Doorgaan naar hoofdcontent

Wie is die man bij Supercoop Huizen?



Eerlijk gezegd zou het bedelen met een daklozenkrantjes in zo'n welvarend land als Nederland helemaal niet mogen. Net als een Voedselbank vind ik het de grootste armoede van onze Regering.




Je gaat boodschappen doen en komt ze tegenwoordig bijna bij elke ingang van een supermarkt tegen, de daklozen. Maar wat bezielt deze mensen toch om de hele dag met een daklozenkrantjes bij een supermarkt te gaan staan? Waarom doen die mensen dat, zijn ze wel dakloos en waar komen ze vandaan, vieren zij ook Pasen, hebben ze kinderen, of heet dat simpelweg bedelen...waarom waarom?

Bij de ingang van de Supercoop aan de Phohistraat 10 in Huizen staat ook regelmatig een uiterst en vriendelijke Roemeen Mihai. Hoewel hij spreekt geen woord Nederlands, maar ik heb wel van hem begrepen dat hij met de bus van Amersfoort naar Huizen komt om daar zijn daklozenkrantjes te verkopen. Het gekke is dat die goedlachse man toch op een of andere manier een soort medelijden opwerkt en elke keer als wij de supermarkt bezoeken een paar euro's van ons krijgt.

Update 12-09-2011 Een uitzending bij Tros Radar over daklozenkrantverkopers.

Reacties

Anoniem zei…
Wie betaalt dan telkens die
bus A-foort naar Huizen ?
Hoewel hij spreekt geen woord Nederlands;
dit vind ik ook niet echt NL klinken..
Kan wel zijn qua daklozenkrant maar..
ook ik moet LOPEN voor mijn geld..
Sorry maar deze mensen krijgen geen cent
van me..
Ik betaal al genoeg aan overheids-premies
dus..geef al genoeg aan de kassa's ook..
Anoniem zei…
Ik heb geen idee wie dat is, maar ik stoor mij er ook aan, bij de C1000 staan er af en toe al twee bij ieder ingang, en het ligt er zo dik boven op met het goededag zeggen, ik weet niet hoe het werkt, maar deze mensen hebben toch ook een uitkering?en in plaats van staan voor de deurkunnen zij B.V. de krant of folders gaan lopen, zo kan ik nog veel meer bedenken , en dat geldt net zo goed voor de Nederlanders.

Afz. Nelpaard
Anoniem zei…
Beste redactie,

Ik weet het ook niet wie het is
maar ik vind het hoogst irritant dat er bij elke winkelwel een mannetje staat met de dakloze krant als er dan ook nog een braderie aan de gang is of zaterdags op de markt in het oude dorp of als er een landelijke collecte word uitgeroepen dan wordt je helemaal gek!!!

Ze duwen een krant onder je neus of een collecte bus of je krijgt ongevraagd een folder in je hand gedrukt 10 meter verder op willen ze even een momentje van uw tijd (heel even maar) dan staan er muziekanten op elke hoek (steeds het zelfde deuntje spelend)
op deze manier vind ik winkelen niet leuk
en natuurlijk geef ik wel eens wat in de collecte bus aan huis maar moet ik het dan ook nog onder m,n neus geschoven krijgen in het dorp. Ik vind het echt niet leuk zo!!
11 apr 2010 om 18:31 •

Groeten, Dimarg
Medina zei…
Ik ben het eens met de heer Vogt, als hij zegt, dat het toch elke keer medelijden opwekt en een gevoel van schaamte, als je met je boodschapjes langs loopt. Dat is vermoedelijk door onze opvoeding en bijgebrachte "normen en waarden"(om het maar weer eens te citeren)!
Maar....ik ben het ook eens met de inhoud van de reacties op zijn artikel. Ik vraag me ook af waarom men dan helemaal van b.v. A'foort moet reizen naar Huizen om daar te gaan staan.
Zo'n dakloos iemand heeft mij eens vertelt dat het knokken is om een "plek". Er zijn zoveel illegalen die die krant mogen verkopen, maar de plekken bij de supermarkten zijn het meest in trek. Daar zijn wachtlijsten voor. Dikke handel. Deze illegalen mogen niet normaal werken, maar zij mogen ook helemaal niet in Nederland zijn. Bij A.H. stond jarenlang een Greorgiër. Hij was al bijna 7 jaar in Nederland, sprak geen woord Nederlands en was alcoholist, vertelde hij. Hij hoopte op de pardonregeling. Ik heb hem inderdaad na die regeling niet meer gezien. Wat zou hij nu doen? Ik denk een fijne uitkering, een leuk huis en altijd een fles Wodka onder handbereik.
Ik had hem ook een redelijk goede fiets gebracht, want hij zei, elke dag vanuit Utrecht te fietsen. Hij moest alleen een nieuw lampje in de voorlamp plaatsen. Dat kon hij niet, zei hij en hoefde de fiets niet.
Overigens is het woord "dakloos" ook maar betrekkelijk. Zij kunnen meestal gebruik maken van de nachtopvang. Een schoon bed, een douche en vaak ook nog gewassen kleren.
Nederland "barst" bijna van de hulpdiensten.
Wat zou u ervan vinden als al die Roemenen (vaak Roma') hier naar toe zouden komen en mochten blijven? Maar, omdat zij jaren kunnen procederen, kunnen zij gedurende die tijd hier blijven en de krant verkopen.
Ik denk dan ook: "zolang zij die krant staan te verkopen, jatten zij niet". Maar....dat kan ook samengaan.
Nadat dit gezegd te hebben, geef ik toch de vlg. keer weer die euro. Soms probeer ik hen te ontlopen, want je voelt je verplicht om die euro ook elke keer te geven. Ook ik kan soms die euro net niet missen.
Ik heb er een heel dubbel gevoel bij.
Hoe meer men gedoogt, hoe meer er komen!
Anoniem zei…
Ik zag een tijdje geleden op een Zatradag bij de C1000 een buitenlandse man aan komen, die een van de mensen daar weg haalde en ergens anders naar toe bracht.
Volgens mij is het een georganiseerd iets.
Het zijn in ieder geval buitenlanders.
Anoniem zei…
Het verbaast mij dat ze wel mobiel bellen en dat ze roken wie betaald dat? altijd vrouw is ziek moet geld verdienen altijd maar zielig doen deze Roemenen.Erg irritant en storend Super-coop Huizen

Populaire posts van deze blog

Vader-zoon dag opnieuw geslaagd

Hilversum - Het was weer heerlijk om lekker met mijn zoon over het terrein van het Media Park in Hilversum te struinen, want er was veel te zien, veel meer dan vorig jaar. Vorig jaar kwam het nog met bakken uit de lucht en moesten we rennen om niet door de bliksem te worden geraakt. Dit jaar (03-09-2011) was het tropisch warm en daarom moest er flink gedronken worden om niet uit te drogen. Bij Beeld en Geluid konden we ons gelijk inschrijven voor een workshop ’De 24 uur van een nieuwslezer’, gepresenteerd door Jeroen Overbeek van de NOS. Dit vond ik echt het snoepje van de dag, want als er iemand boeiend over zijn vak kan praten, dan is het Jeroen wel. “Bij het NOS journaal verdiep ik mij in de onderwerpen en maak de presentatieteksten zelf. De teksten moeten zo worden uitgelegd dat de kijker begrijpt wat er is gebeurd en zich daarover ook een mening kan vormen. Onderwerpen kunnen soms twee minuten voor de uitzending nog worden veranderd en dan komt het aan op mijn improvisatie vermog...

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne...

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...

Als de woorden verdwijnen

Als je de woorden niet meer kunt vinden. Als zinnen halverwege oplossen, alsof ze nooit hebben bestaan. Als de namen van geliefden als zand tussen je vingers glippen. Als je naar een foto kijkt en het gezicht je niets meer zegt. Je bent er nog. Maar je hoofd lijkt in een andere kamer. En als je vraagt waar precies, dan blijft het stil. Het zijn geen stappen naar beter. Het zijn kleine, wankele stappen om te blijven. Om te ademen binnen de grenzen die steeds dichterbij komen. Helpen met aankleden. Met wassen. Schuifelend begeleiden naar een stoel in een restaurant. Samen iets eten. Weer opstaan. Naar het toilet gaan. Tien minuten later opnieuw. En nog eens. Omdat de herinnering vervloog nog voor hij een plek kon krijgen. Is het mensonterend? Soms wel. Is het pijnlijk? Altijd. Hij had dit nooit gewild? Eerlijk. Nee, maar het is al vijf over twaalf. Er is geen weg terug. En ik? Ik bid dat het mij bespaard blijft. Dat ik niet langzaam verdwijn. Dat mijn menselijkheid niet door het do...

Wapen van Huizen toen en nu

Toen - Sinds 1913 staat er een café aan de Naarderstraat 2 te Huizen. Toen Izaak Kos in 1990 het café overnam was er in Huizen een discussie gaande over een mogelijk nieuw wapen van Huizen. Het café aan het Prins Bernhardplein- Foto: Huizer Museum   Om de herinnering aan het ´oude´ wapen te behouden, noemde Kos zijn café `HetWapen van Huizen´. In 1994 is het café omgedoopt tot Oranjecafé. Het maakte Huizen wereldberoemd tijdens het wereldkampioenschap voetballen in 1994 en trok cameraploegen van heinde en verre. Het café was zelfs op CNN en op de Japanse televisie. Het logo van het café en de beeltenis van het wapen boven de deur van het café verwijst echter ook nu nog naar het echte wapen van Huizen. Bron: Oneindig Noord Holland Nu 2014 - Het Wapen van Huizen aan de Naarderstraat 2 is in andere handen overgegaan. De vorige eigenaar Izaak Kos overleed begin dit jaar en het café werd tijdelijk gesloten. In de maanden daarna waren er diverse geïnteresseerden voor de ...

The Nits hebben nog steeds plezier

Hilversum - Elke week proberen we ergens in het land naar live muziek te gaan kijken en luisteren. Deze week zijn we bij Tros Muziekcafé in de Vorstin voor een optreden van: The Nits. Er wordt wat nieuw materiaal gespeeld van de 25e cd die 'Malpensa' (vernoemd naar het vliegveld in Milaan) heet, maar ook oude klassiekers waaronder ‘Nescio’ ‘In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Henk Hofstede (zie foto) en Rob Kloet nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt. Robert-Jan Vogt en Robert-Jan Stips  Een vreemd wondje aan de hand van Robert-Jan Stips (62) is gaan ontsteken en drie weken geleden is hij aan zijn hand geopereerd. Vandaag is hij voor het eerst weer met de band mee, maar helaas is hij niet in staat om te spelen. Hij wordt vervangen door Titia van Krieken. “Een onbekend virus is in ...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

Gebouw van het voormalige hotel-restaurant De Gooische Boer verloedert in Bussum

Sinds januari 2018 staat voormalig Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer en later autobedrijf Van Kooy aan de kruising Amersfoortsestraatweg 43/ Huizerweg  leeg, en het pand holt achteruit - de ziel is verdwenen. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer  Een supermarkt heeft in 2020 een gooi gedaan om het pand te betrekken. Echter staken de omwonenden daar een stokje voor en ging het hele plan niet door. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer  Als je nog even wacht kan je niet veel meer met het pand doen, behalve platgooien. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer  Kijk er niet gek van op als er straks een appartementencomplex wordt gebouwd met uitgebreide faciliteiten voor de bewoners. Bij de ingang staat een bord: De Gooische Boer 😊 Gerelateerde berichten 01-07-2007:  Mercedes-Benz dealer Van Kooy Bussum 16-07-2017:  Mercedes-Benz Van Kooy dealer 10 jaar later - zie filmpje hieronder

Verlangen van Porto naar Santiago

Soms moet je even weg om dichter bij jezelf te komen. Ik ga niet naar een wellness. Niet naar een luxe resort. Ik heb besloten om 258 kilometer te gaan wandelen. Alleen. Van Porto naar Santiago. Van Texel naar ietsje verder Het is alweer even geleden dat ik alleen op pad ging. De laatste keer was op Texel : twee dagen frisse zeewind en zand in mijn schoenen. Leuk hoor… maar dit keer pak ik het wat ambitieuzer aan. Geen weekendje weg, maar tweeënhalve week. Geen eiland, maar twee landen. En niet zomaar een wandeling. Nee, ik ga de Camino lopen in 2026. Van Porto naar Santiago. 258 kilometer. Te voet. In m’n eentje. Gaat het wel goed in je huwelijk? Die vraag krijg ik dus regelmatig. Blijkbaar is alleen op pad gaan verdacht. Maar ik geloof juist dat ruimte geven de brandstof is voor een sterke relatie. Je hoeft niet elk verlangen om te zetten in actie… maar soms moet je dat gewoon doen. Vertrouwen en vrijheid Het draait om vertrouwen. Mijn partner gunt mij deze reis...

Judith Visser te gast bij de Bruna in Huizen

De bekende schrijfster Judith Visser signeerde vanmiddag tussen 14.00 – 15.00 uur haar nieuwste boek ‘Vreemden in de nacht’ in de Bruna aan de Kerkstraat in Huizen. Een ontzettend aardig en lieve vrouw die heel toegankelijk is voor een leuk gesprekje. “De film Stuk, die nu in de bioscopen draait, wijkt in veel opzichten af van mijn boek. Natuurlijk is het ook lastig om precies hetzelfde te laten zien, maar toch. Als ik de film had gemaakt, dan had ik het anders gedaan. Natuurlijk ben ik wel super trots op het feit dat mijn boek is verfilmd.” Judith Visser (geboren in 1978 in Rotterdam) staat bekend om haar ‘edgy’ thrillers, die steevast lovend worden onthaald. Ze debuteerde met Tegengif in 2006, en in 2012 verscheen Zeemansbruid. Haar boek 'Stuk', waarmee ze genomineerd was voor de Gouden Strop, is verfilmd en draait sinds 11 juni in de bioscopen. Onlangs verscheen alweer haar tiende boek 'Vreemden in de nacht'. Gerelateerde berichten 05-07-2014: Judith Visser...