Het lijkt wel alsof we in een tijdperk leven waarin meningen als confetti worden rondgestrooid, en iedereen de behoefte voelt om zijn of haar visie op alles te delen. Maar wat als de kracht juist schuilt in het vermogen om geen mening te hebben? Om, als een ware zenmeester, de chaos van meningen te laten voor wat het is en simpelweg te observeren zonder te veroordelen.
Mijn vader, bijna 80 en de trotse berijder van een elektrische fiets, lijkt dit principe tot in de vezels te begrijpen. Terwijl ik me druk maak over de gevaren van het leven en hem smeek een helm te dragen, haalt hij nonchalant zijn schouders op. "Niet nodig," zegt hij, "ik kom nooit op plekken waar het druk is."
Natuurlijk, ik kan niet ontkennen dat mijn vader een punt
heeft. Hij vermijdt doelbewust drukke plekken en blijft liever op de rustige
fietspaden van het leven. Maar zoals het spreekwoord zegt, "het noodlot
klopt niet aan voordat het toeslaat." Hoezeer hij ook denkt de controle te
hebben, het leven heeft een eigen agenda.
Zijn koppige verzet tegen mijn bezorgdheid brengt me tot een
moment van zelfreflectie. Hoe vaak heb ik niet mijn adviezen en meningen
uitgestort, hopend op een verandering die nooit kwam? Het voelt als roepen in
een verlaten vallei, waar elke uitroep verloren lijkt te gaan zonder ooit een
weerklank te vinden.
Misschien schuilt er wijsheid in het besef dat mijn mening
niet altijd het antwoord is, vooral als het niet gevraagd wordt. Misschien is
de kunst van het ouder worden ook de kunst van loslaten en accepteren dat
anderen hun eigen pad bewandelen, met of zonder helm.
Dus, terwijl ik me afvraag hoe ik zelf zal zijn als ik de
leeftijd van mijn vader bereik, besef ik dat er kracht schuilt in het vermogen
om geen mening te hebben. Het betekent niet dat ik apathisch ben, maar eerder
dat ik erken dat sommige gevechten niet de moeite van het voeren waard zijn.
Misschien is het tijd om de kracht van stilte te omarmen, om
te leren wanneer het beter is om te zwijgen dan om te spreken. Misschien, heel
misschien, ligt daar de sleutel tot ware levenswijsheid.
Reacties
Een reactie posten