De 26e Triathlon in Huizen zit erop

Huizen - Afgelopen zaterdag 12 juni was de triathlon in Huizen en ik stond bij de finish om de sporters op te vangen, maar ook vrijwillers, de organisatie en het publiek kwam voor mijn microfoon terecht.

Na een goede voorbereiding gingen we afgelopen zaterdag om 11 uur live de lucht in. Doordat ik bij de finish stond, was ik als laatste met mijn presentatie aan de beurt. Het eerste onderdeel was de olympische afstand. Via mijn linker oor kon ik de radio-uitzending volgen en via mijn rechteroor had ik regisseur Hans de Wildt aan te telefoonlijn. Bij het tweede en derde onderdeel zijn de deelnemers lastiger te volgen, omdat de kwart en de achtste triathlon door elkaar heen lopen.

Geen wedstrijd zonder vrijwilligers. Hier ben ik in gesprek met iemand van het Rode Kruis. Gelukkig verliep de wedstrijd zonder incidenten.

Het weer was voor de sporter echter voortreffelijk te noemen. Een beetje half bewolkt met een temperatuur van ongeveer 22 graden. Het buitenwater was slechts 17 graden. Bij de start van de kwart kwam er meer wind opzetten. Dit had uiteraard meer gevolgen voor het zwemmen en het fietsen in de polder. Maar goed, het zijn allemaal sporters en die zijn wel het een en ander gewend.
De omstandigheden voor mij als presentator waren soms lastig te noemen. Zowel het radio als het telefoon ontving ik steeds met heel veel ruis. Toch ging het wonderwel ontzettend goed. Dus op de meeste momenten had ik net de goede persoon voor de microfoon als er werd overgeschakeld. Ik heb het afgelopen jaar al veel ervaring met interviewen opgedaan en dat kwam nu heel goed van pas. Ik durf best van mezelf te zeggen dat ik ben gegroeid, net als een sporter die groeit als hij vaker traint. Mijn grootste compliment zou zijn als ik volgend jaar weer voor dit evenement wordt gevraagd.

Met zijn elf jaar doet Niek Heldoorn mee aan de achtste triathlon in Huizen. Wat mij betreft mag Niek wel de held van Huizen worden genoemd.

Klein van lichaam, groot van geest
Een van de leukste interview was misschien wel met Niek Heldoorn. Dit mannetje doet de wereld met zijn elf jaar bij de achtste triathlon afstand versteld staan. Menig volwassen sporter liet hij ook nu weer ver achter zich. Maar vooral zijn ambitie om de triathlonsport 'weer' opnieuw op de kaart te zetten, sprak mij enorm aan. Niek vind dat er te veel aandacht naar sporten gaat zoals bijvoorbeeld voetbal. Niek heeft deze triathlon 'onder begeleiding' van zijn vader moeten uitvoeren, omdat de bond dat dit jaar eist.
Voorafgaand aan dit even ben ik niet te genieten. In mijn werk wil ik altijd goed zijn en dat vergt een hoge concentratie. Ik kan mij van te voren op een of andere manier wel zorgen maken of alles wel goed zal verlopen. Belangrijk vind ik het materiaal waar mee ik moet werken. Het moet goed zijn. Dat gaat bij mij voor alles op.

Zij was al favoriet en ze maakte deze rol ook volledig waar. Marleen Vos kwam als eerste vrouw over de finish en uiteraard was ik er meteen bij om te vragen hoe haar olympische triathlon was gegaan.
Met dank aan Robert-Jan Vogt voor de gemaakte foto's.

Populaire posts van deze blog

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt. Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als Joy

Meer lezen

Herinneringsrit maken

Het zonlicht danste speels over de blauwe lak van mijn geliefde cabriolet terwijl ik mijn vader meenam op een rit door de tijd. Met elke kilometer die we aflegden, werden niet alleen de wegen onder ons doorgerold, maar ook herinneringen en emoties die als landschappen aan ons voorbijtrokken. In de stilte van onze gedeelde momenten, realiseerde ik me hoe weinig mijn vader de laatste jaren vroeg over mijn leven, mijn werk. Hoe ik hunkerde naar een blijk van interesse, naar een simpele vraag over mijn dagelijkse bezigheden. Misschien was het egoïstisch van mij om te hopen dat hij ooit uit eigen beweging mijn werkomgeving zou willen zien, maar die hoop was er wel. En toch bleef die verwachting onvervuld. Dus nam ik het heft in eigen handen, en besloot ik hem mee te nemen op deze rit. Een poging om hem een glimp te laten opvangen van mijn wereld, voor het geval dat hij ooit niet meer in staat zou zijn om dat zelf te doen. Het was een rit van hoop, van verlangen naar verbinding

Meer lezen

Toon Hermans en zijn twee sterren

Bos en Duin - Het is alweer tien jaar geleden dat Toon Hermans is overleden. Ik weet nog als de dag van gisteren onze eerste en laatste ontmoeting. Toon Hermans - Mercedes Benz - Gerard Mulder en Gilbert Vogt - Autocentrum Pordon Utrecht In 1998 werkte ik voor Mercedes Benz dealer Pordon. Dit bedrijf was gelegen op de Autoboulevard in Utrecht. Het bijzondere van het bedrijf was de laagdrempeligheid. Dit kwam door het eenvoudige gebouw en de gastvrije toegankelijkheid van het personeel. We hadden Mercedes Benz in huis, maar wij waren zo gewoon gebleven. Iedereen was daar altijd van harte welkom. In september 1997 kregen wij de opdracht om de Mercedes Benz 500 SEC van Toon Hermans te mogen restaureren. Tot het moment van ophalen, stond de auto 'een beetje afgedankt groen' onder de carport van zijn tuin. Toch had deze steropmotorkap-grill een bijzondere waarde voor hem. In deze auto reed hij namelijk altijd samen met zijn Rietje 'zijn ster' alle theaters van Neder

Meer lezen

Gebouw van het voormalige hotel-restaurant De Gooische Boer verloedert in Bussum

Sinds januari 2018 staat voormalig Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer en later autobedrijf Van Kooy aan de kruising Amersfoortsestraatweg 43/ Huizerweg leeg, en het pand holt achteruit - de ziel is verdwenen. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Een supermarkt heeft in 2020 een gooi gedaan om het pand te betrekken. Echter staken de omwonenden daar een stokje voor en ging het hele plan niet door. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Als je nog even wacht kan je niet veel meer met het pand doen, behalve platgooien. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Kijk er niet gek van op als er straks een appartementencomplex wordt gebouwd met uitgebreide faciliteiten voor de bewoners. Bij de ingang staat een bord: De Gooische Boer 😊 Gerelateerde berichten 01-07-2007: Mercedes-Benz dealer Van Kooy Bussum 16-07-2017: Mercedes-Benz Van Kooy dealer 10 jaar later - zie filmpje hieronder

Meer lezen

Kamp Westerbork

Herinneringscentrum Kamp Westerbork is een museum waar de geschiedenis van Kamp Westerbork wordt verteld. Het museum ligt aan de weg Oosthalen, zo'n drie kilometer van het voormalig kampterrein. Foto: Samsung Westerbork Het stond al een hele tijd op mijn lijstje om dit kamp te bezoeken, maar het laatste duwtje kwam na het lezen van het indrukwekkende boek ’t Hooge Nest van Roxane van Iperen . Zij heeft me het laatste duwtje gegeven om het Kamp Westerbork te gaan bezoeken. En zo liep ik met mijn vader van het museum door de bossen naar het kampterrein. Het was prima weer, het zonnetje scheen tussen de wolken door. Het eerste wat opvalt als je uit de bossen komt is het grote huis aan de linker kant voordat je het kampterrein oploopt. Het is het huis van de man die het kamp heeft geleid. Foto: Samsung Kamp Westerbork Als je het terrein oploopt zie je vooral veel bomen en grasheide. Een wagon staat prominent in het veld. We wandelen verder over het terrein. Een s

Meer lezen

Björn Floor bij 6FM over de Gooische Run

Huizen/Laren - “Ha Gilbert, heb jij zin om hard te lopen. Ja Jan, dat lijkt mij leuk. Dat is ook toevallig zie jij daar wie er komt aangelopen, is dat niet Björn Floor van de Gooische Run?” Het was niet zo moeilijk om een goed gesprek met Björn Floor op de band te zetten. Björn heeft zijn verhaal namelijk goed in zijn hoofd zitten en hij praat gewoon makkelijk van zich af. Dat hij de eindverantwoording is voor een hardloopevenement met ongeveer tweeduizend deelnemers, ziet hij als één grote uitdaging. Zijn grote drive zit in het organiseren, maar ook in het ophalen van een zak geld voor het goede doel: FunCare4Kids. Deze Stichting is er speciaal voor kinderen in een moeilijke thuissituatie als gevolg van een gezinslid dat ernstig gehandicapt is, of langdurig zie is of daaraan is overleden. Björn vertelde ons dat dit hardloopevenement zich vooral richt op gezinnen die het leuk vinden om in hun eigen omgeving hard te lopen. Vooral de kleinschalig- en gezelligheid van de loop speelt een b

Meer lezen

Ruth Jacott is een lieve schat

Hilversum - De zaal is koud als we binnenkomen, maar als Ruth Jacott in het tweede uur bij Tros Muziekcafé begint te zingen, voelt dat voor het publiek als een warme douche. Ruth Jacott - Foto: Gilbert Vogt Mijn eerste ontmoeting met Ruth Jacott dateert alweer van jaren geleden en komt nog uit de tijd dat ik werkzaam was als service-adviseur bij Autocentrum Pordon in Utrecht (1995-2001). Ruth Jacott en haar man Humphrey Campbell reden een Mercedes-Benz van het type S-Klasse. Zij en haar man waren altijd reuze enthousiast en kwamen over als een gelukkig stel. Ik vond het altijd leuk om ze in ‘ons theater’ te mogen ontvangen. Ze zijn vooral puur, lief en aardig, zonder poespas of ook maar een greintje BN’ers arrogantie: “What you see is what you get.” Tijdens de uitzending van Radio 2 maakt Ruth veel indruk met het liedje ‘Mad about the Boy.’ Met haar verschillende gezichtsuitdrukkingen en geweldige uithalen weet zij het publiek in het Muziekcafé te raken. Ruth heeft enorm veel bew

Meer lezen

Jazz Wakker Eemnes

Het is er niet al te groot, maar er heerst een sfeer van heb ik jou daar, echt helemaal geweldig. Aan de Wakkerendijk in Eemnes staat een pittoresk café met een sfeer zoals je die kent van een gezellig en leuk ingerichte woonkamer. Het is er heel laagdrempelig en bij binnenkomst voelt je je er meteen thuis. Tegen een uur of vier gaan de gordijnen dicht, wat de sfeer daarmee nog eens extra versterkt. Daarna gaan de spotlights op het 'podium' aan en kan het feestje beginnen. Het is er elke zondagmiddag druk en er is geen plekje meer over, zelfs geen kruk. De bittergarnituur en het bokbier smaken uitstekend en met de live nummers van Paul Paulissen en de speciale gast Donna Lynton was het alweer een compleet weekendgevoel. Het leuke van jazz is de improvisatie en dat je als luisteraar toch het gevoel hebt dat alles helemaal klopt. Je loopt altijd de kans dat er 'talentvolle mensen' uit de zaal ineens gaan zingen of ineens op een instrument gaan meespelen. Paul Paulissen l

Meer lezen

Bram heeft een eigenzinnige ziel

In een rustig straatje, omgeven door knusse huizen en bloeiende tuinen, leefde een bijzondere kat genaamd Bram. Bram is geen gewone kat; hij heeft een persoonlijkheid die net zo complex is als het labyrint van geuren en geluiden dat zijn buurt vormde. Bram de kat Bram is een echte einzelgänger, een kat met een eigenzinnige ziel. Er is slechts is één persoon voor wie Bram alles opzij zet: het vrouwtje. Zijn liefde voor haar is zo sterk dat het lijkt alsof alle andere gevoelens naar de achtergrond heeft geduwd. Hij volgt haar door het huis, zijn staart omhoog als een trotse vaandel. Als zij thuiskomt, staat hij al bij de deur te wachten, zijn kopje tegen haar hand duwend ter begroeting. Als Bram wordt opgetild, omarmt hij haar als een mens. Er is een schaduw die over Bram's hart lijkt te hangen - een schaduw van verlatingsangst. Als het vrouwtje de deur achter zich dichtdoet, kan Bram's blik veranderen van verlangen naar onzekerheid. Hij miauwt keihard, alsof hij haar smeekt om

Meer lezen

Het wil maar niet zomeren op Texel

Texel - Op de Waddeneilanden is het altijd verrassend zonnig, behalve dit weekend zeker? Het is slechts acht graden op het strand bij De Koog op Texel. De mensen die hier lopen hebben een fleece trui en een lange broek aan. Er is tot nu toe helemaal niets aan: deze zomer. Texel strand bij de De Koog - Foto: © Gilbert Vogt Het is ijzig koud. De terrassen zijn helemaal leeg. Een enkeling loopt op het strand. Het waait, het is koud, een hond loopt met tegenzin met zijn baasje mee. Wat een drama dit jaar. De standhouders hebben slechts zes weken zon nodig, maar ik ben benieuwd of ze het dit jaar gaan halen. De standstoelen zijn leeg. De mensen zitten bij de kachel, binnen, met een warme chocolademelk in plaats van lekker aan de koude rosé. De vlaggen aan zee wapperen uit het Noorden. Piet Paulusma belooft elke dag beter weer, maar wie naar buiten kijken heeft meteen een koude wind en zand in zijn ogen. Het wil maar niet zomeren, er is niks aan, zelfs niet op Texel.

Meer lezen

XZK for You Media

Zoeken in deze blog