De magie van de illusie: Achter de schermen bij Centraal Beheer

Ik herinner me nog goed hoe ik die ochtend vroeg opstond, vol opwinding en nieuwsgierigheid. Vandaag zou ik als figurant optreden in een commercial voor Centraal Beheer. Deze verzekeringsmaatschappij staat bekend om hun legendarische filmpjes, dus ik kon mijn geluk niet op. De hele rit naar de opnamelocatie droomde ik over hoe het zou zijn om deel uit te maken van zo'n iconisch moment.

Commercial Piranha - Komt goed 2024 - Centraal Beheer

Toen ik aankwam, werd ik verwelkomd door een drukke menigte van regisseurs, cameramensen, geluidsmensen, monteurs, kledingstylisten en visagisten. Iedereen was in de weer en de sfeer was energiek en hectisch. Na een lange wachttijd werd ik eindelijk naar de set geroepen. Daar, midden in een enorme zaal, stond op het podium een groot aquarium opgesteld. De belichting was spectaculair en de camera’s stonden klaar om elk detail vast te leggen.

Commercial Piranha - Komt goed 2024 - Centraal Beheer

De show die wij als figuranten mochten aanschouwen, was adembenemend. Twee illusionisten, die met hun handen vastgebonden aan een touw boven een gigantisch aquarium hingen, stonden in het middelpunt van de belangstelling. In het water zwommen hongerige piranha’s, en de spanning was te snijden. Een elegante dame liep het podium op en stak het touw in brand. Het vuur kroop langzaam omhoog terwijl de illusionisten alles op alles zetten om zichzelf te bevrijden. Het publiek, inclusief ikzelf, hield de adem in. De adrenaline gierde door mijn lijf. Hoe loopt dit af?

Commercial Piranha - Komt goed 2024 - Centraal Beheer

Toen de dag eindelijk voorbij was, kon ik niet wachten om het eindresultaat op televisie te zien. De commercial werd een paar weken later uitgezonden. Vol verwachting zat ik klaar voor de televisie, mijn ogen gericht op het scherm. Maar toen het spotje begon, voelde ik een steek van teleurstelling. Wat ik zag, was slechts een flauwe afspiegeling van wat ik die dag had meegemaakt. En zo bleef ik achter met de wetenschap dat wat ik had ervaren, slechts een illusie was.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Lieve Gordon, jij bent een wereld op zich

Het leven met jou, Gordon, dat is een achtbaan die nooit stilstaat. Soms zie ik je lachend met champagne op een jacht, omringd door mensen die je op handen dragen. Op andere momenten ben je woedend, teleurgesteld, verdrietig. Je lijkt voortdurend te balanceren tussen de uitersten van vreugde en ellende, en dat maakt jou juist zo fascinerend om naar te kijken. Gordon Heuckeroth screenshot Ik Ben Gordon SBS6 Je hebt een stem, een mening, en die uit je zonder terughoudendheid. Of het nu gaat over Tina Nijkamp met haar valse ogen, of de volgevreten Angela de Jong die je met de nodige venijnigheid onder je schoen wrijft – je aarzelt nooit om uit te halen. Het is een soort spiegel die je iedereen voorhoudt, soms keihard, soms met een knipoog, maar altijd met de volle overtuiging van iemand die het klappen van de zweep kent. En ja, soms krijg je net zo hard de wind van voren. Maar dat hoort erbij, toch? Wat mij vooral raakt, is dat jij er altijd stáát. Misschien ben je wel de meest ijdele m

Figuratie: Dat knagende gevoel als ik langs de zijlijn sta

Vandaag ben ik in een goede moed en klaar om er een leuke dag van te maken. Ik ben gevraagd voor een video-opname en fotoshoot voor bedrijf X. Vol goede zin rijd ik naar Rotterdam. Binnen aangekomen zie ik een groep collega’s aan tafel zitten, allemaal verzonken in hun telefoons. Een enkeling kijkt op, werpt een vluchtige blik en gaat weer terug naar het scherm. Gilbert Vogt figureert bij diverse producties Een jonge dame loopt op me af en vraagt wie ik ben. “My name is Bond, James Bond,” denk ik, maar ik houd het bij mijn eigen naam. Ze kijkt op haar lijst, zet een streep en vraagt of ze iets voor me kan inschenken. “Ja graag, een zwarte koffie.” Ik neem plaats aan de tafel en begroet de mensen om me heen. Hier en daar een knikje, maar voor de meesten blijft hun mobiel de grootste prioriteit. Ik heb een aantal setjes kleding bij me; de meeste anderen dragen een jasje. Wanneer de regisseur binnenkomt, sta ik op en schud zijn hand. Hij bepaalt straks in welke positie ik kom te staan.

Help, ik kan mijn tollie niet meer zien. Afvallen in twee maanden

Huizen - Drie jaar geleden was ik het helemaal zat met mijn lichaam. Ik besloot om drastisch af te vallen en alle lekkere dingen te laten staan. Dat was moeilijke periode voor me want ik ben een levensgenieter. Toch lukte het mij om in twee maanden 10 kilo af te vallen. Ik ben inmiddels drie jaar verder. Ben ik nog op gewicht, afgevallen of ben ik juist weer aangekomen? Help, ik kan mijn piemel niet meer zien - Foto: © Gilbert Vogt Het is hopeloos met me. Ik ben een paar jaar geleden tien kilo (van 95 naar 85 kilo) afvallen, maar het afgelopen jaar ben ik weer van 85 naar 97 kilo (XXL) gegaan. Hoe kan dat nou? Het is wel zo dat ik sinds vorig jaar met waterpolo ben gestopt en in hardlopen ineens geen zin meer had. Doordeweeks drink ik dan geen alcohol meer maar in het weekend ga ik vaak helemaal los. Ik drink bij voorkeur bier, wijn of likeur. Verder schep ik twee keer warm eten op en in het weekend vreet me te barsten aan de chips en de Spaanse worst. Sinds ik weer van voren be

Welke man wast zijn handen voor het plassen?

Als een man moet plassen doet hij dat het liefst in een urinoir. Je kan dan blijven staan, je hoeft alleen maar je slurfje uit je broek te halen en kan het zo laten lopen. Daarna doe je het zaakje weer achter de rits en klaar. Alleen nog je handen wassen. Werkelijk, is dat de volgorde? Is dat wat je als man doet? Ga je ook zo plassen? Hoe doe jij het? Dit is de volgorde van de meeste mannen. Ze hebben weet ik wat gedaan met hun handen en pakken hun belangrijkste lid zo uit de broek. Ja, ze wassen hem, maar na het plassen. Dat is toch ranzig. Was eerst je handen voordat je gaat plassen. En was je handen opnieuw als je hebt geplast. Ik ben benieuwd wat jij doet of wat je in vervolg gaat doen?

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne

Manna Kwak&Frank van Overeem bij 6FM

Huizen - Overdag is hij meester Frank van Overeem op de OBS Bijvanckschool in Blaricum, en zijn grote passie is hardlopen. Manna Kwak is de trainster bij de 'lekker hardlopen.nl club' met ongeveer zestig mensen. De 6FM studio 2 is klein, maar heeft als grote voordeel dat je actief met de sporter(s) achter de microfoon kunt gaan staan. Niet dat we rondjes gaan hardlopen in de studio, dat gaat natuurlijk niet. Maar je kunt er wel wat meer bewegen, en daar gaat het onderwerp van deze week ook over: lekker bewegen, lekker hardlopen. Het leuke is dat ik Frank van Overeem ken als meester Frank van de OBSBijvanck , maar hem misschien nog wel beter heb leren kennen van de vele hardloopwedstrijden bij ons in de regio. Hoewel, in onze regio? We zijn elkaar ook al een keer bij de halve marathon van Hoorn-Medemblik tegengekomen. Manna Kwak ziet er ontzettend goed uit voor haar leeftijd. Ze heeft altijd heel veel met sport gedaan, en ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat ze daardoor oo

Fajah Lourens: Alleen plan A

Lelystad - In een tijd waarin velen van ons constant zoeken naar zekerheid, maakt Fajah Lourens een statement: als je een plan B hebt, geloof je niet écht in plan A. Deze overtuiging was de rode draad door haar inspirerende "Killermindset" talk in een volle theaterzaal van AGORA, Lelystad. Fajah kiest ervoor om haar leven niet te romantiseren, geen filters of toneelstukjes – alleen de rauwe waarheid van hoe zij met tegenslag omgaat. "Is er iemand die in het ijsbad wil komen zitten?" Wat opviel aan haar verhaal was de metafoor van de bus, gevuld met al haar eigenschappen. Woede, doorzettingsvermogen, vriendelijkheid, en het kind in haar – dat kind dat tijdens haar optreden steeds groter werd. Dit geeft een dieper inzicht in haar groei, want wie zegt dat we volwassen zijn als we alle "onvolwassen" delen van onszelf achterlaten? Fajah toont het belang van omarmen wie we zijn, met alle facetten, zowel sterk als kwetsbaar. Ze deelt haar kijk op tegenslagen. I

Het is geen oplossing die me is aangereikt door een arts, maar een keuze die ik zelf heb gemaakt

Ergens diep in ons zit een oeroude behoefte om verbinding te voelen, om mensen in de ogen te kunnen kijken, een warme glimlach te ontvangen, of simpelweg het gevoel te hebben dat je gezien wordt. Sociale contacten bieden troost, geven energie, en zijn als het ware ankers die ons in het moment houden. Maar er is ook een andere kant: de behoefte aan afzondering. De stilte van een bos, het ruisen van bladeren, en het gevoel dat je even helemaal opgaat in je eigen gedachten. Voor mij is dat evenwicht onmisbaar. Een tijd geleden ontdekte ik de klompenpaden , wandelroutes door de provincies Gelderland en Utrecht, vaak door weilanden en zelfs langs de achtertuinen van boeren. Ik merkte dat deze wandelingen, net als het wandelen zelf, me hielpen om mijn gedachten te ordenen, alsof mijn brein even opgeruimd werd door de natuur. Tijdens het lopen over die paden reflecteer ik op het verleden, op oude patronen die ik onbewust heb aangeleerd. Zo kwam ik bijvoorbeeld tot de ontdekking dat ik jarenla

Joris Linssen & Caramba in de Vorstin

Hilversum - Wij zijn altijd op zoek naar muziek die ons kan raken, waar we van onder de indruk zijn, en waar we nog heel lang over kunnen napraten. We vieren vandaag de verjaardag van mijn vader, en gaan een avondje uit naar de Vorstin. Met vanavond: Joris Linssen & Caramba - Vuur. Joris Linssen & Caramba - Foto: © Gilbert Vogt De liedjes van Joris Linssen & Caramba worden voornamelijk geïnspireerd door hun persoonlijke verhalen over de liefde met hoogte- en dieptepunten. Accordeonist Marcel van der Schot zorgt met zijn wisselende melodieën voor een gevoelig, soms zelfs treurig, en dan ineens weer een feestelijke stemming. Het nummer ‘Als jij ooit bij mij terugkomt’ is een echte tranentrekker en wordt door Joris Linssen heel emotioneel gezongen. Hij wordt hierbij begeleid door Erik van Loo op de contrabas. Het is één van de vele nummers waarbij het publiek kippenvel krijgt. Het nummer wordt speciaal opgedragen aan de vorig jaar overleden contrabassist Jeroen Groene

Aankomst Sint in de Naarden-Vesting

Naarden-Vesting - Het is een traditie geworden om de aankomst van Sinterklaas bij de Mouthaans te vieren. En hoe groot onze kinderen nu ook zijn: Sinterklaas blijft een leuk evenement om naar te kijken. Wat vliegt een jaar toch snel voorbij, want het is alweer tijd om ‘de goede oude Sint’ in de Naarden-Vesting te begroeten. Dat doen we nu al een aantal jaren bij de familie Mouthaan en gek genoeg verveelt dat nog steeds niet. Elk jaar worden we bij hun thuis ontvangen voor een lekker hapje en drankje. En als de Sinterklaas optocht weer voorbij is, dan eten we daar de Hollandse pot. Voldaan van het feestje gaan we daarna weer met de fiets weer naar huis. Dank je wel Ellen en Geert, tot volgend jaar! Bekijk meer foto's...

XZK for You Media

Zoeken in deze blog