Alex en Jacqueline ontroert publiek

Huizen - Vanavond krijgt het publiek van Dance-Point antwoord op de vraag: 'Bestaat er nog echte liefde tussen twee mensen?'

Zelden zulke lieve mensen op zo’n ongelooflijk mooie manier de dans van de liefde zien uitvoeren. Het publiek wordt meegesleept in een droom van romantiek waarbij je alles even vergeet – zelfs dat Jacqueline in een rolstoel zit. En na hun demonstratie word je wakker en ben je automatisch van ze gaan houden. Als deze mensen je niet hebben geraakt, dan leef je niet...Dikke kus voor mijn helden van 2011...en de liefde die oneindig mag duren. Wat ben ik blij en gelukkig jullie te hebben leren kennen. Dank!

Eerder geschreven: Alex en Jacqueline Glijn bij Radio 6FM
Eerder geschreven: Kerstgala bij Dance-Point 2011

Reacties

Populaire posts van deze blog

Kat valt aan. Bloed. Paniek. En de dierenarts zegt: bel dinsdag maar terug

Vrijdagmiddag, 12:30 uur. Het paasweekend staat voor de deur. Mijn vrouw belt in paniek met de dierenarts in onze woonplaats. Ze huilt. Onze kat Bram – een beresterke kater met serieuze gedragsproblemen – is volledig doorgedraaid. Hij heeft haar in haar been gebeten en zijn nagels diep in haar hand geslagen. Bloed. Pijn. Paniek. Aan de andere kant van de lijn blijft het koel: “Wat vervelend. We begrijpen dat dit een nare situatie is… maar we zitten vol. Belt u dinsdag maar terug.” Dinsdag? Als een kind wordt aangevallen door een hond, zegt niemand: “We plannen u volgende week even in.” Maar bij een kat die zijn gezin terroriseert, moet je in de rij aansluiten. Formulier invullen. Geduld hebben. Begrip tonen. En verder… niets. Bram is vaker agressief geweest. Maar deze keer ging het te ver. We hebben werkelijk alles geprobeerd. Een kattenpsycholoog? Check. Kalmerende medicatie? Check. Tijd, aandacht, liefde? Meer dan genoeg. Maar Bram is nu een gevaar voor zichzelf én voor ons. We belle...

Mijn ouders zijn na 45 jaar weer bij elkaar

Toen ik puber was, gingen mijn ouders uit elkaar. En niet zomaar. Ze verdwenen uit elkaars leven alsof ze elkaar nooit gekend hadden. Geen gesprekken, geen contact, niets. Alleen stilte. Die stilte heeft jaren in mij nageklonken. Het was een verwarrende en verdrietige tijd. Niet alleen omdat ons gezin uiteenviel, maar ook omdat het voelde alsof hun band volledig uitgewist werd — alsof alles wat ooit mooi was, niet meer mocht bestaan. Vandaag, zoveel jaren later — 45 om precies te zijn — gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik deed mee aan een hardloopevenement in Hilversum. Samen met een collega, mijn zoon en zijn stiefvader. Los van elkaar had ik mijn vader én moeder gevraagd of ze wilden komen kijken. Gewoon, als steun langs de lijn. Toen we over de finish kwamen, stonden ze daar. Allebei. Niet ver van elkaar. Sterker nog: opeens stonden ze vlak naast elkaar. Na al die jaren van afstand en stilte stonden mijn ouders ineens weer zij aan zij. Alsof de tij...

The Nits hebben nog steeds plezier

Hilversum - Elke week proberen we ergens in het land naar live muziek te gaan kijken en luisteren. Deze week zijn we bij Tros Muziekcafé in de Vorstin voor een optreden van: The Nits. Er wordt wat nieuw materiaal gespeeld van de 25e cd die 'Malpensa' (vernoemd naar het vliegveld in Milaan) heet, maar ook oude klassiekers waaronder ‘Nescio’ ‘In The Dutch Mountains' en 'Adieu Sweet Bahnhof' ontbreken niet. Daarnaast is het bijzonder om te zien dat Henk Hofstede (zie foto) en Rob Kloet nog steeds na al die jaren plezier uitstralen op het podium. Dat heeft ook zijn werking op het publiek dat de echte klassiekers voluit meezingt. Robert-Jan Vogt en Robert-Jan Stips Een vreemd wondje aan de hand van Robert-Jan Stips (62) is gaan ontsteken en drie weken geleden is hij aan zijn hand geopereerd. Vandaag is hij voor het eerst weer met de band mee, maar helaas is hij niet in staat om te spelen. Hij wordt vervangen door Titia van Krieken. “Een onbekend virus is in ...

Film & video promo De Otters Het Gooi

Bussum/Huizen - “Van het een komt het ander”, zeggen ze wel eens. Eerst lig ik nog te trainen met waterpolo, daarna maak ik een interview met de trainer in mijn lievelingsbad: de Sijsjesberg. Normaal gesproken train ik altijd met heren 4 mee. We doen dat in de breedte van het zwembad. Door de lage opkomst werden de mannen van heren 4 gevraagd om bij het eerste team mee te doen. Zij trainen voornamelijk in de lengte van het zwembad. In eerste instantie twijfelde ik om mee te doen. Ik heb toch echt hun niveau niet. Toch maakte ik de sprong in het diepe en doe nu mee. Het kost mij heel veel moeite, maar ik hou nog redelijk mijn hoofd boven water. De nieuwe trainer Hans Koopman doet het leuk. Zijn trainingsmethode spreekt mij enorm aan, ook al ben ik aan het eind van elke training helemaal kapot (ik ben tenslotte geen 18 meer). Tijdens de training bedenk ik mij vaak wat zijn motivatie toch moet zijn om deze jonge jongens (rond de 20) te trainen? Toen ik dat Hans vertelde en graag een inter...

Hardlopen met Jacqueline – samen gaan samen aankomen

Jacqueline, mijn collega én inmiddels loopmaatje, besloot vorig jaar dat ze wilde gaan hardlopen. Stoer, dacht ik. Zeker omdat ik een jaar daarvoor juist mijn hardloopschoenen aan de wilgen had gehangen . “Wat vond jij daar nou zo leuk aan?” vroeg ze. Nou, Jacq (zo mag ik haar noemen)… ik vond het vooral fijn dat ík bepaalde hoe hard ik liep. Of ik ging rennen alsof m’n leven ervan afhing, of gewoon joggen met een glimlach – het was mijn feestje. En m’n hoofd werd er lekker leeg van. Nou ja, leeg… opgeruimd. De finish voelde dan als de slagroom op de taart. Of in mijn geval: een frietje met mayonaise en een speciaal tapbiertje na afloop. Maar goed, Jacq wilde serieus aan de bak. “Hoe ga ik het aanpakken?” vroeg ze. Ik zei: “Begin met intervaltrainingen. Dan bouw je het op. En kies een doel.” “Zoals?” “De Hilversum City Run. Je hebt een half jaar. Als jij je inschrijft, doe ik mee.” Ze keek me aan alsof ik net had voorgesteld om de Mount Everest op sneakers te beklimmen. Maar… ze...

Ernst Rauch werelduurrecord biljarten

Je moet er maar zin in hebben om 58 uur onafgebroken te biljarten. Dat heeft Ernst Rauch (54) dus, en hiermee dwingt hij toch meteen heel veel respect af. Ernst Rauch komt vrolijk onze studio van 6FM binnengelopen. Toch heeft hij privé een lastige tijd achter de rug, en ook hebben gezondheidsproblemen aan zijn hart hem parten gespeeld. Het zat hem dus een tijdje goed tegen, en daardoor kon hij jarenlang niet zijn gekoesterde wens in vervulling laten gaan, maar daar gaat nu verandering in komen. Het belangrijkste is zijn gezin, en die steunen hem ook door dik en dun met zijn nieuwe uitdaging: het werelduurrecord biljarten . Om dit record te kunnen vestigen moet Ernst 58 uur aan een stuk biljarten. In het dagelijks leven is Ernst Rauch pakketbezorger bij TNT Post, maar om zijn record te vestigen, heeft hij nu drie weken vakantie opgenomen. Hij vindt de publiciteit rond zijn poging heel leuk, maar het belangrijkste wat hij wil bereiken is geld in te zamelen voor het goede doel: het 'E...

Hoe ik mijn eigen hoofdpijn veroorzaakte

Al weken had ik last van steken in mijn hoofd. Een zeurende, bonkende pijn die zich van mijn schouder naar mijn linkerslaap verplaatste en later ook de rechterkant begon te teisteren. Midden in de nacht werd ik er wakker van. Wat is dit toch? Ik ben niet iemand die snel naar een pilletje grijpt, maar zelfs ik kon niet anders dan een paracetamol nemen. Misschien dronk ik te veel koffie? Sinds de overname van het bedrijf is de koffie veranderd. Misschien kon mijn lichaam daar niet tegen? Dus besloot ik een paar dagen thee te drinken. Maar nee, de hoofdpijn bleef. En ik miste de koffie. Dan maar een andere theorie: te weinig beweging? Een vastzittende schouder? Of misschien mijn kussen? Ik probeerde alles. De pijn bleef. Het begon op mijn humeur te drukken. Ik probeerde het te verbergen, maar voelde me ellendig. Misschien lag het aan het werk. We gingen van papier naar digitaal en ik was daar al weken in mijn hoofd mee bezig. Vandaag was de dag. Zou ik het kunnen bijhouden? Zou ik het...

Autocentrum Pordon Utrecht | officiële Mercedes-Benz dealer in Midden-Nederland

Autocentrum Pordon voert het Mercedes-Benz en ligt aan de Franciscusdreef 68-70 in Utrecht Pordon Autocentrum aan de Franciscusdreef in Utrecht Service en kwaliteit staan centraal bij onze dienstverlening. De gastvrije en persoonlijke benadering van onze professionele verkoop- en werkplaatsteams versterken het familiegevoel binnen het bedrijf. Wij doen dat - in een ontspannen en ongedwongen sfeer- om alles zo aangenaam mogelijk te maken. Wie heeft er nog foto's van Pordon? allesopvierwielen@outlook.com Gerelateerde berichten 15-03-2010 Toon Hermans Pordon: 40 jaar Mercedes-Benz Utrecht december 2000 - Autobedrijf Pordon is volgens de kronieken van DaimlerChrysler Nederland 40 jaar Mercedes-Benz dealer. Als oprichtdatum van het bedrijf moet het jaartal 1927 worden genoemd, het jaar waarin de vader van Pim en Hans Pordon een algemeen garagebedrijf startte. Een tijd waarin autorijden slechts voor een elite was weggelegd. Pordon Nieuwegein - StergamPordon - Ster...

Gebouw van het voormalige hotel-restaurant De Gooische Boer verloedert in Bussum

Sinds januari 2018 staat voormalig Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer en later autobedrijf Van Kooy aan de kruising Amersfoortsestraatweg 43/ Huizerweg leeg, en het pand holt achteruit - de ziel is verdwenen. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Een supermarkt heeft in 2020 een gooi gedaan om het pand te betrekken. Echter staken de omwonenden daar een stokje voor en ging het hele plan niet door. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Als je nog even wacht kan je niet veel meer met het pand doen, behalve platgooien. Herberg/hotel-restaurant De Gooische Boer Kijk er niet gek van op als er straks een appartementencomplex wordt gebouwd met uitgebreide faciliteiten voor de bewoners. Bij de ingang staat een bord: De Gooische Boer 😊 Gerelateerde berichten 01-07-2007: Mercedes-Benz dealer Van Kooy Bussum 16-07-2017: Mercedes-Benz Van Kooy dealer 10 jaar later - zie filmpje hieronder

Moeder en zoon na 35 jaar herenigd – Ik heb mezelf jaren voor de gek gehouden

Afgelopen week liep ik met mijn moeder langs het strand van mijn favoriete kustplaats, van Noordwijk naar Katwijk. Het was een moment van rust en verbinding, iets dat niet altijd vanzelfsprekend is geweest. Er was een tijd dat ik mijn moeder niet meer wilde zien. Moeder en zoon - de eerste ontmoeting na al die jaren juni 2019 Eind jaren zeventig gingen mijn ouders uit elkaar. In die tijd was dat niet iets waar openlijk over gesproken werd. Een scheiding werd toen nog als een schande gezien, en ondanks dat mijn vader een ander had, werd door de samenleving verwacht dat je bij elkaar bleef. De scheiding trof mijn moeder hard, en ze kon er op de een of andere manier niet goed mee omgaan. Ze raakte verslaafd aan drank. Na school vond ik haar vaak laveloos op de bank, of met een halflege fles aan de keukentafel. Het maakte me woedend. Alsof dat niet genoeg was, begonnen er ook mannen in haar leven te verschijnen. Mannen die niets met kinderen te maken wilden hebben, maar wel met haar. ...

XZK for You Media

Zoeken in deze blog