van de brand te hoeven missen. De nieuwsgierigen lopen heen en weer om alles in de gaten te houden. Er is gelukkig ook politie aanwezig om de onuitgenodigde gasten met een lint op afstand te houden. Mensen kunnen bij een brand heel anders reageren of een of andere manier. In de units zijn diverse bedrijven gevestigd. Van sommig

Mensen hebben het er kennelijk voor over om voor een dagje strand uren in de file te staan en flink veel parkeergeld te betalen, als er überhaupt nog een plekje te vinden is in Scheveningen of Zandvoort. Maar waarom gaan we allemaal daarheen? Stilte, rust en ruimte aan het strand - dit is ook Nederland Gelukkig gaat iedereen linksaf, dan gaan wij rechtsaf naar een rustige plek waar nog voldoende ruimte is om de auto gratis te parkeren en waar nauwelijks iemand op het strand is. Ok, we rijden een half uur langer dan de rest. We lopen tien minuten over de duinen naar het strand, maar dan heb je het ook. De ruimte, de rust aan de kust Nee, er is geen strandtent, je kan er niet naar de wc, je kan er geen frietje kopen, je hebt geen bar, en je bent geen gettoblaster van de buren. Als je een koelbox meeneemt en je doet thuis de grote boodschap, dan heb je het toch voor elkaar? Ik zeg dus niet waar wij heengaan, want straks komen jullie ook allemaal. Dan is de rust zo weg.  Gerelateerde ber

Nee, ik hoef je naam niet te zeggen, want iedereen kent je wel van het witte doek en de beeldbuis. Ik heb je jaren geleden leren kennen, maar op een dag was je gevlogen. Cappuccino voor madame Ik was op slag verzot op je. Hoe kwam dat destijds? Als ik terugkijk zie ik vooral haar frisse uitstraling die mij vanbinnen raakte. Ik zie sterretjes in je ogen. Dat je bekend bent boeit mij verder niet. Ik sla gewoon een arm om je heen en samen lopen we over de rode loper. We blijven voor de fotografen staan. Ik zie effe helemaal niets meer door het flitsen van de vele camera’s. Je rok waait omhoog. Ik hou haar hand stevig vast. Ik voel mijn bloed stromen. De klik was er op dat moment, maar te weinig voor meer. Ik heb haar jaren niet meer gezien. Maar op een dag gebeurde er een wonder. Norma Jeane stapte ineens weer in mijn leven. De gevoelens die ik toen voor haar had kon ik in een paar seconden zo weer uit het laatje halen. Jaren voorbijgegaan en nog steeds hetzelfde gevoel...het bloed st

Kersverse ouders kunnen vanaf dinsdag negen weken van hun ouderschapsverlof betaald opnemen. Dit moet het met name voor vaders en partners aantrekkelijker maken om verlof op te nemen. Zo kunnen ouders wennen aan de nieuwe situatie en krijgen ze meer ruimte om hun werk te combineren met de zorg voor een pasgeboren kind. [Bron NU.nl] Grootpa met kleinkinderen Lekker is dat. Daar komen ze mee nu mijn kinderen al volwassen zijn. Ik moest het doen met twee dagen verlof. De eerste dag moest ik bij komen van het natuurgeweld: ineens werd ik vader. En de tweede dag heb ik aangifte gedaan van het nieuwe grut. Dag drie kon ik weer aan het werk. Ik heb er nooit aan kunnen wennen. Maar het is niet te laat. Ik pleit nu voor betaald opa-schapsverlof. Voor alle bestevaars die op de derde dag weer aan het werk moesten, omdat er niets was geregeld. Dan kunnen alle opa’s, wat mij betreft, alsnog gaan genieten van betaald verlof van hun kersverse kleinkind(en). Lees het hele artikel op:  NU.nl

We slikken heel wat voedingssupplementen in ons landje. De omvang van de voedingssupplementenmarkt steeg in 2020 naar 693 miljoen euro, vergeleken met 670 miljoen euro in 2019 (+3,4%). De consument besteedde in 2020 gemiddeld €74,50 aan voedingssupplementen. Waarom doen we dat eigenlijk en helpt het ook? Voedingssupplementen Ik slik vitamine D, B12, Zink, biergist, C, magnesium pillen, maar waarom eigenlijk? Ik eet elke dag verse groente, twee stuks fruit, af en toe vis en regelmatig een stukkie vlees. Ik eet afwisselend en haal met gemak de Schijf van Vijf. En toch slik ik er nog van alles bij, waar is dat goed voor en waar helpt het voor? Wat zit er precies in? Neemt mijn lichaam het wel op of plas ik alles zo weer uit? Ik heb geen idee. Ik slik het omdat ik denk dat het goed voor me is. Naast groente eet ik voldoende fruit, noten, vis en vlees. Eigenlijk heb ik op deze basis geen vitaminepil nodig, en toch slik ik het. Waarom? Omdat ik bang ben, ik heb het over angst, om ziek te w

Almere- De Suzuki-showroom van Freeroad aan de Zandzuigerstraat 6 heeft in een dag een ware metamorfose ondergaan. Met deze nieuwe uitstraling kan het Japanse merk weer even een tijdje voort. Vernieuwde showroom Suzuki Freeroad Almere Er is een hele dag aan de nieuwe showroom gewerkt, maar het resultaat is dan ook verbluffend. Met wat eenvoudige ingrepen is het opeens een hele andere beleveniswereld geworden.   Vernieuwde showroom Suzuki Freeroad Almere Suzuki vindt zichzelf inmiddels ook groot genoeg om een eigen plek op te eisen in de showroom. En gelijk hebben ze. Ze mogen er wat mij betreft, naast Mazda, echt bij zijn. Wij zijn een familie. Vernieuwde showroom Suzuki Freeroad Almere Alle Suzuki showrooms zullen in de loop van het jaar min of meer dezelfde look krijgen. Gerelateerde berichten 08-04-2022:  Suzuki Ignis met caravan

Een prachtige zwemsteiger is er gekomen aan de Zomerkade in Huizen. Een goed moment de steiger eens helemaal af te lopen naar het einde toe. Het ziet er solide en stevig uit. Niet verkeerd. Zwemsteiger aan de Zomerkade in Huizen Niks over gemengde gevoelens wat sommige media schrijven. En dan nog, je kan het niet iedereen het naar de zin maken. In mijn beleving wordt het steeds mooier in Huizen. Dat is wat ik tegen iedereen zeg. Trots om mijn dorp. Net als de Urkers en Spakenburgers over hun dorp. Dat zit hem ook in het blijven zien wat er verbetert, mooier wordt, dan te letten op wat niet goed gaat in de gemeente. Ik ben gewoon een positief mens. Mijn glas is altijd half vol of ik schenk gewoon bij. Kinderen kunnen hier lekker spelen. Genieten op de steiger en naar het dorp kijken. Hier wil ik groot worden. Hier wil ik blijven wonen. Ik ga nooit meer weg uit mijn dorp. We hebben een strand met een nieuwe attractie: een steiger van hout. En er is zo’n 3,5 meter aan het eind van de st

Het is niet eenvoudig meer om een rustig plekje te vinden, maar het bestaat nog wel. Wij gaan al jaren naar het strand van Camperduin. Je hebt er niks en toch heel veel. Ik ga het je vertellen. Maar beloof mij een ding, ga het niet doorvertellen en ga deze pagina niet met anderen delen. Dank je wel.  Ge-Groet bij het strand van Camperduin Waar vind je nog stilte en rust in Nederland? Ik ga op zoek naar leuke plekjes waar geen ruis is, en zo min mogelijk prikkels. Heb ik daar een hekel aan? Nou dat niet. We leven hier nou eenmaal op elkaars lip. Ik heb het maar te accepteren en misschien wel te omarmen. Dat wil niet zeggen dat ik geen behoefte heb om af en toe is even helemaal weg te zijn uit de Randstad. Wie niet?  Ge-Groet bij het strand van Camperduin Schiermonnikoog was voor mij nog niet zo lang geleden het enige eiland waar ik die rust kon krijgen. Het is een eiland waar alleen maar natuur is en verder niets. Ik bedoel, je gaat er niet heen omdat er altijd kermis is. Er is geen

Het is alweer het tiende Oldtimer Festival Huizen. Dit keer op een nieuwe locatie aan de Havenstraat ter hoogte van de Krachtcentrale. Het concept is hetzelfde gebleven Oldtimer Festival Huizen 2022 Historische auto’s, vrachtauto’s, tractoren, motoren en bromfietsen krijgen nog steeds het podium die zij verdienen. De start van de Spieten-toertocht begint op 2 juli 2022 om 9.30 uur. Elk voertuig gaat stuk voor stuk onder de boog door en begint aan zijn/haar tocht. Oldtimer Festival Huizen 2022 Het weer is zonnig met hier en daar wat wolkjes. De temperatuur is rond de 23 graden. Uitstekend weer voor de deelnemers en het aanwezige publiek. Oldtimer Festival Huizen 2022 Behalve de oldtimers zijn er ook wat auto gerelateerde marktkraampjes aanwezig. Een aantal plaatselijke autodealers hebben wat voertuigen rond het plein bij de Lidl verzameld. Gerelateerde berichten 01-09-2018 Oldtimer Festival Huizen 2018 (nog voor Bijzonder Huizen)

Wat gaat er allemaal in mijn hoofd om? Waar denk ik aan? Wat maak ik van de dingen om mij heen? Het zijn gedachten die als wolken in mij opkomen en weer vertrekken. Iedereen heeft daar weleens mee te maken. Het roze olifantje Het is een stemmetje wat op je schouder gaat zitten en van alles naar je roept. Dan gaat het van roepen naar schreeuwen. Het onderwerp wordt steeds groter en groter. Ik heb van mijn moeder een monster gemaakt en van mijn zus heb ik een draak gemaakt, maar in werkelijkheid zijn het de allerliefste mensen die er op aarde zijn. Hoe komt dat nou precies? Waarom heb ik het zo veranderd dat ik ze jaren niet heb gezien? Ik probeer daar nu achter te komen. Het is een proces. Een weg. Ik maak het weer goed met ze, in mijn hoofd en in mijn gedrag naar hun toe. Waarom? Omdat ik met liefde wil leven en niet met boosheid. Want boosheid kost energie. Het negeren kost energie. En als ik mijn moeder negeer, negeer ik ook de helft van mezelf. Als ik mijn zus negeer, negeer ik

Al vanaf jongs af aan draag ik bij voorkeur blauwe kleding. Ik word blij van een blauwe lucht aan de hemel. En ik rijdt het liefst in een blauwe auto. Blauw heeft een positieve invloed om mij. De tweede kleur van mij is groen. Vander en zoon rijden in dezelfde kleur auto Het is zo dat ik sommige artikelen ook aantrekkelijker vindt als ze blauw zijn, omdat het mijn voorkeurskleur is. Als ik een auto koop, en de kleur is blauw, heb ik er ook meer geld voor over dan als het een andere kleur zou hebben. Als de lucht wat blauw is vind ik dat fijner dan wanneer de lucht grijs is. Ik zou dan ook geen grijze auto kopen. Vader en zoon rijden in dezelfde kleur auto. Is dat nou toeval of niet? Nee, dat is geen toeval. In je onderbewuste neem je eigenschappen van je vader en moeder over. Als een van je ouders in een blauwe auto rijdt, dan heb je grote kans dat het ook de voorkeurskleur van je kinderen is. Kleuren zijn overal om ons heen. Dat ze ook invloed hebben op hoe we ons voelen en gedragen,