Flitsend in de schijnwerpers: Mijn dag op de set van Máxima

Afgelopen week stond ik weer op de set, dit keer voor de nieuwe serie Máxima. Mijn rol? Persfotograaf/cameraman. Een rol die me op het lijf geschreven is, want ik heb jarenlang foto's gemaakt van bekende Nederlanders.

Voor de camera voel ik me steeds beter, maar erachter is ook wel mijn ding

De scène waarin ik figureerde was bijzonder: Willem-Alexander liet vol trots hun pasgeboren dochtertje Amalia aan de pers zien. De flitsen van mijn camera vlogen hem letterlijk om de oren terwijl hij, zichtbaar trots maar ook een tikkeltje ongemakkelijk, zijn kleine prinses in zijn armen hield. Een moment dat voelde alsof ik even een stukje geschiedenis mocht aanraken.

Hoewel het werken op de set vaak mooi lijkt, zijn er ook wat minder sprankelende kanten. Zo wachtte de figuratie binnen in een kleine ruimte waar het steenkoud was. Het kleine straalkacheltje deed zijn best, maar we hadden het allemaal flink te verduren. Gelukkig zorgde de warme lunch voor een beetje comfort, en het gezelschap van andere figuranten maakte veel goed.

Wat me altijd fascineert, is dat mensen van heinde en verre komen voor deze klusjes. Sommigen reizen uren, verdienen er maar een klein bedrag mee, en zitten vervolgens te bibberen voordat ze de set op mogen. Toch doet iedereen het met plezier en enthousiasme.

Wat ook altijd een ding blijft, is de kleding. Je moet zelf van alles meenemen en krijgt vaak nog aanwijzingen om iets anders aan te trekken. Dat voelt soms wat overdreven, zeker als je bedenkt dat figuranten vaak nauwelijks in beeld komen. Maar ja, het hoort erbij, en het maakt deel uit van de magie van een filmset. Iedereen heeft zijn rol, hoe klein ook.

Gerelateerde berichten
Figuratie langs de zijlijn

Reacties

Populaire posts van deze blog

En als de bom valt. Dan ligt ik in mijn nette pak, diploma's en mijn cheques op zak

In de jaren zeventig en tachtig leefden we met de dreiging van de atoombom. De angst was tastbaar. Doe Maar zong erover in hun legendarische nummer "Als de bom valt". De boodschap was helder: de bom zou vallen, en de wereld zou eindigen. Maar de bom viel nooit, en de wereld draaide gewoon door. Toch was er die constante bezorgdheid, die permanente onrust, die allesbehalve geruststellend was. Als je kijkt naar vandaag, dan lijken we in hetzelfde patroon terecht te komen. Premier Rutte spreekt in zijn toespraak over de noodzaak om ons voor te bereiden op een conflict, alsof de dreiging van oorlog elke dag dichterbij komt. Wat moeten we in dat ‘oorlogspakket’ stoppen? Water, pasta, misschien wat droogvoer. En wat dan? Moet ik mijn schuilkelder in? Hoe lang blijf ik daar? En als ik eruit kom, is er dan nog een wereld over om in te leven? De vraag blijft onbeantwoord: waarvoor bereiden we ons precies voor? En wie of wat komt er eigenlijk op ons af? De paniek die we voelen, doet ...

Manna Kwak&Frank van Overeem bij 6FM

Huizen - Overdag is hij meester Frank van Overeem op de OBS Bijvanckschool in Blaricum, en zijn grote passie is hardlopen. Manna Kwak is de trainster bij de 'lekker hardlopen.nl club' met ongeveer zestig mensen. De 6FM studio 2 is klein, maar heeft als grote voordeel dat je actief met de sporter(s) achter de microfoon kunt gaan staan. Niet dat we rondjes gaan hardlopen in de studio, dat gaat natuurlijk niet. Maar je kunt er wel wat meer bewegen, en daar gaat het onderwerp van deze week ook over: lekker bewegen, lekker hardlopen. Het leuke is dat ik Frank van Overeem ken als meester Frank van de OBSBijvanck , maar hem misschien nog wel beter heb leren kennen van de vele hardloopwedstrijden bij ons in de regio. Hoewel, in onze regio? We zijn elkaar ook al een keer bij de halve marathon van Hoorn-Medemblik tegengekomen. Manna Kwak ziet er ontzettend goed uit voor haar leeftijd. Ze heeft altijd heel veel met sport gedaan, en ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat ze daardoor oo...

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt. Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...

De betovering van Alone

Wekenlang heb ik het programma Alone op de voet gevolgd. Het fascineert me hoe mensen zich gedragen als ze niets hebben en helemaal alleen zijn in een afgelegen gebied. Ze moeten zelf hun onderkomen bouwen, voedsel verzamelen — bloemen, bessen — en proberen vis te vangen. Als dat niet lukt, wordt het zwaar. Het decor van dit seizoen: Noorwegen. Een prachtig maar ongenadig landschap dat genadeloos is voor de onvoorbereide. Wie ben ik als ik hemaal alleen ben? Wat me raakt, is hoe de deelnemers zelf bepalen hoe lang ze blijven. Elke vijf dagen is er een medische controle, maar verder zijn ze volledig op zichzelf aangewezen. Geen luxe, alleen wat gereedschap en een visnet. Geen communicatie met het thuisfront. Alleen de natuur en jezelf. Hoe zou ík daarmee omgaan? Die vraag blijft maar door mijn hoofd spelen. Het is niet te vergelijken met de twee dagen die ik heb rondlopen op Texel . Dit is een totaal andere wereld. Hier is de uitdaging niet alleen fysiek — de kou trotseren, voedsel vi...

Wereldrecord watertrappelen in Huizen

HUIZEN - In 42 zwembaden van Optisport deden 1.231 mannen, vrouwen en kinderen zaterdag een geslaagde poging om het wereldrecord watertrappelen te verbreken. Precies om 11.15 uur ging in heel Nederland het fluitsignaal. Wereldrecord watertrappelen De Meent - © Gilbert Vogt voor NUfoto.nl In het Huizer bad De Meent gaven 54 deel-nemers gehoor aan de oproep om tien minuten onafgebroken te water-trappelen... De deelnemers mochten eerst een aantal keren oefenen. Iedereen hield voldoende afstand. Het ging om het aantal mensen dat tegelijkertijd tien minuten watertrappelt in ruim veertig zwembaden van Optisport. “Duikers van het Gooisch Duik-genootschap houden de boel onder water in de gaten, mocht er iets misgaan”, zei locatiemanager Ali Vos. Het wereldrecord stond sinds 2009 op naam van drie zwembaden in de Drentse gemeente De Wolden. Daar slaagden 805 zwemmers er in om tien minuten het hoofd boven water te houden.

Een Vader-Zoon moment om nooit te vergeten

Ik wil zo graag dingen blijven delen met mijn vader, ondanks de Alzheimer die langzaam grip op hem krijgt. Het zijn die momenten die onze band versterken, de herinneringen die niet verloren mogen gaan. Daarom besloot ik hem mee te nemen naar het theater. Een avond met Gerard Alderliefste, gevuld met prachtige Franse chansons. Vanaf het moment dat de eerste noten de zaal vulden, gebeurde er iets bijzonders. De ogen van mijn vader begonnen te glimmen. “Ik ken Gerard nog van vroeger,” zei hij ineens. Zijn stem klonk opgewekt, bijna trots. “Hij is later arts geworden.” Dat wist ik niet, maar het deed er ook niet toe. Het belangrijkste was dat mijn vader hem herkende, dat hij ergens in de wirwar van herinneringen een helder punt had gevonden. Toen Gerard het iconische Laat Me/Vivre van Ramses Shaffy inzette, zag ik mijn vader letterlijk opleven. Zijn vingers tikten zachtjes mee op de armleuning, zijn mond vormde bijna onbewust de woorden. Even later klonk Non, non, rien...

Gebouw van het voormalige hotel-restaurant De Gooische Boer verloedert in Bussum

Sinds januari 2018 staat voormalig Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer en later autobedrijf Van Kooy aan de kruising Amersfoortsestraatweg 43/ Huizerweg leeg, en het pand holt achteruit - de ziel is verdwenen. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Een supermarkt heeft in 2020 een gooi gedaan om het pand te betrekken. Echter staken de omwonenden daar een stokje voor en ging het hele plan niet door. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Als je nog even wacht kan je niet veel meer met het pand doen, behalve platgooien. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Kijk er niet gek van op als er straks een appartementencomplex wordt gebouwd met uitgebreide faciliteiten voor de bewoners. Bij de ingang staat een bord: De Gooische Boer 😊 Gerelateerde berichten 01-07-2007: Mercedes-Benz dealer Van Kooy Bussum 16-07-2017: Mercedes-Benz Van Kooy dealer 10 jaar later - zie filmpje hieronder

De ontmoetingen aan de balie: Een dag uit het leven van een werkplaatsreceptionist

Als receptionist bij Autobedrijf Freeroad* Mazda en Suzuki dealer Almere ben ik als een vergaarbak van verhalen, zorgen en wensen. Mijn werk draait niet alleen om auto's, maar vooral om de mensen die ze rijden. Elk gesprek, elke ontmoeting begint met een simpel "Goedemorgen!" of "Welkom, waarmee kan ik u helpen?". Maar wat er daarna volgt, is vaak een onvoorspelbare reis door de gedachten en emoties van de persoon aan de andere kant van de balie. Gilbert Vogt (wekplaats) receptionist - Service Adviseur Ik begin mijn dag met een glimlach, want ik weet dat ik die vaak terugkrijg, maar niet altijd. Het leuke van mijn werk is dat ik nooit weet wat of wie er op mij afkomt. Soms is het iemand die zich zorgen maakt over een raar geluid onder de motorkap. Soms is het een klant die net zijn nieuwe auto komt ophalen en straalt van enthousiasme. Maar soms is het iemand met een ingewikkeld probleem, waar ze al dagen van wakker liggen. Neem bijvoorbeeld de klant die zeker...

Dokter Rossi uit Gooische Vrouwen

Ik ben oprecht geïnteresseerd in mensen. Maar laten we eerlijk zijn: niet iedereen zit te wachten op doorvragen. De meeste mensen om me heen zeggen al snel dat het goed met ze gaat. Een snelle, veilige reactie. Daarmee hoeven ze niets te delen wat misschien diep vanbinnen wringt, maar wat ze liever voor zichzelf houden. Misschien vinden ze mij niet de juiste persoon om dat mee te delen. Misschien zijn ze bang dat ik doorvraag. En ja, ik vraag door. Wat voel je dan precies? Wat bedoel je met dit of dat? Die drang om de oppervlakte te doorbreken en naar een diepere laag te gaan – ik kan het niet laten. Maar ik vraag me vaak af: is dat nou een talent of een tik? Misschien drijf ik mensen onbedoeld weg. Misschien zien ze me wel als een spontane Dr. Rossi zonder diploma. Want eerlijk, wie wil er nou een gesprekspartner die stiekem lijkt op een psycholoog? Ken je hem, Dokter Rossi uit Gooische Vrouwen? Hij is weer op televisie, met die stille, niet-oordelende blik van hem. Geen woorden, alle...

XZK for You Media

Zoeken in deze blog