XZK for You Media

Hilversum - In (2001) met Excellounge op het station van Gare du Nord ingestapt en begonnen aan een superlange reis. Door de jaren heen hebben ze allemaal verschillende stations en clubs aangedaan om vervolgens gisteravond met Lilywhite Soul (2011) bij de Vorstin aan te komen.  Gare du Nord - Foto: © Gilbert Vogt De samenstelling van ‘de band’ moet zijn gewijzigd, want waar waren Barend Fransen en Ferdi Lancee (de bedenkers en muziekanten van het eerste uur) gebleven? Tot voor kort waren zij toch ‘de band’ en zong Dorona Alberti (met alle respect) altijd leuk mee? Maar zonder de aanwezigheid van de twee mannen lijkt Alberti deze rol te hebben gekregen, of misschien wel te hebben overgenomen? Bovendien is ook het muziekrepertoire volledig anders dan een jaar geleden, maar gelukkig niet minder aangenaam om naar te luisteren. Al mis ik beide mannen wel. Tijdens het anderhalf uur durende concert (zonder pauze) werden er voornamelijk nummers van de nieuwe cd Lilywhite Soul gespeeld

Utrecht - De wintercheck van Koops-Auto Utrecht is een doorslaand succes gebleken. De Koops-Auto-rijders konden op 22 oktober gratis hun auto op elf essentiële punten laten controleren door hun Nissan-dealer. Iedereen die op die dag de gratis Wintercheck liet uitvoeren, kon onder het genot van een hapje en drankje de speciale aanbiedingen in de showroom bekijken. Hoe onstuimig de herfst ook is en hoe streng de winter ook wordt, met een Nissan Wintercheck is uw Nissan er weer helemaal klaar voor. Een geruststellend gevoel: daardoor bent u als autobezitter zeker van een betrouwbare koude start en een storingsvrije werking, in eigen land en op de wintersport. Anders dan bij andere winterinspecties kregen de klanten van Koops-Auto Utrecht een brief om telefonisch een afspraak voor de Wintercheck te maken. Hierdoor konden de klanten een tijdstip afspreken waardoor en geen file bij de werkplaats ontstond. De werkplaats was open van 9:00 tot 15:00 uur. Bij de Nissan-dealer Koops-Auto Utrecht

Amsterdam - Met een bonkend hart tussen de dranghekken staan, wachtend op het startschot, nog even luisteren naar de opzwepende muziek, dat zijn voor mij de spannendste basis ingrediënten van een hardloop-wedstrijd. Als het startshot eenmaal is gelost, dan probeer ik mijn hartslag zo snel mogelijk weer onder controle te krijgen. De eerste paar kilometers heb ik nog aandacht voor het publiek langs de kant van de weg, maar al vrij snel kom ik in een andere wereld terecht. Een wereld die zo anders voelt dan in mijn dagelijks leven. Een wereld waar ik al weken naar heb uitgekeken. Een wereld waar ik helemaal mezelf kan zijn. Een wereld waar ik mijn gedachten als het ware kan en mag resetten. Het is een wereld waar ik echt gek op ben. Het is leuk om met zoveel mensen een passie te mogen delen, en toch volledig mijn eigen wedstrijd te mogen lopen. En natuurlijk wil ik mijn persoonlijk record verbeteren, ook al ben ik inmiddels weer een jaartje ouder geworden. Het is de goedkoopste verslaving

Rotterdam - Ruim een half jaar ge-leden hoorde ik dat mijn jeugdidool naar Neder-land zou komen. Ik bedacht me geen moment en bestelde meteen de kaarten voor het concert van George Michael in Ahoy. Wauw, we gaan naar onze jeugdherinnering. Het concert van George Michael was in één woord: geweldig…zelden zo genoten. Alles klopte van het begin tot het eind. Het was dan ook een genot om mijn held te zien optreden. De nummers waren allemaal prachtig (zijn stem is onveranderd mooi gebleven) om naar te luisteren en twee in het bijzonder: Een liedje ging over de ex vriend van George. Het tweede liedje Het tweede was voor Amy Winehouse. Achter The Symphony of Orchestra zag je telkens beelden van Amy en dat geeft ook aan hoe bijzonder zij eigenlijk wel was. Het viel op dat George toch ook vaak contact met het publiek zocht en dat hij na afloop van het concert iedereen meerdere keren bedankte. Wat een top avond. Al vanaf begin jaren tachtig is George Michael in mijn leven, net als Madonna en Mic

Utrecht - Het was er warm en opnieuw druk bij de start van de Singelloop 2011. De laatste weken had ik goed geoefend, alleen een te hoge temperatuur zou me nog van een persoonlijk record kunnen afhouden. De startvakken waren dit jaar smaller dan vorig jaar en daardoor kon het publiek makkelijk meelopen tot aan de start, wel zo leuk. Tijdens de start liep ik met collega Edwin Scheel mee, maar na een kilometer of drie probeerde ik toch iets harder te lopen. Bij de eerste vijf kilometer zat ik iets boven mijn tijd, inmiddels wel weggelopen van Edwin, maar nog geen vuiltje aan de lucht. Het ging goed tot een kilometer of acht, want vanaf dat moment werden mijn benen zwaarder en ging ik steeds meer voorover lopen. Daardoor ging ik ook wat geforceerd lopen en begon ik mijn schouderbladen te voelen. Er was veel publiek langs het parcours en gelukkig was mijn gezin er ook weer bij. Het deed me dan ook goed toen ik ze weer bij de finish zag staan. Het startvak was ook het finishvak en dat liep

Amsterdam - Waterpolo is een teamsport, maar dat heeft niet iedereen in de gaten. Er wordt soms iets te makkelijk afgemeld. Spons 2 tegen De Otters Het Gooi 4. De hele afgelopen zaterdag was het al spannend of we ’s avonds voldoende mensen zouden hebben. Gelukkig hadden we op het laatst nog hulp van Tim uit het eerste en daarmee kwamen we precies op een zevental uit. De tegenstander was met tien man, en de eerste drie partjes van de wedstrijd was daar helemaal niets van te merken. Sterker nog. Bij het begin van het vierde partje stonden we nog met 3-6 voor, maar uiteindelijk kneep Spons er toch nog een 7-7 uit. Gek genoeg voelde het wel als een overwinning, al ben ik er van overtuigd dat er meer in zat, als we maar met voldoende spelers waren geweest

HILVERSUM - Wouter Hamel zong zaterdagmiddag tussen 16:00-18:00 uur drie nummers van zijn derde album 'Lohengrin'. De Vorstin in Hilversum zat weer bomvol. Wouter Hamel was vanmiddag te horen bij het Radio 2 programma van Tros Café. Een live programma van twee uur met vaak veel muziek van eigen bodem. De presentatie was deze keer in handen van Daniël Dekker. De eerste twee albums van Wouter Hamel, 'Hamel' en 'Nobody's Tune', waren behalve in Nederland succesvol in Korea en Japan. Nu is hij terug met zijn derde album genaamd ‘Lohengrin’. Tijdens het maken heeft Wouter de volledige en absolute vrijheid gehad om te experimenteren met verschillende geluiden en technieken. Naar eigen zeggen is het Hamel's persoonlijkste album tot nu toe. Wouter Hamel bij Amersfoort Jazz 14-05-2011 [24-09-2011] [Wouter Hamel] [de Vorstin]

Amsterdam - Ferdinand en ik zijn al jaren waterpolomaatjes bij De Otters Het Gooi in Bussum. We houden van onze sport, maar we houden ook van nieuwe uitdagingen, zoals racefietsen. En daarom schreven we ons in voor de Dam tot Dam FietsClassic 2011. Om precies 8:30 uur staan we aan de start. Als we vertrekken is het weer nog goed, maar al gauw slaat het weer compleet om en worden we overspoeld door harde regen, hagelstenen en onweersbuien. Drijfnat, en zwijgzaam naar elkaar toe, volgen we het parcours. Dit is een mooie landelijke route, maar de donkere wolken met harde regen voorkomen volledig ons uitzicht. Wat we zien wel veel wielrijders met lekke banden langs de kant van de weg staan. Tijdens het fietsen wilden wij ook nog maar één ding: zo snel mogelijk naar de finish op de Dam. Deze fietstocht is, dankzij het lelijke weer, de moeilijkste opgave van mijn sportcarrière tot nu toe geworden. Halverwege het parcours wil ik het liefst afstappen, want rusten onderweg is gewoon onmogelijk

Amsterdam - Een live opname bijwonen , is leuker dan het op de televisie te zien. Het blijft me ontzettend boeien om te zien wat er in een studio gebeurt. Het geluid, camera mensen, regie, kortom eigenlijk alle processen op de werkvloer, maar bovenal de sfeer. Samen met buurman Brian waren we bij de opnames. De Studio Nieuw Noord in Amsterdam is niet al te groot, maar dat is ook niet noodzakelijk voor de opname van het tiende seizoen van Koefnoen. De filmpjes zijn allemaal van te voren opgenomen en voor het publiek op een groot scherm te zien. Paul Groot en Owen Schumacher praten de filmpjes aan elkaar, maar dat laatste valt niet altijd mee, want zelfs met een autocue gaat er soms toch nog wel iets mis: een verspreking is zo gemaakt. De hoofdrolspelers lijken toch ook wel last van zenuwen te hebben, valt mij op. En als je zo vanuit het niets iets satirisch moet doen, dan is dat ook niet eenvoudig. Vergelijk het maar met een sporter die geen warming-up heeft gedaan. Als de scene opnieuw

Bussum - Pascal van Vliet kreeg drie jaar geleden een acute leukemie en moest noodgedwongen afscheid nemen van zijn leukste hobby: waterpolo. Maar ‘de Maarten van de Weijden’ van De Otters Het Gooi, is terug. Door zijn ziekte leukemie heeft hij er maar liefst drie jaar op moeten wachten, maar vanavond speelt Pascal van Vliet weer mee in het vertrouwde Heren 4 waterpoloteam van De Otters Het Gooi. De afgelopen twee vrijdagavonden is hij ook weer op de training geweest en hoewel nog wel wat conditie achterstand heeft, is hij voornamelijk blij om er weer bij te kunnen zijn. “Oh, wat heb ik dit toch gemist”, aldus een enthousiaste Pascal. “Ik ga zaterdagavond weer mijn best doen.” Update: De eerste wedstrijd is in ons voordeel geëindigd. De Otters Het Gooi versloeg DJK-ZAR met 9-11. Pascal speelde een uitstekende wedstrijd en scoorde in onze ogen een zuiver doelpunt, maar helaas dacht de scheidsrechter daar anders over, en keurde het doelpunt af. Meer Pascal van Vliet

Het is toch een leuk idee dat ik vandaag met het Metronieuws door vele handen ga. Gilbert Vogt in de Metro 44% is het bed de favoriete plaats om een krant te lezen. De bank staat met 41% op de tweede plaats. Ook op de WC, in bad, op het perron en het openbaar vervoer wordt een krant gelezen. Het hebben van seks (11%) scoort een stuk minder hoog dan een goede krant lezen (22%) als meest favoriete bedactiviteit. Het ergste wat me na vandaag kan overkomen is dat ik in een konijnenhok (15%) eindig. Meer Gilbert Vogt en de make-over voor JeansOnline.NL

Laren - Het allermooiste was het ringsteken voor cabrio’s. Allemaal net zoveel rondjes rijden totdat er maar één winnaar overblijft. De meest opvallende was wel deze open Amerikaan met allemaal ‘Wilde Wieven’ erin. We kwamen, niets vermoedend, het oude dorp van Blaricum binnen gefietst, toen we daar toch een hoop oldtimers tegen kwamen, waanzinnig om te zien. De Rolls Royce was wel een van de mooiste auto’s die ik tot nu toe ben tegen gekomen. Een, wat ouder stel en helemaal in de stijl gekleed, kwam elegant met de auto aangereden. WAUW! Er was een optreden van Hans Dulfer op het pleintje voor de Gall en Gall. Het publiek bleef opvallend op afstand staan. “Jullie mogen wel dichterbij komen staan, ik heb geen ziekte hoor”, schreeuwde hij naar de mensen. “Gaan jullie in de pauze maar even naar de bar om wat te drinken, misschien worden jullie dan iets losser”, riep Hans. Ik vind het wel een grappige man. Dus een babbeltje maken kan nooit kwaad. En zo werd het ineens een onverwacht leuke

Huizen - De Huizerdagen laten zich het beste vergelijken met een Koninginnedag en is daarom is het typisch een dag om met het hele gezin naartoe te gaan. Het weer en de sfeer waren prima. Hele grote verrassingen ten opzichte van vorig jaar waren er niet, maar dat mocht de pret niet drukken. Het zag er enigszins dreigend uit, maar dat weerhield ons er niet van om ’s avonds met de kinderen en de buurtjes naar het plein 2000 te gaan voor een optreden van Wolter Kroes. Toen we net voor half tien aankwamen was Wolter al aan zijn laatste nummertjes bezig. Kennelijk was hij eerder begonnen met zingen. Na zijn toegift begon het te regenen en greep de organisatie in. “Er worden behoorlijk regenbuien met onweer verwacht en daarom hebben we besloten om de stekker eruit te trekken.” Iedereen droop af, en wij ook. Toen we bij het Wapen van Huizen liepen (Oranje Café van Huizen) stopte het met zachtjes regenen en kwam het met bakken uit de lucht. Het enige wat we toen nog konden doen was schuilen on

Bussum - Toen we ’s morgens wakker werden kwam het met bakken uit de lucht. We keken elkaar aan en besloten toch om te gaan hardlopen. En warempel, bij vertrek naar Bussum werd het droog en later zelfs benauwd. Bij aankomst leek de opkomst minder te zijn dan vorig jaar, maar later hoorden we dat er net zoveel deelnemers waren als vorig jaar. Het publiek liet het wel afweten, maar mijn schoonouders gelukkig niet. Trots stonden ze ons toe te juichen. We hebben al een aantal keren aan de Temporun meegedaan, en wat mij betreft lopen we volgend jaar de 4 km ook weer mee. Al blijft het stukje op de Huizerweg naar de kerk en weer terug een beetje saai. Blij dat de dweilband er nog stond te spelen. De start en finish vonden dit jaar op het AVTempo terrein plaats, maar wat mij betreft gebeurt dat volgend jaar gewoon weer op de Huizerweg, dat is toch leuker. Verslag Temporun 2010

Hilversum - Het was weer heerlijk om lekker met mijn zoon over het terrein van het Media Park in Hilversum te struinen, want er was veel te zien, veel meer dan vorig jaar. Vorig jaar kwam het nog met bakken uit de lucht en moesten we rennen om niet door de bliksem te worden geraakt. Dit jaar (03-09-2011) was het tropisch warm en daarom moest er flink gedronken worden om niet uit te drogen. Bij Beeld en Geluid konden we ons gelijk inschrijven voor een workshop ’De 24 uur van een nieuwslezer’, gepresenteerd door Jeroen Overbeek van de NOS. Dit vond ik echt het snoepje van de dag, want als er iemand boeiend over zijn vak kan praten, dan is het Jeroen wel. “Bij het NOS journaal verdiep ik mij in de onderwerpen en maak de presentatieteksten zelf. De teksten moeten zo worden uitgelegd dat de kijker begrijpt wat er is gebeurd en zich daarover ook een mening kan vormen. Onderwerpen kunnen soms twee minuten voor de uitzending nog worden veranderd en dan komt het aan op mijn improvisatie vermog

Amsterdam - Na mijn geslaagde afvalperiode van ruim tien kilo, onderga ik vandaag een make-over voor JeansOnline. De fotoshoot is in Studio 5982 (WordFashionCentre) in Amsterdam. Evelyn van Hasselt De dames zijn erg gezellig en er wordt ’s morgens al heel wat af gekibbeld. Evelyn van Hasselt doet de intake en schrijft de tekst bij de foto’s. Dan komt de fotograaf mij halen om de voor-foto te maken. Dat is een kwestie van een paar shots. Bij de kapster ben bijgewerkt. Dan mag ik me omkleden en vervolgens gaat Fabiënne Jansen met me aan de slag. Ik krijg niet veel make-up op zegt ze, maar dat is voor mij al meer dan ik in mijn hele leven heb gehad. Ik blijf keurig en gedwee zitten om me te laten opmaken. Fotograaf maakt shoot Als ik weer voor de fotograaf sta dan komt de stylist. Zij bepaalt hoe mijn kleding moet zitten en of hoe het goed overkomt op de monitor. Dat er niet per ongeluk een omgeslagen boordje op de foto komt of zo. De kleding zit overigens prima en mag ik

Toen ik vanmorgen de krant opensloeg moest ik twee keer in mijn ogen wrijven. Wat een prachtige vrouw staat er in de Metro afgebeeld, maar die ken ik…WAUW. Het is Vera Vogt, de vrouw waar ik bijna vijf jaar mee ben getrouwd. Vera is gek op kleding, schoenen en een verzorgd uiterlijk. De voor-foto is zonder make-up genomen en geeft daarom een ander beeld dan hoe ze normaal gesproken over straat gaat. De na-foto is overigens wel ongelofelijk mooi. En zo zie toch maar weer wat kleding en verzorging uiterlijk met je kunnen doen. De kleding is van JeansOnline.nl en mag mee naar huis worden genomen. Het artikel staat in Metronieuws van 1 september 2011. Gilbert Vogt: "Word ik de nieuwe Metroman?" Wat gebeurt er op de werkvloer van een fotoshoot?

Amersfoort - De Runnersworld Emiclairloop 2011 is de 17 editie in Amersfoort en is loopfestijn voor jong en oud waar het plezier voorop staat. De afgelegde afstand na 4 rondes is 10 kilometer. Dus kan ik voor het eerst in Amersfoort een echte 10 kilometer te lopen! De start is om 19:30 uur. In de vakantie heb ik elke dag hardgelopen, dus leg ik meteen in het begin van het seizoen de lat hoog: onder de vijftig minuten lopen. Bij de start sta ik eigenlijk te dicht bij de favorieten. Hierdoor ga ik te snel met ze meelopen, terwijl ik weet dat ik het tempo niet kan bijhouden. Ik raak in het eerste rondje al buiten adem. Het twee rondje gaat gelukkig beter, maar mijn ademhaling is nog steeds niet goed. Heel leuk vind ik dat mijn gezin er weer bij is, ik voel me echt door hun gesteund. Het derde rondje gaat gelukkig beter, al moet ik wel wat lopers voorbij laten gaan, maat een tijd onder de vijftig zit er nog altijd in. In het vierde rondje begin ik mijn rug te voelen. Ik moet nu doorzetten

Huizen - In eerste instantie lijkt het een stuk schuimrubber, maar als we het van dichtbij bekijken, dan blijkt het om een reuze champignon te gaan Een beetje verscholen onder de heg ligt een groot wit voorwerp. Als we het van dichtbij willen bekijken, moeten we iets door onze knieën gaan. Gaan we iets naar voren, dan blijkt er ook nog eens een muf luchtje aan te zitten. Het is dan ook bijna niet te geloven dat het hier niet om een stuk schuimrubber gaat, maar om een reuze champignon van wel v-ij-f-t-i-g centimeter doorsnede. Deze bijzondere ontdekking deden we afgelopen week bij ons in de voortuin. Maar uitproberen en er achter te komen of hij echt lekker smaakt, dat doen we niet. Uiteindelijk hebben we toch maar besloten om de reuze champignon te verwijderen en hem zijn laatste rustplaats in de klikobak te gunnen, want voor het weet staat de hele tuin er vol mee.

Amsterdam - Een aantal weken geleden stond er een berichtje in Metronieuws 'Make-over oproep voor mannen' gezocht. Ik meteen het krantenartikeltje uitgescheurd en een mailtje naar de Metro gestuurd. Na een week kreeg ik een mailtje terug. En ja hoor, hoera, ik ben uitgekozen. Op donderdagochtend 1 september word ik door JeansOnline , volgens de laatste trends, in het nieuw gestoken. Er wordt een foto vooraf en er worden foto's na de make-over gemaakt. En elke donderdag verschijnt er iemand in de Metro met haar/zijn nieuwe outfit. Het lijkt mij ontzettend leuk om dit een keer te mogen doen. Ik kijk uit naar een leuke fotoshoot in Amsterdam. De foto’s die ik overigens nog niet, voor publicatie in de krant, mag laten zien. Dus vanaf nu, elke week de Metro lezen. Fotoshoot van Vera Vogt zeer geslaagd Wat gebeurt er op de werkvloer van een fotoshoot?

Schiermonnikoog - Het idee om dit jaar naar Schiermonnikoog te gaan heeft te maken met de goede herinnering van een weekendje samen weg, nu ongeveer vier jaar geleden. Toen maakten we voor het eerst kennis met dit prachtige eiland. Ik deed toen mee aan de Monnikenloop op 20-10-2007. En dat goede gevoel van toen, dat willen we nu opnieuw beleven en delen met onze kinderen. Het prettige van het eiland is dat het er rustig, klein en overzichtelijk, mooi en groen is. Er rijden hier geen auto's, met uitzondering van de eilanders. Er rijden hier wel bussen, maar die rijden alleen om de mensen van de boot te halen en naar hun bestemming te brengen. Je ziet overal mensen fietsen en wandelen. Als je echt tot rust wil komen, dan is Schiermonnikoog een echte aanrader. 'Wat ben je stil', zegt mijn vrouw. Dat kom door mijn omgeving. Als die stil is, dan ben ik dat ook. Behalve de blaadjes van de bomen dan, want verder hoor je helemaal niets, of toch? Soms hoor je hier het gel

Brugge België - Het is altijd leuk als je ergens aankomt en je kunt meteen voor de deur parkeren. De ruimte bij binnenkomst van de boot ziet er grappig uit. De hutten zijn niet super groot, maar wel heel verrassend maritiem ingericht. Het ontbijtbuffet ziet er netjes en verzorgd uit. En het centrum van Brugge is slechts 15 minuten lopen vanaf ons hotel. Goed te doen dus. Alsof de stad honderd jaar heeft stilgestaan. Hier wordt nog met paard en wagen gereden, je struikelt er bijna over. De huisjes lijken hier wel van snoep. Brugge laat zich het beste vergelijken met de Naarden-Vesting, alleen een stuk ruimer. De stad Brugge wordt omringd door smalle grachtjes en er varen overal rondvaartbootjes. Het sfeertje in de stad is gemoedelijk, net als de Belgen zelf. Niemand lijkt haast te hebben, of is 'haast hebben' typisch iets Nederlands? De rrr zit helemaal niet in de maand, en je kunt hier bijna niet omheen, maar in bijna elk restaurant in Brugge kun je onze (hihi) Zeeuwse mosselen

Kaatsheuvel - Het geeft mij een gevoel dat ik er ook echt grip op heb, of ik denk het in ieder geval. En dat maakt ‘het doen’ ook zo aantrekkelijk, want als het muntje valt, dan gaat het spel pas echt beginnen. Ik bedien de linker rode knop en hijskraan van meccano glijdt over de rails van mij af. Halverwege haal ik mijn hand er vanaf en wacht tot de grijper is uitgewiebeld. Dan bedien ik de rechter rode knop en het hele boeltje verplaatst zich vervolgens naar rechts . Als ik boven mijn doel ben, laat ik gauw los. De grijper gaat als een raket op de beer af. Dan spreidt hij zijn armen en gaat om de beer heen staan. Nu wordt het spannend. De armen gaan dicht en de beer kan geen kant meer op, ontsnappen is zinloos, tenminste zo lijkt het. De hijskraan ratelt en gaat langzaam weer omhoog. De muziek riedelt nog steeds. Dan ineens begint de beer te spartelen. ‘Laat me los’, schreeuwt hij. Maar de drie poten laten hem niet meer gaan, hij is en is van MIJ. Lalalalalalaaaa. Als de grijper bij

Hilversum - TROS Muziekcafé is elke zaterdagmiddag live te beluisteren op Radio 2 vanuit het Podiumcafé van Podium de Vorstin in Mediastad Hilversum. De uitzending kun je elke week gratis bijwonen. Het verbaast me echt waarom er nog zo weinig mensen live komen kijken en luisteren, of ben ik een van de weinige gekken die het leuk vind? Presentator Corné Klijn en gesprek met Sandy Dane en en meer over de uitzending... Live muziek of een live uitzending bij radio en televisie bijwonen vind ik namelijk ontzettend leuk. Het liefst doe ik het elke week en waarom? Het is het sfeertje wat rondom een uitzending hangt. Het voelt een beetje als een prettige spanning of alles wat er in zit er ook daadwerkelijk uitkomt. Bovendien klinkt het live ook vaak veel beter, is er meer betrokkenheid bij wat er gebeurt en voelt het veel echter aan. Een bas bijvoorbeeld, die voel je dreunen door je hele lichaam heen. Heerlijk toch. Mijn familie verklaart me vaak voor niet wijs, maar het lukt mij toch nog vaa

Huizen – De weersomstandigheden (start 11:45 uur) zijn hoopvol. Een buiten- en watertemperatuur van boven de 20 graden, tenminste volgens speaker van de organisatie, maar eenmaal in het water leek het wel ijswater, zo koud. Tijdens de start voor mijn 1000 meter schoolslag voor Masters begin ik rustig aan mijn zwemtocht. Ik wilde vooral veel plezier beleven aan de 1e Huizer Gooimeerrace, maar ik vraag me soms wel af: Waarom doe ik dit toch? Het is nog een aardig woelen om een aantal mannen bij te kunnen houden. Het water is koud, maar gelukkig verkrampen mijn spieren niet. Tijdens het zwemmen denk ik maar aan één ding: De eindstreep halen. Ik ben blij als ik de 500 meter boei heb gehaald en weer terug naar de finish mag zwemmen. Het is niet mijn eerste sport om te doen, maar ik voel mij wel als een vis in het water en vind het buitengewoon leuk om te doen. Verder, hulde aan organisatie van z&pv IJsselmeer, uitslagen

Amsterdam - Een foto waarop de Toren van Pisa omver wordt geduwd. Of eentje waarbij een vinger op de Eiffeltoren ligt. Wij zoeken foto's met grappig én creatief gezichtsbedrog. Maak jij die? Editie NL zoekt deze zomer nieuwe, creatieve perspectieffoto's. Een echte jury, bestaande uit fotograaf Evert-Jan Daniels en Wim van Sinderen, beoordeelt wie de beste gezichtsbedrog-foto van 2011 heeft gemaakt. Die winnaar laten we zien in onze uitzending. Meer info op: Editie NL

Wat heb ik toch met je te doen. Je redt een kind uit een blote potenland. Je probeert dat zo goed mogelijk op te voeden. Je geeft haar alles wat haar hartje begeert. En wat krijg je er voor terug? Uit liefde jat ze je kluis leeg. Constanza en Mo moeten even ergens onder de zon bijkomen. Even tot rust komen van een gevangenisstraf van een half jaar. Hoezo, even tot rust komen? Als er even iemand tot rust mag komen, dan ben jij het toch wel lieve Connie. Jij voedt verdomme kun kinderen op, omdat dochterlief even vergeten was de schuifdeur achter zich dicht te doen. Effe Mo bellen. Chips, hij neemt niet op. Misschien broer bellen: ”Hallo, wie heb ik aan de lijn…ben jij dat Mo…? Ja, hier met Co. Ik rijd net bij paps vandaan, helemaal vergeten de schuifdeur dicht te doen…Stom hè..Eh, niet stom…Je stuurt wel even iemand, ok…Absoluut goed Mo…Oh ja, als je er toch bent, kijk voor de veiligheid ook meteen even naar de kluis. Het nummer is…Mocht er nog iemand naar vragen: je hebt het niet van mi

Laren - Zo breng ik haar nog naar de kleuterschool en zo gaat ze ook alweer van school af. Mijn kleine meisje wordt groot. De stappen die je hebt moeten maken om naar deze school te kunnen was niet eenvoudig. Hoe het ook zij, je bent nu wel voor je diploma VMBO geslaagd en met mooie cijfers. Ik zeg: “Knap gedaan!” “Een meisje met humor en dat je best nog wel wat meer van jezelf mag laten zien”, zei de mentor in haar toespraak. Geen diploma uitreiking zonder de beelden te zien van hoe de meisjes er uitzagen in de eerste klas en er waren beelden van de vrouwen hoe ze er nu uitzien in de vierde klas. WAUW! Zoek de verschillen. Kleine meisjes worden groot, sommige h-e-e-l groot. Na de toespraken en ondertekening van je diploma moest er natuurlijk op gedronken worden. Melissa is ge-slaagd! Een prima (op)stap om straks naar het ROC in Hilversum te gaan. Daar ga je verder met een vervolg opleiding in ‘de zorg’. Maar eerst hier van genieten. Melissa is onlangs nog met haar klas nog naar Parijs

Hilversum - Ruim anderhalf jaar zit mijn hoofd vol met snot en werd het tijd voor een onderzoek bij de van Linschoten Kliniek in Hilversum. Daar bleek dat mijn neusholten waren ontstoken. Een operatie was onvermijdelijk. En na de operatie leek ik ook weer snel op te knappen…maar dat liep even anders… Een dag voor de operatie Er zijn van die dagen, dan zie ik overal tegenop. Zo zie ik zo op tegen de donderdag. Ik heb al ruim anderhalf jaar last van een verstopte neus en hoest regelmatig groene snot op.Er blijkt een ontsteking te zijn aan beide kanten van mijn kaakholten. Door deze ontsteking is mijn ademhaling nooit optimaal en heb ik extra last bij de inspanningen van mijn sporten. Het enige Tempo wat ik wel vast kan houden is de hoeveelheid zakdoekjes die ik de afgelopen jaren heb vol gesnoten. Donderdag Ik geef de chirurg een hand en hou hem even iets langer vast. ‘Heb je er zin in?’ vraag ik aan hem. Ja, je weet het niet hè, je kunt het beter maar even aan hem vragen. Ik lig aan he

Bussum/Huizen - “Van het een komt het ander”, zeggen ze wel eens. Eerst lig ik nog te trainen met waterpolo, daarna maak ik een interview met de trainer in mijn lievelingsbad: de Sijsjesberg. Normaal gesproken train ik altijd met heren 4 mee. We doen dat in de breedte van het zwembad. Door de lage opkomst werden de mannen van heren 4 gevraagd om bij het eerste team mee te doen. Zij trainen voornamelijk in de lengte van het zwembad. In eerste instantie twijfelde ik om mee te doen. Ik heb toch echt hun niveau niet. Toch maakte ik de sprong in het diepe en doe nu mee. Het kost mij heel veel moeite, maar ik hou nog redelijk mijn hoofd boven water. De nieuwe trainer Hans Koopman doet het leuk. Zijn trainingsmethode spreekt mij enorm aan, ook al ben ik aan het eind van elke training helemaal kapot (ik ben tenslotte geen 18 meer). Tijdens de training bedenk ik mij vaak wat zijn motivatie toch moet zijn om deze jonge jongens (rond de 20) te trainen? Toen ik dat Hans vertelde en graag een inter