Doorgaan naar hoofdcontent

Je moet de tulpen van Texel hebben

Het is een bekende uitspraak: U moet de groenten van Hak hebben. In dit geval wil ik er graag van maken: U moet de tulpen van Texel hebben. Wat staan die er prachtig bij zeg.

Tulpen op Texel

Het is bewolkt en af en toe valt er een buitje regen. De wind is west en het is 8 graden boven nul. Wat leuk dat het eiland zo vrolijk kleurt met al die tulpen op het eiland.

Tulpen op Texel

Veel fietsen en automobilisten stoppen even om naar de velden te kijken. Sommige maken een selfie. Dan sta je er pas echt gekleurd op. Je wordt er op een of andere manier vrolijk van. Het doet wat met je. Leuk.

Gerelateerde berichten
09-06-2013: Het wil niet zomeren op Texel
18-04-2022: De tulpen van Anna Paulowna en Breezand

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vader-zoonweekend met Jimny

Ik ben niet zo van het geld geven voor verjaardagen. Ik ben meer van het beleven. Samen iets doen. Als ik geld voor mijn verjaardag krijg, dan weet ik al heel snel niet meer wat ik ermee heb gedaan. Maar samen met mijn kind wakker worden in een vouwtent met uitzicht over het water? Dat is onvergetelijk. Dus voor de verjaardag van mijn zoon Robert (28) had ik wat bedacht. Dankzij Autobedrijf Kreijne kon ik een weekend op pad met een Suzuki Jimny 4x4. Alleen ja… off-road rijden in Nederland? Dat lukt hier niet. De Ardennen dan? Dat is 3,5 uur sturen. Nee joh, net even te ver voor een weekend. Dus ik hield het dichterbij: de Beekse Bergen. Geen berg te zien, maar wel gezellig tussen de dieren. En eigenlijk ging het mij erom dat we gewoon even samen weg waren. Alleen vader en zoon momentje. En niet per se met modder tot aan de buitenspiegels. Bij aankomst zijn we eerst gaan wandelen. Daarna reden we een rondje met de 4x4 door het safaripark. Robert bleek een dierentuin fan te zijn. Dat w...

Kaakchirurg Cnossen met pensioen

Blaricum - Jarenlang was hij de Friese Vlag op de afdeling kaakchirurgie in het Tergooiziekenhuizen in Blaricum, maar nu is J. Cnossen met pensioen. Per 1 januari 2010 is hij door W. Bouwman opgevolgd. Al vanaf kleins af aan heb ik een abonnement op de afdeling kaakchirurgie, maar de volledige naam van dit specialisme is ‘mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie’. Dat krijg je als je zo vaak in de persoonlijke wachtkamer van het ziekenhuis hebt gezeten, of erger nog, in zijn ligstoel hebt gelegen. Ik kwam altijd via mijn tandarts bij de kaakchirurg Cnossen terecht. Voor het trekken van mijn hoektanden, verstandskiezen en afgebroken kiezen ben ik er geweest, maar ik kwam er ook voor mijn wortelpuntontstekingen. Gek genoeg wilde ik juist altijd naar hem toe en dat terwijl hij mij jarenlang ontzettend veel, maar op zeer vakkundige wijze, pijn had gedaan. Hij was een man van weinig woorden. Als hij mij had behandeld, dan had ik ook geen woorden meer. Ik had al pijn als ik kwam, maar als ...

Dementie in de familie - Het moeilijkste moment moet nog komen: dat hij ons niet meer herkent.

"Weet je nog dat je acht jaar geleden met je dochter in een ballon hebt gevaren?" vraag ik hem. Zijn ogen vernauwen zich terwijl hij zoekt naar een herinnering die allang vervlogen is. "Nee, ik kan het me niet meer herinneren," zegt hij uiteindelijk. De ballonvaart was een van de mooiste dingen die hij ooit had meegemaakt, iets wat hij nooit zou vergeten, dacht hij toen. "Ook niet toen je boven de naturistencamping vloog? Je vond dat zo interessant," probeer ik nog een keer. Maar het blijft stil. De opwinding die hij destijds voelde, de verhalen die hij honderduit vertelde op zijn 80e verjaardag – alles is verdwenen. Het moeilijkste moment moet nog komen: dat hij ons niet meer herkent. Ik leg een fotoboek voor hem neer, vol met beelden van die onvergetelijke ballonvaart. Hij bladert erdoorheen en knikt af en toe, misschien als een reflex, misschien omdat hij denkt dat dat van hem verwacht wordt. Maar aan zijn ogen zie ik dat de herinnering niet terugkeer...

Timmervrouw(en) over de vloer

Huizen - We hebben de afgelopen weken toch iets bijzonders in huis gehaald en dat wil ik toch even met jullie delen. Wij hebben namelijk een timmervrouw, nee sterker nog, een timmervrouw en een schildersvrouw in ons midden gehad. Zeg maar nee, dan krijg je er twee. Vind je dat niet apart? En zeg eens eerlijk, het zijn toch altijd de mannen die de klusjes doen…? Het fijne van vrouwen is dat ze altijd alles opruimen, schoner werken, en meer gevoel voor details hebben. Een mannelijke klusser kan nog wel eens lomp en onhandig zijn, maar dat heb je beslist niet bij een klusvrouw. Bovendien kunnen vrouwen meerdere dingen tegelijk, ik zeg niets geks toch? Want zelf ben ik zoooo onhandig…Dat doe ik wel effe, en ben vervolgens uren bezig. Er moest in huis en om het huis wel het een en ander worden gedaan. De paar enkele ruiten zijn nu ook van dubbelglas voorzien, het dak van de carport is vernieuwd, en een klein gedeelte van het garagedak (i.v.m. lekkage) is gerepareerd. Het interieur van een n...

Keep the Soul & Jazz Alive in Vondelpark voor behoud Radio 6

Amsterdam - In het Vondelpark in Amsterdam zijn maandag naar schatting tussen de 6000 en 7000 mensen afgekomen op een gratis concert, dat werd georganiseerd door NPO Radio 6. De soul- en jazzzender is vanaf 1 januari alleen nog als digitaal themakanaal te horen, en de makers willen dat tegenhouden. Mathilde Santing - Foto: © Gilbert Vogt Het concert 'Keep the Soul & Jazz Alive, The Radio 6 Concert' werd gepresenteerd door dj’s Winfried Baijens en Angelique Houtveen. Artiesten die hun steun betuigden en in het Vondelpark optraden waar onder anderen Mathilde Santing en saxofonist Benjamin Herman. Benjamin Herman - Foto: © Gilbert Vogt Jazz Orchestra of the Concertgebouw nam het initiatief voor het concert. ,,Een erg geslaagd concert, feest voor de jazzmuziek. Het was volle bak in het Vondelpark'', aldus Juan Martinez, de zakelijk leider van het gezelschap. Bezoekers is gevraagd online een petitie te tekenen. Maandagavond hadden 6111 mensen dat gedaan. ...

Portugal zon in mijn hoofd

Ik worstel al een tijdje met het idee van een avontuur in het buitenland. Een nieuw leven aan de kust, weg van de Nederlandse ratrace. Want eerlijk is eerlijk: ik word een dagje ouder. Ik heb steeds minder zin in het gevoel dat anderen bepalen wat ik moet doen, waar ik moet zijn, hoe ik mijn tijd indeel. Soms voelt het alsof het leven me leeft in plaats van andersom. Maar goed, ik zit dit nu te typen in mijn eigen tuin. De zon schijnt, de vogels fluiten, en ik voel me eigenlijk best tevreden. Ik woon hier met veel plezier. Het is dus dubbel. Aan de ene kant lonkt dat onbekende buitenland. Aan de andere kant is hier ook veel om van te houden. Misschien is het precies die twijfel die me tegenhoudt. Als ik nou eens een goed plan had… Dan zou ik misschien echt durven. En toen was daar weer zo’n fijne fly & drive -vakantie. Deze keer naar Portugal. We hebben dit eerder gedaan via TUI – eerder naar Sicilië, en ook Andalusië. Alles wordt geregeld: vlucht, huurauto, hotels, route. Je hoe...

Wokken in Huizen (Update 2011)

Huizen - Een jaar geleden is het grootse wok restaurant in ’t Gooi open gegaan. Vandaag maken wij opnieuw kennis met dit restaurant aan het Plein 2000 in Huizen. We worden keurig netjes bij de ingang ontvangen. Een vriendelijke dame wijst ons de weg naar de kast waar we onze jassen kunnen ophangen. Ik loop meteen naar de pinautomaat om te betalen, maar dat hoeft gelukkig niet meer. Vorig jaar hebben ze dat systeem na twee weken weer afgeschaft, beter, want we gaan tenslotte niet naar de Mac Donalds. Het ruikt weer heerlijk als we het restaurant binnenlopen. Helaas hebben ze nog niets aan de verlichting gedaan, deze is eigenlijk voor Nederlandse normen te fel. En eerlijk is eerlijk: ik zie er ook gewoon beter uit met kaarslicht, gaap, maar dat terzijde. Hoewel er niet veel mensen binnen zijn, het is rond acht uur ’s avonds, is het toch enigszins wat lawaaierig. Dat komt waarschijnlijk door plavuizen vloer en de wat sobere inrichting: het is en blijft natuurlijk wel een Japans restaurant...

Retourtje Autoboulevard Utrecht

Utrecht - Op dit bord langs de Franciscusdreef Utrecht staan nog een aantal merken die al lang niet meer op de Autoboulevard in Utrecht zitten. Het bord had al lang ververst moeten worden. In 1995 kwam ik bij Autobedrijf Pordon in Utrecht te werken. De bedrijvigheid van dit bedrijf vond ik toen heel bijzonder. Behalve het autobedrijf, hadden we ook een benzinepomp en een wasstraat. De werkplaats receptionisten vroegen altijd aan de klant of de auto na het onderhoud ook nog even door de wasstraat mocht, en of we de auto mochten aftanken. Behalve deze (extra) service, was het tanken ook een extraatje voor onze omzet. Bij Pordon kwamen er ook heel veel merk dealerbedrijven met auto's om bijvoorbeeld een roetmeting te laten uitvoeren. En ze kwamen ook bij ons om airco's te laten vullen, omdat ze zelf geen STEK bevoegdheid hadden. Door de supermarkt van verderop in de straat, kwamen hier ook klanten om te tanken, hun auto te wassen, of soms gewoon spontaan binnen gelopen om bijvoorb...

Mijn vader, de piano en dementie

Mijn vader leeft met dementie. Het contact wordt steeds moeilijker, maar zijn liefde voor muziek is gebleven. In deze blog neem ik je mee in een bezoek aan hem. Over onbegrijpelijke zinnen, onverwachte momenten en een oude piano die nog altijd klinkt als een stukje geluk. Mijn vader is altijd gek geweest op pianospelen. Al jarenlang zit hij achter die vertrouwde toetsen te pingelen. Niet dat hij ooit echt mooi heeft gespeeld, en dat weet hij zelf eigenlijk ook wel, maar dat doet er niet toe. Als ik hem zie zitten, met een tevreden blik en zijn vingers op de toetsen, dan maakt het me blij. Want dáár zit hij nog. Daar is hij even in zijn element. Praatjes over alledaagse dingen gaan niet meer. Hij hakkelt, struikelt over woorden, en zinnen zijn amper nog te vormen. In het begin waren het nog drie woorden, waarvan ik er vijf maakte om te begrijpen wat hij bedoelde. Tegenwoordig zijn het losse klanken, half uitgesproken woorden. Maar ik probeer hem uit te laten praten. Onderbreken heeft ...