De zon op zien komen

Elke morgen sta ik rond 6.00 uur op om te gaan wandelen door de weilanden. De mensen in mijn omgeving vinden dat maar knap dat ik zo vroeg opsta. Zelf vind ik daar niets knaps aan.

Naarden - Huizen - De zon op zien komen

En waarom is het knap? En wat is vroeg? Een bakker staat misschien om 2 uur ’s nachts op om brood te gaan bakken. Dat vind ik vroeg. Zes uur vind ik een mooie tijd.

Ik vind het heerlijk om alleen te wandelen. De frisse lucht op te snuiven, de vogeltjes te horen zingen, en de zon op te zien komen. De dag gaat beginnen. “Ik ben er klaar voor – kom maar wereld…”

Het is een momentje voor mezelf. Iets waar ik zelf invloed op heb. Die ik kan beleven zoals ik dat wil. In mijn eigen omgeving, in mijn eigen hoofd. Niemand doet nog mee aan het toneelstuk.

Ik lees overigens nauwelijks nieuws. Ik kijk bijna geen praatprogramma’s en social media is op dit moment niet aan mij besteed. Bij de eerste de beste gelegenheid spring ik uit een WhatsApp groep.

Dingen die echt belangrijk zijn in de wereld komen toch wel door.

Gerelateerde berichten
12-08-2020 Wandelen tussen Naarden en Huizen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe ik mijn eigen hoofdpijn veroorzaakte

Al weken had ik last van steken in mijn hoofd. Een zeurende, bonkende pijn die zich van mijn schouder naar mijn linkerslaap verplaatste en later ook de rechterkant begon te teisteren. Midden in de nacht werd ik er wakker van. Wat is dit toch? Ik ben niet iemand die snel naar een pilletje grijpt, maar zelfs ik kon niet anders dan een paracetamol nemen. Misschien dronk ik te veel koffie? Sinds de overname van het bedrijf is de koffie veranderd. Misschien kon mijn lichaam daar niet tegen? Dus besloot ik een paar dagen thee te drinken. Maar nee, de hoofdpijn bleef. En ik miste de koffie. Dan maar een andere theorie: te weinig beweging? Een vastzittende schouder? Of misschien mijn kussen? Ik probeerde alles. De pijn bleef. Het begon op mijn humeur te drukken. Ik probeerde het te verbergen, maar voelde me ellendig. Misschien lag het aan het werk. We gingen van papier naar digitaal en ik was daar al weken in mijn hoofd mee bezig. Vandaag was de dag. Zou ik het kunnen bijhouden? Zou ik het...

Dementie: Een gesprek dat we niet kúnnen uitstellen

Dementie. Wanneer die diagnose wordt gesteld, voelt het vaak alsof er een onuitgesproken vonnis geveld wordt. Een langzame maar zekere aftakeling van de geest, een weg die leidt naar steeds minder herinneringen, minder woorden, minder "er zijn". Voor mij voelt het alsof er een gesprek gevoerd moet worden – over de dood. Niet omdat ik er klaar voor ben, want dat ben ik zeker niet. Maar ik besef dat we nu nog in de positie zijn om het gesprek te voeren. Straks kan het te laat zijn. Dan is het vijf over twaalf en zijn de mogelijkheden om nog zelf te kiezen verdwenen. Het is een lastige plek om te zitten, aan de rand van dit gesprek. Ik voel niet dat ik degene ben die moet bepalen hoe we deze reis door dementie moeten maken. Maar ik voel wel dat ik er iets over mag zeggen, dat ik het onder de aandacht mag brengen. We leven in een wereld waarin de neiging bestaat om de moeilijkste beslissingen voor ons uit te schuiven, vooral als het gaat om iets ongrijpbaars en pijnlijks als het ...

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...

Amstel Botel Hotel goed te doen

Voor wie niet al te veel eisen stelt maar wel een schone en veilige slaapplaats zoekt, dan kun prima bij Amstel Botel terecht. Mijn vrouw had dit hotel via www.vakantieveilingen.nl geboekt, maar dat is zonder ontbijt. Voor slecht 10 euro pp boek je er een ontbijtbuffetje bij, en die is prima te doen. Er waren opvallend veel verschillende nationaliteiten aan boord. De grap vond ik wel dat je vanuit Amsterdam Noord, op loopafstand van de Botel, met het pondje binnen vijftien minuten GRATIS naar het Centraal Station kon varen. Ik zeg altijd: “Alles kost geld, niets is gratis...,” maar dit is echt helemaal voor niets…Heel bijzonder! Als kind keek ik enorm op tegen een organisatie zoals Greenpeace. Lopen we vanaf de auto naar de Botel, ligt daar de legendarische boot van Greenpeace ‘de Sirius’ aan de andere kant van de aanloopsteiger. Samen een lekker weekendje eropuit in Amsterdam. Vanwege het prachtige weer hebben we daarom veel terrasjes bezocht. Het viel ons meteen op dat er bijzond...

Gender Reveal Party – meisje of jongen?

Het idee om te vieren of het een meisje of een jongen wordt, is voor mij nieuw. Dit fenomeen, overgewaaid uit Amerika, heeft inmiddels ook Nederland veroverd. Familie en vrienden komen samen om met de aanstaande ouders op verrassende wijze te ontdekken of ze een dochter of zoon mogen verwachten. Spannend, dat zeker. Wordt het een meisje of een jongen? Toen ik vader werd, ging dat heel anders. We wisten niet vooraf wat het zou worden. Een echo werd destijds alleen gemaakt als daar een medische reden voor was. Pas bij de geboorte kwam het verlossende woord: "Het is een meisje!" of "Het is een jongen!" En uiteindelijk draait het er natuurlijk vooral om dat het kindje gezond is. De afgelopen tijd heb ik veel nagedacht over de kringloop van het leven. Mijn vader en schoonvader bevinden zich in de laatste fase van hun leven, beide getroffen door Alzheimer. Dit maakt me extra bewust van hoe bijzonder nieuw leven is. We maken ons dagelijks zorgen om hen, maar tegelijkert...

Mijn ouders zijn na 45 jaar weer bij elkaar

Toen ik puber was, gingen mijn ouders uit elkaar. En niet zomaar. Ze verdwenen uit elkaars leven alsof ze elkaar nooit gekend hadden. Geen gesprekken, geen contact, niets. Alleen stilte. Die stilte heeft jaren in mij nageklonken. Het was een verwarrende en verdrietige tijd. Niet alleen omdat ons gezin uiteenviel, maar ook omdat het voelde alsof hun band volledig uitgewist werd — alsof alles wat ooit mooi was, niet meer mocht bestaan. Vandaag, zoveel jaren later — 45 om precies te zijn — gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik deed mee aan een hardloopevenement in Hilversum. Samen met een collega, mijn zoon en zijn stiefvader. Los van elkaar had ik mijn vader én moeder gevraagd of ze wilden komen kijken. Gewoon, als steun langs de lijn. Toen we over de finish kwamen, stonden ze daar. Allebei. Niet ver van elkaar. Sterker nog: opeens stonden ze vlak naast elkaar. Na al die jaren van afstand en stilte stonden mijn ouders ineens weer zij aan zij. Alsof de tij...

Hardlopen met Jacqueline – samen gaan samen aankomen

Jacqueline, mijn collega én inmiddels loopmaatje, besloot vorig jaar dat ze wilde gaan hardlopen. Stoer, dacht ik. Zeker omdat ik een jaar daarvoor juist mijn hardloopschoenen aan de wilgen had gehangen . “Wat vond jij daar nou zo leuk aan?” vroeg ze. Nou, Jacq (zo mag ik haar noemen)… ik vond het vooral fijn dat ík bepaalde hoe hard ik liep. Of ik ging rennen alsof m’n leven ervan afhing, of gewoon joggen met een glimlach – het was mijn feestje. En m’n hoofd werd er lekker leeg van. Nou ja, leeg… opgeruimd. De finish voelde dan als de slagroom op de taart. Of in mijn geval: een frietje met mayonaise en een speciaal tapbiertje na afloop. Maar goed, Jacq wilde serieus aan de bak. “Hoe ga ik het aanpakken?” vroeg ze. Ik zei: “Begin met intervaltrainingen. Dan bouw je het op. En kies een doel.” “Zoals?” “De Hilversum City Run. Je hebt een half jaar. Als jij je inschrijft, doe ik mee.” Ze keek me aan alsof ik net had voorgesteld om de Mount Everest op sneakers te beklimmen. Maar… ze...

Berget Lewis in de bloei van haar Leven

Hilversum - Berget Lewis trad zaterdag 23 februari op in Podium de Vorstin te Hilversum. Ze vertelde over haar nieuwe album en haar theatershow ‘Blooming’, en zong drie liedjes live in de uitzending . Het Tros Muziekcafé programma was ook te volgen via Radio 2. Berget Lewis - Foto is eigendom van Gilbert Vogt Berget Lewis is benieuwd hoe het is om in Engeland te werken. Ze realiseert zich dat het gras echt niet groener is dan in Nederland, maar de mensen daar zijn heel erg gecharmeerd van haar stem. Ze is nu 1,5 maand bezig met haar nieuwe album en wordt begeleid door Zweedse producent Olsen, die ook verantwoordelijk is voor de nummers van Adele. Het album is nu voor de helft klaar en moet voor het eind van gereed zijn. Op het album komen alleen Engelstalige nummers. Lewis is nu van maandag tot en met woensdag in Engeland, en halverwege de week komt ze terug naar Nederland om te toeren. En in het weekend heeft ze haar theatershows door het hele land. Engeland ...

Alles digitaal, wat een feest… toch?

Vroeger lag mijn bureau vol werkbonnen, pennen, krabbels op post-its en een telefoon die altijd deed wat-ie moest doen. Rommelig? Zeker. Maar ik had overzicht. En eerlijk? Het werkte. Tegenwoordig is alles digitaal. Papier is verbannen alsof het besmettelijk is. De computer is mijn maatje. De cloud m’n archiefkast. En internet… tja, da’s zowat m’n levensader geworden. Tot die levensader ineens dichtslibt. Het leek zo’n doodnormale dag: koffie in de hand, een klant die vrolijk binnenloopt, een monteur die een auto de werkplaats inrijdt. Ik neem plaats achter mijn computer, druk op de knop... en toen gebeurde het: helemaal niks. Ik zat daar. In stilte. Met m’n koffie en een glimlach die steeds krampachtiger werd. Want hoe bel ik een klant als ik het nummer niet heb? Hoe weet ik welke auto klaar is als alles vastloopt? Alles wat ik nodig heb, zit opgesloten in een zwart scherm dat niets meer terugzegt. En dan komt die gedachte: “Was het vroeger dan toch beter?” Misschien zit ik in...

Wandelen bij Goois Natuurreservaat in Naarden en Huizen

Huizen Naarden - In de bocht aan de Bestevaer (bij de Huizer Hockey Club) ligt het natuurgebied de Naarder Eng van het Goois Natuurreservaat. Het is een afwisselend natuurgebied dat bestaat uit akkers, eikenbossen en houtwallen. Er zijn veel paden om lekker te kunnen lopen. In het gebied liggen verschillende hoogtepunten die uitzicht bieden over het Gooimeer. Kom met de fiets of wandel naar dit unieke stukje groen. Als je toch met de auto wilt komen? Er is een kleine parkeermogelijkheid aan de (navigeer) Zeeweg in Naarden. In het Naarden Eng gebied worden regelmatig reeën gespot en dat is elke keer een magisch moment. De meeste kans heb je in de vroege ochtend of tegen het schemeren van de avond. Foto: Reeën gespot op een regenachtige ochtend tussen Huizen en Naarden - © Gilbert Vogt

XZK for You Media

Zoeken in deze blog