Doorgaan naar hoofdcontent

Brugge is de Naarden-Vesting van België

Brugge België - Het is altijd leuk als je ergens aankomt en je kunt meteen voor de deur parkeren. De ruimte bij binnenkomst van de boot ziet er grappig uit. De hutten zijn niet super groot, maar wel heel verrassend maritiem ingericht. Het ontbijtbuffet ziet er netjes en verzorgd uit. En het centrum van Brugge is slechts 15 minuten lopen vanaf ons hotel. Goed te doen dus.

Alsof de stad honderd jaar heeft stilgestaan. Hier wordt nog met paard en wagen gereden, je struikelt er bijna over. De huisjes lijken hier wel van snoep. Brugge laat zich het beste vergelijken met de Naarden-Vesting, alleen een stuk ruimer. De stad Brugge wordt omringd door smalle grachtjes en er varen overal rondvaartbootjes. Het sfeertje in de stad is gemoedelijk, net als de Belgen zelf. Niemand lijkt haast te hebben, of is 'haast hebben' typisch iets Nederlands?

De rrr zit helemaal niet in de maand, en je kunt hier bijna niet omheen, maar in bijna elk restaurant in Brugge kun je onze (hihi) Zeeuwse mosselen eten. En waar wij ze gegeten hebben, daar waren ze om te smullen. Om je vingers bij af te likken, zo lekker. Een goede mossel moet ook zonder sausje lekker zijn. Pas dan heb je de beste te pakken.

Het restaurant is gelegen aan een pleintje bij een kerk. En bij dat pleintje speelt een man op een draaiorgel. Robert-Jan mag ook een aan het wiel draaien, terwijl de man met slechts twee tanden in zijn mond, mijn vrouw ten dans vraagt.

België is het land van het bier, zeggen ze. Dus moest ik wel aan de Leffe Blond van de tap. Na mijn afvalwoede, nu een paar maanden geleden, mocht ik dit wel weer van mijzelf. Deze smaakte dan ook weer: uitstekend!

Het verkeer is België is wel apart. Er zijn afzettingen en in- en uitvoegstroken waar wij grote vraagtekens bij hadden, maar de meeste vragen hadden we wel over de steeds wisselende snelheden op één stuk weg. Het ging van 60 naar 90 en weet terug naar 70 en 50. Er was geen touw aan vast te knoppen. En als een Belg richting aangeeft, dan gaat hij ook meteen naar links of naar rechts.

Het centrum van Gent bereiken is zelfs met een Tommie nog een hell of a job. Eenmaal aangekomen in Gent is de kerk het meest indrukwekkend. Normaal kom je bij een kerk niet bij de graftombe, maar bij deze kerk dus wel, heel bijzonder.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mijn ouders zijn na 45 jaar weer bij elkaar

Toen ik puber was, gingen mijn ouders uit elkaar. En niet zomaar. Ze verdwenen uit elkaars leven alsof ze elkaar nooit gekend hadden. Geen gesprekken, geen contact, niets. Alleen stilte. Die stilte heeft jaren in mij nageklonken. Het was een verwarrende en verdrietige tijd. Niet alleen omdat ons gezin uiteenviel, maar ook omdat het voelde alsof hun band volledig uitgewist werd — alsof alles wat ooit mooi was, niet meer mocht bestaan. Vandaag, zoveel jaren later — 45 om precies te zijn — gebeurde er iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik deed mee aan een hardloopevenement in Hilversum. Samen met een collega, mijn zoon en zijn stiefvader. Los van elkaar had ik mijn vader én moeder gevraagd of ze wilden komen kijken. Gewoon, als steun langs de lijn. Toen we over de finish kwamen, stonden ze daar. Allebei. Niet ver van elkaar.   Sterker nog: opeens stonden ze vlak naast elkaar. Na al die jaren van afstand en stilte stonden mijn ouders ineens weer zij aan zij. Alsof de tij...

Hardlopen met Jacqueline – samen gaan samen aankomen

Jacqueline, mijn collega én inmiddels loopmaatje, besloot vorig jaar dat ze wilde gaan hardlopen. Stoer, dacht ik. Zeker omdat ik een jaar daarvoor juist mijn hardloopschoenen aan de wilgen had gehangen . “Wat vond jij daar nou zo leuk aan?” vroeg ze. Nou, Jacq (zo mag ik haar noemen)… ik vond het vooral fijn dat ík bepaalde hoe hard ik liep. Of ik ging rennen alsof m’n leven ervan afhing, of gewoon joggen met een glimlach – het was mijn feestje. En m’n hoofd werd er lekker leeg van. Nou ja, leeg… opgeruimd. De finish voelde dan als de slagroom op de taart. Of in mijn geval: een frietje met mayonaise en een speciaal tapbiertje na afloop. Maar goed, Jacq wilde serieus aan de bak. “Hoe ga ik het aanpakken?” vroeg ze. Ik zei: “Begin met intervaltrainingen. Dan bouw je het op. En kies een doel.” “Zoals?” “De Hilversum City Run. Je hebt een half jaar. Als jij je inschrijft, doe ik mee.” Ze keek me aan alsof ik net had voorgesteld om de Mount Everest op sneakers te beklimmen. Maar… ze...

Moeder en zoon na 35 jaar herenigd – Ik heb mezelf jaren voor de gek gehouden

Afgelopen week liep ik met mijn moeder langs het strand van mijn favoriete kustplaats, van Noordwijk naar Katwijk. Het was een moment van rust en verbinding, iets dat niet altijd vanzelfsprekend is geweest. Er was een tijd dat ik mijn moeder niet meer wilde zien. Moeder en zoon - de eerste ontmoeting na al die jaren juni 2019 Eind jaren zeventig gingen mijn ouders uit elkaar. In die tijd was dat niet iets waar openlijk over gesproken werd. Een scheiding werd toen nog als een schande gezien, en ondanks dat mijn vader een ander had, werd door de samenleving verwacht dat je bij elkaar bleef. De scheiding trof mijn moeder hard, en ze kon er op de een of andere manier niet goed mee omgaan. Ze raakte verslaafd aan drank. Na school vond ik haar vaak laveloos op de bank, of met een halflege fles aan de keukentafel. Het maakte me woedend. Alsof dat niet genoeg was, begonnen er ook mannen in haar leven te verschijnen. Mannen die niets met kinderen te maken wilden hebben, maar wel met haar. ...

Alles digitaal, wat een feest… toch?

Vroeger lag mijn bureau vol werkbonnen, pennen, krabbels op post-its en een telefoon die altijd deed wat-ie moest doen. Rommelig? Zeker. Maar ik had overzicht. En eerlijk? Het werkte. Tegenwoordig is alles digitaal. Papier is verbannen alsof het besmettelijk is. De computer is mijn maatje. De cloud m’n archiefkast. En internet… tja, da’s zowat m’n levensader geworden. Tot die levensader ineens dichtslibt. Het leek zo’n doodnormale dag: koffie in de hand, een klant die vrolijk binnenloopt, een monteur die een auto de werkplaats inrijdt. Ik neem plaats achter mijn computer, druk op de knop... en toen gebeurde het: helemaal niks. Ik zat daar. In stilte. Met m’n koffie en een glimlach die steeds krampachtiger werd. Want hoe bel ik een klant als ik het nummer niet heb? Hoe weet ik welke auto klaar is als alles vastloopt? Alles wat ik nodig heb, zit opgesloten in een zwart scherm dat niets meer terugzegt. En dan komt die gedachte: “Was het vroeger dan toch beter?” Misschien zit ik in...

Wie is je vader? - Een oorlogsgeheim ontsluierd

Eibergen Hilversum - Elke week zat ik aan de buis gekluisterd wanneer tante Es in haar kleurrijke jurk met een breed gebaar vroeg: "Wie is je vader, wie is je moeder?" Het was een vraag die al zoveel verhalen had blootgelegd, maar bij ons thuis had het een veel diepere resonantie. De familie van mijn moeder was altijd duidelijk geweest, maar de kant van mijn vader? Dat was een compleet mysterie. De heer Spilleman Eibergen 45 jaar (vader) Mijn vader, geboren in de Oorlogswinter, vertelde vaak dat hij het gevoel had anders te zijn dan zijn drie broers. Hij werd altijd een beetje anders behandeld, keek anders naar de wereld, en ergens voelde hij zich altijd een buitenbeentje. Maar waarom? Het verhaal dat rondging was dat hij verwekt was voor een zak aardappelen. Een verhaal dat in de Achterhoek, waar hij vandaan kwam, met een mengeling van schaamte en gêne werd gesproken. In het pittoreske dorpje Eibergen, te midden van de uitgestrekte groene velden en eindeloze maisvelden, vo...

Alex en Jacqueline Glijn bij Radio 6FM

Huizen – Ze staan al een hele tijd op mijn interview wenslijstje, en vandaag gaat mijn wens in vervulling. Met wie: Alex en Jacqueline Glijn. Waar: Radio 6FM studio in Huizen – Het programma Gooi en Eemland Actueel - sportredactie. Verwachting: Een leuk interview met mijn helden. Werkelijkheid: Veel leuker dan ik had gehoopt – Mijn verwachtingen zijn overtroffen. Te zien: Op 17 december bij Dance-Point Huizen. Alex en Jacqueline Kort Naam: Alex Geboren: 19 maart 1968 Naam: Jacqueline Geboren: 3 maart 1978 Wonen in: Spijkenisse Relatie: Getrouwd met Jacqueline van Ouwerkerk. Ze hebben samen vier kinderen uit het vorig huwelijk van Alex en Jacqueline heeft twee katten. Kennen we van: Hollands’s Got Talent 2010. Bijzonder: Alex en Jacqueline Glijn doen met heel veel passie en liefde aan rolstoel dansen. Een paar weken geleden kwam ik Gordon bij de Vorstin tegen. Ik vertelde hem van mijn interview en vroeg hem een vraag aan Alex en Jacqueline te stellen. De vraag van Gordon: ‘Zijn ...

Manna Kwak&Frank van Overeem bij 6FM

Huizen - Overdag is hij meester Frank van Overeem op de OBS Bijvanckschool in Blaricum, en zijn grote passie is hardlopen. Manna Kwak is de trainster bij de 'lekker hardlopen.nl club' met ongeveer zestig mensen. De 6FM studio 2 is klein, maar heeft als grote voordeel dat je actief met de sporter(s) achter de microfoon kunt gaan staan. Niet dat we rondjes gaan hardlopen in de studio, dat gaat natuurlijk niet. Maar je kunt er wel wat meer bewegen, en daar gaat het onderwerp van deze week ook over: lekker bewegen, lekker hardlopen. Het leuke is dat ik Frank van Overeem ken als meester Frank van de OBSBijvanck , maar hem misschien nog wel beter heb leren kennen van de vele hardloopwedstrijden bij ons in de regio. Hoewel, in onze regio? We zijn elkaar ook al een keer bij de halve marathon van Hoorn-Medemblik tegengekomen. Manna Kwak ziet er ontzettend goed uit voor haar leeftijd. Ze heeft altijd heel veel met sport gedaan, en ik ben er eigenlijk wel van overtuigd dat ze daardoor oo...

NVC en G-Voetbal bij 6FM

Naarden - Elke week hebben we het over een sport. Deze week hebben wij het over G-Voetbal, wat is dat precies? Brian de Leeuwe heeft drie gasten op bezoek. Voetbal is bedoeld voor mensen die vanwege een lichamelijke en/of verstandelijke beperking belemmerd zijn in hun bewegingsmogelijkheden. Zij kunnen daardoor niet of moeizaam hun plek vinden in het 'reguliere' voetbal. De KNVB biedt dezelfde kwaliteit, service en benadering. Het enige verschil is, dat bepaalde aspecten worden aangepast wanneer dat nodig is. Het motto luidt: Normaal wat normaal kan, speciaal wat speciaal moet! Bert Lazoe, Henk Tip en Bert van Mierlo praatten er over met Brian de Leeuwe in de studio van radio 6fm. Het interview liep voor de eerste keer best vloeiend en de gasten hadden het prima naar de zin. Je speelt met een keeper en 6 veldspelers 2x 25 minuten. Er zijn wat spelregels aangepast. Iedereen kan van 6 t/m 17 jaar meedoen. Het gaat niet zo zeer om het niveau, maar wel om de lol mee te doen. Er is ...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

Waarom is hardlopen zo leuk?

Waarom is hardlopen zo leuk? Na meer dan dertig jaar waterpolo ben ik vanaf 2005 gaan hardlopen. Om goed te kunnen hardlopen heb ik eigenlijk niet het goede lijf, maar daar heb ik nooit mee gezeten. Ik vind het leuk om hard te lopen en daarom doe ik het. Maar wat maakt hardlopen dan zo leuk? In eerste instantie ben ik gaan hardlopen omdat ik over de honderd kilo woog. Ik houd mijn hele leven al van een bourgondisch leven, en dat gaat toch niet helemaal goed met mijn gewicht. Het schommelt al jaren. En in twee instantie omdat ik depressieve klachten kreeg. Wat hardlopen voor mij zo leuk maakt is het meedoen aan hardloopevenementen. Ik vind het kicken om met dertig- of veertigduizend mensen aan de start te verschijnen en samen over de finish te komen. Niet allemaal tegelijk natuurlijk, maar je begrijpt wel wat ik bedoel. Hardlopen is voor mij ook een prettige inspanning en een fijne ontspanning. Tijdens het hardlopen kan ik de dagelijkse dingen van me afzetten. Ik noem het ook wel e...