Vader en zoon momentje op Texel

Je hebt dezelfde ogen
En ik krijg steeds jou trekken om mijn mond
Vroeger was ik driftig
Vroeger was jij driftig

Goed gedaan papa. Je hebt een geweldig kind opgevoed

Texel Vader en Zoon op 15 mei 2017

Jij deed je autoraampje naar beneden en plotseling sloeg je met je vuist op het gezicht van de man die naast onze auto was komen te staan? Je gaf gas en we scheurden dwars door Bussum heen om van hem af te komen…nachten heb ik er niet van kunnen slapen.

Maar we hebben onze rust gevonden
En we zitten naast elkaar
Op een bankje op Texel
En we zeggen niet zoveel
Voor alles wat jij doet
Heb ik hetzelfde ritueel

Papa, ik lijk steeds meer op jou

Ik heb dan niet dezelfde handen
Maar wel jouw rimpels in mijn huid
Jij hebt jouw idee
Ik heb mijn idee

En we zwerven in gedachten
Maar we komen altijd thuis
De waarheid die ik zocht
Die ik nooit heb gevonden, alleen een beetje tocht
Ik heb vergeefs gezocht en echt niet heel even
Maar al heel mijn leven

Goed gedaan papa. Je hebt een geweldig kind opgevoed

En misschien ben ik geworden
Wat jij helemaal niet wou
En toch papa, ik lijk steeds meer op jou
Echter blijf ik wel trouw aan mijn eigen vrouw
En jij gelooft helemaal niet in een God
Dan zul je na de dood in stof wederkeren, zei je altijd heel zot

Maar wat betekent dat eigenlijk: Je zal na de dood in stof wederkeren? Is het de as waar weer een nieuw leven uit voortkomt? Kan ik je op een dag weer in de huiskamer terugvinden? Het is een bekende uitspraak van je papa, maar hoe kwam je daar eigenlijk aan? Het komt in ieder geval uit het Oude Testament (Genesis 3: 19), en had Freek de Jonge het ook ooit eens opgegooid?

Het gaat niet om het woord stof, maar om de zin: de genen (lees het DNA) die jij doorgeeft aan het nageslacht. Aan de kinderen dus. Jij hebt het wederkeren al aan mij doorgegeven en ik heb het alweer aan mijn kinderen doorgegeven, en wie weet (als het ervan komt) geven zij het ook weer door aan hun kinderen…

En ik geloof in iets anders
Jij gelooft ook in iets anders, je krijgt mijn zegen
Komen we elkaar na de dood dan nooit meer tegen?
Er is warmte, maar zeker ook kou
Maar papa. Ik houd nog steeds van jou

Geïnspireerd door Stef Bos 21 mei 2021

Gerelateerde berichten
29-06-2022: Vader en zoon hebben dezelfde kleur auto, is dat toeval of niet?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kat valt aan. Bloed. Paniek. En de dierenarts zegt: bel dinsdag maar terug

Vrijdagmiddag, 12:30 uur. Het paasweekend staat voor de deur. Mijn vrouw belt in paniek met de dierenarts in onze woonplaats. Ze huilt. Onze kat Bram – een beresterke kater met serieuze gedragsproblemen – is volledig doorgedraaid. Hij heeft haar in haar been gebeten en zijn nagels diep in haar hand geslagen. Bloed. Pijn. Paniek. Aan de andere kant van de lijn blijft het koel: “Wat vervelend. We begrijpen dat dit een nare situatie is… maar we zitten vol. Belt u dinsdag maar terug.” Dinsdag? Als een kind wordt aangevallen door een hond, zegt niemand: “We plannen u volgende week even in.” Maar bij een kat die zijn gezin terroriseert, moet je in de rij aansluiten. Formulier invullen. Geduld hebben. Begrip tonen. En verder… niets. Bram is vaker agressief geweest. Maar deze keer ging het te ver. We hebben werkelijk alles geprobeerd. Een kattenpsycholoog? Check. Kalmerende medicatie? Check. Tijd, aandacht, liefde? Meer dan genoeg. Maar Bram is nu een gevaar voor zichzelf én voor ons. We belle...

Mijn ouders zijn na 45 jaar weer bij elkaar

Toen ik puber was, gingen mijn ouders uit elkaar. En niet zomaar. Ze verdwenen uit elkaars leven alsof ze elkaar nooit gekend hadden. Geen gesprekken, geen contact, niets. Alleen stilte. Die stilte heeft jaren in mij nageklonken. Het was een verwarrende en verdrietige tijd. Niet alleen omdat ons gezin uiteenviel, maar ook omdat het voelde alsof hun band volledig uitgewist werd — alsof alles wat ooit mooi was, niet meer mocht bestaan. Vandaag, zoveel jaren later — 45 om precies te zijn — gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik deed mee aan een hardloopevenement in Hilversum. Samen met een collega, mijn zoon en zijn stiefvader. Los van elkaar had ik mijn vader én moeder gevraagd of ze wilden komen kijken. Gewoon, als steun langs de lijn. Toen we over de finish kwamen, stonden ze daar. Allebei. Niet ver van elkaar. Sterker nog: opeens stonden ze vlak naast elkaar. Na al die jaren van afstand en stilte stonden mijn ouders ineens weer zij aan zij. Alsof de tij...

The Nits hebben nog steeds plezier

Hilversum - Elke week proberen we ergens in het land naar live muziek te gaan kijken en luisteren. Deze week zijn we bij Tros Muziekcafé in de Vorstin voor een optreden van: The Nits. Er wordt wat nieuw materiaal gespeeld van de 25e cd die 'Malpensa' (vernoemd naar het vliegveld in Milaan) heet, maar ook oude klassiekers waaronder ‘Nescio’ ‘In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Henk Hofstede (zie foto) en Rob Kloet nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt. Robert-Jan Vogt en Robert-Jan Stips Een vreemd wondje aan de hand van Robert-Jan Stips (62) is gaan ontsteken en drie weken geleden is hij aan zijn hand geopereerd. Vandaag is hij voor het eerst weer met de band mee, maar helaas is hij niet in staat om te spelen. Hij wordt vervangen door Titia van Krieken. “Een onbekend virus is in ...

Film & video promo De Otters Het Gooi

Bussum/Huizen - “Van het een komt het ander”, zeggen ze wel eens. Eerst lig ik nog te trainen met waterpolo, daarna maak ik een interview met de trainer in mijn lievelingsbad: de Sijsjesberg. Normaal gesproken train ik altijd met heren 4 mee. We doen dat in de breedte van het zwembad. Door de lage opkomst werden de mannen van heren 4 gevraagd om bij het eerste team mee te doen. Zij trainen voornamelijk in de lengte van het zwembad. In eerste instantie twijfelde ik om mee te doen. Ik heb toch echt hun niveau niet. Toch maakte ik de sprong in het diepe en doe nu mee. Het kost mij heel veel moeite, maar ik hou nog redelijk mijn hoofd boven water. De nieuwe trainer Hans Koopman doet het leuk. Zijn trainingsmethode spreekt mij enorm aan, ook al ben ik aan het eind van elke training helemaal kapot (ik ben tenslotte geen 18 meer). Tijdens de training bedenk ik mij vaak wat zijn motivatie toch moet zijn om deze jonge jongens (rond de 20) te trainen? Toen ik dat Hans vertelde en graag een inter...

Ernst Rauch werelduurrecord biljarten

Je moet er maar zin in hebben om 58 uur onafgebroken te biljarten. Dat heeft Ernst Rauch (54) dus, en hiermee dwingt hij toch meteen heel veel respect af. Ernst Rauch komt vrolijk onze studio van 6FM binnengelopen. Toch heeft hij privé een lastige tijd achter de rug, en ook hebben gezondheidsproblemen aan zijn hart hem parten gespeeld. Het zat hem dus een tijdje goed tegen, en daardoor kon hij jarenlang niet zijn gekoesterde wens in vervulling laten gaan, maar daar gaat nu verandering in komen. Het belangrijkste is zijn gezin, en die steunen hem ook door dik en dun met zijn nieuwe uitdaging: het werelduurrecord biljarten . Om dit record te kunnen vestigen moet Ernst 58 uur aan een stuk biljarten. In het dagelijks leven is Ernst Rauch pakketbezorger bij TNT Post, maar om zijn record te vestigen, heeft hij nu drie weken vakantie opgenomen. Hij vindt de publiciteit rond zijn poging heel leuk, maar het belangrijkste wat hij wil bereiken is geld in te zamelen voor het goede doel: het 'E...

Hoe ik mijn eigen hoofdpijn veroorzaakte

Al weken had ik last van steken in mijn hoofd. Een zeurende, bonkende pijn die zich van mijn schouder naar mijn linkerslaap verplaatste en later ook de rechterkant begon te teisteren. Midden in de nacht werd ik er wakker van. Wat is dit toch? Ik ben niet iemand die snel naar een pilletje grijpt, maar zelfs ik kon niet anders dan een paracetamol nemen. Misschien dronk ik te veel koffie? Sinds de overname van het bedrijf is de koffie veranderd. Misschien kon mijn lichaam daar niet tegen? Dus besloot ik een paar dagen thee te drinken. Maar nee, de hoofdpijn bleef. En ik miste de koffie. Dan maar een andere theorie: te weinig beweging? Een vastzittende schouder? Of misschien mijn kussen? Ik probeerde alles. De pijn bleef. Het begon op mijn humeur te drukken. Ik probeerde het te verbergen, maar voelde me ellendig. Misschien lag het aan het werk. We gingen van papier naar digitaal en ik was daar al weken in mijn hoofd mee bezig. Vandaag was de dag. Zou ik het kunnen bijhouden? Zou ik het...

10 kg afvallen in 2 maanden

Huizen - Lees hier mijn geheim over verantwoordelijk afvallen en de onzin van het Sonja Bakker dieet, Dr. Frank dieet, Montignacen, afslankpillen, boeken en nog meer rotzooi in: “Afslanken Ontmaskerd.” Tien kilo afvallen zonder dieet in twee maanden, kan dat? Het is nu ruim twee maanden geleden dat ik in een enorme shock terecht kwam. Het leek wel alsof ik mij ineens realiseerde, dat ik de laatste jaren, niet had zitten opletten of zo. En niemand, maar ook daadwerkelijk niemand, leek zich ook maar enigszins te realiseren hoe kwetsend sommige opmerkingen bij mij overkwamen. Het voelde alsof er een bom was ingeslagen: “Wat zie jij er goed uit zeg,” maar eigenlijk bedoelde ze, “Jeeeé, wat ben jij lekker dik geworden zeg!” En op een dag werd ik wakker. Liep naar de badkamerspiegel en ging er eens goed voorstaan. Ik probeerde mijn bierbuik nog een beetje in te houden en dacht: Zo kan het (echt) niet langer! Dit is de grens. Bijna 100kg Hoe heeft het toch zo ver heeft kunn...

Depressie is een keuze

Nederland behoort tot de top tien rijkste landen ter wereld en scoort hoog in levenskwaliteit. Nederlanders waarderen hun leven met een 7,8, wat hen de vijfde plek in Europa oplevert. Toch kampen ruim een miljoen mensen met depressie en slikken hiervoor medicatie. Daarnaast heeft 1 op de 6 werknemers burn-out klachten. Hoe kan dit? We leven in een vrij land, maar kunnen we hier wel mee omgaan? Help, de blaadjes vallen weer van de bomen Jarenlang heb ik last gehad van donkere wolken in mijn hoofd, maar op een dag was ik er helemaal klaar mee. Ik wilde dat de zon weer zou gaan schijnen, en wat vaker dan tot nu toe het geval was. Ik vind het lastig om erover te praten. Ik wil niet dat mensen in mijn omgeving een ander beeld van mij krijgen. Ik heb namelijk altijd gedaan alsof er niets aan de hand was. Niemand kon er ook iets aan doen, alleen ikzelf. Ik wilde ook mijn partner niet met mijn donkere gevoelens opschepen. Ik heb lang mijn best gedaan om het bij haar weg te houden, maar nooit...

Cappuccino voor madame

In een kleine koffiebar aan de rand van de stad gebeurt iets magisch elke ochtend. Het is geen bijzondere plek, eigenlijk zou je het bijna over het hoofd zien. Toch schuilt er een verhaal tussen de geur van versgemalen bonen en het gesis van de melkopschuimer. Het verhaal van Norma Jeane, een icoon die iedereen kent maar niemand echt begrijpt. Cappuccino voor madame Iedereen kent haar van het witte doek en de beeldbuis, haar naam is synoniem met glamour en mysterie. Jaren geleden kwam ze mijn leven binnen als een wervelwind, haar frisse uitstraling raakte me diep van binnen. Ze was als een ster die niet te vangen viel, altijd schitterend maar altijd net buiten bereik. Op een dag verdween ze, zoals sterren soms doen, om pas veel later weer op te duiken. En toen, onverwachts, gebeurde er een wonder. Ze stapte mijn koffiebar binnen en het voelde alsof de tijd had stilgestaan. De gevoelens die ik voor haar had, kwamen moeiteloos terug. Jaren waren voorbijgegaan, maar het bloed stroomde nog...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

XZK for You Media

Zoeken in deze blog