Schiermonnikoog - Het idee om dit jaar naar Schiermonnikoog te gaan heeft te maken met de goede herinnering van een weekendje samen weg, nu ongeveer vier jaar geleden.
Toen maakten we voor het eerst kennis met dit prachtige eiland. Ik deed toen mee aan de Monnikenloop op 20-10-2007. En dat goede gevoel van toen, dat willen we nu opnieuw beleven en delen met onze kinderen.
Het prettige van het eiland is dat het er rustig, klein en overzichtelijk, mooi en groen is. Er rijden hier geen auto's, met uitzondering van de eilanders. Er rijden hier wel bussen, maar die rijden alleen om de mensen van de boot te halen en naar hun bestemming te brengen. Je ziet overal mensen fietsen en wandelen. Als je echt tot rust wil komen, dan is Schiermonnikoog een echte aanrader.
'Wat ben je stil', zegt mijn vrouw. Dat kom door mijn omgeving. Als die stil is, dan ben ik dat ook. Behalve de blaadjes van de bomen dan, want verder hoor je helemaal niets, of toch? Soms hoor je hier het geluid van de familie fazant. Ik kan echt genieten van de stilte, en dat valt nog niet eens echt mee, want we zijn zo gewend aan geluid om ons heen. Als het zo stil is dan voelt het zelfs een beetje eng.
Wij komen uit de herrie vandaan, en daarom heb je de eerste dag nog de neiging om de radiostile te doorbreken en de muziek aan te zetten. Maar gelukkig, de twee dag neemt deze behoefte alweer af. In een stad moet je op je hoede zijn, maar dat hoeft hier op Schier helemaal niet. Je kunt hier lekker alles van je af laten glijden. Mocht het me allemaal een keer teveel worden in mijn leven...dan kun je me hier terugvinden. Maar stttttt, mondje dicht he, en niet doorvertellen, anders is het zo gedaan met de stilte.
De duinen, het zand, het groen, de zon is hier krachtig.
Het is hier stil, muisstil, alleen het windgeruis is hier oppermachtig.
De wind sloert door de bomen, het riekt naar vers gras en de lucht is hier zo blauw.
Schiermonnikoog, lekker eiland, wat hou ik toch van jou.
Toen maakten we voor het eerst kennis met dit prachtige eiland. Ik deed toen mee aan de Monnikenloop op 20-10-2007. En dat goede gevoel van toen, dat willen we nu opnieuw beleven en delen met onze kinderen.
Het prettige van het eiland is dat het er rustig, klein en overzichtelijk, mooi en groen is. Er rijden hier geen auto's, met uitzondering van de eilanders. Er rijden hier wel bussen, maar die rijden alleen om de mensen van de boot te halen en naar hun bestemming te brengen. Je ziet overal mensen fietsen en wandelen. Als je echt tot rust wil komen, dan is Schiermonnikoog een echte aanrader.
'Wat ben je stil', zegt mijn vrouw. Dat kom door mijn omgeving. Als die stil is, dan ben ik dat ook. Behalve de blaadjes van de bomen dan, want verder hoor je helemaal niets, of toch? Soms hoor je hier het geluid van de familie fazant. Ik kan echt genieten van de stilte, en dat valt nog niet eens echt mee, want we zijn zo gewend aan geluid om ons heen. Als het zo stil is dan voelt het zelfs een beetje eng.
Wij komen uit de herrie vandaan, en daarom heb je de eerste dag nog de neiging om de radiostile te doorbreken en de muziek aan te zetten. Maar gelukkig, de twee dag neemt deze behoefte alweer af. In een stad moet je op je hoede zijn, maar dat hoeft hier op Schier helemaal niet. Je kunt hier lekker alles van je af laten glijden. Mocht het me allemaal een keer teveel worden in mijn leven...dan kun je me hier terugvinden. Maar stttttt, mondje dicht he, en niet doorvertellen, anders is het zo gedaan met de stilte.
De duinen, het zand, het groen, de zon is hier krachtig.
Het is hier stil, muisstil, alleen het windgeruis is hier oppermachtig.
De wind sloert door de bomen, het riekt naar vers gras en de lucht is hier zo blauw.
Schiermonnikoog, lekker eiland, wat hou ik toch van jou.
Reacties