Blog van Gilbert Vogt | Columns over Alzheimer, koffie, reizen en het dagelijks leven. Lees eerlijke, warme en grappige verhalen die raken én laten glimlachen
Zoeken in deze blog
Een avond vol muziek en gezelligheid bij Paleis Soestdijk
Gilbert Vogt
Wat is Paleis Soestdijk toch een schitterende locatie voor
een concert. Het majestueuze paleis en de prachtige tuinen stralen een
bijzondere sfeer uit, perfect voor een avond vol muziek. De ambiance is intiem
en geeft een warm gevoel van samen zijn. En buiten de optredens om, kun je op
het terrein genieten van heerlijk eten en drinken. De prijzen zijn misschien
aan de hoge kant, maar ach, voor een avondje uit nemen we dat graag voor lief.
Yves Berendse en Jim Bakkum
De avond begon met Yves Berendse, een frisse, jonge artiest
met een indrukwekkende stem. Zijn repertoire varieerde van eigen nummers tot
bekende hits met een Jordaan-gevoel. Yves wist het publiek te verrassen en
bleef heerlijk onbevangen. Regelmatig maakte hij oogcontact met de toeschouwers
en zijn enthousiasme was aanstekelijk. Een bijzonder moment was toen hij samen
met Jim Bakkum een liedje zong.
Een andere highlight van de avond was de speciale gast Marco
Schuitmaker, die in 2023 doorbrak met zijn vertolking van
"Engelbewaarder". Zijn optreden bracht een extra dimensie aan de
avond.
Royal Park Live Paleis Soestdijk
Maar het klapstuk van de avond was natuurlijk Tino Martin.
Voordat we het wisten, was zijn uur durende optreden voorbij. Het publiek zong
luidkeels mee met zijn nummers. Misschien dat zijn stem daardoor soms minder
prominent was te horen in vergelijking met Yves, maar de sfeer was er niet
minder om. Wat een geluk dat het droog bleef en de temperatuur aangenaam was!
Tino Martin
Tussen de optredens door was er een pauze van een half uur.
Persoonlijk had ik het leuk gevonden als een DJ deze tijd had opgevuld met
Nederlandstalige muziek. Maar wellicht was de rustpauze bewust ingepland zodat
mensen wat konden eten en drinken. De horeca was er natuurlijk ook niet voor
niets.
Het leukste van de avond was misschien wel het vader-zoon
moment dat ik beleefde. Samen eropuit, genieten van goede muziek en een biertje
drinken – dat zijn de momenten die deze avond onvergetelijk maakten.
Vader zoon momentje
Paleis Soestdijk, Yves Berendse, Marco Schuitmaker, en Tino
Martin hebben samen een avond gecreëerd die nog lang in ons geheugen gegrift
zal staan. Een perfecte combinatie van muziek, gezelligheid en mooie
herinneringen.
De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt. Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...
Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...
Een vader-zoonavond vol Formule 1-sfeer bij Viaplay. Van samen racen kijken tot een ontmoeting met kampioen Rocco Coronel. De jongen die ooit bij zijn vader op schoot zat en nu zelf aan de start verschijnt. Het was weer tijd voor een echt vader-zoonmomentje. Eerst samen thuis voor de buis Formule 1, kopje thee met een brownie, en volop racepraat. Daarna stapten we in de auto richting Hilversum, naar het Media Park, waar Vrooooom wordt opgenomen: het programma waarin Rob Kamphues samen met zijn gasten terugblikt op het Formule 1-weekend. Met samenvattingen, analyses, interviews en natuurlijk het laatste nieuws. In de uitzending verscheen ineens een verrassende gast: Rocco Coronel. De naam deed meteen een belletje rinkelen. Hij had net zijn eerste kampioenschap binnengehaald. De titel in het Britse Ginetta Junior Championship op Donington Park. De veertienjarige coureur uit Eemnes had genoeg aan een vierde plek in de slotrace om de titel veilig te stellen. De tekst gaat verder onder de f...
In een kleine koffiebar aan de rand van de stad gebeurt iets magisch elke ochtend. Het is geen bijzondere plek, eigenlijk zou je het bijna over het hoofd zien. Toch schuilt er een verhaal tussen de geur van versgemalen bonen en het gesis van de melkopschuimer. Het verhaal van Norma Jeane, een icoon die iedereen kent maar niemand echt begrijpt. Cappuccino voor madame Iedereen kent haar van het witte doek en de beeldbuis, haar naam is synoniem met glamour en mysterie. Jaren geleden kwam ze mijn leven binnen als een wervelwind, haar frisse uitstraling raakte me diep van binnen. Ze was als een ster die niet te vangen viel, altijd schitterend maar altijd net buiten bereik. Op een dag verdween ze, zoals sterren soms doen, om pas veel later weer op te duiken. En toen, onverwachts, gebeurde er een wonder. Ze stapte mijn koffiebar binnen en het voelde alsof de tijd had stilgestaan. De gevoelens die ik voor haar had, kwamen moeiteloos terug. Jaren waren voorbijgegaan, maar het bloed stroomde nog...
Al meer dan 15 jaar stap ik af en toe in de fascinerende wereld van figureren op filmsets en televisieseries. Het begon als een spontane beslissing, maar groeide al snel uit tot een hobby die mijn leven verrijkte. Figureren biedt me de mogelijkheid om nieuwe plekken te ontdekken en onvergetelijke ervaringen te delen met wildvreemden die voor één dag samenkomen in de magie van een filmproductie. Soms sta ik naast bekende gezichten, en soms ben ik de stille achtergrond, maar elke keer is het een avontuur op zich. Wat maakt figureren zo boeiend? Voor mij is het de mix van onvoorspelbaarheid en structuur die deze wereld zo intrigerend maakt. Voordat ik op de set arriveer, hoop ik altijd dat de productiecrew me goed zal informeren over wat er van mij als figurant wordt verwacht. Het gebeurt niet altijd, maar wanneer het wel gebeurt, voel ik me gewaardeerd en op mijn gemak. Een duidelijk beeld van de dag voor me hebben, maakt het mogelijk om me volledig te concentreren op het vervullen van...
Er is iets bijzonders aan autoritten samen: het geluid van de motor, gesprekken die vanzelf ontstaan, stilte die vertrouwd wordt. In deze rit met de Jimny nemen we je mee langs wegen, verhalen en verbonden momenten tussen vader en zoon. Ik ben niet zo van het geld geven voor verjaardagen. Ik ben meer van het beleven. Samen iets doen. Als ik geld voor mijn verjaardag krijg, dan weet ik al heel snel niet meer wat ik ermee heb gedaan. Maar samen met mijn kind wakker worden in een vouwtent met uitzicht over het water? Dat is onvergetelijk. Dus voor de verjaardag van mijn zoon Robert (28) had ik wat bedacht. Dankzij Autobedrijf Kreijne kon ik een weekend op pad met een Suzuki Jimny 4x4. Alleen ja… off-road rijden in Nederland? Dat lukt hier niet. De Ardennen dan? Dat is 3,5 uur sturen. Nee joh, net even te ver voor een weekend. Dus ik hield het dichterbij: de Beekse Bergen. Geen berg te zien, maar wel gezellig tussen de dieren. En eigenlijk ging het mij erom dat we gewoon even samen weg w...
Het woord mores hoor je niet vaak meer. Maar sinds het proces tegen Marco Borsato blijft het in mijn hoofd hangen. Want wat mag er nog wél? En waar ligt de grens tussen menselijkheid en misverstand? Afgelopen week draaide het nieuws om twee dingen: de verkiezingen en het proces tegen Marco Borsato. Twee totaal verschillende werelden, maar allebei vol spanning, oordeel en emotie. Marco moest uitleggen waarom hij aan een 15-jarig meisje had gezeten. Hij zou naar boven zijn gegaan, terwijl hij wist dat zij naakt in bed lag. Het is een verhaal dat schuurt, dat vragen oproept en dat je niet zomaar naast je neerlegt. Ik heb gelukkig nooit iets meegemaakt wat daarop lijkt. Maar zulke verhalen zetten me wel aan het denken. Want waar ligt de grens nog? Wanneer is iets nog gewoon menselijk, en wanneer is het opeens verdacht? In de tijd dat mijn kinderen klein waren, stond ik weleens met een van hen onder de douche. Dat was vanzelfsprekend. Warm water, lachen, sop in het haar. Gewoon vader en kin...
Er zijn van die momenten in het leven die alles even stilzetten. Opa worden is er zo één. In dit verhaal neem ik je mee in de emoties, trots en verwondering van mijn nieuwe rol Hilversum - Op 1 juli ben ik opa geworden. Onze kleinzoon Floran is geboren. Het eerste kindje van mijn zoon Robert en zijn vriendin Serena. Wat een rijk gevoel. Het klinkt misschien gek, maar bij het nieuws dat Serena zwanger was, voelde ik meteen een diepe blijdschap. Je vraagt je misschien af: waarom raakt dat me zo? Ik zal het je uitleggen. Mijn vader en mijn schoonvader hebben Alzheimer. Een ziekte die alleen maar afneemt en waar je elke dag opnieuw zoekt naar wat er nog wel mogelijk is. Die realiteit drukt. En eerlijk? Ik verlangde naar iets nieuws. Iets wat vooruitwijst. Een huwelijk. Een geboorte. Iets dat leven ademt. En dat is precies wat er is gekomen. Vandaag is Floran geboren. Een nieuw mensje. Een klein wonder. En het raakt me meer dan ik vooraf kon bedenken. Mijn gelukshormonen draaien overure...
Geen diploma voor nodig, maar een verlangen om te begrijpen. In Gooische Vrouwen is dokter Rossi geen pratende arts, maar een persoon die observeert, knikt, luistert. In deze blog vertel ik wat die stilte kan betekenen bij de televisie en in het echte leven. Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen. Maar laten we eerlijk zijn: niet iedereen zit te wachten op doorvragen. De meeste mensen om me heen zeggen al snel dat het goed met ze gaat. Een snelle, veilige reactie. Daarmee hoeven ze niets te delen wat misschien diep vanbinnen wringt, maar wat ze liever voor zichzelf houden. Misschien vinden ze mij niet de juiste persoon om dat mee te delen. Misschien zijn ze bang dat ik doorvraag. En ja, ik vraag door. Wat voel je dan precies? Wat bedoel je met dit of dat? Die drang om de oppervlakte te doorbreken en naar een diepere laag te gaan – ik kan het niet laten. Maar ik vraag me vaak af: is dat nou een talent of een tik? Misschien drijf ik mensen onbedoeld weg. Misschien zien ze me wel als e...
In een wereld waarin alles digitaal wordt, lijkt echt contact steeds zeldzamer. Maar soms, op een onverwacht moment, herontdek je wat verbinding écht betekent. We hebben bereik, maar geen ontvangst. We scannen, tikken en klikken en denken dat we verbinding met elkaar hebben. Maar verbinding is geen verbinding als er niemand is die antwoordt met een stem. In de trein kijkt iedereen omlaag. Bij het loket is het stil. In restaurants zit een QR-code op tafel. Doktersvragen? Plan online. Boodschappen? Scan hier. Soms voelt het alsof we langzaam veranderen in digitale wezens: met volle clouds, maar lege harten. Op de zorgboerderij waar ik als vrijwilliger werk, is het een andere wereld. Geen mobieltjes. Geen meldingen. Alleen mensen. Aan tafel wordt gepraat, gelachen en geluisterd. Er wordt koffie geschonken, en tijd gemaakt voor elkaar. Daar voel ik wat echte verbinding is. En dan is er mijn vader. Hij leeft met dementie, en vergeet soms dingen....
Reacties