Utrecht - Al vanaf zijn zeventiende is Hans Dickhoff (61) automonteur. Elke dag staat hij vroeg op om naar zijn werk te gaan, maar vanaf morgen hoeft hij de wekker niet meer te zetten, want na 44 jaar werken, is het mooi geweest: Hans gaat met prepensioen. Hans Dickhoff is met Elly getrouwd, en is vader van Robbert (25) en Martijn (23).
“De auto’s zijn ingewikkelder geworden, maar het gereedschap is ook beter geworden. Vroeger tilde ik met mijn handen een motor uit een auto, tegenwoordig heb je daar een mooie bok voor. Ik heb altijd met heel veel plezier bij Koops-Auto Utrecht gewerkt. En het dringt nog niet goed tot me door, dat het vandaag mijn allerlaatste werkdag is.”
1. Op welke leeftijd ben je in het autovak terecht gekomen?
“Op mijn zeventiende ben ik bij de Stichtse Automobiel Maatschappij in dienst gekomen. Dat was in 1968. Ik repareerde toen aan het merk Ford. Maar ik heb ook aan het merk Datsun gewerkt. De auto’s werden in Japan gemaakt en kwamen helemaal kaal in Nederland aan. Het leek wel een bouwpakket, want alles werd er los bijgeleverd en moest nog worden gemonteerd.”
2. Hoe kwam je bij Fivan-Auto terecht?
“In 1994 werkte ik voor de U.A.M. Utrecht. Zij hadden het merk Fiat en in 2004 nam Fivan-Auto het bedrijf over. Tot op heden ben ik hier gebleven en het is me uitstekend bevallen. Ik heb met veel leuke collega’s samengewerkt.”
3. Is er veel veranderd aan het automonteurs vak?
“Ja, de service intervallen van de auto’s zijn de afgelopen jaren wel behoorlijk veranderd. Ik heb nog meegemaakt dat auto’s elke 7500 km geserviced moesten worden. Ik weet ook nog wat kleppen stellen is, en hoe je contactpunten moet vernieuwen. Dat laatste komt nu helemaal niet meer voor.
4. Je ziet bijna geen autowrak meer op de weg, hoe komt dat?
“Begin jaren tachtig is de APK keuring gekomen en dat heeft er wel voor gezorgd dat alle slechte auto’s op de weg zijn verdwenen.”
5. Ben je niet bang om in het bekende ‘zwarte gat’ te vallen?
“Oh nee hoor. Ik ga eerst nog even lekker uitrusten, maar al gauw hoop ik iets bij de vereniging van ‘AFC Utrecht Dominators’ te doen. In de kantine werken lijkt me wel wat, en misschien moet ik daarvoor nog wel een cursus ‘Sociale Hygiëne’ gaan volgen. En het trekken van lijnen op het veld is ook elk jaar weer een klus.” Dan moet Hans ineens lachen. “Ik heb morgen al geen tijd meer om bij Koops-Auto te werken, want het nieuwe ‘American Football’ seizoen begint al in februari.”
Eerder geschreven: Kerstdiner tussen de autobanden en Kroymans was ook mijn jongensdroom
“De auto’s zijn ingewikkelder geworden, maar het gereedschap is ook beter geworden. Vroeger tilde ik met mijn handen een motor uit een auto, tegenwoordig heb je daar een mooie bok voor. Ik heb altijd met heel veel plezier bij Koops-Auto Utrecht gewerkt. En het dringt nog niet goed tot me door, dat het vandaag mijn allerlaatste werkdag is.”1. Op welke leeftijd ben je in het autovak terecht gekomen?
“Op mijn zeventiende ben ik bij de Stichtse Automobiel Maatschappij in dienst gekomen. Dat was in 1968. Ik repareerde toen aan het merk Ford. Maar ik heb ook aan het merk Datsun gewerkt. De auto’s werden in Japan gemaakt en kwamen helemaal kaal in Nederland aan. Het leek wel een bouwpakket, want alles werd er los bijgeleverd en moest nog worden gemonteerd.”
2. Hoe kwam je bij Fivan-Auto terecht?
“In 1994 werkte ik voor de U.A.M. Utrecht. Zij hadden het merk Fiat en in 2004 nam Fivan-Auto het bedrijf over. Tot op heden ben ik hier gebleven en het is me uitstekend bevallen. Ik heb met veel leuke collega’s samengewerkt.”
3. Is er veel veranderd aan het automonteurs vak?
“Ja, de service intervallen van de auto’s zijn de afgelopen jaren wel behoorlijk veranderd. Ik heb nog meegemaakt dat auto’s elke 7500 km geserviced moesten worden. Ik weet ook nog wat kleppen stellen is, en hoe je contactpunten moet vernieuwen. Dat laatste komt nu helemaal niet meer voor.
4. Je ziet bijna geen autowrak meer op de weg, hoe komt dat?
“Begin jaren tachtig is de APK keuring gekomen en dat heeft er wel voor gezorgd dat alle slechte auto’s op de weg zijn verdwenen.”
5. Ben je niet bang om in het bekende ‘zwarte gat’ te vallen?
“Oh nee hoor. Ik ga eerst nog even lekker uitrusten, maar al gauw hoop ik iets bij de vereniging van ‘AFC Utrecht Dominators’ te doen. In de kantine werken lijkt me wel wat, en misschien moet ik daarvoor nog wel een cursus ‘Sociale Hygiëne’ gaan volgen. En het trekken van lijnen op het veld is ook elk jaar weer een klus.” Dan moet Hans ineens lachen. “Ik heb morgen al geen tijd meer om bij Koops-Auto te werken, want het nieuwe ‘American Football’ seizoen begint al in februari.”
Eerder geschreven: Kerstdiner tussen de autobanden en Kroymans was ook mijn jongensdroom
Reacties