Ge-Groet bij het strand van Camperduin

Het is niet eenvoudig meer om een rustig plekje te vinden, maar het bestaat nog wel. Wij gaan al jaren naar het strand van Camperduin. Je hebt er niks en toch heel veel. Ik ga het je vertellen. Maar beloof mij een ding, ga het niet doorvertellen en ga deze pagina niet met anderen delen. Dank je wel.

Waar vind je nog stilte en rust in Nederland? Ik ga op zoek naar leuke plekjes waar geen ruis is, en zo min mogelijk prikkels. Heb ik daar een hekel aan? Nou dat niet. We leven hier nou eenmaal op elkaars lip. Ik heb het maar te accepteren en misschien wel te omarmen. Dat wil niet zeggen dat ik geen behoefte heb om af en toe is even helemaal weg te zijn uit de Randstad. Wie niet?

Ge-Groet bij het strand van Camperduin

Schiermonnikoog was voor mij nog niet zo lang geleden het enige eiland waar ik die rust kon krijgen. Het is een eiland waar alleen maar natuur is en verder niets. Ik bedoel, je gaat er niet heen omdat er altijd kermis is. Er is geen vermaak op dat gebied. En juist dat vind ik zo fijn. Je kan er alleen fietsen en wandelen in het bos of op de duinen, de wind kunnen voelen, de zeemeeuwen volgen. Het water horen klotsen aan het strand. Bootjes kijken en verder helemaal niets. Misschien doe ik het eiland nu tekort, maar dat is mijn beleving. Meer heb ik niet nodig.

Ge-Groet bij het strand van Camperduin

Hebben we zoveel afleiding en prikkels nodig omdat we bang zijn dat we gaan voelen? Voelen wie we werkelijk zijn? Willen we altijd het geluk buiten ons zelf vinden? We zeggen misschien dat geluk in onszelf zit, maar weinig mensen doen daar ook echt iets mee. Die kopen vaak geluk om zich beter te voelen. We zeggen dat we andere mensen nodig hebben om gelukkig te zijn, maar is dat ook zo? Ok, we zijn groepsdieren. Maar ik hang mijn geluk daar niet aan op. Het voegt soms alleen iets toe.

Ge-Groet bij het strand van Camperduin

Het is fantastisch om over het strand bij Camperduin richting Callantsoog te wandelen en nauwelijks iemand tegen te komen, behalve wat strandlopertjes. Naar de bijzondere wolken te kijken. De zee te horen die eindeloos maar door blijft breken op het strand. Met mijn blote voeten loop ik de wat door de zwinnen. Ik kijk naar de schelpjes. Ik voel het warme water om mijn enkels heen. Ik ben los van alles. Het lijkt wel vakantie. Ge-Groet.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kat valt aan. Bloed. Paniek. En de dierenarts zegt: bel dinsdag maar terug

Vrijdagmiddag, 12:30 uur. Het paasweekend staat voor de deur. Mijn vrouw belt in paniek met de dierenarts in onze woonplaats. Ze huilt. Onze kat Bram – een beresterke kater met serieuze gedragsproblemen – is volledig doorgedraaid. Hij heeft haar in haar been gebeten en zijn nagels diep in haar hand geslagen. Bloed. Pijn. Paniek. Aan de andere kant van de lijn blijft het koel: “Wat vervelend. We begrijpen dat dit een nare situatie is… maar we zitten vol. Belt u dinsdag maar terug.” Dinsdag? Als een kind wordt aangevallen door een hond, zegt niemand: “We plannen u volgende week even in.” Maar bij een kat die zijn gezin terroriseert, moet je in de rij aansluiten. Formulier invullen. Geduld hebben. Begrip tonen. En verder… niets. Bram is vaker agressief geweest. Maar deze keer ging het te ver. We hebben werkelijk alles geprobeerd. Een kattenpsycholoog? Check. Kalmerende medicatie? Check. Tijd, aandacht, liefde? Meer dan genoeg. Maar Bram is nu een gevaar voor zichzelf én voor ons. We belle...

Mijn ouders zijn na 45 jaar weer bij elkaar

Toen ik puber was, gingen mijn ouders uit elkaar. En niet zomaar. Ze verdwenen uit elkaars leven alsof ze elkaar nooit gekend hadden. Geen gesprekken, geen contact, niets. Alleen stilte. Die stilte heeft jaren in mij nageklonken. Het was een verwarrende en verdrietige tijd. Niet alleen omdat ons gezin uiteenviel, maar ook omdat het voelde alsof hun band volledig uitgewist werd — alsof alles wat ooit mooi was, niet meer mocht bestaan. Vandaag, zoveel jaren later — 45 om precies te zijn — gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik deed mee aan een hardloopevenement in Hilversum. Samen met een collega, mijn zoon en zijn stiefvader. Los van elkaar had ik mijn vader én moeder gevraagd of ze wilden komen kijken. Gewoon, als steun langs de lijn. Toen we over de finish kwamen, stonden ze daar. Allebei. Niet ver van elkaar. Sterker nog: opeens stonden ze vlak naast elkaar. Na al die jaren van afstand en stilte stonden mijn ouders ineens weer zij aan zij. Alsof de tij...

Hardlopen met Jacqueline – samen gaan samen aankomen

Jacqueline, mijn collega én inmiddels loopmaatje, besloot vorig jaar dat ze wilde gaan hardlopen. Stoer, dacht ik. Zeker omdat ik een jaar daarvoor juist mijn hardloopschoenen aan de wilgen had gehangen . “Wat vond jij daar nou zo leuk aan?” vroeg ze. Nou, Jacq (zo mag ik haar noemen)… ik vond het vooral fijn dat ík bepaalde hoe hard ik liep. Of ik ging rennen alsof m’n leven ervan afhing, of gewoon joggen met een glimlach – het was mijn feestje. En m’n hoofd werd er lekker leeg van. Nou ja, leeg… opgeruimd. De finish voelde dan als de slagroom op de taart. Of in mijn geval: een frietje met mayonaise en een speciaal tapbiertje na afloop. Maar goed, Jacq wilde serieus aan de bak. “Hoe ga ik het aanpakken?” vroeg ze. Ik zei: “Begin met intervaltrainingen. Dan bouw je het op. En kies een doel.” “Zoals?” “De Hilversum City Run. Je hebt een half jaar. Als jij je inschrijft, doe ik mee.” Ze keek me aan alsof ik net had voorgesteld om de Mount Everest op sneakers te beklimmen. Maar… ze...

The Nits hebben nog steeds plezier

Hilversum - Elke week proberen we ergens in het land naar live muziek te gaan kijken en luisteren. Deze week zijn we bij Tros Muziekcafé in de Vorstin voor een optreden van: The Nits. Er wordt wat nieuw materiaal gespeeld van de 25e cd die 'Malpensa' (vernoemd naar het vliegveld in Milaan) heet, maar ook oude klassiekers waaronder ‘Nescio’ ‘In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Henk Hofstede (zie foto) en Rob Kloet nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt. Robert-Jan Vogt en Robert-Jan Stips Een vreemd wondje aan de hand van Robert-Jan Stips (62) is gaan ontsteken en drie weken geleden is hij aan zijn hand geopereerd. Vandaag is hij voor het eerst weer met de band mee, maar helaas is hij niet in staat om te spelen. Hij wordt vervangen door Titia van Krieken. “Een onbekend virus is in ...

Film & video promo De Otters Het Gooi

Bussum/Huizen - “Van het een komt het ander”, zeggen ze wel eens. Eerst lig ik nog te trainen met waterpolo, daarna maak ik een interview met de trainer in mijn lievelingsbad: de Sijsjesberg. Normaal gesproken train ik altijd met heren 4 mee. We doen dat in de breedte van het zwembad. Door de lage opkomst werden de mannen van heren 4 gevraagd om bij het eerste team mee te doen. Zij trainen voornamelijk in de lengte van het zwembad. In eerste instantie twijfelde ik om mee te doen. Ik heb toch echt hun niveau niet. Toch maakte ik de sprong in het diepe en doe nu mee. Het kost mij heel veel moeite, maar ik hou nog redelijk mijn hoofd boven water. De nieuwe trainer Hans Koopman doet het leuk. Zijn trainingsmethode spreekt mij enorm aan, ook al ben ik aan het eind van elke training helemaal kapot (ik ben tenslotte geen 18 meer). Tijdens de training bedenk ik mij vaak wat zijn motivatie toch moet zijn om deze jonge jongens (rond de 20) te trainen? Toen ik dat Hans vertelde en graag een inter...

Marieke Hendriks zoekt skate- en skeelerroutes in Gooi & Vecht!

De mooiste skate- en skeelerroutes in het Gooi&Vecht, dat lijkt me leuk om in onze uitzending over te praten. Kunnen we aanstaande donderdag een interview doen bij ons in de studio van 6FM? Marieke Hendriks komt enthousiast de studio binnengelopen. Samen met invaller Jos Moll doen we de stemmentest. De stem van Marieke is wat aan de zachte kant, maar ze piekt op het moment als ze over haar dagelijkse bezigheden begint te praten. Na de opname kan het geluid nog harder of zachter worden aangepast, en de ‘onderbrekingen’ of de ‘eh-tjes’ eruit worden gehaald. Niks aan de hand dus. Het onderwerp van vandaag gaat over de Skate- en skeelroutes, en dat boeit mij enorm, maar ik stel haar eerst de tien gebruikelijke vragen waarop alleen met ‘ja of nee’ kan worden beantwoord. Bij deze vragen viel op dat Marieke het liefst met de fiets naar het werk zou gaan, maar de woon- en werkafstand helaas te ver is. Ze houdt van Holland, en vind Jan Smit typisch Nederlands. “Dan ben jij Marieke Hendriks,...

Moeder en zoon na 35 jaar herenigd – Ik heb mezelf jaren voor de gek gehouden

Afgelopen week liep ik met mijn moeder langs het strand van mijn favoriete kustplaats, van Noordwijk naar Katwijk. Het was een moment van rust en verbinding, iets dat niet altijd vanzelfsprekend is geweest. Er was een tijd dat ik mijn moeder niet meer wilde zien. Moeder en zoon - de eerste ontmoeting na al die jaren juni 2019 Eind jaren zeventig gingen mijn ouders uit elkaar. In die tijd was dat niet iets waar openlijk over gesproken werd. Een scheiding werd toen nog als een schande gezien, en ondanks dat mijn vader een ander had, werd door de samenleving verwacht dat je bij elkaar bleef. De scheiding trof mijn moeder hard, en ze kon er op de een of andere manier niet goed mee omgaan. Ze raakte verslaafd aan drank. Na school vond ik haar vaak laveloos op de bank, of met een halflege fles aan de keukentafel. Het maakte me woedend. Alsof dat niet genoeg was, begonnen er ook mannen in haar leven te verschijnen. Mannen die niets met kinderen te maken wilden hebben, maar wel met haar. ...

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...

Ernst Rauch werelduurrecord biljarten

Je moet er maar zin in hebben om 58 uur onafgebroken te biljarten. Dat heeft Ernst Rauch (54) dus, en hiermee dwingt hij toch meteen heel veel respect af. Ernst Rauch komt vrolijk onze studio van 6FM binnengelopen. Toch heeft hij privé een lastige tijd achter de rug, en ook hebben gezondheidsproblemen aan zijn hart hem parten gespeeld. Het zat hem dus een tijdje goed tegen, en daardoor kon hij jarenlang niet zijn gekoesterde wens in vervulling laten gaan, maar daar gaat nu verandering in komen. Het belangrijkste is zijn gezin, en die steunen hem ook door dik en dun met zijn nieuwe uitdaging: het werelduurrecord biljarten . Om dit record te kunnen vestigen moet Ernst 58 uur aan een stuk biljarten. In het dagelijks leven is Ernst Rauch pakketbezorger bij TNT Post, maar om zijn record te vestigen, heeft hij nu drie weken vakantie opgenomen. Hij vindt de publiciteit rond zijn poging heel leuk, maar het belangrijkste wat hij wil bereiken is geld in te zamelen voor het goede doel: het 'E...

Dames organiseren discofeest voor A Sisters Hope bij The Spot in Bussum

Bussum - Barbara (in het midden afgebeeld) wil meedoen met de 60km wandeling van de stichting A Sisters Hope. Bianca Hoorn, Barbara Roeten, Ellen Askes -Foto: Gilbert Vogt De organisatie A Sisters Hope probeert zoveel mogelijk geld in te zamelen voor onderzoek naar borstkanker. Daarom organiseert Barbara op 7 september vanaf 20.30 uur een ouderwets lekker swingend discofeest in The Spot in Bussum. Het is negen maanden geleden dat Barbara Roeten werd geconfronteerd door een verschrikkelijke ziekte. Bij het horen van de diagnose ‘borstkanker’ is het leven van Barbara maar ook dat van haar man en kinderen, in één klap verandert en aan het denken gezet. Ze is al jaren lid van het kankerfonds en nu heeft ze er zelf mee te maken gekregen. Het is voor haar dan ook een extra motivatie om zich voor het goede doel in te zetten. Lees meer... Barbara Roeten heeft gevochten als een paard maar de strijd tegen kanker verloren. Op vrijdag 2 mei 2014 is zij overleden. In de weken vooraf...

XZK for You Media

Zoeken in deze blog