XZK (Ik Zet Koffie) for You Media produceert pure beleving
Zoeken in deze blog
Een avond vol muziek en gezelligheid bij Paleis Soestdijk
Gilbert Vogt
Wat is Paleis Soestdijk toch een schitterende locatie voor
een concert. Het majestueuze paleis en de prachtige tuinen stralen een
bijzondere sfeer uit, perfect voor een avond vol muziek. De ambiance is intiem
en geeft een warm gevoel van samen zijn. En buiten de optredens om, kun je op
het terrein genieten van heerlijk eten en drinken. De prijzen zijn misschien
aan de hoge kant, maar ach, voor een avondje uit nemen we dat graag voor lief.
Yves Berendse en Jim Bakkum
De avond begon met Yves Berendse, een frisse, jonge artiest
met een indrukwekkende stem. Zijn repertoire varieerde van eigen nummers tot
bekende hits met een Jordaan-gevoel. Yves wist het publiek te verrassen en
bleef heerlijk onbevangen. Regelmatig maakte hij oogcontact met de toeschouwers
en zijn enthousiasme was aanstekelijk. Een bijzonder moment was toen hij samen
met Jim Bakkum een liedje zong.
Een andere highlight van de avond was de speciale gast Marco
Schuitmaker, die in 2023 doorbrak met zijn vertolking van
"Engelbewaarder". Zijn optreden bracht een extra dimensie aan de
avond.
Royal Park Live Paleis Soestdijk
Maar het klapstuk van de avond was natuurlijk Tino Martin.
Voordat we het wisten, was zijn uur durende optreden voorbij. Het publiek zong
luidkeels mee met zijn nummers. Misschien dat zijn stem daardoor soms minder
prominent was te horen in vergelijking met Yves, maar de sfeer was er niet
minder om. Wat een geluk dat het droog bleef en de temperatuur aangenaam was!
Tino Martin
Tussen de optredens door was er een pauze van een half uur.
Persoonlijk had ik het leuk gevonden als een DJ deze tijd had opgevuld met
Nederlandstalige muziek. Maar wellicht was de rustpauze bewust ingepland zodat
mensen wat konden eten en drinken. De horeca was er natuurlijk ook niet voor
niets.
Het leukste van de avond was misschien wel het vader-zoon
moment dat ik beleefde. Samen eropuit, genieten van goede muziek en een biertje
drinken – dat zijn de momenten die deze avond onvergetelijk maakten.
Vader zoon momentje
Paleis Soestdijk, Yves Berendse, Marco Schuitmaker, en Tino
Martin hebben samen een avond gecreëerd die nog lang in ons geheugen gegrift
zal staan. Een perfecte combinatie van muziek, gezelligheid en mooie
herinneringen.
De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt. Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...
Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...
Hilversum - Het was weer heerlijk om lekker met mijn zoon over het terrein van het Media Park in Hilversum te struinen, want er was veel te zien, veel meer dan vorig jaar. Vorig jaar kwam het nog met bakken uit de lucht en moesten we rennen om niet door de bliksem te worden geraakt. Dit jaar (03-09-2011) was het tropisch warm en daarom moest er flink gedronken worden om niet uit te drogen. Bij Beeld en Geluid konden we ons gelijk inschrijven voor een workshop ’De 24 uur van een nieuwslezer’, gepresenteerd door Jeroen Overbeek van de NOS. Dit vond ik echt het snoepje van de dag, want als er iemand boeiend over zijn vak kan praten, dan is het Jeroen wel. “Bij het NOS journaal verdiep ik mij in de onderwerpen en maak de presentatieteksten zelf. De teksten moeten zo worden uitgelegd dat de kijker begrijpt wat er is gebeurd en zich daarover ook een mening kan vormen. Onderwerpen kunnen soms twee minuten voor de uitzending nog worden veranderd en dan komt het aan op mijn improvisatie vermog...
Mijn vader leeft met dementie. Het contact wordt steeds moeilijker, maar zijn liefde voor muziek is gebleven. In deze blog neem ik je mee in een bezoek aan hem. Over onbegrijpelijke zinnen, onverwachte momenten en een oude piano die nog altijd klinkt als een stukje geluk. Mijn vader is altijd gek geweest op pianospelen. Al jarenlang zit hij achter die vertrouwde toetsen te pingelen. Niet dat hij ooit echt mooi heeft gespeeld, en dat weet hij zelf eigenlijk ook wel, maar dat doet er niet toe. Als ik hem zie zitten, met een tevreden blik en zijn vingers op de toetsen, dan maakt het me blij. Want dáár zit hij nog. Daar is hij even in zijn element. Praatjes over alledaagse dingen gaan niet meer. Hij hakkelt, struikelt over woorden, en zinnen zijn amper nog te vormen. In het begin waren het nog drie woorden, waarvan ik er vijf maakte om te begrijpen wat hij bedoelde. Tegenwoordig zijn het losse klanken, half uitgesproken woorden. Maar ik probeer hem uit te laten praten. Onderbreken heeft ...
Hilversum - Autobedrijf Kroymans heeft altijd een bijzondere aantrekkingskracht op me gehad. Als kind, tijdens bezoekjes aan mijn grootouders in Hilversum, maakten we regelmatig een wandeling langs Kroymans. Voor velen misschien slechts een voorbijgaand moment, maar voor mij was het iedere keer een magische ervaring. Ik stond daar, als klein jongetje, mijn neus tegen het glas gedrukt, vol bewondering kijkend naar de glimmende bolides in de showroom. Het was alsof ik een blik wierp in een andere wereld – een wereld van snelheid, luxe, en status. Kroymans: Een jongensdroom die In stukken viel De gedachte om ooit deel uit te maken van deze wereld werd een jongensdroom, een verlangen dat in de loop der jaren alleen maar sterker werd. Toen het boekje ‘Mister Ferrari’ verscheen, een hommage aan Frits Kroymans en zijn imperium, kon ik niet anders dan het onmiddellijk aanschaffen. De verhalen in dat boek gaven me een kijkje achter de schermen van een wereld die ik altijd al had bewonderd. Maar...
Ik neem plaats tegenover een vrouw die ik nog nooit heb gezien. Zij gaat straks op de foto. Mijn taak? Haar aan het lachen krijgen. Simpel, zou je denken. Maar wat zeg je dan? “Je weet het misschien niet,” begin ik, “maar ik was vroeger al verliefd op je. Op de lagere school. Jij zat altijd bij het raam en ik... ik keek alleen maar.” Ze schiet al een beetje in de lach. Mooi. “En nu,” zeg ik met een zucht, “wil ik met je trouwen?” Ze kijkt verbaasd, maar geamuseerd. “Maar ik heb een vriend,” zegt ze. “Geeft niks,” fluister ik samenzweerderig. “We trouwen gewoon stiekem. Niemand hoeft het te weten. Toch?” Ze lacht. Hardop. Missie geslaagd. En dát is precies de bedoeling. Niet de liefde verklaren, hoewel het goed werkt, maar die glimlach vangen. Want ik figureer. Mijn gezicht mag dan niet op de voorgrond verschijnen, maar ik ben er wel. Achter de lach. Achter het verhaal. Ik mag niks zeggen over het project zelf. Alleen dat er gelachen moest worden. Later vertel ik er misschien nog ee...
Hilversum - Op 1 juli ben ik opa geworden. Onze kleinzoon Floran is geboren. Het eerste kindje van mijn zoon Robert en zijn vriendin Serena. Wat een rijk gevoel. Het klinkt misschien gek, maar bij het nieuws dat Serena zwanger was, voelde ik meteen een diepe blijdschap. Je vraagt je misschien af: waarom raakt dat me zo? Ik zal het je uitleggen. Mijn vader en mijn schoonvader hebben Alzheimer. Een ziekte die alleen maar afneemt en waar je elke dag opnieuw zoekt naar wat er nog wel mogelijk is. Die realiteit drukt. En eerlijk? Ik verlangde naar iets nieuws. Iets wat vooruitwijst. Een huwelijk. Een geboorte. Iets dat leven ademt. En dat is precies wat er is gekomen. Vandaag is Floran geboren. Een nieuw mensje. Een klein wonder. En het raakt me meer dan ik vooraf kon bedenken. Mijn gelukshormonen draaien overuren. Dit is nieuw leven. Aan het begin van alles. En ik? Ik voel me in deze nieuwe rol als opa alsof ik eindelijk op de juiste plek sta. Ik heb in veel producties gefigureerd, maa...
Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...
Soms heb je niet veel nodig om te genieten. Geen dure schoenen of strak geplande uitjes, maar gewoon... je blote voeten en een avontuurlijke route van drie kilometer. Wat een heerlijke ervaring was dit! Het Blotevoetenpad is echt een aanrader voor jong en oud. Vanaf het eerste moment voel je dat dit pad anders is. Je voeten worden uitgedaagd door gras, schelpen, houten balken en zelfs modderige stukken waar je niet omheen kunt. En dat is precies de bedoeling. Het is een soort natuurlijke voetmassage, maar dan in de buitenlucht. Kinderen rennen en kliederen erop los, en als volwassene kun je hier weer even dat kind in jezelf laten spelen. En af en toe moeten we ook wel eens om onszelf lachen. Kijk ons nou. En het mooie is. Terwijl je voeten voelen, ontspant je hoofd. Je vertraagt. Je beleeft. Het is mindfulness zonder stil te zitten. Heerlijk verfrissend. Na afloop kun je je voeten weer schoonspoelen bij de kraantjes (handig!). En dan is het tijd voor een welverdiende lunch of bor...
Reacties