Doorgaan naar hoofdcontent

Kijkje in de keuken ANWB Den Haag

Den Haag- Woensdag 4 oktober kregen we een rondleiding bij de ANWB in Den Haag. Aanleiding was een bijeenkomst van Opel Nederland en het Klantenbedrijf voor medewerkers van een Klanten Contact Centrum / Business Development Center.


ANWB Alarmcentrale - Foto: Gilbert Vogt
Het is opvallend hoe rustig het is als je op de afdeling van het klanten contact binnenkomt. De vloerbededekking isolerend en het plafond is met geluidsplaten verlaagd. Tussen de tafels van de medewerkers zit soms een laag schotje.

Klanten Contact Centrum (KCC/BDC) ANWB - Foto: Gilbert Vogt
Op de Alarmcentrale kan je precies zien waar in Europa een auto stilstaat. De vrachtwagens op het scherm geven aan dat er een oplegger van de ANWB aan het rijden is. De ANWB werkt prettig met Spanje. Ze hebben er ook eigen auto’s rijden.

Alarmcentrale ANWB - Waar staat er een auto stil? - Foto: Gilbert Vogt
Per dag komen er tussen de 3000 tot 10.000 telefoontjes binnen. Er werken tussen 500 en 900 medewerkers. Het is opvallend dat er veel jonge mensen werken. Er zijn ook wel medewerkers te vinden die al meer dan 10 jaar bij de ANWB werken.

Wegenwacht in een Renault 4 - ANWB - Foto: Gilbert Vogt
De instelling van de ANWB is dat elke klant wordt geholpen, ook als het geen klant is. Het kan altijd nog een klant worden. De ANWB heeft niet voor niets 4 miljoen leden. Het is een net zo’n merk als KLM, Shell of Mercedes-Benz. Het imago van betrouwbaarheid.

Gerelateerde berichten
15-10-2015: Klanten Contact Centrum Engeland

Reacties

Populaire posts van deze blog

Joyce Join verovert het internet met gekke filmpjes

De Amsterdamse vlogger Joyce Join zet met toenemende snelheid persoonlijke filmpjes op YouTube. De filmpjes zijn toe nu toe alleen in de keuken gemaakt en hebben een ontzettend hoog Theo & Thea en een Villa Achterwerk gehalte. De brildragende Joyce vertelt uiterst serieus persoonlijke verhaaltjes aan de mensen via YouTube, terwijl je als kijker als snel denkt: Wat ik nu zie dat kan niet waar zijn, dit meent ze toch niet. Met haar onverzorgde blik in de camera gaan vrijwel meteen je mondhoeken omhoog van het lachen, zelfs tegen het gieren aan. Haar filmpjes zijn zo grappig en geestig om te zien dat ze beslist de moeite waard zijn om naar te kijken en ook helemaal uit te kijken. Wie is Joyce Join? De grote vraag is alleen wie is die Joyce Join? Als je haar filmpjes bekijkt, dan zou Joyce ook nog een man kunnen zijn die heel goed een vrouw naspeelt.  Ze heeft het over haar vriend Wilbert en haar kind, maar wie zegt dat het waar is. Ze kan het ook heel goed spelen. Als...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

De Figurant: Een dag op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden

Amsterdam - Op een koele voorjaarsmorgen in Amsterdam, waar de zon nog besluiteloos scheen en de stad langzaam ontwaakte, begon mijn avontuur. Het was niet zomaar een dag; het was de dag dat ik terugkeerde naar de set van "Goede Tijden, Slechte Tijden", een plek waar ik jaren geleden als figurant een klein rolletje had gespeeld. Toen was ik de makelaar , een voorbijganger in het snelle leven van soapsterren, maar vandaag zou ik iets anders zijn. Wat? Dat moest nog blijken. Gedeelte van de regiekamer in de keuken bij GTST Ik arriveerde vroeg bij de studio, gewapend met drie verschillende outfits, zorgvuldig gekozen om aan de strikte kledingvoorschriften te voldoen. Geen logo's, geen strepen of stippen, en zeker geen zwart. De kleding werd snel goedgekeurd, en ik werd naar een wachtkamer geleid waar andere figuranten al druk in gesprek waren. Het was een bont gezelschap van enthousiaste mensen die, net als ik, genoten van de kans om deel uit te maken van deze iconische Ne...

Mercedes-Benz dealer Van Kooy | officiële website | Een wereld in beweging

Van Kooy Bussum - Hoofdvestiging Leo Knijn is geboren op 12 maart 1939 te Amsterdam. Na het doorlopen van de HBS en de militaire dienst, nam hij op 1 juli 1961 samen met zijn vader en broer een stallingsbedrijf over op het Scheldeplein te Amsterdam. Op 1 januari 1962 verkregen zij het dealerschap van het merk NSU en was de basis gelegd voor een carrière in de autobranche. In 1975 werd de familie Knijn aandeelhouder in het Van Kooy bedrijf. Naast alle werkzaamheden voor de VKG is Leo ook extern altijd actief geweest; zo was hij oprichter van de NDA (afdeling van de BOVAG). In 2005 is hij lid van de Raad van Commissarissen van Auto Recycling Nederland, lid van het hoofdbestuur van de Europese dealervereniging van Mercedes-Benz en bondspenningmeester bij de BOVAG. Binnen de VKG vervult hij vooral een adviserende rol. Hoe het allemaal begon - geschiedenis Op 22 mei 1922 start de oude Jan van Kooy zijn eerste autobedrijf in Den Dolder. Hij doet in fietsen en motorfiet...

Een weekend vol smaak van limoncello tot Dordrecht

Het was mijn dochter die met het idee kwam: “Zullen we samen een limoncello-workshop doen?” Niet zomaar een cadeau, maar een beleving, iets wat we samen konden doen. En dat paste precies bij ons. We zijn niet zo van het geld geven, maar vinden iets samen beleven veel waardevoller Dus trokken we er met z’n vieren op uit: mijn dochter Melissa, haar vriendin Mel, Vera en ik. De bestemming? Koreman’s Limoncello in Breda – een familiebedrijf dat niet voor niets werd uitgeroepen tot beste limoncello ter wereld. Tijdens de workshop leerden we alles over het ambacht achter die goudgele drank. De passie spatte eraf. We roken, proefden, lachten… en natuurlijk namen we ook wat flessen mee naar huis. Of beter gezegd: naar ons hotel, want we besloten er meteen een weekendje weg van te maken.  ’s Avonds in Made, waar we bleven slapen, hebben we nog een glaasje (of twee 😉 ) geproefd van onze net aangeschafte flessen. En ik kan je vertellen: het smaakte naar meer. De volgende ochtend waren we ver...

Autocentrum Pordon Utrecht | officiële Mercedes-Benz dealer in Midden-Nederland

Autocentrum Pordon voert het Mercedes-Benz en ligt aan de Franciscusdreef 68-70 in Utrecht Pordon Autocentrum aan de Franciscusdreef in Utrecht Service en kwaliteit staan centraal bij onze dienstverlening. De gastvrije en persoonlijke benadering van onze professionele verkoop- en werkplaatsteams versterken het familiegevoel binnen het bedrijf.  Wij doen dat - in een ontspannen en ongedwongen sfeer- om alles zo aangenaam mogelijk te maken. Wie heeft er nog foto's van Pordon? allesopvierwielen@outlook.com Gerelateerde berichten 15-03-2010  Toon Hermans Pordon: 40 jaar Mercedes-Benz Utrecht december 2000 - Autobedrijf Pordon is volgens de kronieken van DaimlerChrysler Nederland 40 jaar Mercedes-Benz dealer. Als oprichtdatum van het bedrijf moet het jaartal 1927 worden genoemd, het jaar waarin de vader van Pim en Hans Pordon een algemeen garagebedrijf startte. Een tijd waarin autorijden slechts voor een elite was weggelegd. Pordon Nieuwegein - StergamPordon - Ster...

Vader en zoon op pad met de Jimny: avonturen en verbinding

Er is iets bijzonders aan autoritten samen: het geluid van de motor, gesprekken die vanzelf ontstaan, stilte die vertrouwd wordt. In deze rit met de Jimny nemen we je mee langs wegen, verhalen en verbonden momenten tussen vader en zoon. Ik ben niet zo van het geld geven voor verjaardagen. Ik ben meer van het beleven. Samen iets doen. Als ik geld voor mijn verjaardag krijg, dan weet ik al heel snel niet meer wat ik ermee heb gedaan. Maar samen met mijn kind wakker worden in een vouwtent met uitzicht over het water? Dat is onvergetelijk. Dus voor de verjaardag van mijn zoon Robert (28) had ik wat bedacht. Dankzij Autobedrijf Kreijne kon ik een weekend op pad met een Suzuki Jimny 4x4. Alleen ja… off-road rijden in Nederland? Dat lukt hier niet. De Ardennen dan? Dat is 3,5 uur sturen. Nee joh, net even te ver voor een weekend. Dus ik hield het dichterbij: de Beekse Bergen. Geen berg te zien, maar wel gezellig tussen de dieren. En eigenlijk ging het mij erom dat we gewoon even samen weg w...

Mores. Wat mag nog wel?

Het woord mores hoor je niet vaak meer. Maar sinds het proces tegen Marco Borsato blijft het in mijn hoofd hangen. Want wat mag er nog wél? En waar ligt de grens tussen menselijkheid en misverstand? Afgelopen week draaide het nieuws om twee dingen: de verkiezingen en het proces tegen Marco Borsato. Twee totaal verschillende werelden, maar allebei vol spanning, oordeel en emotie. Marco moest uitleggen waarom hij aan een 15-jarig meisje had gezeten. Hij zou naar boven zijn gegaan, terwijl hij wist dat zij naakt in bed lag. Het is een verhaal dat schuurt, dat vragen oproept en dat je niet zomaar naast je neerlegt. Ik heb gelukkig nooit iets meegemaakt wat daarop lijkt. Maar zulke verhalen zetten me wel aan het denken. Want waar ligt de grens nog? Wanneer is iets nog gewoon menselijk, en wanneer is het opeens verdacht? In de tijd dat mijn kinderen klein waren, stond ik weleens met een van hen onder de douche. Dat was vanzelfsprekend. Warm water, lachen, sop in het haar. Gewoon vader en kin...

Dementie en familie: Mijn schoonvader verdwaalt en Nederland met hem

Mijn schoonvader heeft dementie, net als 350.000 andere lotgenoten in Nederland . En dat aantal neemt de komende jaren alleen maar toe. Hij woont nu nog thuis, maar voor hoe lang nog? Want er is een wachtlijst. Net als er in ons land zoveel wachtlijsten zijn voor van alles en nog wat. We wonen in “het mooiste land ter wereld”, volgens oud-president Mark Rutte . Het meest welvarend, het gelukkigste land, waar mensen gemiddeld een 8 geven voor hun bestaan. Maar achter die cijfers gaat een andere werkelijkheid schuil. Ik zie die werkelijkheid elke dag bij mijn schoonouders. De tussendeur tussen woonkamer en gang staat dicht. Mijn schoonvader loopt verdwaald richting de keuken. “Ab, wat zoek je?” vraagt mijn schoonmoeder. “De wc,” antwoordt hij. Het lijkt zo klein, maar daarin zit de grote vraag van onze tijd. Hoe houden we mensen met dementie thuis? Hoe geven we hen en hun naasten nog een waardig bestaan? De politiek, ik heb er geen verstand van, maar ik zie wel hoe partijen meer ...

De wereld digitaliseert… maar waar blijft de mens?

In een wereld waarin alles digitaal wordt, lijkt echt contact steeds zeldzamer. Maar soms, op een onverwacht moment, herontdek je wat verbinding écht betekent. We hebben bereik, maar geen ontvangst. We scannen, tikken en klikken en denken dat we verbinding met elkaar hebben. Maar verbinding is geen verbinding als er niemand is die antwoordt met een stem. In de trein kijkt iedereen omlaag. Bij het loket is het stil. In restaurants zit een QR-code op tafel. Doktersvragen? Plan online. Boodschappen? Scan hier. Soms voelt het alsof we langzaam veranderen in digitale wezens: met volle clouds, maar lege harten. Op de zorgboerderij waar ik als vrijwilliger werk, is het een andere wereld. Geen mobieltjes. Geen meldingen. Alleen mensen. Aan tafel wordt gepraat, gelachen en geluisterd. Er wordt koffie geschonken, en tijd gemaakt voor elkaar. Daar voel ik wat echte verbinding is. En dan is er mijn vader. Hij leeft met dementie, en vergeet soms dingen....